and that it was not in breach of ei

and that it was not in breach of either allegation. It also denied any causal connection between the damage suffered by SCB and any such breaches, and relied upon clause 17, the force majeure/exception clause in the COA which, inter alia, protected Miller from acts or neglects of the Master in the navigation or management of the ship. In answer to the negligence claims, Miller also denied any negligence or that any negligence was causally related to the damage claimed, and asserted contributory negligence. Clause 17 was also raised in response to the claim in tort by SCB.In response to the reliance on clause 17, SCB relied on section 5 of the Sea Carriage of Goods (State) Act 1921, which made certain provisions in "any bill of lading or document" null and void.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

และมันก็ไม่ละเมิดข้อกล่าวหาอย่างใดอย่างหนึ่ง มันยังปฏิเสธการเชื่อมต่อเชิงสาเหตุระหว่างความเสียหายได้รับ โดยธนาคารไทยพาณิชย์และฝ่าฝืนดังกล่าว และยึดถือข้อ 17 ข้อวิสัย/ข้อยกเว้นใน COA ที่ อนึ่ง มิลเลอร์จากกระทำหรือ neglects หลักในการนำทางหรือจัดการของเรือ ในตอบอ้างประมาท มิลเลอร์ยังปฏิเสธการละเลย หรือว่า การละเลยไม่เกี่ยวข้องกับความเสียหายชื่นอ้าง และยืนยันดีจากความประมาทเลินเล่อ ข้อ 17 ถูกยกกำลังในการตอบสนองข้อเรียกร้องในสิทธิพาณิชย์ ในการตอบสนองการพึ่งพาข้อ 17 ไทยพาณิชย์อาศัยในส่วนที่ 5 พระราชบัญญัติขนส่งสินค้าทะเล (สถานะ) 1921 ซึ่งทำให้บทบัญญัติบางประการใน "ตราส่งหรือเอกสาร" เป็น null และโมฆะ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

และมันก็ไม่ได้อยู่ในการละเมิดข้อกล่าวหาอย่างใดอย่างหนึ่ง นอกจากนี้ยังปฏิเสธการเชื่อมต่อระหว่างสาเหตุความเสียหายที่ได้รับความเดือดร้อนโดยธนาคารไทยพาณิชย์และการละเมิดใด ๆ ดังกล่าวและพึ่งพาอาศัยข้อ 17 เหตุสุดวิสัย / ยกเว้นประโยคหนึ่งในฉลาก COA ซึ่งอนึ่งการป้องกันมิลเลอร์จากการกระทำหรือการละเลยของพระอาจารย์ในการนำทางหรือ การจัดการของเรือ ในคำตอบของการเรียกร้องความประมาทมิลเลอร์ยังปฏิเสธความประมาทหรือความประมาทที่ใด ๆ ที่เกี่ยวข้องกับการก่อให้เกิดความเสียหายอ้างถูกกล่าวหาและช่วยเหลือเอาใจใส่ ข้อ 17 ยังถูกยกขึ้นในการตอบสนองต่อการเรียกร้องในการละเมิดโดยการตอบสนอง SCB.In ที่จะเชื่อมั่นในข้อ 17 ที่ธนาคารไทยพาณิชย์อาศัยในมาตรา 5 ของทะเลขนของ (รัฐ) พ.ศ. 1921 ซึ่งทำให้บทบัญญัติบางประการ "การเรียกเก็บเงินใด ๆ น้ำหนักบรรทุกหรือเอกสารที่ "โมฆะ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

และมันไม่ได้อยู่ในการละเมิดของข้อกล่าวหา นอกจากนี้ยังปฏิเสธใด ๆ สาเหตุที่เชื่อมต่อระหว่างธนาคารและความเสียหายใด ๆ เช่นการละเมิด และอาศัยมาตรา 17 , เหตุสุดวิสัย / ข้อยกเว้นใน COA ซึ่ง inter alia ปกป้อง มิลเลอร์ จากการกระทำ หรือละเลยของอาจารย์ในการเดินเรือหรือการจัดการของเรือ คำตอบของการละเลยการเรียกร้อง มิลเลอร์ ยังปฏิเสธใด ๆที่ถูกละเลยหรือประมาท ตามลำพังที่เกี่ยวข้องกับความเสียหายที่อ้าง และกล่าวหากระเบื้องเคลือบ . ข้อ 17 ยังเพิ่มขึ้นในการตอบสนองต่อข้อเรียกร้องในการละเมิด โดยธนาคารฯ ในการตอบสนองต่อความเชื่อมั่นในมาตรา 17 โดยอาศัยมาตรา 5 ของทะเลการขนส่งสินค้า ( รัฐ ) กฎหมาย 2464 ซึ่งทำให้บทบัญญัติบางประการในใบตราส่งสินค้าหรือเอกสารใด ๆ " โมฆะ