AbstractAllorecognition in fungi ta

Abstract
Allorecognition in fungi takes the form of vegetative incompatibility (VI), a process leading to the programmed cell death of heterokaryotic cells formed after anastomosis between hyphae of genetically incompatible isolates, thereby keeping different genotypes separated. VI is ubiquitous amongst ascomycetes and basidiomycetes, determined by loci named het or vic, and responds to both promoting and limiting selective constraints. While VI has been widely used to analyze fungal populations, genes controlling VI systems have only been characterized at the molecular level in three ascomycete species. VI systems can be considered as having a modular organization, comprised of a polymorphic component for recognition associated with a cell death inducing component often (but not exclusively) including a HET domain protein. However, the actual genes involved differ in sequence and properties. Some VI genes display a patchy phylogenetic distribution, whereas others appear widely conserved in fungal genomes, but their function in controlling VI is restricted to a single or a few related species. It also appears that evolutionary trajectories generating and maintaining polymorphism at these loci differ. Some het genes show low allelic diversity and signs of long term balancing selection and may be specifically selected for allorecognition. Others show high allelic diversity, evidence of positive selection and fast evolution and their products are believed to correspond to immune receptors whose functions have been coopted for allorecognition. Finally, where known, mechanisms for initiating cell death and the cell death reaction itself display similarities and differences between different model species. All these data support the hypothesis that VI is a ubiquitous phenomenon acquired time and time again independently in different fungal lineages.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

บทคัดย่อAllorecognition ในเชื้อราก็จะไม่เข้ากันของพืช (VI) กระบวนการนำไปสู่การตายของเซลล์ heterokaryotic เกิดขึ้นหลังจาก anastomosis ระหว่าง hyphae ของแยกพันธุกรรมกันไม่ได้ จึงรักษาต่าง ๆ ศึกษาจีโนไทป์คั่น VI คือแพร่หลายในหมู่ ascomycetes และ basidiomycetes ถูกกำหนด โดยตำแหน่งอ่อนแอชื่อ het หรือ vic และตอบสนองต่อการส่งเสริม และการจำกัดข้อจำกัดเลือก ในขณะที่ VI มีการใช้กันอย่างแพร่หลายในการวิเคราะห์ประชากรเชื้อรา ยีนควบคุม VI มีเพียงถูกลักษณะในระดับโมเลกุลในสามสายพันธุ์ ascomycete ระบบ VI สามารถถือได้ว่าเป็นองค์กรแบบ modular ประกอบด้วยคอมโพเนนต์ polymorphic สำหรับการรับรู้ที่เกี่ยวข้องกับการตายของเซลล์กระตุ้นส่วนประกอบมัก (แต่ไม่ได้) รวมถึงโปรตีนโดเมน HET อย่างไรก็ตาม ยีนจริงที่เกี่ยวข้องแตกต่างกันในคุณสมบัติและลำดับ บางยีน VI แสดงการกระจายทางจัดถึง ในขณะที่คนอื่น ๆ ปรากฏอย่างกว้างขวางภัตใน genomes เชื้อรา แต่การทำงานในการควบคุม VI ถูกจำกัดการเดียวหรือกี่สายพันธุ์ที่เกี่ยวข้อง นอกจากนี้ยังปรากฏว่า มีวิวัฒนาการวิถีการสร้าง และรักษาความแตกต่างที่ตำแหน่งอ่อนแอเหล่านี้แตกต่าง บางยีน het แสดงหลากหลาย allelic ต่ำและสัญญาณของดุลเลือกระยะยาว และอาจจะเลือกเฉพาะสำหรับ allorecognition คนอื่นแสดงความหลากหลาย allelic สูง หลักฐานการเลือกบวก และวิวัฒนาการอย่างรวดเร็ว และผลิตภัณฑ์ของพวกเขาเชื่อว่าจะตรงกับตัวรับภูมิคุ้มกันที่ได้รับ coopted ที่มีฟังก์ชั่นสำหรับ allorecognition ในที่สุด ซึ่งรู้จักกัน กลไกสำหรับการเริ่มต้นการตายของเซลล์และปฏิกิริยาการตายของเซลล์เองแสดงความเหมือนและความแตกต่างระหว่างสายพันธุ์รุ่นอื่น ข้อมูลเหล่านี้สนับสนุนสมมติฐานที่ว่า VI เป็นปรากฏการณ์ที่แพร่หลายมาอีกครั้งอย่างเป็นอิสระในเชื้อชาติเชื้อราต่าง ๆ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

