could be seen.Frost let go of my ar

could be seen.

Frost let go of my arm. With both of her hands behind her back, she approached the cottage and said, “Karl, It’s me, Frost. Please come out!”

“Creak… “

The stone door opened, and Karl came out on his wheelchair. With dull eyes, he looked at Frost and then at me. He suddenly smiled and said, “Oh, if it isn’t Lady Frost from Dragon City! How nice of you to come by this empty and barren land.”

Frost’s eyes flashed with rage momentarily, “Karl! You know that this guy is one of my own. Is that why you requested him to challenge the inner mysteries of the Dragon’s Tomb? You still hate me, don’t you?”

Karl’s whole body shook: “Lady Frost, why do you say such words?”
Frost plainly said, “ Your hatred towards me, I can understand it, but you must remember Karl that your son died in the war with the Barbarians. It wasn’t I who killed him!”

Anger flowed through Karl’s eyes. Raising a finger, he shouted, “Bullshit! Frost, you knew Carter was my only son. You knew the Barbarian Chief was a god-like warrior but you still sent my poor son and his troops to confront him. On that night, Carter’s head, pierced by a long halberd, was sent back to me! Was this what you wanted? I know that you and Luo Lin both plotted for this this. Both of you were jealous of Carter’s skill, jealous of his talent, being able to become a warrior by the age of 17!

Frost inhaled deeply but did not reply. Instead, kneeling on one knee, she faced him saying “Karl, I understand the feeling of losing Carter but the mission had to go on. This was Luo Lin’s order. Carter’s group defended against the Barbarian’s frontal attack. Only then were we able to ambush them during the night and kill the Barbarians over a huge area. Please believe me, that Emperor Luo Lin’s doings are for the good of Dragon City, and not for his personal gain!”
Karl shouted furiously: “Bullshit! You guys meant to ruin Carter’s life. I can never forget Carl’s expression before he died!”

“Clang!”

Frost lifted her hand. Behind her a sword rose high into the air rushing at her white neck. Frost looked at Karl and said indifferently: “If it needs to be paid with my life. I will gladly give my life for the King. Karl, after I die, I wish for you to be able to forget your hatred. Do not live a life filled only with hate.

“You !!” Karl’s face flushed red, not knowing what else to say.
I hastily walked forwards, grabbing Frost’s sword by the handle. A sudden breeze of cold flowed through my arm. This wasn’t an ordinary sword! Holding the sword tightly, I prevented the sword from cutting through her skin. I said with a deep tone, “Frost. You were under an order. You shouldn’t waste your life on such a small matter. Didn’t you say I am one of your own? If you die here and now, who will I be relying on in Dragon City?

Frost lifted her head and looked at me stupidly: “I…… sorry……”
Seeing all this, Karl suddenly let out a smirk: “Hmph, then it would be better this way……”

Frost looked distantly: “How?”

Karl swept a glance at me, saying: “Since he is one of your men then let him replace you in this. Let this boy venture into the depths of the Dragon’s Tomb and accept his destiny! If he lives, then I, Karl, will never bring this issue up again. If he dies in there, I will similarly bury this matter and take it that this boy has accompanied Carter in death. How about it?”

“Out of the question!”

Alarmed, Frost’s pretty eyes revealed a hint of anger: “Karl, you’re too despicable. How can you let him, who is so young, take such a risk? Don’t forget, he is your disciple……”

“Hmph!……” Karl let out a sneer, “At that time, Carter was also that young when he left me. This boy is not my disciple. In my entire life, I’ve only had Carter as my disciple!”
……

I started and immediately a system notification bell sounded–

“Ding!”

System Notification: Please take note: you have been expelled by your mentor. You have lost the name, Tomb Guardian of Dragon City!

……

“What..”

I groaned as I stood there stiffly saying, “Then from now on who will be my mentor? I… what should I do?”

