Connectivism as Learning TheoryI th

Connectivism as Learning Theory
I think the students in the Building Online Collaborative Environments Course has an almost impossible task. Here is their effort to prove that connectivism is a learning theory.
"Connectivism has a direct impact on education and teaching as it works as a learning theory. Connectivism asserts that learning in the 21st century has changed because of technology, and therefore, the way in which we learn has changed, too.

"Not too long ago, school was a place where students memorized vocabulary and facts. They sat in desks, read from a textbook, and completed worksheets. Now, memorization is not as prevalent because students can just “Google it” if they need to know something."

Though this is not very accurate, in fairness it was an impossible task because of the readings they were assigned (Verhagen’s criticism of connectivism and Siemens’ response to Verhagen) and because the context appears to be the application of learning theories in the classroom.

Verhagen's criticism is an early and not particularly well-informed criticism, which Siemens does a reasonable job refuting. But if the sort of perspective of connectivism that you're given is one where 'you look up answers through your network instead of remembering them' then your understanding of connectivism will be significantly limited.

What is a Learning Theory

So in this post, let me clear, first, about what a theory actually is, and then let me outline the ways in which connectivism can be thought of as a learning theory.

To start then: theories explain. They're not handbooks or best-practices manuals. They're not taxonomies, in which a domain of enquiry is split into types, steps or stages. Theories answer why-questions. They identify underlying causes, influencing factors, and in some cases, laws of nature.

Explaining why learning occurs has two parts: first, describing what learning is, and second, describing how it happens (or what causes it to happen). Both parts are important. Theories may be as deeply divided about what something is as they are in how it happens.

A learning theory, therefore, describes what learning is and explains why learning occurs. It is not a teaching manual or a set of pedagogical best practices. You don't 'apply connectivism in the classroom' (though you might apply an understanding of connectivism in the classroom).

What is Learning?

According to connectivism, learning is the formation of connections in a network. The learning theory, therefore, in the first instance, explains how connections are formed in a network.

But think for a moment about how this contrasts with the theories of learning offered by other theories. For example:
in behaviourism, learning is the creation of a habitual response in particular circumstances (or as Gilbert Ryle would say, to learn is to acquire a disposition).
in instructivism, learning is the successful transfer of knowledge from one person (typically a teacher) to another person (typically a student).
in constructivism, learning is the creation and application of mental models or representations of the world.
As you can see, these are very different stories about what learning is. This is why it's diffiocult to compare theories of learning. The vocabularies are different, and they are talking about different things. Thomas Kuhn called this the incommensurability of theories.

As you can see, connectivism says that learning is something very different from what is described in other theories. This is one reason we say connectivism is a learning theory: the vocabulary of learning it employs is in some ways importantly incommensurate with that of other theories.

When I say of connectivism that 'learning is the formation of connections in a network' I mean this quite literally. The sort of connections I refer to are between entities (or, more formally, 'nodes'). They are not (for example) conceptual connections in a concept map. A connection is not a logical relation. It is something quite distinct.

In particular, I define a connection as follows (other accounts may vary): "A connection exists between two entities when a change of state in one entity can cause or result in a change of state in the second entity."

Why is this important? Because it captures the idea that connections are something that we can observe and measure (they're not a black box), and because it captures the idea that networks are not merely structures, but also that they enable (what might be called) signalling between entities.

How Does Learning Occur?

The question of how learning occurs is therefore the question of how connections are formed between entities in a network. There is a deep and rich literature on this topic, under the heading of (not surprisingly) 'learning theory', though most of it is published outside the domain of education. The first chapter available here provides a good overview.

The literature describes either actual networks of neurons ('neural networks', such as human or animal brains) or simulations of these networks ('artificial neural networks'), which are created using computers. In both cases, these networks 'learn' by automatically adjusting the set of connections between individual neurons or nodes.

This is a very different model of learning from that proposed by other learning theories.
In behaviourism, learning takes place through operant conditioning, where the learner is presented with rewards and consequences.
In instructivism, the transfer of knowledge takes place through memorization and rote. This is essentially a process of presentation and testing.
In constructivism, there is no single theory describing how the construction of models and representations happens - the theory is essentially the proposition that, given the right circumstances, construction will occur.

To be fair, a long discussion here would be required to talk about constructivist accounts of model or representation formation. This is a weakness of constructivist theories - there's no particular means to determine which constructivist theory is actually correct.

And this points to an underlying weakness of all three approaches: they all involves, ultimately, some sort of black box beyond which no further explanation can be provided. How does reward stimulate behaviour? How is transferred information stored in the brain? What is a model and how is it created?

In my talks I've presented four major categories of learning theory which describe, specifically and without black boxes, how connections are formed between entities in a network:
Hebbian rules - 'what fires together wires together' - neurons that frequently share the same state then to form connections between each other
Contiguity - neurons that are located near to each other tend to form connections, creatinhg a clustering effect
Back Propagation - signals sent in reverse direction through a network, aka 'feedback', modify connections created by forward propagated signals
Boltzmann - networks seek to attain the lowest level of kinetic energy
The actual physical descriptions of these theories vary from network to network - in human neurons, it's a set of electrical-chemical reactions, in social networks, it's communications between individual people, on computer networks it's variable values sent to logical objects.

