I think this is a lesson that all o

I think this is a lesson that all of us could stand a refresher in, myself included, as we continue down the path toward feeding ourselves like competent adults.

Caveat: Feeling that it’s not worth the effort to prepare food for yourself is very different from literally not having the energy or resources to prepare food for yourself. The latter happens sometimes to all of us – either we are just bone-tired and pressed for time and eating is just not going to happen (or can only happen in rudimentary form), or we honestly don’t have the money to buy the food we want or need, or we haven’t yet learned to cook in the way we want or need. I have personally been in every single one of these situations at some point, and none of them are easy. But they are not what I am talking about in this article, just to be clear.

What I am talking about is that feeling, when you genuinely do have time and energy and food and skill on hand, but you manage to talk yourself out of making food that would truly nourish you because somehow cooking “just for yourself” doesn’t feel worthwhile.

Story time: the last time I was in this situation was when my husband starting working really late hours, not getting home until like 8pm. Previously, we were eating dinner together around 6:30, and then I would have evening clients afterward. This change in his schedule meant we were each on our own for dinner, and I wouldn’t even see him until 9pm.

For the first couple of weeks, I was THE SADDEST, gazing out the window like fat Cyndi Lauper. I completely abandoned the wifely habit of having dinner ready promptly at 6:30pm (smoke detector blazing) and would just sort of listlessly snack on whatever random food came to hand. Toast, cereal, Cheetos, peanut butter from the jar, whatever.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ผมคิดว่า นี่คือบทเรียนว่า เราสามารถยืนการทบทวนใน รวมตัวเอง เรายังคงลงเส้นทางไปให้อาหารตัวเองเช่นเดียวกับผู้ใหญ่ที่มีอำนาจCaveat: รู้สึกว่า ไม่คุ้มค่าความพยายามในการเตรียมอาหารเองจะแตกต่างจากอักษรไม่มีพลังงานหรือทรัพยากรในการเตรียมอาหารด้วยตัวคุณเอง หลังเกิดขึ้นบางครั้งเป็นทั้งหมด ของเรา – อย่างใดอย่างหนึ่งเรามีเพียงกระดูกเหนื่อย และกดเวลา และกินเพียงจะไม่เกิดขึ้น (หรือสามารถเกิดขึ้นได้ในฟอร์ม rudimentary), หรือเราตรงไปตรงมาไม่มีเงินที่จะซื้ออาหารที่เราต้องการ หรือต้อง หรือเรายังไม่ได้หัดทำแบบเราต้องการ หรือต้อง ผมเองได้รับในทุกหนึ่งเดียวของสถานการณ์เหล่านี้ในบางจุด และไม่มีง่าย แต่จะไม่ได้สิ่งที่ผมพูดถึงในบทความนี้ เพื่อความชัดเจนสิ่งที่ผมพูดถึงคือ ความรู้สึก เมื่อคุณจริง ๆ มีเวลา และพลังงาน และอาหาร และทักษะบนมือ แต่คุณจัดการพูดเองจากการทำอาหารที่จะแท้บำรุงคุณเนื่องจากการปรุงอาหารอย่างใด ขอตัวเอง"ไม่ได้รู้สึกคุ้มค่าเรื่องเวลา: เวลาล่าสุดที่ผมอยู่ในสถานการณ์นี้คือเมื่อสามีเริ่มต้นทำงานจริง ๆ ถึงเวลา ไม่ได้รับบ้านจนกว่าเช่น 20: 00 น.ก่อนหน้านี้ เรารับประทานอาหารค่ำร่วมกันประมาณ 6:30 และจากนั้น จะมีลูกค้าตอนเย็นหลังจากนั้น เปลี่ยนแปลงตารางเวลาของเขาหมายถึง เราได้ละเราเองสำหรับอาหารค่ำ และแม้แต่เห็นเขาจนถึง 21: 00สำหรับคู่ของสัปดาห์แรก ผมเศร้าที่สุด ไม่ว่าหน้าต่างเช่นไขมันซินดี ฉันสมบูรณ์ละทิ้งนิสัย wifely มีอาหารค่ำพร้อมทันทีที่ 6:30 น. (ควันให้เห็นได้ชัด) และจะว่างของคว้างในอาหารสิ่งสุ่มมามือ ขนมปัง เนยถั่วลิสงธัญพืช Cheetos ขวด สิ่ง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ผมคิดว่านี่เป็นบทเรียนที่เราทุกคนสามารถยืนทบทวนในรวมตัวเองในขณะที่เรายังคงลงเส้นทางที่มีต่อการให้อาหารตัวเองเช่นเดียวกับผู้ใหญ่ที่มีอำนาจได้.

