Stomatal limitation to CO2 diffusio

Stomatal limitation to CO2 diffusion to the chloroplasts may
result in severe photooxidative stress to the photosynthetic apparatus
(Di Ferdinando et al., 2011; Osmond, 1994), and requires the
activation of efficient photoprotective mechanisms. Our data lead
to the hypothesis that J. curcas, rather than protecting, displays
efficient mechanisms to selectively shed leaves, after the reabsorption
of nutrients contained therein. Here, this seems the
case for chlorophyll, whose re-absorption caused extended leaf
yellowing, and likely for soluble carbohydrates. In fact, we speculate
that an active process of soluble carbohydrate re-absorption
may have caused the drought-induced increase in osmotic potential
at full turgor.
Reductions in leaf area and leaf gas exchange during drought did
not lead only to a reduced water loss, but also to a reduction in
whole-plant carbon assimilation, and consequently reduced growth
(Bañon et al., 2006). Despite the green stem may contribute to
whole-plant carbon assimilation after leaf shedding, biomass accumulation
in stem (and roots) of J. curcaswas greatly depressed under
low soil water availability, likely due to low-carbon-availabilityinduced
changes in cambial activity (Kozlowski and Davies, 1975;
Maes et al., 2009a). We show here that J. curcas was able to survive
under the moderate water stress imposed in this experiment.
However, the drastic depression in carbon acquisition and biomass
production induced by this moderate stress pose major concerns
about the potential use of J. curcas as a bioenergy crop in arid and
semiarid environments worldwide, where soil water potential may
become very low during the dry season.
4.2. Differences among J. curcas sources
The study of different seed sources is relevant, because J. curcas
has still to be considered a wild species, with little information
available about the performances of seed sources and accessions
(Achten et al., 2007). Despite the three sources were slightly
different in size, with Brazilian plants having greater biomass than
the other sources, the similarity of root to shoot ratio ensures that
the balance between the absorbing and the transpiring system did
not differ among treatments at the beginning of the experiment.
Although plants from the three sources displayed very similar
avoidance mechanisms, they showed very different abilities to
withstand drought. In particular we note that the markedly greater
leaf shedding upon drought stress coupled with the greater
frequency of leaf necrotic lesions conclusively indicates Suriname
as the most drought-sensitive accession (Romero et al., 2006; Rouhi
et al., 2007; Varela et al., 2010).
Suriname also displayed the lowest water use efficiency among
the examined accession, as a result of greatest depletions in photosynthetic
performance because of drought.We note that in Suriname
plants mesophyll limitations contributed to a much greater extent to
depress net photosynthetic rates, as compared with Tanzania and,
particularly, Brazil plants. This actually means that the same reduction
in substrate moisture availability resulted in a very severe
drought stress on the photosynthetic apparatus in plants from
Surinameand inmuch lower stress in those fromBrazil. In fact, it has
been shown that stomatal limitations are dominant at a mild to
moderatewater stress, whereas the impairment or down-regulation
of metabolic processes become prevalent at severe drought (Flexas
and Medrano, 2002).
Mesophyll limitations to net photosynthesis may have been
responsible for the decline in maximal efficiency of PSII photochemistry
observed in the Suriname accession at the end of the
drought stress period. The impairment of PSII photochemistry
appeared as mainly due to: (i) the inability of the primary quinone
electron acceptor of photosystem II (QA) to fully oxidize, as indicated
by the higher fluorescence in the O-Step (Lu and Zhang, 1999;
Tòth et al., 2007) and (ii) a decrease in electron transport from
plastoquinone to the acceptor side of PS I, as shown by the lower
fluorescence at the P-step (Panda et al., 2006; Tòth et al., 2007). As
a consequence, we suggest that Suriname plants should have
a much lower capacity to use opportunistically the transient
periods of water availability (Valladares and Pearcy, 2002) as leaves
may be severely photoinhibited (photoinhibition of photosynthesis
was detected even at the end of the relief period). Under natural
conditions stress tolerance also depends on a species ability to
recover optimal performance during transient periods of relief from
stressful conditions, thus confirming plants from Suriname as more
sensitive to drought stress.