These are the actual learning theories. Connectivism essentially collects these theories together into a single package as a mechanism for explaining how connections are formed in a network.

Building on the Theory

These are the foundations of connectivism as a learning theory.

As you can see, it has nothing to do with 'looking up the answer on Google' or any of the surface characteristics commonly associated with it.

A connectivist view of the world is very different from one found in other theories.

For example, to the question what is knowledge a connectivist will talk about the capacity of a network to recognize phenomena based on partial information, a common property of neural networks.

Connectivism proposes therefore what might be called 'direct knowledge', following the work of people such as J.J. Gibson. This is very different from what might be called 'indirect knowledge', which is based on the creation of models or representations using an internal (and possible innate) language or logic.

Consequently, a connectivist account of literacy will be very different from that found in other theories. These theories are essentially language-based and are concerned with the coding and decoding of information in such a language. Major principles will revolve around syntax (aka grammar) and meaning and truth (aka semantics).

A connectivist account of literacy reinterprets both syntax and semantics, looking well beyond rules and meaning. In my 'Speaking in LOLcats' presentation, I propose a six-element connectivist account of literacy, one that also includes elements of cognition, context and change.

Additionally, the question of how we evaluate learning in connectivism is very different. Rather than focus on rote response, or on manipulations inside a model, a connectivist model of evaluation involves the recognition of expertise by other participants inside the network.

In connectivism, the principles of quality educational design are based on the properties of networks that effectively respond to, and recognize, phenomena in the environment.In various works, I have identified these as autonomy, diversity, openness, and interactivity. These are very different from standard accounts of quality.

With each of these aspects of connectivism being identified and developed, it becomes increasingly apparent that a connectivist sees learning very differently from those who follow other theories.

They see a person learning as a self-managed and autonomous seeker of opportunities to create, interact and have new experiences, where learning is not the accumulation of more and more fact