Behind me, Frost’s faint voice drifted over: “Don’t worry. Should you really be able to return alive from the depths of this dragon tomb then your mentor will be me. You will study under me……”

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สามารถมองเห็นปล่อยน้ำแข็งของแขน ทั้งสองมือของเธอข้างหลังเธอกลับ นางประดับคอทเทจ และกล่าว ว่า "คาร์ล ก็ฉัน น้ำค้างแข็ง กรุณาออกมา""Creak... “เปิดประตูหิน และคาร์ลออกมาบนรถเข็นของเขา ด้วยดวงตาหมองคล้ำ เขาดู ที่น้ำแข็ง แล้ว ที่ฉัน เขาก็ยิ้ม และกล่าว ว่า "Oh ถ้าไม่ Frost เลดี้จากเมืองมังกร อย่างไรดีคุณมานี้ที่ดินว่างเปล่า และแห้งแล้ง"ตาของน้ำแข็งอ่อนประกาย ด้วยความโกรธพลาง ๆ "คาร์ล คุณรู้ว่า ผู้ชายคนนี้เป็นของตัวเอง คือเหตุผลที่คุณร้องขอเขาท้าทายลึกลับภายในสุสานมังกร คุณยังคงเกลียดฉัน ไม่คุณ"ร่างกายทั้งหมดของคาร์ลจับ: "เลดี้ Frost ทำไมคุณพูดคำดังกล่าวหรือไม่"น้ำแข็งอุปมากล่าวว่า "ความเกลียดชังต่อฉันของคุณ สามารถเข้าใจได้ แต่คุณต้องจำคาร์ลที่บุตรของคุณตายในสงครามกับอนารยชน มันไม่ได้ฉันที่ฆ่าเขา"ความโกรธเกิดขึ้นผ่านสายตาของคาร์ล ยกนิ้ว เขาตะโกน "Bullshit น้ำแข็ง คุณรู้ว่า คาร์เตอร์ถูกลูกเดียว คุณรู้ว่า หัวหน้าต้องการทำลายถูกนักรบเหมือนพระเจ้า แต่คุณยังส่งลูกดีและพลเผชิญหน้าเขา ในคืนนั้น หัวของคาร์เตอร์ pierced โดย halberd ยาว ส่งกลับให้ฉัน ถูกต้องของคุณ ฉันรู้ว่า คุณและ Luo Lin ทั้งพล็อตนี้นี้ ทั้งของคุณถูกอิจฉาของคาร์เตอร์ ความอิจฉาของเขาความสามารถ ความสามารถในการเป็น นักรบ โดยอายุ 17Frost inhaled deeply but did not reply. Instead, kneeling on one knee, she faced him saying “Karl, I understand the feeling of losing Carter but the mission had to go on. This was Luo Lin’s order. Carter’s group defended against the Barbarian’s frontal attack. Only then were we able to ambush them during the night and kill the Barbarians over a huge area. Please believe me, that Emperor Luo Lin’s doings are for the good of Dragon City, and not for his personal gain!”Karl shouted furiously: “Bullshit! You guys meant to ruin Carter’s life. I can never forget Carl’s expression before he died!”“Clang!”Frost lifted her hand. Behind her a sword rose high into the air rushing at her white neck. Frost looked at Karl and said indifferently: “If it needs to be paid with my life. I will gladly give my life for the King. Karl, after I die, I wish for you to be able to forget your hatred. Do not live a life filled only with hate.“You !!” Karl’s face flushed red, not knowing what else to say.I hastily walked forwards, grabbing Frost’s sword by the handle. A sudden breeze of cold flowed through my arm. This wasn’t an ordinary sword! Holding the sword tightly, I prevented the sword from cutting through her skin. I said with a deep tone, “Frost. You were under an order. You shouldn’t waste your life on such a small matter. Didn’t you say I am one of your own? If you die here and now, who will I be relying on in Dragon City?น้ำแข็งยกศีรษะของเธอ และมองดูที่ฉัน stupidly: " I. .. ขออภัย..."ดูทั้งหมดนี้ คาร์ลก็ให้ออกเกเร: "Hmph แล้วมันจะดีกว่าวิธีนี้..."น้ำแข็งมอง distantly: "อย่างไร"คาร์ลกวาดตาฉัน บอกว่า: "เขาเป็นผู้ชายของคุณอย่างใดอย่างหนึ่ง แล้วให้เขาแทนคุณในนี้ ปล่อยให้เด็กชายคนนี้อยูในความลึกของหลุมฝังศพของมังกร และยอมรับชะตากรรมของเขา ถ้าเขาอยู่ แล้วฉัน คาร์ล จะไม่นำประเด็นนี้ขึ้นอีก ถ้าเขาตายมี ฉันจะคล้ายฝังเรื่องนี้ และใช้มันว่า เด็กชายคนนี้ได้พร้อมกับคาร์เตอร์ตาย วิธีการเกี่ยวกับมัน""จากคำถาม"ตื่นตระหนก ตาสวยของน้ำแข็งเปิดเผยคำแนะนำของความโกรธ: "คาร์ล คุณกำลังน่าชังเกินไป วิธีสามารถคุณให้เขา ที่เป็นหนุ่มสาว มีความเสี่ยงหรือไม่ อย่าลืม เขาเป็นสาวกของคุณ..."" Hmph !..." คาร์ลให้ออก sneer, "ปาง คาร์เตอร์ยังที่น้อยมากเมื่อเขาทิ้งฉัน เด็กชายคนนี้ไม่ใช่สาวกของฉัน ในชีวิต ได้เท่าผมคาร์เตอร์เป็นสาวกของฉัน"……ผมเริ่ม และทันทีแจ้งระบบระฆัง sounded –"ดิง"ระบบแจ้งเตือน: โปรดจดบันทึก: ได้ถูกไล่ออก โดยที่ปรึกษาของคุณ คุณได้สูญเสียชื่อ สุสานผู้ปกครองของเมืองมังกร……"อะไร.."Groaned ที่ยืนมี stiffly พูดว่า "แล้วตั้งแต่วันนี้กับคนที่จะเป็นที่ปรึกษาของฉัน I. .. ไร? "ข้างหลัง เสียงเบาของน้ำแข็งลอยเหนือ: "เถอะ คุณจริง ๆ จะคืนชีวิตจากความลึกของหลุมฝังศพมังกรนี้แล้วรู้จักกันฉัน คุณจะศึกษาภายใต้ฉัน... "