The phylogenetic tree constructed from RAPD data showed
limited molecular differences between Tanzania and Brazil accessions
(genetic similarity of 75%). This genetic uniformity between
accessions evolved in regions very far away from each other, but
with similar climate conditions (tropical savanna) likely reflects the
undomesticated nature of J. curcas (Maes et al., 2009a; Rao et al.,
2008). Consistently with previous research (Yi et al., 2010), our
RAPD analysis was indeed able to separate the Suriname accession,
which originates in areas characterized by a tropical monsoon
climate. Interestingly, our molecular analysis closely relates with
the morphological and physiological performances of the examined
accessions in response to drought stress.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

อาจแพร่ CO2 เพื่อ chloroplasts stomatal จำกัดทำให้เครื่อง photosynthetic photooxidative รุนแรงความเครียด(Di เฟอร์ดินานโด et al., 2011 ออสม่อนด์ 1994) และต้องการเปิดใช้งานของ photoprotective มีประสิทธิภาพกลไก นำข้อมูลของเรากับสมมติฐานว่า J. curcas แทนที่ปกป้อง แสดงกลไกมีประสิทธิภาพเลือกผลัดใบ หลังการ reabsorptionสารอาหารตามลิงค์ ที่นี่ นี้ดูเหมือนว่าจะกรณีคลอโรฟิลล์ ดูดซึมอีกครั้งที่เกิดจากใบเพิ่มเติมสีเหลือง และแนวโน้มสำหรับคาร์โบไฮเดรตที่ละลายน้ำ ในความเป็นจริง เราคาดการณ์ที่กระบวนการใช้งานของการดูดซึมคาร์โบไฮเดรตที่ละลายน้ำอีกครั้งอาจทำให้เกิดการเพิ่มขึ้นของภัยแล้งเกิดในศักย์ที่ turgor เต็มลดพื้นที่ใบและใบแลกเปลี่ยนก๊าซระหว่างภัยแล้งได้ไม่ทำ การลดน้ำสูญเสียเท่านั้น แต่ยัง จะลดผสมคาร์บอนโรงงานทั้งหมด และการเติบโตลดลงดังนั้น(Bañon และ al., 2006) แม้ มีก้านสีเขียวอาจนำไปสู่ผสมคาร์บอนโรงงานทั้งหมดหลังจากใบไม้ส่อง รวบรวมชีวมวลในต้นกำเนิด (ราก) ของเจ curcaswas มากหดหู่ภายใต้ดินต่ำน้ำพร้อมใช้งาน แนวโน้มจากต่ำคาร์บอน-availabilityinducedการเปลี่ยนแปลงในกิจกรรม cambial (Kozlowski และเดวีส์ 1975Maes et al., 2009a) เราแสดงที่นี่ให้ได้เพื่อความอยู่รอด J. curcasภายใต้ความเครียดปานกลางน้ำที่บังคับในการทดลองนี้อย่างไรก็ตาม ภาวะซึมเศร้ารุนแรงซื้อคาร์บอนและชีวมวลผลิตที่เกิดจากความเครียดนี้เองก่อให้เกิดกังวลเกี่ยวกับการใช้ศักยภาพของ J. curcas เป็นพืชพลังงานชีวมวลในที่แห้งแล้ง และsemiarid สภาพแวดล้อมทั่วโลก ที่ดินน้ำศักยภาพอาจเป็นมากในฤดูแล้ง4.2. ความแตกต่างระหว่างแหล่ง J. curcasการศึกษาแหล่งเมล็ดแตกต่างกันคือเกี่ยวข้อง เนื่องจาก J. curcasยังคงต้องเป็นชนิดป่า มีข้อมูลน้อยมีเกี่ยวกับการแสดงแหล่งเมล็ดพันธุ์และ accessions(Achten et al., 2007) แม้มีแหล่งสามได้เล็กน้อยแตกต่างกันในขนาด พืชชีวมวลมากกว่าบราซิลแหล่งอื่น ๆ เฉพาะรากอัตราส่วนการถ่ายภาพมั่นใจได้ไม่สมดุลระหว่างการดูดซับแรงกระแทกและระบบ transpiringไม่แตกต่างกันในการรักษาเมื่อเริ่มต้นทดลองแม้ว่าพืชจากแหล่งสามแสดงคล้ายคลึงกันมากหลีกเลี่ยงกลไก พวกเขาแสดงความสามารถที่แตกต่างกันมากไปทนต่อภัยแล้ง โดยเฉพาะ การที่เราสังเกตว่า มากขึ้นอย่างเด่นชัดใบส่องตามความเครียดภัยแล้งควบคู่ไป ด้วยยิ่งความถี่ของใบไม้ necrotic ได้เห็นระบุว่า ซูรินาเมเป็นทะเบียนลับที่สุดภัยแล้ง (Romero และ al., 2006 Rouhiร้อยเอ็ด al., 2007 Varela et al., 2010)ซูรินาเมยังแสดงประสิทธิภาพการใช้น้ำต่ำสุดระหว่างทะเบียนที่กล่าวถึง จาก depletions สุดใน photosyntheticประสิทธิภาพเนื่องจากภัยแล้ง เราสังเกตว่า ซูรินาเมส่วนข้อจำกัด mesophyll พืชไปมากมากกว่าขอบเขตการกดสุทธิราคา photosynthetic ตกแทนซาเนีย และโดยเฉพาะ บราซิลพืช ซึ่งจริง ๆ แล้วหมายความ ว่า ลดเหมือนกันในพื้นผิวพร้อมความชุ่มชื้นทำให้เกิดความรุนแรงภัยแล้งความเครียดบนเครื่อง photosynthetic ในพืชจากSurinameand inmuch ลดความเครียดใน fromBrazil เหล่านั้น ในความเป็นจริง มีการแสดงจำกัด stomatal หลักที่ไมลด์ไปความเครียด moderatewater ในขณะที่ผลการลงระเบียบของกระบวนการเผาผลาญกลายเป็นที่แพร่หลายที่ภัยแล้งรุนแรง (Flexasและ Medrano, 2002)ข้อจำกัดการสังเคราะห์ด้วยแสงสุทธิ mesophyll อาจได้รับผิดชอบสำหรับการลดลงของประสิทธิภาพสูงสุดของเคมีแสง PSIIในทะเบียนซูรินาเมที่สิ้นสุดของการช่วงน้ำแล้งความเครียด ผลของเคมีแสง PSIIปรากฏว่าส่วนใหญ่กำหนดให้: (i) ไม่ quinone หลักacceptor อิเล็กตรอนของ photosystem II (QA) ไปทั้งหมดออก ตามที่ระบุโดย fluorescence สูงใน O-ขั้นตอน (Lu และเตียว 1999Tòth et al., 2007) และการขนส่ง (ii) การลดลงของอิเล็กตรอนจากplastoquinone acceptor ข้าง PS ฉัน เป็นที่แสดงด้านล่างfluorescence ใน P-ขั้นตอน (แพนด้าและ al., 2006 Tòth et al., 2007) เป็นส่งผลต่อ เราขอแนะนำว่า ควรมีโรงงานซูรินาเมมากต่ำกว่ากำลังการผลิตที่ใช้ opportunistically การแบบฉับพลันระยะเวลาพร้อมน้ำ (Valladares และ Pearcy, 2002) เป็นใบไม้อาจรุนแรง photoinhibited (photoinhibition สังเคราะห์ด้วยแสงพบได้ที่จุดสิ้นสุดของรอบระยะเวลาการบรรเทา) ภายใต้ธรรมชาติยอมรับเงื่อนไขความเครียดยังขึ้นอยู่กับสายพันธุ์ความสามารถการประสิทธิภาพสูงสุดในระหว่างชั่วคราวบรรเทาจากการกู้คืนสภาพเครียด