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Connectivism เป็นทฤษฎีการเรียนรู้ผมคิดว่า นักเรียนในอาคารออนไลน์ร่วมกันสภาพแวดล้อมหลักสูตรได้เกือบเป็นไปไม่ได้ นี่คือความพยายามที่พิสูจน์ว่า connectivism ทฤษฎีการเรียนรู้"Connectivism มีผลโดยตรงในการศึกษาและการสอนเป็นการทำงานเป็นทฤษฎีการเรียนรู้ Connectivism ยืนยันว่า เรียนรู้ในศตวรรษที่ 21 เนื่องจากเทคโนโลยีมีการเปลี่ยนแปลง และดังนั้น ตามที่เราเรียนรู้ได้เปลี่ยนแปลง ไป เกินไป"ไม่นานที่ผ่านมา โรงเรียนเป็นสถานที่ที่นักเรียนภาพคำศัพท์และข้อเท็จจริง พวกเขานั่งอยู่ในโต๊ะทำงาน อ่านจากหนังสือเป็น และเสร็จสมบูรณ์แผ่น ตอนนี้ สะท้อนไม่เป็นที่แพร่หลายเนื่องจากนักเรียนสามารถเพียง " Google มัน" ถ้าพวกเขาต้องรู้บางสิ่งบางอย่าง "แม้ไม่ถูกต้องมาก ในยุติธรรม ก็เป็นไปไม่ได้ เพราะอ่านที่ พวกเขาถูกกำหนด (ของ Verhagen วิจารณ์ connectivism และตอบเมนส์ Verhagen) และเนื่อง จากเนื้อหาที่ดูเหมือนจะ เป็นแอพลิเคชันการเรียนทฤษฎีในห้องเรียนของ Verhagen วิจารณ์เป็นการวิจารณ์แรก ๆ และไม่โดยเฉพาะอย่างยิ่งห้องทราบ ซีเมนส์ที่ไม่สมเหตุสมผลงาน refuting แต่ ถ้าเป็นการเรียงลำดับมุมมองของ connectivism ซึ่งคุณได้รับหนึ่งที่ 'คุณหาคำตอบผ่านเครือข่ายของคุณแทนที่จะจดจำได้' แล้วความเข้าใจของ connectivism จะจำกัดมากทฤษฎีการเรียนรู้คืออะไร ดังนั้น ในบทความนี้ ผม ล้าง แรก เกี่ยวกับทฤษฎีอะไรจริง แล้ว ผมเค้าแบบที่ connectivism สามารถคิดเป็นทฤษฎีการเรียนรู้เริ่มแล้ว: ทฤษฎีอธิบาย พวกเขาไม่ได้คู่มือเวอร์ชันหรือส่วนปฏิบัติการ พวกเขาจะไม่จำแนกประเภท ที่โดเมนของคำถามแบ่งออกเป็นชนิด ขั้นตอน หรือขั้นตอน ทฤษฎีตอบคำถามทำไม พวกเขาระบุสาเหตุพื้นฐาน มีอิทธิพลต่อปัจจัย และ ในบาง กรณี กฎของธรรมชาติอธิบายสาเหตุการเกิดขึ้นของการเรียนรู้มีสองส่วน: ครั้งแรก อธิบายอะไรอยู่ และสอง อธิบายว่า มันเกิดขึ้น (หรืออะไรทำให้เกิดขึ้น) ทั้งสองส่วนมีความสำคัญ ทฤษฎีอาจจะว่าลึกแบ่งเกี่ยวกับบางสิ่งบางอย่างคืออะไรพวกเขาเป็นในว่ามันเกิดขึ้นได้ทฤษฎีการเรียนรู้ ดังนั้น อธิบายสิ่งเรียนรู้ได้ และอธิบายสาเหตุการเกิดขึ้นของการเรียนรู้ มันไม่ได้คู่มือสอนหรือชุดของการปฏิบัติการสอน คุณอย่า 'เงิน connectivism ในห้องเรียน' (แม้ว่าคุณอาจใช้ความเข้าใจของ connectivism ในห้องเรียน)สิ่งที่เรียนรู้ได้อย่างไรตาม connectivism เรียนรู้คือ การก่อตัวของการเชื่อมต่อในเครือข่าย ทฤษฎีการเรียนรู้ ดังนั้น ตัว อธิบายวิธีการเชื่อมต่อเกิดขึ้นในเครือข่ายแต่คิดว่า ช่วงเกี่ยวกับวิธีนี้ดูแตกต่างกับทฤษฎีการเรียนรู้ที่นำเสนอ โดยทฤษฎีอื่น ๆ ตัวอย่าง:ใน behaviourism เรียนรู้คือ การสร้างการตอบรับเป็นกรณีเฉพาะ (หรือว่า Gilbert Ryle การเรียนรู้เป็นการ รับโอนการครอบครองเป็นได้)ใน instructivism เรียนรู้จะประสบความสำเร็จถ่ายทอดความรู้จากบุคคลหนึ่ง (โดยทั่วไปเป็นครู) คนอื่น (โดยทั่วไปนักเรียน)ในศิลปะเค้าโครง เรียนรู้เป็นการสร้างและประยุกต์ใช้แบบจำลองจิตหรือเป็นตัวแทนของโลกคุณสามารถดู เหล่านี้เป็นเรื่องราวที่แตกต่างกันมากเกี่ยวกับการเรียนรู้สิ่ง