Abundant epidemiologic evidence ind

Abundant epidemiologic evidence indicates that regular and long-term use of aspirin is associated with a significant reduction in the incidence of colorectal cancer. The long duration of aspirin needed to prevent colorectal cancer is believed to be due to inhibition of precursor lesions known as adenomas, the recurrence of which is inhibited by aspirin in randomized trials. Aspirin intake has also been associated with a statistically significant improvement in patient survival after curative resection of colorectal cancer in large observational studies. In these cohorts, the survival benefit of aspirin was shown to depend upon the level of COX-2 expression in the primary colorectal cancer. More recent analysis of patient tumors from these observational cohorts suggests that the benefit of aspirin may be limited to specific molecular subtypes. Aspirin intake following colorectal cancer resection was associated with a significant improvement of survival in patients whose tumors carried mutant, but not wild-type, copies of the phosphoinositide 3-kinase (PI3KCA) gene, especially tumors that overexpressed COX-2. A mechanistic explanation is suggested by the finding that inhibition of COX-mediated prostaglandin E2 synthesis by aspirin attenuates PI3K signaling activity that is known to regulate cancer cell proliferation and survival. Aspirin has also been shown to reduce the incidence of colorectal cancers bearing wild-type, but not mutant alleles of the BRAF(V600E) oncogene. Although provocative, the potential utility of these molecular markers for predicting aspirin efficacy awaits prospective evaluation in clinical trials. If validated, these findings may support a personalized approach to using aspirin for the therapy of colorectal cancer.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

หลักฐาน epidemiologic มากมายบ่งชี้ว่า ใช้แอสไพรินเป็นประจำ และระยะยาวเกี่ยวข้องกับการลดลงอย่างมีนัยสำคัญในอุบัติการณ์ของมะเร็งลำไส้ ยาวของแอสไพรินเพื่อป้องกันโรคมะเร็งลำไส้เชื่อว่ามีสาเหตุมาจากการยับยั้งของสารตั้งต้นได้เรียกว่า adenomas การเกิดขึ้นประจำที่ถูกห้าม โดยแอสไพรินในการทดลอง randomized บริโภคแอสไพรินยังได้เชื่อมโยงกับการปรับปรุงอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติในการอยู่รอดของผู้ป่วยหลัง curative resection ของมะเร็งลำไส้ใหญ่การศึกษาเชิงสังเกตการณ์ ใน cohorts เหล่านี้ ประโยชน์ของการอยู่รอดของแอสไพรินที่แสดงจะขึ้นอยู่กับระดับของมะเร็งลำไส้หลักนิพจน์ค็อกซ์-2 วิเคราะห์ล่าสุดของผู้ป่วยเนื้องอกจาก cohorts สังเกตการณ์เหล่านี้แนะนำว่า ประโยชน์ของแอสไพรินอาจจำกัดเฉพาะ subtypes โมเลกุล ต่อโรคมะเร็งลำไส้ resection บริโภคแอสไพรินถูกเชื่อมโยงกับการปรับปรุงที่สำคัญของการอยู่รอดในผู้ป่วยเนื้องอกที่มีดำเนินการกลายพันธุ์ แต่ไม่ป่า ชนิด สำเนาของยีน (PI3KCA) phosphoinositide 3 kinase โดยเฉพาะอย่างยิ่งเนื้องอกที่ overexpressed ค็อกซ์-2 แนะนำคำอธิบายกลไกการทำ โดยการค้นหา ที่ยับยั้ง mediated ค็อกซ์ prostaglandin E2 สังเคราะห์ โดยแอสไพริน attenuates PI3K ตามปกติกิจกรรมที่เป็นที่รู้จักกันเพื่อควบคุมการงอกของเซลล์มะเร็งและอยู่รอด แอสไพรินได้รับการแสดงเพื่อลดอุบัติการณ์ของโรคมะเร็งลำไส้ที่แบริ่ง ชนิดป่า แต่ไม่กลายพันธุ์ alleles ของ BRAF(V600E) oncogene ยัง แม้กระตุ้น ยูทิลิตี้เป็นของเหล่าเครื่องหมายโมเลกุลสำหรับคาดการณ์ประสิทธิภาพแอสไพรินรอประเมินอนาคตในการทดลองทางคลินิก ถ้าตรวจสอบ ค้นพบเหล่านี้อาจสนับสนุนวิธีการที่บุคคลใช้แอสไพรินสำหรับการรักษาโรคมะเร็งลำไส้

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

หลักฐานทางระบาดวิทยามากมายแสดงให้เห็นว่าการใช้งานปกติและในระยะยาวของยาแอสไพรินมีความเกี่ยวข้องกับการลดลงอย่างมีนัยสำคัญในการเกิดโรคมะเร็งลำไส้ใหญ่ ระยะเวลานานของยาแอสไพรินที่จำเป็นในการป้องกันโรคมะเร็งลำไส้ใหญ่และทวารหนั​​กที่เชื่อว่าจะเกิดจากการยับยั้งการเกิดแผลสารตั้งต้นที่รู้จักกันเป็นเนื้องอก, การกำเริบของที่ถูกยับยั้งด้วยยาแอสไพรินในการทดลองแบบสุ่ม การรับประทานแอสไพรินยังได้รับการที่เกี่ยวข้องกับการปรับปรุงอย่างมีนัยสำคัญในการอยู่รอดของผู้ป่วยหลังการผ่าตัดรักษาโรคมะเร็งลำไส้ใหญ่ในการศึกษาเชิงขนาดใหญ่ ในผองเพื่อนเหล่านี้ได้รับประโยชน์ความอยู่รอดของแอสไพรินก็แสดงให้เห็นขึ้นอยู่กับระดับของการแสดงออกของ COX-2 ในโรคมะเร็งลำไส้ใหญ่หลัก การวิเคราะห์ล่าสุดของเนื้องอกผู้ป่วยจากผองเพื่อนสังเกตเหล่านี้แสดงให้เห็นว่าประโยชน์ของแอสไพรินอาจจะ จำกัด ชนิดย่อยโมเลกุลที่เฉพาะเจาะจง การรับประทานยาแอสไพรินต่อไปนี้การผ่าตัดโรคมะเร็งลำไส้ใหญ่ที่เกี่ยวข้องกับการปรับปรุงที่สำคัญของการอยู่รอดในผู้ป่วยที่มีเนื้องอกดำเนินการกลายพันธุ์ แต่ไม่ได้ป่าชนิดสำเนาของ phosphoinositide 3 ไคเนส (PI3KCA) ยีนโดยเฉพาะอย่างยิ่งเนื้องอกที่ overexpressed COX-2 คำอธิบายกลไกการแนะนำโดยพบว่าการยับยั้ง COX-พึ่งการสังเคราะห์ prostaglandin E2 โดยแอสไพรินลดทอนสัญญาณ PI3K กิจกรรมที่เป็นที่รู้จักกันในการควบคุมการแพร่กระจายของเซลล์มะเร็งและความอยู่รอด แอสไพรินยังได้รับการแสดงเพื่อลดอุบัติการณ์ของการเกิดโรคมะเร็งลำไส้ใหญ่และทวารหนั​​กแบกป่าชนิด แต่ไม่ได้กลายพันธุ์ของอัลลีล BRAF (V600E) อองโคยีน แม้ว่ายั่วยูทิลิตี้ที่มีศักยภาพของเครื่องหมายโมเลกุลเหล่านี้ในการทำนายประสิทธิภาพแอสไพรินรอการประเมินผลที่คาดหวังในการทดลองทางคลินิก หากตร​​วจสอบการค้นพบนี้อาจสนับสนุนวิธีการส่วนบุคคลจากการใช้ยาแอสไพรินสำหรับการรักษาด้วยโรคมะเร็งลำไส้ใหญ่

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

หลักฐานทางระบาดวิทยา พบว่า ปกติใช้มากมายและระยะยาวของแอสไพรินมีความเกี่ยวข้องกับการเกิดโรคมะเร็งลำไส้ใหญ่และทวารหนัก . ระยะเวลายาวนานของแอสไพรินป้องกันมะเร็งลำไส้ใหญ่เป็น เชื่อว่า เป็นเพราะการยับยั้งสารตั้งต้นชนิดที่เรียกว่าดีโนมัส , การกลับมาของซึ่งถูกยับยั้งโดยแอสไพรินในการทดลองแบบสุ่ม .แอสไพรินบริโภคได้รับการเชื่อมโยงกับ อย่างมีนัยสำคัญเพิ่มอัตราการรอดชีวิตของผู้ป่วยหลังผ่าตัดรักษาพยาบาลของมะเร็งลำไส้ใหญ่ในการศึกษาโดยการสังเกตที่มีขนาดใหญ่ ในไทยเหล่านี้ การอยู่รอดประโยชน์ยาแอสไพรินเป็นขึ้นอยู่กับระดับของ cox-2 การแสดงออกในมะเร็งปฐมภูมิการวิเคราะห์ล่าสุดของผู้ป่วยเนื้องอกจากผองเพื่อนสังเกตเหล่านี้แสดงให้เห็นว่าประโยชน์ยาแอสไพรินอาจถูก จำกัด ไปยังชนิดย่อยโมเลกุลที่เฉพาะเจาะจง แอสไพรินปริมาณต่อไปนี้ มะเร็งลำไส้ใหญ่ที่ชำแหละ ได้เกี่ยวข้องกับการปรับปรุงที่สำคัญของการอยู่รอดในผู้ป่วยที่มีเนื้องอกดำเนินการกลายพันธุ์ แต่ไม่ใช่ของเลียนแบบของ phosphoinositide 3-kinase ( pi3kca ) ยีนโดยเฉพาะเนื้องอกที่กับ cox-2 . คำอธิบาย : จะแนะนำโดยการการยับยั้งการสังเคราะห์โปรสตาแกลนดิน ค็อกซ์ ( E2 โดยแอสไพรินลดทอนสัญญาณ pi3k กิจกรรมที่เป็นที่รู้จักกันเพื่อควบคุมการขยายตัวของเซลล์มะเร็งและการอยู่รอด แอสไพรินยังถูกแสดงเพื่อลดอุบัติการณ์ของโรคมะเร็งลำไส้ใหญ่ของแบริ่ง ,แต่ไม่กลายพันธุ์อัลลีลของบีราฟ ( v600e ) งโคยีน . แต่เร้าใจ , ศักยภาพอรรถประโยชน์ของโมเลกุลเครื่องหมายเหล่านี้เพื่อทำนายประสิทธิภาพรอประเมินอนาคตแอสไพรินในการทดลองทางคลินิก ถ้าตรวจสอบแล้ว พบเหล่านี้อาจสนับสนุนส่วนบุคคลของวิธีการที่จะใช้แอสไพรินสำหรับการรักษาของมะเร็งลำไส้ใหญ่และทวารหนัก .