จึง ยืนยันพืชจากซูรินาเมเป็นมากขึ้นอ่อนไหวกับความเครียดภัยแล้งพบต้น phylogenetic ที่สร้างจากข้อมูลอาร์เอพีดีแตกโมเลกุลจำกัด accessions แทนซาเนียและบราซิล(พันธุกรรมคล้ายคลึง 75%) ใจนี้พันธุกรรมระหว่างaccessions พัฒนาในภูมิภาคมากห่างจากกัน แต่มีคล้ายเงื่อนไขสภาพภูมิอากาศ (ร้อน savanna) น่าจะสะท้อนให้เห็นถึงการธรรมชาติของ J. curcas (Maes et al., 2009a; undomesticated ราว et al.,ปี 2008) อย่างต่อเนื่อง ด้วย (ยี่เอ็ด al., 2010), การวิจัยก่อนหน้านี้ของเราวิเคราะห์อาร์เอพีดีได้แน่นอนแยกทะเบียนซูรินาเมซึ่งมีต้นกำเนิดในพื้นที่โดยมรสุมเขตร้อนสภาพภูมิอากาศ เป็นเรื่องน่าสนใจ วิเคราะห์โมเลกุลของเราอย่างใกล้ชิดเกี่ยวข้องกับแสดงสัณฐาน และสรีรวิทยาของการกล่าวถึงaccessions ในตอบสนองต่อความเครียดภัยแล้ง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ข้อ จำกัด ที่ปากใบจะแพร่กระจายไปยังคลอโรพลา CO2
อาจส่งผลให้เกิดความเครียดอย่างรุนแรงต่อphotooxidative เครื่องสังเคราะห์แสง
(Di เฟอร์ดินัน et al, 2011;. ออสมอนด์ 1994)
และต้องเปิดใช้งานของกลไกที่มีประสิทธิภาพphotoprotective ข้อมูลของเรานำไปสู่สมมติฐานที่ดำเจมากกว่าการปกป้องจะแสดงกลไกที่มีประสิทธิภาพในการคัดเลือกผลัดใบหลังจากดูดซึมของสารอาหารที่มีอยู่ในนั้น นี่นี้ดูเหมือนว่ากรณีคลอโรฟิลที่มีการดูดซึมใหม่ที่เกิดจากการขยายใบเหลืองและมีแนวโน้มสำหรับคาร์โบไฮเดรตที่ละลายน้ำได้ ในความเป็นจริงที่เราคาดการณ์ว่ากระบวนการทำงานของคาร์โบไฮเดรตที่ละลายน้ำดูดซึมอีกครั้งอาจจะเกิดจากการเพิ่มขึ้นของภัยแล้งที่เกิดศักยภาพในการออสโมติกที่turgor เต็ม. ลดในพื้นที่ใบและการแลกเปลี่ยนก๊าซใบในช่วงฤดูแล้งไม่ได้นำเฉพาะกับการสูญเสียน้ำลดลงแต่ยังรวมถึงการลดลงในทั้งพืชดูดซึมคาร์บอนและการเจริญเติบโตที่ลดลงส่งผล(Banon et al., 2006) แม้จะมีลำต้นสีเขียวอาจนำไปสู่ทั้งพืชดูดซึมคาร์บอนไดออกไซด์หลังจากที่ผลัดใบสะสมชีวมวลในต้นกำเนิด(และราก) ของเจ curcaswas หดหู่อย่างมากภายใต้ความพร้อมน้ำในดินต่ำน่าจะเกิดจากคาร์บอนต่ำ-availabilityinduced การเปลี่ยนแปลงในกิจกรรมแคมเบียม (Kozlowski และเดวีส์ 1975;. Maes, et al, 2009a) ที่นี่เราแสดงว่าเจดำก็สามารถที่จะอยู่รอดได้ภายใต้แรงดันน้ำในระดับปานกลางที่กำหนดในการทดลองนี้. อย่างไรก็ตามภาวะซึมเศร้าที่รุนแรงในการซื้อคาร์บอนและชีวมวลในการผลิตที่เกิดจากความเครียดในระดับปานกลางนี้ก่อให้เกิดความกังวลที่สำคัญเกี่ยวกับการใช้ศักยภาพของเจดำเป็นพืชพลังงานชีวภาพในที่แห้งแล้งและสภาพแวดล้อมที่แห้งแล้งทั่วโลกที่มีศักยภาพน้ำในดินอาจกลายเป็นที่ต่ำมากในช่วงฤดูแล้ง. 