the separation of myself and the ot

the separation of myself and the other” to ensure the presence of “both respect and
responsibility for the other” (2003, p. 475). It is therefore possible for online
interactions to enable proximity, by supporting communication in spite of physical
separation. Indeed, since online technology enables asynchronous communication, it
can also be regarded as a way to overcome temporal separation, such as that introduced
by living in different time zones.
The importance of balancing proximity and distance, such that one can communicate
while always respecting the other’s difference, is encapsulated in Silverstone’s term
“proper distance,” where “proper” is used to mean “distinctive, correct, and ethically or
socially appropriate” (2003, p. 470). The conception of ethical communication and the
maintenance of a proper distance between self and other is central to Introna and
Brigham’s “notion of community that is based on the ethical proximity of the stranger,
the otherness of the other” as opposed to a reliance on “shared values, or shared
concerns” (2007, p. 166). It is also relevant to Sharon Todd’s exploration of “how ethics
and education might be rethought together as a relation across difference” (2003, p. 2).
As she explains, “[t]he idea that we only need to get to know someone in order to be
able to act responsibly (and responsively) toward that person” is easy to accept without
question, and this viewpoint is often seen in the emphasis educators place upon “getting
to know students through their experiences, cultural backgrounds, etc.” (2003, p. 8).
However, assuming that one must learn about the other in this way in order to respond
to them suggests that “otherness can be understood and that learning about others is
pedagogically and ethically desirable” (Todd, 2003, p. 8). If, instead of seeing the other
as defined by social and cultural differences, the other is regarded from the
philosophical perspective as fundamentally other in an ontological sense, this
undermines the assumption “that knowing leads to better ethical reflection, and that de-
‘Othering’ is a worthy moral aspiration” (Todd, 2003, p. 9). As “the idea that learning
about others is an appropriate ethical response to difference” is set aside, “the question
that begins to emerge is how we learn from the other” (Todd, 2003, p. 9, my emphasis).
In terms of Facebook and education, it is therefore valuable to explore how the other
can reveal a Levinasian face online, to support the critical and ethical involvement
within a Facebook group acting as a community within which teachers and students can
learn from one another.
Revealing Levinasian ‘faces’ online
Central to Levinas’ conception of the ethical encounter is the other’s ability to reveal
their face, an action that, as I have already discussed, can seem difficult to achieve in
online environments. Indeed, as Laurie Johnson notes, the perceived lack of faces
online is used as the basis for arguing that face-to-face and CMC are “inherently
different” from each other, leading to “[t]he possibility of an ethical encounter in CMC”
being totally denied (2010). Levinas himself concentrated on discussing encounters
between selves and others in the same physical space, and was reported to be uneasy
even while conversing on the telephone, constantly worried that he had been cut off
(Derrida, 2013, p. 321). This suggests that he would be unlikely to have considered
online communication as able to draw self and other into the proximity of his
conception of a face to face encounter with any great success.
However, the use of computer interfaces has, for a number of years, made still
images of faces readily available and, more recently, the sharing of videos and also live
videoconferencing has become a familiar part of some workplaces and homes.
