According to the chronicles of Muea

According to the chronicles of Mueang Yasothon, in 1795 Phra Chao Worawongsa (Phra Wo), Minister of Vientiane, and several others set off to come live with the king in Champassak. Along the way they arrived at a jungle where spirits dwelt, and seeing that it was a good place, they built a village there next to the grounds of an abandoned wat. They called it Wat Singh Tha (วัดสิงห์ท่า), which remains to this day. The village they called Ban Singh Tha (บ้านสิงห์ท่า). Singh is a mythical lion; Tha (ท่า) means pose.


Wat Singh Tha Lion Gate
A Fine Arts Dept. marker for a chedi erected by Wat Singh Tha says that, during the Thonburi Era, grandson Kham Su (ท้าวคำสู) called the settlement Ban Singh Thong (บ้านสิงห์ทอง Ban Gold Lion). The wat, which had been deserted with dense jungle blocking the way to the river landing, was re-built and renamed after the new village. The change from Thong (Gold) to Tha (ท่า) was influenced by two factors: Tha means port or landing and also means pose with many connotations.[1] Thus the change in name to Singh Tha means Port Lion, and also Imposing Lion such as those posed on the Lion Gate, and on pedestals on the temple grounds.

In 1814, King Rama II renamed Ban Singh Tha to Yasothon and raised its status to mueang.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ตามพงศาวดารของเมืองยโสธรใน 1795 พระเจ้า Worawongsa (พระ Wo) รัฐมนตรีว่าการกระทรวงเวียงจันทน์, และอื่น ๆ หลายชุดออกที่จะมาอยู่กับพระมหากษัตริย์ในจำปาสัก ไปตามทางที่พวกเขามาถึงป่าที่วิญญาณอาศัยอยู่และเห็นว่ามันเป็นสถานที่ที่ดีที่พวกเขาสร้างขึ้นมีหมู่บ้านที่อยู่ติดกับบริเวณของวัดที่ถูกทิ้งร้าง พวกเขาเรียกมันวัดท่าซิงห์ (วัดสิงห์ท่า) ซึ่งยังคงไปในวันนี้ หมู่บ้านพวกเขาเรียกว่าบ้านสิงห์ท่า (บ้านสิงห์ท่า) ซิงห์เป็นสิงโตที่เป็นตำนาน; ท่า (ท่า) หมายถึงก่อให้เกิด. วัดท่าสิงห์สิงห์ประตูเครื่องหมายวิจิตรฝ่ายศิลปะเจดีย์สร้างขึ้นโดยวัดท่าซิงห์กล่าวว่าในช่วงยุคธนบุรีหลานชายขามซู (ท้าวคำสู) เรียกว่าการตั้งถิ่นฐานบ้านสิงห์ทอง (บ้าน สิงห์ทองบ้านสิงห์ทอง) วัดที่ซึ่งได้รับการร้างกับป่ารกทึบปิดกั้นทางเชื่อมโยงไปถึงเพื่อแม่น้ำเป็นอีกครั้งที่สร้างขึ้นและเปลี่ยนชื่อหลังจากที่หมู่บ้านใหม่ การเปลี่ยนแปลงจากท้อง (ทอง) ท่า (ท่า) ได้รับอิทธิพลมาจากสองปัจจัยท่าหมายความว่าพอร์ตหรือเชื่อมโยงไปถึงและยังหมายถึงการก่อให้เกิดมีความหมายหลาย ๆ [1] ดังนั้นการเปลี่ยนแปลงในชื่อซิงห์ท่าหมายความว่าพอร์ตสิงโตและการจัดเก็บภาษีสิงห์. เช่นผู้ที่โพสต์บนประตูสิงโตและแท่นในบริเวณวัด. ใน 1814 รัชกาลที่สองเปลี่ยนชื่อบ้านสิงห์ท่าจะยโสธรและยกสถานะของการเมือง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ตามพงศาวดารของเมืองยโสธร ใน 1795 พระเจ้า worawongsa ( พระวอ ) รัฐมนตรีของเมืองเวียงจันทน์ และหลายอื่น ๆเริ่มมาอาศัยอยู่กับกษัตริย์ในจำปาสัก . ตลอดทางที่พวกเขามาถึงป่าที่วิญญาณอยู่ และเห็นว่ามันเป็นสถานที่ที่ดี พวกเขาสร้างหมู่บ้านอยู่ติดกับบริเวณวัดร้าง พวกเขาเรียกว่า วัดสิงห์ท่า ( วัดสิงห์ท่า )ซึ่งยังคงอยู่มาจนถึงทุกวันนี้ หมู่บ้านเรียกว่าบ้านสิงห์ท่า ( บ้านสิงห์ท่า ) ซิงห์เป็นสิงโตในตำนาน ; ท่า ( ท่า ) หมายถึง ท่า


วัดสิง ท่าประตูสิงโต
ศิลปะฝ่ายเครื่องหมายสำหรับเจดีย์ที่สร้างขึ้นโดยวัดสิง ท่าบอกว่า ในช่วงยุคธนบุรี หลานคำ ซู ( ท้าวคำสู ) เรียกว่า ชุมชนบ้านสิงห์ อ่างทอง ( สิงโตบ้านสิงห์ทองบ้านทอง ) วัดซึ่งได้ถูกทิ้งร้าง มีป่าหนาแน่นกั้นแม่น้ำลงได้อีกครั้งหลังจากสร้างและเปลี่ยนชื่อหมู่บ้านใหม่ เปลี่ยนจาก ทอง ( ทอง ) ท่า ( ท่า ) ได้รับอิทธิพลจากสองปัจจัย : ท่า หมายถึง ท่าเรือ หรือท่าและยังหมายถึงท่ามีหลายความหมาย [ 1 ] จึงเปลี่ยนชื่อสิงห์ท่าหมายถึงพอร์ต สิงโต และสิงโตที่สง่างามเช่นวางที่ประตูสิงโตและบนแท่นในบริเวณวัด

ใน 1814 รัชกาลที่ 2 ชื่อบ้านสิงห์ท่าไปยโสธร และยกสถานะของเมือง .