Kings were attempting to increase t

Kings were attempting to increase their personal powers, it seemed important to distinguish between monarchy as a system of government in which power, although primarily in the hands of a single person, was regulated by constitutional laws, and despotism as a system in which a single person ruled arbitrarity, without regard for law or principles. But in the modern world with the state composing many millions of people and with government a much more complex affair, the ideal type of government by one person does not closely approximate to reality (though there might be a few exceptions.) In the modern state, governmental power has to be shared amongst a number of persons. Even more clearly, and with due apology to democratic idealists, one has to recognize that nowhere in practice is there rule by many or all citizens. In the real world of modern politics, government is always in the hands of a minority of persons which might be termed a political elite or ruling class. It would, therefore, seem that making distinctions between politics form the purely numerical angle of “how many govern” may not be very meaningful. More fruitful questions might be : which particular social groups or classes are dominant in the political system? What is the degree of political and economic inequality? What degree of control does government attempt to exert over society and hoe tolerant is it of civil liberties? How much, and what kind of, popular political participation is allowed?

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

พระมหากษัตริย์กำลังพยายามที่จะเพิ่มอำนาจส่วนบุคคลของพวกเขาก็ดูเหมือนสิ่งสำคัญที่จะเห็นความแตกต่างระหว่างสถาบันพระมหากษัตริย์เป็นระบบของรัฐบาลอยู่ในอำนาจซึ่งแม้ว่าส่วนใหญ่อยู่ในมือของคนเพียงคนเดียวที่ไ​​ด้รับการควบคุมโดยกฎหมายรัฐธรรมนูญและการปกครองแบบเผด็จการเป็นระบบที่เป็นหนึ่งเดียว ผู้ปกครอง arbitrarity, โดยไม่คำนึงถึงกฎหมายหรือหลักการแต่ในโลกสมัยใหม่กับรัฐแต่งหลายล้านคนและมีรัฐบาลเป็นเรื่องที่ซับซ้อนมากขึ้นในอุดมคติของรัฐบาลโดยคนคนหนึ่งไม่ได้ใกล้ชิดกับความเป็นจริงโดยประมาณ (แม้ว่าอาจจะมีข้อยกเว้นบางประการ.) ในรัฐสมัยใหม่ อำนาจของรัฐบาลที่จะต้องมีการใช้ร่วมกันระหว่างจำนวนคน ได้อย่างชัดเจนมากขึ้นและมีการขอโทษเพราะอุดมการณ์ประชาธิปไตยหนึ่งจะต้องตระหนักว่าไม่มีที่ไหนเลยในทางปฏิบัติจะมีการปกครองโดยคนมากหรือประชาชนทุกคน ในโลกแห่งความจริงของการเมืองสมัยใหม่ของรัฐบาลอยู่เสมอในมือของผู้ถือหุ้นส่วนน้อยของบุคคลที่อาจจะเรียกว่าการเมืองหรือชั้นการพิจารณาคดี มันจะดังนั้นดูเหมือนว่าการทำแตกต่างระหว่างการเมืองในรูปแบบมุมหมดจดตัวเลขของ "กี่ควบคุม" อาจจะไม่ได้มีความหมายมากคำถามที่มีผลมากขึ้นอาจจะมี: ซึ่งกลุ่มสังคมโดยเฉพาะอย่างยิ่งหรือเรียนเป็นที่โดดเด่นในระบบการเมืองหรือไม่ สิ่งที่เป็นระดับของความไม่เท่าเทียมกันทางการเมืองและเศรษฐกิจได้หรือไม่ สิ่งที่ระดับของการควบคุมไม่พยายามของรัฐบาลในการออกแรงกว่าสังคมและจอบใจกว้างของมันคือเสรีภาพ? เท่าใดและสิ่งที่ชนิดของการมีส่วนร่วมทางการเมืองที่เป็นที่นิยมที่ได้รับอนุญาต?

