There’s no “one size fits all” solu

There’s no “one size fits all” solution. The specific form of each subsystem must be designed according to the specific needs and nature of the individual issue. In such a mechanism, traditional national legislation and intergovernmental agreements continue to play a role but must be embedded into the broader multi stakeholder environment while new emerging mechanisms must take note and recognize existing frameworks and regulations on various levels. The “do not harm” principle becomes more important than ever. It means that whatever a governmental or non governmental player will do in the Internet must take into consideration its direct or indirect consequences for uninvolved third parties, as well as the unintended side effects for the system as a whole.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

มีวิธีใด "หนึ่งขนาดพอดี" รูปแบบเฉพาะของแต่ละระบบย่อยต้องออกแบบตามความต้องการเฉพาะของแต่ละปัญหา ในเช่นกลไก กฎหมายดั้งเดิมแห่งชาติและข้อตกลงว่าด้วยยังมีบทบาท แต่ต้องถูกฝังอยู่ในสิ่งแวดล้อมหลายทรรศนะกว้างขึ้นในขณะที่กลไกที่เกิดขึ้นใหม่ต้องจด และกรอบที่มีอยู่และกฎระเบียบในระดับต่าง ๆ หลักการ "ไม่อันตราย" เป็นสำคัญมากกว่าที่เคย หมายความ ว่า สิ่งที่รัฐบาล หรือรัฐบาลไม่ใช่ผู้เล่นจะทำในอินเทอร์เน็ตต้องคำนึงผลกระทบทางตรง หรือทางอ้อมของบุคคล uninvolved เป็นผลข้างเคียงโดยไม่ได้ตั้งใจสำหรับระบบทั้งหมด

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ไม่มี "หนึ่งขนาดเหมาะกับทุกคน" การแก้ปัญหา รูปแบบเฉพาะของแต่ละระบบย่อยจะต้องได้รับการออกแบบตามความต้องการที่เฉพาะเจาะจงและลักษณะของปัญหาของแต่ละบุคคล เช่นในกลไกกฎหมายแห่งชาติแบบดั้งเดิมและข้อตกลงระหว่างรัฐบาลยังคงมีบทบาท แต่ต้องฝังอยู่ในสภาพแวดล้อมที่ผู้มีส่วนได้เสียที่กว้างขึ้นในขณะที่หลายกลไกที่เกิดขึ้นใหม่จะต้องรับทราบและตระหนักถึงกรอบที่มีอยู่และระเบียบเกี่ยวกับระดับต่างๆ "ความไม่เป็นอันตรายต่อ" หลักการเป็นสิ่งที่สำคัญมากขึ้นกว่าเดิม ก็หมายความว่าสิ่งที่ผู้เล่นของภาครัฐหน่วยงานของรัฐหรือไม่จะทำในอินเทอร์เน็ตจะต้องคำนึงถึงผลกระทบโดยตรงหรือโดยอ้อมสำหรับบุคคลที่สามอิสระเช่นเดียวกับผลข้างเคียงที่ไม่ได้ตั้งใจสำหรับระบบโดยรวม

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ไม่มี " หนึ่งขนาดเหมาะกับทุกโซลูชั่น " รูปแบบเฉพาะของแต่ละระบบจะต้องออกแบบตามความต้องการที่เฉพาะเจาะจงและธรรมชาติของปัญหาของแต่ละบุคคล เช่นกลไกชาติกฎหมายและข้อตกลงระหว่างแบบดั้งเดิมยังคงมีบทบาท แต่ต้องฝังอยู่ในที่กว้างหลายฝ่ายสิ่งแวดล้อม ในขณะที่กลไกเกิดใหม่ต้องจดและจำกรอบที่มีอยู่ และกฎระเบียบในระดับต่าง ๆ " อย่าทำร้าย " หลักการกลายเป็นสำคัญมากกว่าที่เคยมันหมายความว่า ไม่ว่าของรัฐหรือรัฐจะไม่เล่นในอินเทอร์เน็ตจะต้องใช้เวลาในการพิจารณา โดยตรงหรือโดยอ้อมที่เกิด uninvolved บุคคลที่สามเช่นเดียวกับที่ไม่ได้ตั้งใจผลข้างเคียงสำหรับระบบโดยรวม