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

อาจจะเห็น. ฟรอสต์ปล่อยแขนของฉัน ด้วยมือของเธออยู่ข้างหลังของเธอเธอเดินเข้ามาใกล้กระท่อมและกล่าวว่า "คาร์ลมันฉันฟรอสต์ กรุณาออกมา! " "เสียงดังเอี๊ยด ... " ประตูเปิดหินและคาร์ลออกมาในรถเข็นของเขา ด้วยดวงตาหมองคล้ำเขามองไปที่ฟรอสต์และจากนั้นมาที่ผม เขาก็ยิ้มและกล่าวว่า "โอ้ถ้ามันไม่ได้เลดี้ฟรอสต์จากเมืองมังกร! วิธีที่ดีของคุณมาจากที่ดินว่างเปล่าและแห้งแล้งนี้. " สายตาของฟรอสต์ประกายด้วยความโกรธชั่วขณะ "คาร์ล! คุณรู้ไหมว่าผู้ชายคนนี้เป็นหนึ่งในของตัวเอง นั่นคือเหตุผลที่คุณจะขอให้เขาที่จะท้าทายความลึกลับภายในของหลุมฝังศพของมังกร? คุณยังเกลียดฉันไม่ได้คุณ " ร่างกายของคาร์ลส่าย: "เลดี้ฟรอสต์ทำไมคุณพูดคำเช่น" ฟรอสต์ชัดถ้อยชัดคำกล่าวว่า "ความเกลียดชังของคุณที่มีต่อผมผมสามารถเข้าใจมัน แต่คุณต้องจำไว้ว่าคาร์ลของคุณ ลูกชายเสียชีวิตในสงครามกับป่าเถื่อน มันไม่ได้ผมเป็นคนฆ่าเขา! " โกรธไหลผ่านสายตาของคาร์ล เพิ่มนิ้วเขาตะโกน "โกหก! ฟรอสต์, คุณรู้ว่าคาร์เตอร์เป็นบุตรชายคนเดียวของฉัน คุณรู้ว่าป่าเถื่อนหัวหน้าเป็นนักรบพระเจ้าเหมือน แต่คุณยังคงส่งลูกชายที่น่าสงสารของฉันและกองกำลังของเขาที่จะเผชิญหน้ากับเขา ในคืนวันที่หัวของคาร์เตอร์, แทงด้วยง้าวยาวถูกส่งกลับมาให้ฉัน! นี้คือสิ่งที่คุณต้องการ? ฉันรู้ว่าคุณและ Luo หลินทั้งพล็อตสำหรับนี้ คุณทั้งสองเป็นที่อิจฉาของสกิลคาร์เตอร์, อิจฉาความสามารถของเขา, ความสามารถในการเป็นนักรบโดยอายุ 17! ฟรอสต์สูดดมลึก แต่ไม่ได้ตอบ แต่คุกเข่าบนเข่าข้างหนึ่งเธอต้องเผชิญกับเขาว่า "คาร์ลผมเข้าใจความรู้สึกของการสูญเสียคาร์เตอร์ แต่มีภารกิจที่จะไป นี้เป็นคำสั่งลูหลิน กลุ่มคาร์เตอร์ป้องกันการโจมตีหน้าผากเถื่อนของ จากนั้นก็เพียง แต่เราสามารถที่จะซุ่มโจมตีพวกเขาในช่วงเวลากลางคืนและฆ่าป่าเถื่อนมากกว่าพื้นที่ขนาดใหญ่ โปรดเชื่อฉันว่าการกระทำจักรพรรดิลูหลินเป็นเพื่อประโยชน์ของ Dragon City และไม่ได้เพื่อผลประโยชน์ส่วนตัวของเขา " คาร์ลตะโกนคึก "โกหก! พวกคุณหมายถึงการทำลายชีวิตของคาร์เตอร์ ฉันไม่เคยลืมการแสดงออกของคาร์ลก่อนที่เขาจะเสียชีวิต! " "เสียงดังกราว!" ฟรอสต์ยกมือของเธอ ด้านหลังของเธอดาบเพิ่มขึ้นสูงขึ้นไปในอากาศวิ่งที่คอสีขาวของเธอ ฟรอสต์มองไปที่คาร์ลและกล่าวว่าเอาใจใส่: "ถ้าจะต้องมีการจ่ายเงินให้กับชีวิตของฉัน