4.2 ความแตกต่างระหว่างเจดำแหล่งที่มาจากการศึกษาของแหล่งที่มาของเมล็ดพันธุ์ที่แตกต่างกันมีความเกี่ยวข้องที่เพราะเจดำได้ยังคงที่จะถือว่าเป็นพันธุ์ป่ามีข้อมูลเล็กๆ น้อย ๆมีอยู่เกี่ยวกับการแสดงแหล่งที่มาของเมล็ดพันธุ์และสาย(Achten et al., 2007) แม้จะมีสามแหล่งเล็กน้อยที่แตกต่างกันในขนาดที่มีพืชบราซิลมีชีวมวลสูงกว่าแหล่งอื่นๆ ที่คล้ายคลึงกันของรากในการถ่ายภาพอัตราส่วนเพื่อให้แน่ใจว่าสมดุลระหว่างการดูดซับและระบบการtranspiring ที่ไม่ได้แตกต่างกันระหว่างการรักษาที่จุดเริ่มต้นของการทดลอง. แม้ว่าพืชจากสามแหล่งที่มาแสดงที่คล้ายกันมากกลไกการหลีกเลี่ยงพวกเขาแสดงให้เห็นถึงความสามารถที่แตกต่างกันมากที่จะทนต่อความแห้งแล้ง โดยเฉพาะอย่างยิ่งเราทราบว่ามากขึ้นอย่างเห็นได้ชัดผลัดใบเมื่อความเครียดภัยแล้งควบคู่ไปกับการมากขึ้นความถี่ของการเกิดแผลฉีกใบแน่ชัดบ่งชี้ซูรินาเมเป็นคู่สัญญาแล้งที่สำคัญที่สุด(โรเมโร, et al, 2006. Rouhi et al, 2007;. Varela et al, ., 2010). ซูรินาเมยังแสดงประสิทธิภาพการใช้น้ำต่ำสุดในการเข้าตรวจสอบที่เป็นผลมาจากการ depletions ยิ่งใหญ่ที่สุดในการสังเคราะห์แสงประสิทธิภาพการทำงานเนื่องจากทราบว่าในdrought.We ซูรินาเมพืชmesophyll ข้อ จำกัด มีส่วนร่วมในระดับสูงมากที่จะลดอัตราการสังเคราะห์แสงสุทธิเมื่อเทียบกับประเทศแทนซาเนียและโดยเฉพาะอย่างยิ่งพืชบราซิล นี้จริงหมายความว่าการลดเดียวกันในพื้นผิวความชื้นทำให้เกิดความรุนแรงมากความเครียดภัยแล้งในเครื่องสังเคราะห์แสงในพืชจากSurinameand inmuch ความเครียดลดลงในผู้ fromBrazil ในความเป็นจริงจะได้รับการแสดงให้เห็นว่าข้อ จำกัด ของปากใบเป็นที่โดดเด่นที่อ่อนถึง moderatewater ความเครียดในขณะที่การด้อยค่าหรือกฎระเบียบลงของกระบวนการเผาผลาญอาหารเป็นที่แพร่หลายที่แห้งแล้งอย่างรุนแรง(Flexas และ Medrano, 2002). mesophyll ข้อ จำกัด ในการสังเคราะห์แสงสุทธิอาจได้รับรับผิดชอบในการลดลงในประสิทธิภาพสูงสุดของเคมี PSII สังเกตในการเข้าซูรินาเมในตอนท้ายของระยะเวลาความเครียดภัยแล้ง การด้อยค่าของ PSII เคมีปรากฏเป็นส่วนใหญ่เนื่องจาก(i) การไร้ความสามารถของ quinone หลักรับอิเล็กตรอนของphotosystem II (QA) ในการรองรับการออกซิไดซ์ตามที่ระบุโดยการเรืองแสงที่สูงขึ้นในO-Step (Lu และวอชิงตันโพสต์, 1999; Toth et al, 2007) และ (ii) การลดลงของการขนส่งอิเล็กตรอนจาก. plastoquinone ไปที่ด้านข้างตัวรับของ PS I ดังที่แสดงโดยลดลงเรืองแสงที่P-ขั้นตอน (แพนด้า et al, 2006;.. Toth, et ​​al, 2007) เป็นผลให้เราขอแนะนำให้พืชซูรินาเมควรจะมีกำลังการผลิตที่ต่ำกว่ามากที่จะใช้โอกาสชั่วคราวระยะเวลาของการมีน้ำ(Valladares