นี่คือเหตุผลที่มันเป็น diffiocult เพื่อเปรียบเทียบทฤษฎีการเรียนรู้ Vocabularies แตกต่างกัน และพวกเขากำลังพูดถึงสิ่งที่แตกต่างกัน Thomas Kuhn เรียกนี้ incommensurability ของทฤษฎีคุณสามารถดู connectivism กล่าวว่า เรียนรู้ว่าบางสิ่งบางอย่างที่แตกต่างกันมากจากที่ได้อธิบายไว้ในทฤษฎีอื่น ๆ นี่คือเหตุผลหนึ่งที่เราพูด connectivism เป็นทฤษฎีการเรียนรู้: คำศัพท์การเรียนรู้ที่จะใช้เป็นบางวิธี incommensurate สำคัญที่ทฤษฎีอื่น ๆเมื่อฉันพูดของ connectivism 'เรียนรู้ว่าการก่อตัวของการเชื่อมต่อในเครือข่าย"ผมหมายถึง นี้ค่อนข้างอักษร การเรียงลำดับของผมหมายถึงการเชื่อมต่อระหว่างเอนทิตี (หรือ ขึ้นอย่างเป็นกิจจะลักษณะ 'โหน') ได้ พวกเขาจะไม่ (ตัวอย่าง) เชื่อมต่อแนวคิดในแผนผังแนวคิด การเชื่อมต่อไม่ใช่ความสัมพันธ์เชิงตรรกะ มันเป็นสิ่งที่ค่อนข้างแตกต่างกันโดยเฉพาะ ฉันกำหนดเชื่อมต่อเป็นดังนี้ (บัญชีอื่น ๆ อาจเปลี่ยนแปลง): "การเชื่อมต่ออยู่ระหว่างสองเอนทิตีเมื่อเปลี่ยนสถานะในเอนทิตี้หนึ่งสามารถทำให้เกิด หรือมีผลเปลี่ยนแปลงสถานะในเอนทิตีที่สอง"เหตุการนี้สำคัญไหม เนื่องจากมันจับความคิดที่เชื่อมต่อสิ่งที่เราสามารถสังเกตและวัด (พวกเขาไม่มีกล่องดำ), และเนื่องจากมันจับ ความคิดที่เครือข่ายไม่ เพียงโครงสร้าง แต่ที่ จะเปิดใช้งาน (อาจจะเรียกอะไร) แดงระหว่างเอนทิตีการไม่เรียนรู้เกิดขึ้นคำถามที่ว่าเกิดการเรียนรู้จึงเป็นคำถามของวิธีการเชื่อมต่อเกิดขึ้นระหว่างเอนทิตีในเครือข่าย มีวรรณคดีที่ลึก และอุดมไปด้วยในหัวข้อนี้ ภายใต้หัวข้อ (ไม่น่าแปลกใจ) 'ทฤษฎีการเรียนรู้" แต่ส่วนใหญ่จะมีการเผยแพร่ภายนอกโดเมนของการศึกษา ที่นี่มีบทแรกแสดงภาพรวมดีวรรณคดีอธิบายเครือข่ายจริงของ neurons ('ประสาทเครือข่าย' เช่นมนุษย์ หรือสัตว์สมอง) อย่างใดอย่างหนึ่งหรือจำลองเครือข่ายเหล่านี้ ('ประดิษฐ์ประสาทเครือข่าย'), ซึ่งถูกสร้างโดยใช้คอมพิวเตอร์ ในทั้งสองกรณี เครือข่ายเหล่านี้ 'เรียนรู้' โดยอัตโนมัติการปรับตั้งค่าการเชื่อมต่อระหว่างแต่ละ neurons หรือโหนนี้คือรูปแบบแตกต่างกันมากการเรียนรู้จากที่เสนอ โดยทฤษฎีการเรียนรู้อื่น ๆใน behaviourism เรียนรู้เกิดขึ้นผ่าน operant ปรับ ที่เรียนที่นี่ มีรางวัลและผลใน instructivism ถ่ายทอดความรู้ใช้สะท้อนและ rote นี้เป็นกระบวนการของการนำเสนอและทดสอบได้ในศิลปะเค้าโครง มีไม่มีทฤษฎีหนึ่งที่อธิบายวิธีสร้างแบบจำลองและการแสดงที่เกิดขึ้น - ทฤษฎีจะเป็นข้อเสนอที่ให้ ให้สถานการณ์ด้านขวา ก่อสร้างจะเกิดขึ้นมีความเป็นธรรม การสนทนานานที่นี่จะต้องพูดแบบสร้างสรรค์นิยมบัญชีของแบบจำลองหรือตัวแทนผู้แต่ง นี่คือจุดอ่อนของทฤษฎีแบบสร้างสรรค์นิยม - มีหมายถึงไม่เฉพาะการกำหนดทฤษฎีแบบสร้างสรรค์นิยมที่ถูกต้องจริงและนี้ไปอ่อนแอเป็นต้นแบบของแนวทางที่สามทั้งหมด: พวกเขาทั้งหมดเกี่ยวข้องกับ สุด บางจัดเรียงของกล่องดำเกินไม่ใดเพิ่มเติมสามารถให้คำอธิบาย รางวัลไม่กระตุ้นพฤติกรรมอย่างไร วิธีโอนย้ายข้อมูลไว้ในสมองหรือไม่ แบบคืออะไร และอย่างไรจะสร้างหรือไม่เจรจาของฉันฉันได้แสดงสี่ประเภทใหญ่ ๆ ของทฤษฎีการเรียนรู้ซึ่งอธิบาย โดยเฉพาะ และไม่ มี กล่องดำ วิธีเชื่อมต่อเกิดขึ้นระหว่างเอนทิตีในเครือข่าย: Hebbian กฎ - 'สิ่งแรกกันสายกัน' - neurons ที่ประจำรัฐเดียวกันกับแบบฟอร์มการเชื่อมต่อระหว่างกันแล้วContiguity - neurons ที่อยู่ใกล้กันมักจะเชื่อมต่อฟอร์ม creatinhg ผลระบบคลัสเตอร์กลับเผยแพร่ - สัญญาณที่ส่งไปในทิศทางที่ย้อนผ่านเครือข่าย aka 'ข้อเสนอแนะ' ปรับเปลี่ยนการเชื่อมต่อที่สร้างขึ้น โดยการเผยแพร่สัญญาณไปข้างหน้าตัวโบลทซ์มานน์ - เครือข่ายพยายามที่จะบรรลุระดับต่ำสุดของพลังงานจลน์ คำอธิบายทางกายภาพจริงของทฤษฎีเหล่านี้แตกต่างจากเครือข่ายการเครือข่าย - ใน neurons มนุษย์ เป็นชุดของปฏิกิริยาไฟฟ้าเคมี ในเครือข่ายทางสังคม มีการสื่อสารระหว่างแต่ละคน บนเครือข่ายคอมพิวเตอร์ที่เป็นค่าตัวแปรที่ส่งไปยังวัตถุทางตรรกะได้แก่ทฤษฎีการเรียนรู้จริง Connectivism เป็นรวบรวมทฤษฎีเหล่านี้เข้าด้วยกันในแพ็คเกจเดียวเป็นกลไกสำหรับการอธิบายวิธีการเชื่อมต่อเกิดขึ้นในเครือข่ายอาคารในทฤษฎีเหล่านี้เป็นรากฐานของ connectivism เป็นทฤษฎีการเรียนรู้คุณสามารถดู มีอะไรกับ 'หาคำตอบใน Google' หรือใด ๆ ของลักษณะพื้นผิวโดยทั่วไปเชื่อมโยงกับConnectivist มุมมองของโลกแตกต่างกันมากจากหนึ่งในทฤษฎีอื่น ๆ ได้ตัวอย่าง คำถาม อะไรไม่รู้ connectivist ที่จะพูดคุยเกี่ยวกับกำลังการผลิตของเครือข่ายการรับรู้ปรากฏการณ์ตามข้อมูลบางส่วน คุณสมบัติทั่วไปของเครือข่ายประสาทConnectivism เสนอดังนั้นอะไรอาจเรียกว่า 'โดยตรงความรู้' วิธีการทำงานของคนเช่น j.j. ในกิบสัน นี่คือความแตกต่างมากจากอะไรอาจเรียกว่า 'อ้อมรู้' ซึ่งขึ้นอยู่กับการสร้างแบบจำลอง หรือแทนที่ใช้ภายใน (และข้อสอบสุด) ภาษาหรือตรรกะดังนั้น บัญชี connectivist ของวัดจะมากแตกต่างจากที่พบในทฤษฎีอื่น ๆ ทฤษฎีเหล่านี้จะเป็นภาษาที่ใช้ และจะเกี่ยวข้องกับรหัสและถอดรหัสของข้อมูลในภาษาดังกล่าว หลักการสำคัญจะเกี่ยวข้องกับไวยากรณ์ (aka ไวยากรณ์) และความหมาย และความจริง (aka ความหมาย)บัญชี connectivist ของวัด reinterprets ไวยากรณ์และความหมาย มองดีเกินกว่ากฎ และความหมาย ในงานนำเสนอของฉัน "พูดใน LOLcats' ฉันเสนอบัญชี connectivist 6 องค์ประกอบของวัด ที่รวมองค์ประกอบของประชาน บริบท และการเปลี่ยนแปลงนอกจากนี้ คำถามที่ว่าเราประเมินการเรียนรู้ใน connectivism เป็นแตกต่างกันมาก แทนที่จะโฟกัส บนอาจตอบสนอง หรือ manipulations ภาพภายในแบบจำลอง แบบจำลอง connectivist การประเมินเกี่ยวข้องกับการรับรู้ของผู้เชี่ยวชาญโดยผู้เข้าร่วมในเครือข่ายใน connectivism หลักการออกแบบคุณภาพการศึกษาเป็นไปตามคุณสมบัติของเครือข่าย ที่มีประสิทธิภาพตอบสนอง รู้จัก ปรากฏการณ์ในสิ่งแวดล้อม ในงานต่าง ๆ ฉันมีระบุเป็นอิสระ ความหลากหลาย อย่างยิ่ง และการโต้ตอบเหล่านี้ เหล่านี้มีความแตกต่างจากบัญชีผู้ใช้มาตรฐานของคุณภาพละแง่ของ connectivism ระบุ และพัฒนา มันจะชัดเจนมากขึ้นว่า connectivist การเห็นเรียนรู้จากผู้ที่ทำตามทฤษฎีอื่น ๆ แตกต่างกันมากพวกเขาเห็นผู้เรียนเป็นผู้แสวงหาจัดการตนเอง และปกครองตนเองโอกาสสร้าง โต้ตอบ และมีประสบการณ์ใหม่ เรียนรู้ไม่สะสมของจริงมาก ขึ้น

