In fact, in 1972, the investment pr

In fact, in 1972, the investment promotion law was replaced by the National
Executive Council Announcement No.227 which was, in substance, intended to give rise to
greater incentives for export industries. Exemption from export duties and business taxes for
export products of promoted firms was included. In addition, imported material inputs and
imported products to be re-exported were exempted from import duties and business taxes
when the income was derived from export activities. Promoted firms were permitted a 2 per
cent deduction on the increases of income over the previous year for income tax purposes.
It should also be noted that BOI had considerable discretionary authority to determine
the list of activities or/and firms eligible for promotion privileges. The 1972 investment law
and the 1977 revision of the Industrial Promotion Act empowered BOI to grant and provide privileges to promoted firms. In the early 1970s, Thai technocrats started to realize that
serious problems confronting them were (i) inefficiency of some import-competing industries
as a result of high wall protection from tariffs and heavy reliance on imported capital goods
and intermediate products, (ii) limited employment absorptive capacity and (iii) heavy
concentration of manufacturing activities in Bangkok and the surrounding provinces. In
addition, the Third national Plan specified poverty problems created by rapid
industrialization. It emphasized increasing income disparity between households in different
regions, between residents in rural and urban areas and rising trade and current account
deficits which were symptomatic of inadequate domestic savings to finance rapidly growing
investment.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในความเป็นจริง 1972 กฎหมายการส่งเสริมการลงทุนถูกแทนที่ ด้วยชาติสภาบริหารประกาศ No.227 ซึ่ง ในสาร ตั้งใจที่จะก่อให้เกิดแรงจูงใจมากขึ้นสำหรับอุตสาหกรรมส่งออก ยกเว้นส่งออกและธุรกิจภาษีสำหรับส่งออกผลิตภัณฑ์ของบริษัทส่งเสริมมาพร้อม นอกจากนี้ การนำเข้าปัจจัยการผลิตวัสดุ และผลิตภัณฑ์นำเข้าส่งออกอีกครั้งจะถูกยกเว้นอากรขาเข้าและภาษีธุรกิจเมื่อรายได้ที่ได้มาจากกิจกรรมส่งออก บริษัทส่งเสริมได้รับอนุญาต 2 ต่อร้อยละหักในการเพิ่มของรายได้ปีที่ผ่านมาสำหรับวัตถุประสงค์ด้านภาษีเงิน ควรยังสังเกตว่า บีโอไอมีมากทดแทนเรื่องการกำหนดรายการกิจกรรม หรือ / และบริษัทมีสิทธิ์ได้รับโปรโมชั่นสิทธิพิเศษ กฎหมายการลงทุนปี 1972และ revision 1977 ของพระราชบัญญัติส่งเสริมอุตสาหกรรมอำนาจ BOI ให้สิทธิ และให้สิทธิพิเศษแก่บริษัทส่งเสริม ในต้นทศวรรษ 1970, technocrats ไทยเริ่มตระหนักว่าปัญหาที่เผชิญหน้ากับพวกเขาได้ขาดประสิทธิภาพของอุตสาหกรรมนำเข้าแข่งขัน (i)เป็นผลมาจากการป้องกันผนังสูงจากภาษีศุลกากรและสินค้าทุนนำเข้าหนักพึ่งและผลิตภัณฑ์ระดับกลาง, (ii) ความดูดซึมจ้างและ (iii) หนักความเข้มข้นของโรงงานผลิตในกรุงเทพฯ และจังหวัดโดยรอบ ในนอกจากนี้ แผนชาติสามระบุปัญหาความยากจนสร้างขึ้น โดยอย่างรวดเร็วมาตีกัน มันเน้นความเหลื่อมล้ำรายได้เพิ่มระหว่างครัวเรือนในแตกต่างกันภูมิภาค ระหว่างผู้อยู่อาศัยในชนบท และในเมือง และการค้าที่เพิ่มขึ้นและบัญชีปัจจุบันขาดดุลซึ่งเป็นอาการของการออมในประเทศไม่เพียงพอการเงินเติบโตอย่างรวดเร็วการลงทุน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในความเป็นจริงในปี 1972 กฎหมายส่งเสริมการลงทุนก็ถูกแทนที่ด้วยแห่งชาติ
ประกาศ No.227 คณะผู้บริหารซึ่งเป็นในสารตั้งใจจะก่อให้เกิด
แรงจูงใจมากขึ้นสำหรับอุตสาหกรรมส่งออก ได้รับการยกเว้นจากการปฏิบัติหน้าที่การส่งออกและภาษีธุรกิจสำหรับ
สินค้าส่งออกของ บริษัท ในการเลื่อนตำแหน่งถูกรวม นอกจากนี้การนำเข้าปัจจัยการผลิตวัสดุและ
ผลิตภัณฑ์ที่นำเข้าจะต้องกลับออกไปได้รับการยกเว้นจากอากรขาเข้าและภาษีธุรกิจ
เมื่อรายได้ที่ได้มาจากกิจกรรมการส่งออก บริษัท ได้รับการประชาสัมพันธ์ที่ได้รับอนุญาต 2 ต่อ
หักเปอร์เซ็นต์กับการเพิ่มขึ้นของรายได้จากปีก่อนเพื่อการเสียภาษีรายได้.
มันก็ควรจะตั้งข้อสังเกตว่าบีโอไอมีอำนาจในการตัดสินใจมากในการตรวจสอบ
รายการของกิจกรรมและ / หรือ บริษัท ที่ได้รับสิทธิประโยชน์การส่งเสริมการขาย กฎหมายการลงทุน 1972
และ 1977 การแก้ไขพระราชบัญญัติส่งเสริมอุตสาหกรรมเพิ่มขีดความสามารถที่จะให้การส่งเสริมการลงทุนและให้สิทธิพิเศษในการเลื่อนตำแหน่งให้กับ บริษัท ในช่วงต้นปี 1970 ที่เทคโนไทยเริ่มที่จะตระหนักว่า
ปัญหาร้ายแรงที่ต้องเผชิญหน้ากับพวกเขา (i) การขาดประสิทธิภาพของอุตสาหกรรมการนำเข้าการแข่งขันบางส่วน
เป็นผลมาจากการป้องกันกำแพงสูงจากภาษีศุลกากรและการพึ่งพาสินค้าทุนที่นำเข้า
และสินค้าขั้นกลาง (ii) จำกัด การจ้างงานความจุการดูดซึมและ (iii) หนัก
ความเข้มข้นของกิจกรรมการผลิตในเขตกรุงเทพมหานครและจังหวัดโดยรอบ ใน
นอกจากนี้แผนสามแห่งชาติระบุปัญหาความยากจนที่สร้างขึ้นโดยรวดเร็ว
อุตสาหกรรม มันเน้นการเพิ่มความเหลื่อมล้ำทางรายได้ระหว่างผู้ประกอบการในที่แตกต่างกัน
ภูมิภาคระหว่างประชาชนในพื้นที่ชนบทและในเมืองและการเพิ่มขึ้นของการค้าและการบัญชีปัจจุบัน
การขาดดุลซึ่งเป็นอาการของการออมในประเทศไม่เพียงพอที่จะเป็นเงินทุนสำหรับการเติบโตอย่างรวดเร็ว
ในการลงทุน