และ Pearcy, 2002) ใบอาจจะphotoinhibited อย่างรุนแรง (photoinhibition ของการสังเคราะห์แสงที่ตรวจพบแม้กระทั่งในตอนท้ายของการบรรเทาที่ระยะเวลา) ภายใต้ธรรมชาติสภาพความทนทานต่อความเครียดยังขึ้นอยู่กับความสามารถในสายพันธุ์ที่จะกู้คืนประสิทธิภาพการทำงานที่ดีที่สุดในช่วงระยะเวลาชั่วคราวของการบรรเทาจากสภาวะเครียดดังนั้นยืนยันพืชจากซูรินาเมเป็นมากกว่าความไวต่อความเครียดภัยแล้ง. ต้นไม้สายวิวัฒนาการสร้างจากข้อมูลดีเอ็นเอแสดงให้เห็นความแตกต่างในระดับโมเลกุล จำกัด ระหว่างประเทศแทนซาเนียและ สายบราซิล (คล้ายคลึงกันทางพันธุกรรมของ 75%) นี้ความสม่ำเสมอพันธุกรรมระหว่างสายการพัฒนาในภูมิภาคมากห่างไกลจากกันแต่ด้วยสภาพภูมิอากาศที่คล้ายกัน(หญ้าสะวันนาเขตร้อน) มีแนวโน้มที่สะท้อนให้เห็นถึงธรรมชาติของเจundomesticated ดำ (Maes, et al, 2009a.. ราว, et al, 2008) สอดคล้องกับงานวิจัยก่อนหน้า (Yi et al., 2010) เราวิเคราะห์ดีเอ็นเอเป็นจริงสามารถที่จะแยกเข้าซูรินาเมที่มีต้นกำเนิดในพื้นที่โดดเด่นด้วยแบบมรสุมเขตร้อนสภาพภูมิอากาศ ที่น่าสนใจการวิเคราะห์โมเลกุลของเราอย่างใกล้ชิดที่เกี่ยวข้องกับการแสดงลักษณะทางสัณฐานวิทยาและสรีรวิทยาของการตรวจสอบสายในการตอบสนองต่อความเครียดภัยแล้ง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ข้อจำกัดในการกระจายของ CO2 ในคลอโรพลาสต์อาจ
ผลความเครียด photooxidative รุนแรง
เครื่องมือสังเคราะห์แสง ( Di เฟอร์ดินันโด et al . , 2011 ; ออสมอนด์ , 1994 ) , และต้องใช้กลไกที่มีประสิทธิภาพ photoprotective
. ข้อมูลนํา
กับสมมติฐานที่ เจ curcas แทนที่จะปกป้องแสดง
กลไกที่จะเลือกที่ผลัดใบ หลังจากที่แก้ว
ของสารอาหารที่มีอยู่ในนั้น นี่ดูเหมือน
สำหรับกรณีคลอโรฟิลล์ที่มีการดูดซึมจะทำให้ขยายใบ
สีเหลือง และโอกาสสำหรับปริมาณคาร์โบไฮเดรต ในความเป็นจริง เราคาดการณ์ว่า กระบวนการที่ใช้งานได้

Re : การดูดซึมคาร์โบไฮเดรตอาจจะเกิดจากความแห้งแล้ง การเพิ่มศักยภาพระบบเต็มแล้วรู้สึก
.
( พื้นที่ใบการแลกเปลี่ยนก๊าซระหว่างแล้งทำ
ไม่นำเท่านั้นเพื่อลดน้ำสูญเสีย แต่ยังเพื่อลดการดูดซึมคาร์บอน
โรงงานทั้งหมด และจึงลดการเจริญเติบโต
( b áใน et al . , 2006 ) แม้จะมีลำต้นสีเขียวอาจส่งผลให้โรงงานทั้งหมดหลังจากการรับคาร์บอน

ใบ มวลชีวภาพการสะสมในลำต้นและราก ) ของ curcaswas มากหดหู่ภายใต้
พร้อมน้ำในดินต่ำน่าจะเกิดจากคาร์บอนต่ำ availabilityinduced
การเปลี่ยนแปลงในกิจกรรมแคมเบียม ( kozlowski และ เดวีส์ , 1975 ;
เมส et al . , 2009a ) เราแสดงที่นี่ที่เจ curcas สามารถอยู่รอด