บทคัดย่อ
Allorecognition ในเชื้อราใช้รูปแบบของความไม่ลงรอยกันของพืช (VI) ซึ่งเป็นกระบวนการที่นำไปสู่การตายของเซลล์โปรแกรมของเซลล์ heterokaryotic เกิดขึ้นหลังจาก anastomosis ระหว่างเส้นใยของเชื้อพันธุกรรมเข้ากันไม่ได้จึงทำให้ยีนที่แตกต่างกันแยกออกจากกัน พระมงกุฎเกล้าเจ้าอยู่หัวเป็นที่แพร่หลายในหมู่ ascomycetes และ Basidiomycetes กำหนดโดยตำแหน่งชื่อ Het หรือ VIC, และตอบสนองต่อทั้งการส่งเสริมและการ จำกัด ข้อ จำกัด การคัดเลือก ในขณะที่วีได้รับการใช้กันอย่างแพร่หลายในการวิเคราะห์ประชากรเชื้อรายีนควบคุม VI ระบบมีลักษณะเฉพาะในระดับโมเลกุลใน ascomycete สามชนิด ระบบวีได้รับการพิจารณาว่ามีองค์กรแบบแยกส่วนประกอบด้วยองค์ประกอบ polymorphic สำหรับการรับรู้ที่เกี่ยวข้องกับองค์ประกอบการกระตุ้นให้เกิดการตายของเซลล์บ่อย ( แต่ไม่เฉพาะ) รวมทั้งโปรตีนโดเมน HET อย่างไรก็ตามยีนที่เกิดขึ้นจริงที่เกี่ยวข้องกับการแตกต่างกันในลำดับและคุณสมบัติ บางยีน VI แสดงการกระจายเป็นหย่อม phylogenetic ขณะที่คนอื่นปรากฏอนุรักษ์กันอย่างแพร่หลายในจีโนมของเชื้อรา แต่ฟังก์ชั่นของพวกเขาในการควบคุม VI ถูก จำกัด ให้เป็นหนึ่งเดียวหรือไม่กี่สายพันธุ์ที่เกี่ยวข้อง นอกจากนี้ยังปรากฏว่าลูกทีมของวิวัฒนาการการสร้างและการบำรุงรักษาที่แตกต่างตำแหน่งเหล่านี้แตกต่าง บางยีน Het แสดงความหลากหลาย allelic ต่ำและสัญญาณของการเลือกสมดุลในระยะยาวและอาจจะถูกเลือกมาเฉพาะสำหรับ allorecognition อื่น ๆ แสดงให้เห็นความหลากหลายสูง allelic หลักฐานของการเลือกในเชิงบวกและวิวัฒนาการอย่างรวดเร็วและผลิตภัณฑ์ของตนมีความเชื่อว่าเพื่อให้สอดคล้องกับตัวรับภูมิคุ้มกันที่มีฟังก์ชั่นได้รับการ coopted สำหรับ allorecognition ในที่สุดที่รู้จักกันดีสำหรับการเริ่มต้นกลไกการตายของเซลล์และการเกิดปฏิกิริยาการตายของเซลล์ของตัวเองแสดงความเหมือนและความแตกต่างระหว่างสายพันธุ์แบบที่แตกต่าง ข้อมูลทั้งหมดเหล่านี้สนับสนุนสมมติฐานที่ว่า VI เป็นปรากฏการณ์ที่แพร่หลายที่ได้มาครั้งแล้วครั้งเล่าอย่างอิสระใน lineages เชื้อราที่แตกต่างกัน