ผมยินดีที่จะให้ชีวิตของฉันสำหรับพระมหากษัตริย์ คาร์ลหลังจากที่ฉันตายฉันต้องการให้คุณสามารถที่จะลืมความเกลียดชังของคุณ อย่าใช้ชีวิตที่เต็มไปเท่านั้นที่มีความเกลียดชัง. "คุณ !!" ใบหน้าของคาร์ลล้างสีแดงไม่ทราบว่าสิ่งที่จะพูด. ผมรีบเดินไปข้างหน้าคว้าดาบของฟรอสต์โดยจับ สายลมเย็นฉับพลันไหลผ่านแขนของฉัน นี้ไม่ได้เป็นดาบธรรมดา! โฮลดิ้งดาบแน่นผมป้องกันดาบตัดผ่านจากผิวของเธอ ที่ผมกล่าวด้วยน้ำเสียงลึก "ฟรอสต์ คุณอยู่ภายใต้การสั่งซื้อสินค้า คุณไม่ควรเสียชีวิตของคุณในการดังกล่าวเป็นเรื่องเล็ก ๆ คุณไม่ได้บอกว่าผมของคุณเอง? ถ้าคุณตายที่นี่และตอนนี้ที่ผมจะอาศัยในเมืองมังกรฟรอสต์ยกหัวของเธอและมองมาที่ฉันโง่ "ผมขอโทษ ...... ...... " เห็นทั้งหมดนี้คาร์ลก็ให้ออกย้ิมเย้ย "Hmph แล้ว มันจะดีกว่าวิธีนี้ ...... " ฟรอสต์ดูห่างไกล "วิธีการ"? คาร์ลกวาดทันทีที่ฉันกล่าวว่า "นับตั้งแต่ที่เขาเป็นหนึ่งในคนของคุณแล้วให้เขาเปลี่ยนคุณในเรื่องนี้ ร่วมให้เด็กคนนี้ในระดับความลึกของหลุมฝังศพของมังกรและยอมรับชะตากรรมของเขา! ถ้าเขายังมีชีวิตอยู่แล้วฉัน, คาร์ลจะไม่นำเรื่องนี้ขึ้นมาอีกครั้ง ถ้าเขาตายในที่นั่นผมจะฝังในทำนองเดียวกันเรื่องนี้และนำไปที่เด็กคนนี้มีมาพร้อมกับคาร์เตอร์ในความตาย วิธีการเกี่ยวกับมัน "? "ออกจากคำถาม!" ตกใจตาสวยฟรอสต์เผยคำใบ้ของความโกรธ "คาร์ลคุณน่ารังเกียจเกินไป วิธีที่คุณสามารถปล่อยให้เขาซึ่งเป็นหนุ่มสาวจึงใช้ความเสี่ยงดังกล่าวได้หรือไม่ อย่าลืมว่าเขาเป็นลูกศิษย์ของคุณ ...... " "Hmph ...... " คาร์ลให้ออกหัวเราะเยาะ "ในขณะที่คาร์เตอร์ยังเป็นหนุ่มสาวว่าตอนที่เขาทิ้งฉัน เด็กคนนี้ไม่ได้เป็นสาวกของเรา ในชีวิตทั้งหมดของฉันฉันได้มีเพียงคนขับรถเป็นสาวกของเรา " ...... ผมเริ่มและทันทีที่ระฆังระบบการแจ้งเตือน sounded- "Ding" ระบบการแจ้งเตือน: โปรดทราบ: คุณได้รับการขับออกจากที่ปรึกษาของคุณ คุณได้สูญเสียชื่อที่หลุมฝังศพของการ์เดียนของเมืองมังกร! ...... "คืออะไร .. " ฉันครางขณะที่ผมยืนอยู่ที่นั่นเคร่งครัดพูด "แล้วจากนี้ไปผู้ที่จะเป็นผู้ให้คำปรึกษาของฉันได้อย่างไร ฉัน ... สิ่งที่ฉันควรจะทำอย่างไร " ข้างหลังผมเสียงลมฟรอสต์ลอยมากกว่า: "ไม่ต้องกังวล หากคุณจริงๆจะสามารถที่จะกลับขึ้นมาจากความลึกของหลุมฝังศพมังกรนี้แล้วผู้ให้คำปรึกษาของคุณจะเป็นฉัน คุณจะศึกษาภายใต้ฉัน ...... "