Questions may be raised over whether the online presentation of faces on screens can
provoke as strong a response for a viewer as may be felt in a face-to-face meeting. For

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

แยกตัวเองและอื่นๆ"เพื่อให้แน่ใจของ" ทั้งเคารพ และรับผิดชอบอื่นๆ" (2003, p. 475) จึงเป็นไปได้สำหรับออนไลน์โต้ตอบให้ความใกล้ชิด โดยสนับสนุนการสื่อสารแม้ว่ากายภาพแยก นับตั้งแต่เปิดใช้งานการสื่อสารเทคโนโลยีออนไลน์แบบอะซิงโครนัส แน่นอน มันอาจถือเป็นวิธีการเอาชนะแยกชั่วคราว เช่นแนะนำโดยอาศัยอยู่ในโซนเวลาอื่นความสำคัญของดุลที่ใกล้และไกล ที่หนึ่งสามารถติดต่อสื่อสารขณะที่จะเคารพความแตกต่างอื่น ๆ ของ เป็นนึ้ในระยะของซิลเวอร์สโตน"เหมาะสมระยะห่าง ที่"เหมาะสม"ถูกใช้เพื่อหมายถึง" โดดเด่น ถูก ต้อง และตามหลักจริยธรรม หรือสังคมที่เหมาะสม" (2003, p. 470) ความคิดของการสื่อสารจริยธรรมและรักษาระยะห่างที่เหมาะสมระหว่างตนเองและอื่น ๆ เป็น Introna และของ Brigham "แนวคิดของชุมชนที่อยู่ใกล้ชิดจริยธรรมของคนแปลกหน้าที่ otherness ของอื่นๆ"ตรงข้ามกับการพึ่งพาใน"ค่าที่ใช้ร่วมกัน หรือใช้ร่วมกันความกังวล" (2007, p. 166) ก็ยังเกี่ยวข้องกับชารอนทอดด์สำรวจ "ว่าจริยธรรมและอาจ rethought ศึกษากันเป็นความสัมพันธ์ระหว่างความแตกต่าง" (2003, p. 2)ขณะที่เธออธิบาย, " [t] ความคิดของเขาที่เราจะต้องรู้จักคนเพื่อให้สามารถทำหน้าที่รับผิดชอบ (และ responsively ไป) ไปยังบุคคลนั้น"เป็นเรื่องง่ายที่ยอมรับโดยไม่คำถาม และจุดชมวิวนี้มักจะเห็นในตำแหน่งนักการศึกษาเน้นตาม "การทราบว่านักเรียนผ่านประสบการณ์ของพวกเขา ภูมิหลังทางวัฒนธรรม ฯลฯ" (2003, p. 8)อย่างไรก็ตาม สมมติว่า หนึ่งต้องเรียนรู้อีกวิธีนี้เพื่อตอบสนองพวกเขาแนะนำว่า "otherness สามารถเข้าใจ และเรียนรู้ที่เกี่ยวกับผู้อื่นpedagogically และตามหลักจริยธรรมสมควร" (ทอดด์ 2003, p. 8) ถ้า ใช่อีกตามที่กำหนด โดยความแตกต่างทางสังคม และวัฒนธรรม อื่น ๆ ถือจากการมุมมองปรัชญาเป็นพื้นฐานอื่น ๆ ในความรู้สึกโต้ นี้ทำลายที่อัสสัมชัญ "รู้ที่นำไปสู่การสะท้อนจริยธรรมที่ดี และที่เดอ-'Othering' เป็นความใฝ่ฝันคุณธรรมคุณค่า" (ทอดด์ 2003, p. 9) เป็น "ความคิดที่เรียนรู้เกี่ยวกับผู้อื่นเป็นการตอบสนองด้านจริยธรรมที่เหมาะสมกับความแตกต่าง"เป็นดอง "คำถามที่เริ่มโผล่คือว่าเราเรียนรู้กัน " (ทอดด์ 2003, p. 9 ความสำคัญของฉัน)Facebook และศึกษา จึงมีคุณค่าในการสำรวจวิธีอื่น