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

พระมหากษัตริย์ได้พยายามเพิ่มอำนาจส่วนตัวของพวกเขา มันดูเหมือนต้องแยกระหว่างพระมหากษัตริย์เป็นระบอบการปกครองที่อำนาจ แม้ว่าในมือของคนเดียว หลักถูกควบคุม โดยกฎหมายรัฐธรรมนูญ และระบบใช้อำนาจเด็ดขาดเป็นระบบที่คนเดียวปกครอง arbitrarity โดยไม่คำนึงว่ากฎหมายหรือหลัก แต่ในโลกสมัยใหม่รัฐสร้างคนนับล้านคน และรัฐบาล เป็นเรื่องซับซ้อนมาก ชนิดห้องของรัฐบาลโดยคนไม่อย่างใกล้ชิดประมาณกับความเป็นจริง (แต่อาจมีข้อยกเว้นไม่) ในสมัยนั้น อำนาจรัฐบาลได้ร่วมหมู่จำนวนคน ยิ่งชัดเจนมากขึ้น และด้วยขอโทษเพื่อประชาธิปไตย idealists หนึ่งได้รับรู้ว่า ไม่มีที่ไหนในทางปฏิบัติมีกฎ โดยประชาชนจำนวนมาก หรือทั้งหมด ในโลกจริงของเมืองที่ทันสมัย รัฐบาลได้เสมอในมือของท่านซึ่งอาจเรียกว่าการเมืองชนชั้นสูงหรือชั้นปกครอง ชนกลุ่มน้อย ดังนั้น ดูเหมือนว่า ทำให้ความแตกต่างระหว่างการเมืองแบบมุมของ "บังคับการ" เป็นตัวเลขเพียงอย่างเดียวอาจไม่มีความหมายมากขึ้น อาจถามมากประสบ: กลุ่มสังคมใดหรือชั้นใดเป็นหลักในระบบการเมืองหรือไม่ ระดับของความไม่เท่าเทียมกันทางเศรษฐกิจ และการเมืองคืออะไร ควบคุมระดับใดรัฐบาลพยายามโหมเหนือสังคม และทนกับจอบเป็นของเสรีภาพ ชนิดจำนวน และสิ่งของ ได้มีส่วนร่วมทางการเมืองยอดนิยม

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

กษัตริย์ก็กำลังพยายามเพิ่มอำนาจส่วนตัวของตนจะดูจะสำคัญในการสร้างความแตกต่างระหว่างระบบราชาธิปไตยเป็นระบบหนึ่งของรัฐบาลที่ใช้พลังงานแม้ว่าจะเป็นอยู่ในมือของคนเพียงตัวเดียวเป็นทรราชและควบคุมโดยกฎหมายรัฐธรรมนูญเป็นระบบที่คนเดียวที่ปกครอง arbitrarity โดยไม่คำนึงถึงหลักการหรือกฎหมายว่าด้วยแต่ในโลกที่ทันสมัยพร้อมด้วยของรัฐที่เขียนหลายล้านคนจำนวนมากและพร้อมด้วยรัฐบาลเรื่องอื่นๆอีกมากมายที่ซับซ้อนให้พิมพ์ที่ดีเยี่ยมของรัฐบาลโดยคนเพียงคนเดียวไม่ได้ร่วมกันอย่างใกล้ชิดโดยประมาณในความเป็นจริง(แม้ว่าจะไม่มีข้อยกเว้น( Don ’ t allow exceptions )อาจจะเป็นเพียงไม่กี่ที่.)ในรัฐที่ทันสมัยที่ใช้พลังงานของรัฐบาลได้มีการมีการใช้ร่วมกันของหมายเลขหนึ่งของบุคคล แม้จะได้ชัดเจนมากขึ้นและพร้อมด้วยคำขอโทษเนื่องจาก idealists ประชาธิปไตยการยอมรับว่าไม่มีที่ไหนในการปฏิบัติมีกฎข้อที่โดยจำนวนมากหรือทั้งหมดประชาชน ในโลกของความเป็นจริงของการเมืองที่ทันสมัยของรัฐบาลมีอยู่เสมอในมือของกลุ่มน้อยของบุคคลที่อาจเรียกว่าผู้นำทางการเมืองหรือชนชั้นปกครอง ดังนั้นจะเห็นว่าการทำให้จำแนกความแตกต่างระหว่างการเมืองรูปแบบมุมเป็นตัวเลขอย่างแท้จริงของ"ว่าจะมีกี่คนมีผลบังคับใช้"อาจไม่ได้มีความหมายเป็นอย่างมากคำถามมีลูกดกมากอาจทำได้ซึ่งกลุ่มคนในสังคมอย่างใดอย่างหนึ่งหรือชั้นเรียนมีอำนาจในระบบการเมืองที่ อะไรคือระดับของความไม่เท่าเทียมกันทางการเมืองและเศรษฐกิจ อะไรคือระดับของการควบคุมไม่มีความพยายามของรัฐบาลในการออกแรงมากกว่าสังคมและจอบใจกว้างเป็นเรื่องของสิทธิ เสรีภาพ พลเรือน วิธีการอื่นๆอีกมากมายและ ประเภท ใดบ้างในการมีส่วนร่วมทางการเมืองการได้รับความนิยมได้รับอนุญาตหรือไม่?