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

Connectivism เป็นทฤษฎีการเรียนรู้
ผมคิดว่านักเรียนในอาคารออนไลน์ร่วมมือสภาพแวดล้อมหลักสูตรมีงานที่เป็นไปไม่ได้เกือบ นี่คือความพยายามที่จะพิสูจน์ Connectivism ที่ทฤษฎีการเรียนรู้.
"Connectivism มีผลกระทบโดยตรงต่อการศึกษาและการเรียนการสอนในขณะที่มันทำงานเป็นทฤษฎีการเรียนรู้. Connectivism อ้างว่าการเรียนรู้ในศตวรรษที่ 21 มีการเปลี่ยนแปลงเพราะเทคโนโลยีและดังนั้นวิธีการที่ ในการที่เราเรียนรู้ที่มีการเปลี่ยนแปลงมากเกินไป. "ไม่นานที่ผ่านมาโรงเรียนเป็นสถานที่ที่นักเรียนจำคำศัพท์และข้อเท็จจริง พวกเขานั่งอยู่ในโต๊ะทำงานอ่านจากตำราเรียนและจบแผ่น ตอนนี้จำไม่เป็นที่แพร่หลายเพราะนักเรียนสามารถเพียง "Google ว่า" หากพวกเขาต้องการที่จะรู้ว่าบางสิ่งบางอย่าง. " แต่นี้เป็นไม่ถูกต้องมากในความเป็นธรรมมันเป็นงานที่เป็นไปไม่ได้เพราะการอ่านที่พวกเขาได้รับมอบหมาย (วิจารณ์ Verhagen ของ Connectivism และ ซีเมนส์ 'เพื่อตอบสนอง Verhagen) และเนื่องจากบริบทที่ดูเหมือนจะเป็นการประยุกต์ใช้ทฤษฎีการเรียนรู้ในห้องเรียน. วิจารณ์ Verhagen คือต้นและไม่ได้โดยเฉพาะสันทัดกรณีวิจารณ์ซึ่งซีเมนส์ไม่ได้งานที่เหมาะสม refuting. แต่ถ้าการจัดเรียงของมุมมองของ Connectivism ที่คุณได้รับเป็นหนึ่งในสถานที่ที่ 'คุณมองขึ้นคำตอบผ่านทางเครือข่ายของคุณแทนการจดจำพวกเขา' แล้วความเข้าใจของ Connectivism จะถูก จำกัด อย่างมีนัยสำคัญ. อะไรคือสิ่งที่ทฤษฎีการเรียนรู้ดังนั้นในโพสต์นี้ให้ฉันชัดเจนเป็นครั้งแรกเกี่ยวกับสิ่งที่ ทฤษฎีเป็นจริงแล้วให้ฉันร่างวิธีการที่ Connectivism สามารถจะคิดว่าเป็นทฤษฎีการเรียนรู้. ในการเริ่มต้นแล้ว: ทฤษฎีอธิบายพวกเขาไม่ได้หรือคู่มือปฏิบัติที่ดีที่สุดคู่มือ. พวกเขาไม่ได้ taxonomies ซึ่งในโดเมนของการสอบสวนแบ่งออกเป็นประเภทขั้นตอนหรือขั้นตอน ทฤษฎีการตอบคำถามว่าทำไม พวกเขาระบุสาเหตุที่มีอิทธิพลต่อปัจจัยและในบางกรณีกฎของธรรมชาติ. อธิบายว่าทำไมการเรียนรู้เกิดขึ้นมีสองส่วนแรกอธิบายสิ่งที่เรียนรู้และสองอธิบายว่ามันเกิดขึ้น (หรือสิ่งที่ทำให้มันเกิดขึ้น) ทั้งสองส่วนมีความสำคัญ ทฤษฎีอาจจะเป็นแบ่งออกลึกเกี่ยวกับสิ่งที่เป็นสิ่งที่พวกเขาอยู่ในวิธีการที่จะเกิดขึ้น. ทฤษฎีการเรียนรู้จึงเป็นสิ่งที่อธิบายการเรียนรู้และอธิบายว่าทำไมการเรียนรู้เกิดขึ้น มันไม่ได้เป็นคู่มือการเรียนการสอนหรือชุดการสอนปฏิบัติที่ดีที่สุด คุณไม่ 'Connectivism ใช้ในห้องเรียน' (แม้ว่าคุณอาจจะใช้ความเข้าใจใน Connectivism ในห้องเรียน). สิ่งที่เรียนรู้? ตาม Connectivism การเรียนรู้คือการก่อตัวของการเชื่อมต่อเครือข่าย ทฤษฎีการเรียนรู้ดังนั้นในตัวอย่างแรกอธิบายถึงวิธีการเชื่อมต่อที่จะเกิดขึ้นในเครือข่าย. แต่คิดว่าสักครู่เกี่ยวกับวิธีการนี้ขัดแย้งกับทฤษฎีของการเรียนรู้ที่นำเสนอโดยทฤษฎีอื่น ๆ ตัวอย่างเช่นในพฤติกรรมการเรียนรู้คือการสร้างนิสัยในการตอบสนองต่อสถานการณ์เฉพาะ (หรือกิลเบิร์ Ryle จะบอกว่าการเรียนรู้คือการได้รับการจำหน่าย). ใน instructivism การเรียนรู้คือการถ่ายโอนความรู้ที่ประสบความสำเร็จจากบุคคลหนึ่ง (โดยทั่วไป ครู) ให้กับบุคคลอื่น (โดยปกตินักเรียน). ใน constructivism การเรียนรู้คือการสร้างและการประยุกต์ใช้แบบจำลองทางจิตหรือการแสดงของโลก. ที่คุณสามารถดูเหล่านี้เป็นเรื่องที่แตกต่างกันมากเกี่ยวกับสิ่งที่เรียนรู้ นี่คือเหตุผลที่มัน diffiocult