อยู่ใต้น้ำปานกลาง ความเครียดบังคับในการทดลองนี้
อย่างไรก็ตามรุนแรงภาวะซึมเศร้าในการซื้อคาร์บอนและการผลิตชีวมวล
เกิดจากความเครียดปานกลางนี้ก่อให้เกิดข้อสงสัยหลัก
เกี่ยวกับศักยภาพของcurcas เป็นพืชพลังงานในสภาพแวดล้อมทั่วโลก semiarid แห้งแล้งและ

ที่ศักยภาพของดินน้ำอาจกลายเป็นที่ต่ำมากในฤดูแล้ง
4.2 . ความแตกต่างระหว่างแหล่งเจ curcas
การศึกษาแหล่งพันธุ์ต่าง ๆที่เกี่ยวข้อง เพราะเจ curcas
ยังถือว่าเป็นป่าชนิดข้อมูลเล็ก ๆน้อย ๆของ
เกี่ยวกับการแสดงและแหล่งเมล็ดพันธุ์
( achten et al . ,2007 ) แม้จะมีทั้ง 3 แหล่งมีขนาดแตกต่างกันเล็กน้อย
กับบราซิลพืชมีมวลชีวภาพมากกว่า
แหล่งอื่น ความเหมือนของรากจะยิงเท่ากับยืนยันว่า
สมดุลระหว่างการดูดซับและ transpiring ระบบทำ
ไม่แตกต่างระหว่างการรักษาในช่วงต้นของการทดลอง
ถึงแม้ว่าพืชจากสามแหล่งแสดงกลไก การหลีกเลี่ยงที่คล้ายกัน
มากๆพวกเขามีความสามารถที่แตกต่างกันมาก

ทนแล้ง โดยเฉพาะอย่างยิ่งเราทราบว่าอย่างเด่นชัดมากขึ้นเมื่อแล้ง ใบร่วง

คู่กับมากกว่าความถี่ของใบที่แผลซึ่งบ่งชี้ซูรินาเม
เป็นแล้งที่สุดละเอียดอ่อนภาคยานุวัติ ( โรเมโร et al . , 2006 ; rouhi
et al . , 2007 ; วาเรลา et al . , 2010 ) .
สาธารณรัฐซูรินาเมปรากฏค่าประสิทธิภาพการใช้น้ำของ
ตรวจสอบการครอบครอง ผลที่ยิ่งใหญ่ที่สุด depletions ประสิทธิภาพการสังเคราะห์แสง
เนื่องจากความแห้งแล้ง เราทราบว่าในพืชมีโซฟิลล์จำกัดซูรินาเม
3 ระดับที่มากขึ้น

กดอัตราการสังเคราะห์แสงสุทธิเทียบกับแทนซาเนียและ
โดยเฉพาะพืชที่บราซิลนี่หมายความว่า การลดความชื้นในแผ่นงานเดียวกัน

( รุนแรงมาก แล้งบนเครื่องมือสังเคราะห์แสงในพืช จาก
surinameand inmuch ลดความเครียดใน frombrazil . ในความเป็นจริง มันได้ถูกแสดงให้เห็นว่าข้อจำกัดของ

จะเด่นที่อ่อน moderatewater ความเครียด ส่วนการ down-regulation
หรือของกระบวนการเผาผลาญกลายเป็นที่แพร่หลายที่แล้งรุนแรง ( flexas

และ เมดราโน , 2002 ) จำกัดให้มีโซฟิลล์การสังเคราะห์แสงสุทธิอาจได้รับ
รับผิดชอบลดลงในประสิทธิภาพสูงสุดของ psii เมอร์ลิน
สังเกตในภาคยานุวัติซูรินาเม ในตอนท้ายของ
แล้ง ระยะเวลา รายการของ psii เมอร์ลิน
ปรากฏเป็นหลักมาจาก 1 ) การไร้ความสามารถของ
ควิโนนอิเล็กตรอนพระนาสิก ของ photosystem II ( QA ) ครบออกซิเดชัน , ตามที่ระบุโดยการเรืองแสงในที่สูง
o-step ( Lu และจาง , 1999 ;
t ò th et al . , 2007 ) และ ( ii ) ลดลงในการขนส่งอิเล็กตรอนจาก
พลาสโทควิโนนไปยังพระนาสิกข้างผม , ที่แสดงโดย เรือง ลด
ที่ p-step ( แพนด้า et al . , 2006 ; t ò th et al . , 2007 ) โดย
นั้น เราแนะนำว่าควรมี
พืชซูรินาเม