ๆสามารถเปิดเผยใบหน้า Levinasian ออนไลน์ เพื่อสนับสนุนการมีส่วนร่วมสำคัญ และจริยธรรมภายในกลุ่ม Facebook ที่ทำหน้าที่เป็นชุมชนภายในที่ครูและนักเรียนสามารถเรียนรู้จากคนอื่นเปิดเผย Levinasian 'ใบหน้า' ออนไลน์เซ็นทรัลกับแนวความคิดของ Levinas พบจริยธรรมเป็นหนึ่งของความสามารถในการเปิดเผยใบหน้าของพวกเขา การดำเนินการที่ เท่าที่ผมได้เรียบร้อยกล่าวถึง สามารถดูเหมือนยากที่จะประสบความสำเร็จในสภาพแวดล้อมที่ออนไลน์ แน่นอน เป็นหมายเหตุ Laurie Johnson ขาดการรับรู้ของใบหน้าออนไลน์จะใช้เป็นข้อมูลพื้นฐานสำหรับการโต้เถียงที่ลมีการ CMC "มีความ"แตกต่างจากแต่ละอื่น ๆ นำ" [t] เขาอาจผิดจริยธรรมพบใน CMC "ทั้งหมดถูกปฏิเสธ (2010) Levinas ตัวเองเข้มข้นบนสนทนาพบระหว่างตัวและอื่น ๆ ในพื้นที่ทางกายภาพเดียวกัน และเป็นรายงานที่จะไม่สบายใจแม้ในขณะสนทนาโทรศัพท์ ตลอดเวลาห่วงว่า เขาได้ถูกตัดออก(Derrida, 2013, p. 321) นี้แนะนำว่า เขาจะไม่น่าจะมีพิจารณาออนไลน์สื่อสารสามารถวาดด้วยตนเอง และอื่น ๆ เป็นพักของเขาแนวความคิดพบเผชิญหน้าใด ๆ ประสบความสำเร็จอย่างไรก็ตาม การใช้อินเทอร์เฟซคอมพิวเตอร์ได้ สำหรับจำนวนของปี ทำยังภาพของใบหน้าพร้อมและ เมื่อเร็ว ๆ นี้ การร่วมกัน ของวิดีโอ และยังสดการประชุมได้กลายเป็น ส่วนหนึ่งที่คุ้นเคยดังและบ้านบางคำถามที่อาจขึ้นมากกว่าว่าสามารถนำเสนอออนไลน์ของหน้าบนหน้าจอกระตุ้นเป็นแรงการตอบสนองสำหรับตัวแสดงที่อาจรู้สึกว่าในการประชุมแบบพบปะกัน สำหรับ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การแยกตัวของตัวเองและคนอื่น ๆ "เพื่อให้แน่ใจว่าการปรากฏตัวของ"
ทั้งความเคารพและความรับผิดชอบในการอื่นๆ "(2003, น. 475) ดังนั้นจึงเป็นเรื่องที่เป็นไปได้สำหรับออนไลน์ปฏิสัมพันธ์เพื่อเปิดใช้งานใกล้ชิดโดยการสนับสนุนการสื่อสารทั้งๆที่ทางกายภาพแยก อันที่จริงตั้งแต่เทคโนโลยีออนไลน์ช่วยให้การสื่อสารไม่ตรงกันก็ยังถือได้ว่าเป็นวิธีการที่จะเอาชนะการแยกชั่วเช่นที่นำโดยอาศัยอยู่ในเขตเวลาที่แตกต่างกัน. ความสำคัญของความใกล้ชิดสมดุลและระยะทางดังกล่าวว่าสามารถสื่อสารในขณะที่เสมอเคารพความแตกต่างอื่น ๆ จะถูกห่อหุ้มในระยะซิลเวอร์สโตน"ระยะทางที่เหมาะสม" ที่ "เหมาะสม" ถูกนำมาใช้หมายถึง "ที่โดดเด่นที่ถูกต้องและมีจริยธรรมหรือเหมาะสมต่อสังคม" (2003, น. 470) ความคิดของการสื่อสารจริยธรรมและการบำรุงรักษาระยะห่างที่เหมาะสมระหว่างตัวเองและอื่น ๆ ที่เป็นศูนย์กลางในการ Introna และบริกแฮม"ความคิดของชุมชนที่อยู่บนพื้นฐานของความใกล้ชิดทางจริยธรรมของคนต่างด้าวข้อแตกต่างกันของคนอื่น