ข้อแม้: รู้สึกว่ามันไม่คุ้มค่าความพยายามที่จะจัดเตรียมอาหารสำหรับตัวคุณเองมากแตกต่างจาก แท้จริงไม่ได้มีพลังงานหรือทรัพยากรที่จะจัดเตรียมอาหารสำหรับตัวคุณเอง หลังเกิดขึ้นบางครั้งเราทุกคน - ทั้งเราเป็นเพียงกระดูกเหนื่อยและกดครั้งและการรับประทานอาหารเป็นเพียงการไม่เกิดขึ้น (หรือสามารถเกิดขึ้นได้ในรูปแบบพื้นฐาน) หรือเราตรงไปตรงมาไม่ได้มีเงินที่จะซื้อ อาหารที่เราต้องการหรือจำเป็นต้องหรือเรายังไม่ได้เรียนรู้ที่จะปรุงอาหารในวิธีที่เราต้องการหรือจำเป็นต้อง ฉันได้รับบุคคลในทุกหนึ่งเดียวของสถานการณ์เหล่านี้ในบางจุดและไม่มีพวกเขาเป็นเรื่องง่าย แต่พวกเขาไม่ได้เป็นสิ่งที่ผมพูดถึงในบทความนี้เพียงเพื่อให้มีความชัดเจน.

สิ่งที่ฉันพูดคุยเกี่ยวกับความรู้สึกว่าเมื่อคุณอย่างแท้จริงจะมีเวลาและพลังงานและอาหารและทักษะในมือ แต่คุณจัดการเพื่อพูดคุยตัวเองออกจาก การทำอาหารที่จะช่วยบำรุงอย่างแท้จริงคุณเพราะอย่างใดปรุงอาหาร "เพียงเพื่อตัวเอง" ไม่ได้รู้สึกคุ้มค่า.

เวลาเรื่อง: ครั้งสุดท้ายที่ผมอยู่ในสถานการณ์เช่นนี้ก็คือตอนที่สามีของฉันเริ่มต้นการทำงานนอกเวลาจริงๆไม่ได้รับการบ้านจนเหมือน 20:00 ก่อนหน้านี้เรากำลังรับประทานอาหารเย็นร่วมกันรอบ 6:30 และแล้วฉันจะมีลูกค้าในช่วงเย็นหลังจากนั้น การเปลี่ยนแปลงในตารางงานของเขานี้หมายความว่าเราแต่ละคนของเราเองสำหรับอาหารค่ำและฉันจะไม่ได้เห็นเขาจนกว่า 21:00.

สำหรับคู่แรกของสัปดาห์ที่ผ่านมาผมก็เศร้าจ้องออกไปนอกหน้าต่างเหมือนไขมัน Cyndi Lauper ฉันสมบูรณ์ละทิ้งนิสัย wifely ของการมีอาหารเย็นพร้อมทันทีที่ 18:30 (เครื่องตรวจจับควันที่เห็นได้ชัด) และก็จะเรียงลำดับของแกร่วว่างในอาหารสุ่มสิ่งที่มาถึงมือ ขนมปังธัญพืช Cheetos, เนยถั่วลิสงจากโถสิ่งที่