เพื่อเปรียบเทียบทฤษฎีของการเรียนรู้ คำศัพท์ที่แตกต่างกันและพวกเขากำลังพูดถึงสิ่งที่แตกต่าง โทมัสคุห์นนี้เรียกว่า incommensurability ทฤษฎี. ในขณะที่คุณสามารถดู Connectivism กล่าวว่าการเรียนรู้บางสิ่งบางอย่างที่แตกต่างจากสิ่งที่อธิบายไว้ในทฤษฎีอื่น ๆ นี่คือเหตุผลหนึ่งที่เราพูด Connectivism เป็นทฤษฎีการเรียนรู้:. คำศัพท์ของการเรียนรู้จะมีพนักงานที่อยู่ในวิธีการบางอย่างที่สำคัญไม่เพียงพอกับที่ของทฤษฎีอื่น ๆเมื่อฉันพูดของ Connectivism ว่าการเรียนรู้คือการก่อตัวของการเชื่อมต่อในเครือข่ายของ 'ผมหมายถึงนี้ ค่อนข้างอักษร การเรียงลำดับของการเชื่อมต่อผมหมายถึงอยู่ระหว่างหน่วยงาน (หรืออีกอย่างเป็นทางการ 'โหนด) พวกเขาไม่ได้ (ตัวอย่าง) การเชื่อมต่อแนวความคิดในแผนที่แนวคิด การเชื่อมต่อไม่ได้เป็นความสัมพันธ์เชิงตรรกะ มันเป็นสิ่งที่ค่อนข้างแตกต่างกัน. โดยเฉพาะอย่างยิ่งการเชื่อมต่อฉันกำหนดดังต่อไปนี้ (บัญชีอื่น ๆ อาจแตกต่างกันไป): "การเชื่อมต่อที่มีอยู่ระหว่างสองหน่วยงานเมื่อมีการเปลี่ยนแปลงของรัฐในกิจการหนึ่งหรืออาจทำให้เกิดการปรับเปลี่ยนของรัฐในกิจการที่สอง . " ทำไมนี้เป็นสิ่งสำคัญ? เพราะมันจับความคิดที่ว่าการเชื่อมต่อเป็นสิ่งที่เราสามารถสังเกตและวัด (พวกเขาไม่ได้เป็นกล่องสีดำ) และเพราะมันจับความคิดที่ว่าเครือข่ายไม่ได้เป็นเพียงโครงสร้าง แต่ยังที่พวกเขาช่วย (สิ่งที่อาจจะเรียกว่า) การส่งสัญญาณ ระหว่างหน่วยงาน. วิธีการเรียนรู้เกิดขึ้น? คำถามของวิธีการเรียนรู้ที่เกิดขึ้นจึงเป็นคำถามของวิธีการเชื่อมต่อที่เกิดขึ้นระหว่างหน่วยงานในเครือข่ายของ มีวรรณกรรมลึกและอุดมไปด้วยในหัวข้อนี้คือภายใต้หัวข้อ (ไม่น่าแปลกใจ) ทฤษฎีการเรียนรู้ 'แต่ส่วนใหญ่จะมีการเผยแพร่นอกโดเมนของการศึกษา บทแรกที่นี่มีภาพรวมที่ดี. วรรณกรรมอธิบายทั้งเครือข่ายที่เกิดขึ้นจริงของเซลล์ประสาท (เครือข่ายประสาท 'เช่นสมองของมนุษย์หรือสัตว์) หรือแบบจำลองของเครือข่ายเหล่านี้ (เครือข่ายประสาทเทียม') ซึ่งสร้างขึ้นโดยใช้คอมพิวเตอร์ ในทั้งสองกรณีเครือข่ายเหล่านี้ 'เรียนรู้' โดยอัตโนมัติการปรับการตั้งค่าการเชื่อมต่อระหว่างเซลล์ประสาทของแต่ละบุคคลหรือโหนด. นี้เป็นรูปแบบที่แตกต่างกันมากของการเรียนรู้จากที่เสนอโดยทฤษฎีการเรียนรู้อื่น ๆ . ในพฤติกรรมการเรียนรู้จะเกิดขึ้นผ่านการผ่าตัดปรับอากาศที่ ผู้เรียนจะนำเสนอกับผลตอบแทนและผลกระทบ. instructivism ในการถ่ายโอนความรู้ที่เกิดขึ้นผ่านการท่องจำและการท่องจำ นี้เป็นหลักกระบวนการของการนำเสนอและการทดสอบ. ใน constructivism ไม่มีทฤษฎีที่อธิบายถึงวิธีการก่อสร้างของรูปแบบและการแสดงที่เกิดขึ้น. - ทฤษฎีเป็นหลักข้อเสนอที่ได้รับสถานการณ์ที่เหมาะสม, การก่อสร้างที่จะเกิดขึ้นจะเป็นธรรม การอภิปรายนานที่นี่จะต้องพูดคุยเกี่ยวกับบัญชีคอนสตรัคติของรูปแบบหรือการเป็นตัวแทนการก่อตัว นี่คือจุดอ่อนของทฤษฎีคอนสตรัคติ - มีไม่ได้หมายความว่าโดยเฉพาะอย่างยิ่งเพื่อตรวจสอบว่าทฤษฎีคอนสตรัคติเป็นจริงที่ถูกต้อง. และจุดนี้เพื่อความอ่อนแอพื้นฐานของทั้งสามวิธี: พวกเขาทั้งหมดที่เกี่ยวข้องกับในที่สุดการจัดเรียงของกล่องดำบางเกินกว่าที่ไม่มีคำอธิบายเพิ่มเติมสามารถ มีการจัด รางวัลอย่างไรกระตุ้นพฤติกรรม? โอนข้อมูลเป็นวิธีการเก็บไว้ในสมอง? รูปแบบคืออะไรและวิธีการที่จะสร้างอย่างไรในการเจรจาของฉันฉันได้นำเสนอสี่ประเภทที่สำคัญของทฤษฎีการเรียนรู้ที่อธิบายเฉพาะและไม่มีกล่องดำวิธีการเชื่อมต่อที่เกิดขึ้นระหว่างหน่วยงานในเครือข่าย: กฎ Hebbian - สิ่งที่ร่วมกันยิงสาย ร่วมกัน - เซลล์ประสาทที่มักแบ่งปันสถานะเดียวกันแล้วในรูปแบบการเชื่อมต่อระหว่างกันcontiguity - เซลล์ประสาทที่อยู่ใกล้กับแต่ละอื่น ๆ มีแนวโน้มที่จะสร้างการเชื่อมต่อ creatinhg ผลการจัดกลุ่มกลับขยายพันธุ์ - ส่งสัญญาณในทิศทางที่ย้อนกลับผ่านทางเครือข่ายอาคา ' ข้อเสนอแนะ 'ปรับเปลี่ยนการเชื่อมต่อที่สร้างขึ้นโดยสัญญาณแพร่กระจายไปข้างหน้าBoltzmann - เครือข่ายพยายามที่จะบรรลุระดับต่ำสุดของพลังงานจลน์รายละเอียดทางกายภาพที่เกิดขึ้นจริงของทฤษฎีเหล่านี้แตกต่างจากเครือข่ายไปยังเครือข่าย - ในเซลล์ของมนุษย์มันเป็นชุดของปฏิกิริยาไฟฟ้าเคมีในสังคม เครือข่ายการสื่อสารของมันระหว่างแต่ละคนบนเครือข่ายคอมพิวเตอร์มันเป็นค่าตัวแปรที่ส่งไปยังวัตถุตรรกะ. เหล่านี้เป็นทฤษฎีการเรียนรู้ที่เกิดขึ้นจริง Connectivism หลักรวบรวมทฤษฎีเหล่านี้เข้าด้วยกันเป็นแพคเกจเดียวเป็นกลไกสำหรับการอธิบายวิธีการเชื่อมต่อที่จะเกิดขึ้นในเครือข่าย. อาคารทฤษฎีเหล่านี้เป็นรากฐานของ Connectivism เป็นทฤษฎีการเรียนรู้. ในขณะที่คุณสามารถเห็นมันมีอะไรจะทำอย่างไรกับ ' การหาค่าคำตอบใน Google 'หรือใด ๆ ของลักษณะพื้นผิวทั่วไปที่เกี่ยวข้องกับมัน. connectivist มุมมองของโลกที่แตกต่างกันมากจากที่หนึ่งที่พบในทฤษฎีอื่น ๆ . ตัวอย่างเช่นคำถามสิ่งที่เป็นความรู้ connectivist จะพูดคุยเกี่ยวกับความสามารถในการ ของเครือข่ายในการรับรู้ปรากฏการณ์บนพื้นฐานของข้อมูลบางส่วน, สถานที่ให้บริการร่วมกันของเครือข่ายประสาท. Connectivism จึงเสนอสิ่งที่อาจจะเรียกว่า 'ความรู้โดยตรง' ต่อไปนี้การทำงานของคนเช่นเจเจกิบสัน นี่คือความแตกต่างจากสิ่งที่อาจจะเรียกว่า 'ความรู้ทางอ้อมซึ่งจะขึ้นอยู่กับการสร้างแบบจำลองหรือการแสดงใช้ภายใน (และเป็นไปได้โดยธรรมชาติ) ภาษาหรือตรรกะ. ดังนั้นบัญชี connectivist ความรู้จะมีความแตกต่างจากที่พบ ในทฤษฎีอื่น ๆ ทฤษฎีเหล่านี้เป็นหลักภาษาที่ใช้และมีความกังวลเกี่ยวกับการเข้ารหัสและถอดรหัสของข้อมูลในภาษาดังกล่าว หลักการที่สำคัญจะหมุนรอบไวยากรณ์ (aka ไวยากรณ์) และความหมายและความจริง (หรือที่รู้จักความหมาย). บัญชี connectivist ความรู้ reinterprets ทั้งไวยากรณ์และความหมายมองดีกว่ากฎระเบียบและความหมาย ใน 'การพูดใน lolcats' ของฉันนำเสนอผมเสนอบัญชี connectivist หกองค์ประกอบของความรู้หนึ่งที่ยังมีองค์ประกอบของความรู้ความเข้าใจบริบทและการเปลี่ยนแปลง. นอกจากนี้คำถามของวิธีการที่เราประเมินการเรียนรู้ใน Connectivism แตกต่างกันมาก แทนที่จะมุ่งเน้นการตอบสนองท่องจำหรือกิจวัตรภายในรูปแบบรูปแบบของการประเมินผล connectivist เกี่ยวข้องกับการรับรู้ของความเชี่ยวชาญโดยผู้เข้าร่วมอื่น ๆ ภายในเครือข่าย. Connectivism ในหลักการของการออกแบบการศึกษาที่มีคุณภาพจะขึ้นอยู่กับคุณสมบัติของเครือข่ายที่มีประสิทธิภาพตอบสนอง ไปและรับรู้ปรากฏการณ์ในงานต่างๆ environment.In ผมได้ระบุเหล่านี้เป็นอิสระหลากหลายเปิดกว้างและการติดต่อสื่อสาร เหล่านี้มีความแตกต่างจากบัญชีมาตรฐานที่มีคุณภาพ. แต่ละด้านเหล่านี้ของ Connectivism ถูกระบุว่าการพัฒนาและมันจะกลายเป็นที่ชัดเจนมากขึ้นว่า connectivist เห็นการเรียนรู้ที่แตกต่างกันมากจากผู้ที่ปฏิบัติตามทฤษฎีอื่น ๆ . เขาเห็นว่าเป็นคนที่เรียนรู้การจัดการตนเอง และผู้สมัครของตนเองเพื่อสร้างโอกาสในการโต้ตอบและมีประสบการณ์ใหม่ ๆ ที่ไม่ได้เรียนรู้การสะสมของความเป็นจริงมากขึ้น