was no difference in the onset of t

was no difference in the onset of the prime-mover RF (i.e.,
reaction time) between groups (P  0.055) (Fig. 3).
Correlations between pain, disability, and EMG
onset. Participants with a longer history of long-standing
groin pain tended to have greater average pain during the
last week (r  0.712, P  0.021). There were no significant
correlations between height, weight, age, pain, and disability
measures and onset of EMG of any of the muscles

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ไม่มีความแตกต่างในของ RF mover นายก (i.e.,
reaction เวลา) ระหว่างกลุ่ม (P 0.055) (Fig. 3) .
ความสัมพันธ์ระหว่างความเจ็บปวด ความพิการ และดำรง
เริ่มมีอาการ ผู้เข้าร่วม มีประวัติยืนยาวนาน
ปวด groin มีแนวโน้มที่จะ ปวดมากขึ้นเฉลี่ยระหว่าง
สัปดาห์ (r 0.712, P 0.021) ไม่มีไม่สำคัญ
ความสัมพันธ์ระหว่างความสูง น้ำหนัก อายุ อาการปวด และพิการ
มาตรการและเริ่มมีอาการของกล้ามของกล้ามเนื้อ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เป็นความแตกต่างในการโจมตีของคลื่นความถี่วิทยุที่สำคัญผู้เสนอญัตติ (คือไม่มี
เวลาการเกิดปฏิกิริยา) ระหว่างกลุ่ม (P? 0.055) (รูปที่ 3).
ความสัมพันธ์ระหว่างความเจ็บปวดความพิการและอีเอ็ม
ที่เริ่มมีอาการ ผู้เข้าร่วมที่มีประวัตินานยาวนาน
อาการปวดขาหนีบมีแนวโน้มที่จะมีอาการปวดมากขึ้นเฉลี่ยในช่วง
สัปดาห์ที่ผ่านมา (R? 0.712, P? 0.021) ไม่มีอย่างมีนัยสำคัญเป็น
ความสัมพันธ์ระหว่างความสูงน้ำหนักอายุความเจ็บปวดและความพิการ
มาตรการและการโจมตีของอีเอ็มใด ๆ ของกล้ามเนื้อ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ไม่มีผลต่อการโจมตีของ RF mover นายก ( I ,
1 ) ระหว่างกลุ่ม ( P  0.055 ) ( รูปที่ 3 ) .
ความสัมพันธ์ระหว่าง เจ็บ พิการ และกล้ามเนื้อ
การโจมตี ผู้ที่มีประวัติ ยาวนานของยืนยาว
ปวดขาหนีบมีแนวโน้มมากขึ้นเฉลี่ยความเจ็บปวดในระหว่าง
สัปดาห์สุดท้าย ( R  0.712 , p  0.021 ) ไม่มีนัย
ความสัมพันธ์ระหว่างส่วนสูง น้ำหนัก อายุ ความเจ็บปวดและความพิการ
มาตรการและการโจมตีของกล้ามเนื้อของกล้ามเนื้อใด ๆ