ๆ " เมื่อเทียบกับความเชื่อมั่นใน " ค่าใช้ร่วมกันหรือใช้ร่วมกันกังวล"(2007, น. 166) นอกจากนี้ยังเป็นที่เกี่ยวข้องกับการตรวจสอบข้อเท็จจริงของชารอนทอดด์ของ "วิธีจริยธรรมและการศึกษาอาจจะrethought ร่วมกันเป็นความสัมพันธ์ข้ามความแตกต่าง" (2003, น. 2). ขณะที่เธออธิบายว่า "[t] ความคิดที่เขาว่าเราจะต้องได้รับรู้ ใครบางคนในเพื่อที่จะสามารถที่จะทำหน้าที่ด้วยความรับผิดชอบ(และ responsively) ต่อคนคนนั้น "เป็นเรื่องง่ายที่จะยอมรับได้โดยไม่ต้องคำถามและมุมมองนี้มักจะเห็นในการศึกษาเน้นวางบน" ได้รับที่จะรู้ว่านักเรียนผ่านประสบการณ์ของพวกเขาภูมิหลังทางวัฒนธรรม ฯลฯ "(2003, น. 8). แต่สมมติว่าเราต้องเรียนรู้เกี่ยวกับคนอื่น ๆ ในลักษณะนี้เพื่อที่จะตอบสนองให้กับพวกเขาแสดงให้เห็นว่า" ข้อแตกต่างกันสามารถเข้าใจและเรียนรู้เกี่ยวกับผู้อื่นเป็นpedagogically และต้องการมีจริยธรรม "(โทดด์ 2003 พี. 8) ถ้าแทนที่จะเห็นอื่น ๆตามที่กำหนดโดยความแตกต่างทางสังคมและวัฒนธรรมอื่น ๆ ที่ได้รับการยกย่องจากมุมมองที่เป็นปรัชญาพื้นฐานอื่นๆ ในความรู้สึก ontological นี้ทำลายสมมติฐาน"ที่นำไปสู่การรู้ที่ดีขึ้นสะท้อนให้เห็นถึงจริยธรรมและ de- 'Othering 'เป็นความทะเยอทะยานที่คุ้มค่าทางศีลธรรม "(โทดด์ 2003, น. 9) ในฐานะที่เป็น "ความคิดที่ว่าการเรียนรู้เกี่ยวกับคนอื่นคือการตอบสนองทางจริยธรรมที่เหมาะสมกับความแตกต่าง" ตั้งกัน "คำถามที่เริ่มต้นที่จะออกมาเป็นวิธีการที่เราเรียนรู้จากคนอื่นๆ " (โทดด์ 2003 พี. 9 เน้นของฉัน). ในแง่ ของ Facebook และการศึกษาก็เป็นสิ่งที่มีคุณค่าจึงจะสำรวจวิธีการอื่น ๆสามารถที่จะเปิดเผยใบหน้า Levinasian ออนไลน์เพื่อสนับสนุนการมีส่วนร่วมที่สำคัญและจริยธรรมภายในกลุ่มFacebook ทำหน้าที่เป็นชุมชนภายในที่ครูและนักเรียนสามารถเรียนรู้จากคนอื่น. เปิดเผย Levinasian ' ใบหน้า 'ออนไลน์กลางLevinas' ความคิดของการเผชิญหน้าทางจริยธรรมคือความสามารถอื่น ๆ ที่จะเปิดเผยใบหน้าของพวกเขาการกระทำที่ที่ผมได้กล่าวไปแล้วสามารถดูเหมือนยากที่จะประสบความสำเร็จในสภาพแวดล้อมออนไลน์ แท้จริงเป็นลอรีจอห์นสันบันทึกการขาดการรับรู้ของใบหน้าออนไลน์ถูกนำมาใช้เป็นพื้นฐานสำหรับการโต้เถียงที่ใบหน้าเพื่อใบหน้าและซีเอ็มซีที่มี"โดยเนื้อแท้ที่แตกต่างกัน" จากแต่ละอื่น ๆ ที่นำไปสู่ ​​"[t] เขาเป็นไปได้ของการเผชิญหน้าทางจริยธรรมใน CMC "ถูกปฏิเสธโดยสิ้นเชิง(2010) Levinas ตัวเองจดจ่ออยู่กับการพูดคุยการเผชิญหน้าระหว่างตัวและอื่นๆ ในพื้นที่ทางกายภาพเดียวกันและก็จะไม่สบายใจแม้ในขณะที่การสนทนาทางโทรศัพท์กังวลอย่างต่อเนื่องว่าเขาได้ถูกตัดออกไป(แดริด้า, 2013, น. 321) นี้แสดงให้เห็นว่าเขาจะไม่น่าจะมีการพิจารณาการสื่อสารออนไลน์เป็นความสามารถในการวาดตัวเองและอื่น ๆ ที่เข้ามาใกล้ชิดของเขาความคิดของใบหน้าที่จะเผชิญกับการเผชิญหน้ากับความสำเร็จใดๆ . อย่างไรก็ตามการใช้อินเตอร์เฟซคอมพิวเตอร์ได้สำหรับจำนวนของปีที่ผ่านมา ทำให้ยังคงมีภาพใบหน้าง่ายและมากขึ้นเมื่อเร็วๆ นี้การแบ่งปันวิดีโอและยังสดการประชุมทางไกลได้กลายเป็นส่วนหนึ่งที่คุ้นเคยของสถานที่ทำงานบางอย่างและที่อยู่อาศัย. คำถามที่อาจจะยกขึ้นเหนือไม่ว่าจะเป็นการนำเสนอออนไลน์ของใบหน้าบนหน้าจอสามารถกระตุ้นที่แข็งแกร่งเป็นการตอบสนองสำหรับผู้ชมอาจจะรู้สึกว่าในใบหน้าเพื่อใบหน้าประชุม สำหรับ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การแยกของตัวเองและอื่น ๆ " เพื่อให้แน่ใจว่า การปรากฏตัวของ " ทั้งเคารพและ
รับผิดชอบอื่น ๆ " ( 2546 , หน้า 76 ) ดังนั้นจึงเป็นไปได้สำหรับการโต้ตอบออนไลน์
เพื่อให้ใกล้ชิดโดยการสนับสนุนการสื่อสารทั้งๆที่มีการแยกทางกายภาพ

แน่นอน เนื่องจากเทคโนโลยีการสื่อสารแบบออนไลน์ช่วยให้มัน
ยังสามารถถือได้ว่าเป็นวิธีที่จะเอาชนะ และแยกเช่นที่แนะนำ
อยู่ในโซนเวลาที่แตกต่างกัน .
ความสำคัญของสมดุล ความใกล้ชิด และระยะทาง เช่น หนึ่งสามารถสื่อสาร
เสมอในขณะที่เคารพอื่น ๆแตกต่าง จะห่อหุ้มในซิลเวอร์สโตนเป็นเทอม
" ระยะทางที่เหมาะสม " ที่ " เหมาะสม " ถูกใช้เพื่อหมายถึง " ที่ถูกต้อง และมีจริยธรรมหรือ
สังคมที่เหมาะสม " ( 2546 , หน้า 470 )ความคิดของการสื่อสารและจริยธรรม
รักษาระยะห่างที่เหมาะสมระหว่างตนเองและเป็นศูนย์กลาง introna
Brigham และ " ความคิดของชุมชนที่อยู่บนพื้นฐานของความใกล้ชิดทางจริยธรรมของคนแปลกหน้า
ความเป็นอื่นของอื่น ๆ " ซึ่งตรงข้ามกับการพึ่งพา " ค่าที่ใช้ร่วมกัน หรือที่ใช้ร่วมกัน
ความกังวล " ( 2550 , หน้า 166 ) นอกจากนี้ยังเกี่ยวข้องกับการสำรวจของ Sharon ทอดด์ของ " จริยธรรม
และการศึกษาอาจจะทบทวนกันความสัมพันธ์ข้ามความแตกต่าง " ( 2546 , หน้า 2 ) .
ขณะที่เธออธิบายว่า " [ t ] เขาคิดว่า เราต้องรู้จักใครเพื่อที่จะ
สามารถแสดงความรับผิดชอบและหน้าที่ที่มีต่อคนๆนั้น " มันง่ายที่จะยอมรับโดยไม่
คำถาม และมุมมองนี้จะเห็นบ่อยครั้งในนักการศึกษาเน้นวางบน "
รู้จักนักเรียนที่ผ่านประสบการณ์ของพวกเขาภูมิหลังทางวัฒนธรรม ฯลฯ " ( 2546 , หน้า 8 ) .