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

อาจจะเห็น

น้ำค้างแข็งปล่อยแขนฉัน กับทั้งสองมือของเธอไว้ด้านหลังของเธอ เธอเข้าหากระท่อมและกล่าวว่า " คาร์ล ฉันเอง ฟรอสต์ กรุณาออกมา ! "

" . . . . . . . . "

หินประตูเปิด และคาร์ล ออกมาบนรถเข็นของเขา ด้วยตาทึ่ม เขามองไปที่ฟรอสต์และฉัน จู่ๆ เขาก็ยิ้มและกล่าวว่า " โอ้ ถ้าไม่ใช่ผู้หญิง ฟรอส จากเมืองมังกรดีใจที่คุณมาถึงนี้ว่างเปล่าและที่ดินที่แห้งแล้ง "

ฟรอสท์ตาประกายด้วยความโกรธชั่วขณะ " คาร์ล คุณก็รู้ว่าเขาเป็นส่วนหนึ่งของฉัน นั่นคือเหตุผลที่เธอร้องขอให้เขาท้าทายความลึกลับด้านในของสุสานมังกร คุณยังเกลียดผมไม่ใช่เหรอ ? "

คาร์ลร่างทั้งร่างสั่น " เลดี้ ฟรอสต์ ทำไมคุณพูดอย่างนั้นล่ะ ? "
ฟรอสพูด " ความเกลียดชังที่มีต่อฉันฉันสามารถเข้าใจมัน แต่คุณจำคาร์ลว่าลูกชายตายในสงครามกับพวกป่าเถื่อน ไม่ใช่ข้าที่ฆ่าเขา "