แต่สมมติว่าหนึ่งต้องเรียนรู้เรื่องอื่น ๆด้วยวิธีนี้เพื่อตอบสนอง
พวกเขาแสดงให้เห็นว่า " ความเป็นอื่นสามารถเข้าใจและเรียนรู้เกี่ยวกับผู้อื่น
pedagogically และคุณลักษณะจริยธรรม " ( Todd , 2546 , หน้า 8 ) หากแทนที่จะเห็นอีก
ตามที่กำหนดโดยความแตกต่างทางสังคมและวัฒนธรรม อย่างอื่นถือว่าจาก
มุมมองทางปรัชญาที่ลึกซึ้งในความรู้สึกภววิทยา , อัสสัมชัญ " ที่รู้
เองไปสู่ที่ดีจริยธรรมสะท้อนและ de -
'othering ' เป็นคุณค่าทางศีลธรรมปณิธาน " ( Todd , 2546 , หน้า 9 ) เป็น " ความคิดว่า การเรียน
เกี่ยวกับผู้อื่นเป็นจริยธรรมที่เหมาะสมเพื่อตอบสนองความแตกต่าง " ตั้ง " คำถาม
ที่เริ่มออกมาเป็นอย่างไร เราเรียนรู้จากคนอื่น " ( Todd , 2546 , หน้า 9 เน้นของผม )
ในแง่ของ Facebook และการศึกษา จึงมีคุณค่าที่จะสำรวจวิธีการอื่น ๆ levinasian
สามารถเปิดเผยใบหน้าออนไลน์ เพื่อสนับสนุนการมีส่วนร่วมด้านจริยธรรม
ภายในกลุ่ม Facebook ทำตัวเป็น ชุมชนภายใน ซึ่งครูและนักเรียนสามารถเรียนรู้จากกันและกัน

.เปิดเผย levinasian ' ใบหน้า ' ออนไลน์
กลาง levinas ' ความคิดของจิตจริยธรรม เป็นอื่น ๆความสามารถในการเปิดเผย
หน้า การกระทำนั้น ตามที่ผมได้กล่าวไว้แล้ว สามารถดูเหมือนยากที่จะบรรลุใน
สภาพแวดล้อมทางออนไลน์ ที่จริงลอรีจอห์นสันบันทึกการขาดใบหน้า
ออนไลน์ใช้เป็นพื้นฐานสำหรับการโต้แย้ง หันหน้าเข้าหากันและ CMC เป็นอย่างโดยเนื้อแท้
"ที่แตกต่างจากแต่ละอื่น ๆ ที่จะนำ " [ T ] เขาความเป็นไปได้ของจริยธรรมพบใน CMC "
ถูกปฏิเสธโดยสิ้นเชิง ( 2010 ) levinas เองเน้นพูดถึงการเผชิญหน้าระหว่างตนเองและผู้อื่น
ในพื้นที่ทางกายภาพเดียวกัน และมีรายงานว่าจะต้องไม่สบายใจ
แม้ในขณะที่สนทนาบนโทรศัพท์ กังวลว่าเขาถูกตัดออก
( เดอริ 2013 , หน้า 321 )ซึ่งแสดงให้เห็นว่าเขาจะไม่น่าที่จะมีการพิจารณา
การสื่อสารออนไลน์เป็นสามารถวาดด้วยตนเองและอื่น ๆ ในความใกล้ชิดของความคิดของเขา
ของหน้าพบกับความสำเร็จที่ยิ่งใหญ่ใด ๆ .
แต่ใช้การเชื่อมต่อคอมพิวเตอร์ได้ สำหรับจำนวนของปี ทำให้ยัง
ภาพใบหน้าพร้อมใช้งานและ เมื่อเร็วๆ นี้ การแบ่งปันวิดีโอและยังมีชีวิตอยู่
เว็บได้กลายเป็นส่วนหนึ่งที่คุ้นเคยของบ้านและบ้าน
คำถามอาจจะยกขึ้นเหนือว่าออนไลน์เสนอหน้าบนหน้าจอสามารถ
ยั่วแข็งแกร่งการตอบสนองสำหรับผู้ชมที่อาจจะรู้สึกว่าในการประชุมแบบเผชิญหน้า สำหรับ