โกรธไหลผ่านคาร์ลตา ยกนิ้วเลย เขาก็ตะโกน " ตอแหล ! ฟรอส คุณรู้จักคาร์เตอร์เป็นลูกชายคนเดียวของฉัน คุณรู้ว่าหัวหน้าอนารยชนเป็นพระเจ้าเหมือนนักรบ แต่ก็ยังส่งลูกและทหารของเขาที่น่าสงสารของฉันเพื่อที่จะเผชิญหน้ากับเขา ในคืนนั้น หัวของคาร์เตอร์แทงด้วยง้าวยาวถูกส่งมาให้ฉัน นี้คือสิ่งที่คุณต้องการ ? ผมรู้ว่าคุณและ Luo หลินทั้งพล็อตนี้นี้ พวกคุณอิจฉาความสามารถของคาร์เตอร์ อิจฉาความสามารถของเขาได้กลายเป็นนักรบเมื่ออายุ 17

น้ำค้างแข็งสูดดมลึกแต่ไม่ตอบ แทน คุกเข่าขอแต่งงาน เธอต้องเผชิญหน้ากับเขาแล้วพูดว่า " คาร์ลผมเข้าใจความรู้สึกของการสูญเสีย คาร์เตอร์ แต่ภารกิจที่ต้องไปต่อ นี่เป็นคำสั่งของลู่หลิน กลุ่มของคาร์เตอร์ ปกป้องต่อต้านของอนารยชน โดนโจมตี เท่านั้นแล้วเราสามารถที่จะโจมตีพวกเขา ในช่วงกลางคืน และฆ่าป่าเถื่อนมากกว่าพื้นที่ขนาดใหญ่ โปรดเชื่อฉันว่าจักรพรรดิของ Luo หลินการกระทำจะดีสำหรับเมืองมังกร และ ไม่ใช่เพื่อผลประโยชน์ส่วนตัวของเขา "
คาร์ล ตะโกนอย่างร่าเริง " ตอแหล ! พวกเธอตั้งใจที่จะทำลายชีวิตของคาร์เตอร์ ฉันไม่เคยลืม การแสดงออกของคาร์ล ก่อนที่เขาจะตาย ! "

" เคร้ง ! "

น้ำค้างแข็งยกเธอมือ ข้างหลังเธอ ดาบกุหลาบสูงในอากาศวิ่งที่ลำคอขาวผ่อง ฟรอสต์มองคาร์ลและบอกว่าไม่แตกต่างกัน : " ถ้ามันต้องจ่ายด้วยชีวิตของฉัน ผมยินดีมอบชีวิตให้พระราชา คาร์ล หลังจากที่ฉันตายฉันหวังว่าเธอจะสามารถลืมความเกลียดชังของคุณ อย่าใช้ชีวิตที่เต็มไปด้วยความเกลียดชัง .

" ! ! ! " ใบหน้าของคาร์ล หน้าแดง แดง ไม่รู้จะพูดอะไร ผมรีบเดิน
เดินหน้า คว้าดาบของฟรอสต์โดยจัดการ สายลมเย็น ๆไหลผ่านแขนของฉัน นี่ไม่ใช่ดาบธรรมดา ! จับดาบไว้แน่น ฉันได้ดาบจากการตัดผ่านผิวหนังของเธอฉันพูดด้วยน้ำเสียงลึก " ฟรอสต์ นายอยู่ภายใต้คำสั่ง คุณไม่ควรมาเสียเวลากับเรื่องเล็กๆ คุณไม่ได้บอกว่า ผมเป็นหนึ่งในของคุณเอง ? ถ้าเจ้าตายที่นี่และตอนนี้ที่ผมจะอาศัยในเมืองมังกร

น้ำค้างแข็งยกหัวของเธอ แล้วมองมาที่ผม " ผม . . . . . . . ขอโทษ . . . . . . . โง่ "
เห็นทั้งหมดนี้ คาร์ลก็ปล่อยออกมายิ้มเยาะ " หึ คงจะดีกว่าวิธีนี้ . . . . . . . "

ฟรอสต์มองสุดลูกหูลูกตา : " อย่างไร ? "

คาร์ลกวาดมองฉันว่า : " เขาเป็นหนึ่งในคนของคุณ ก็ให้เขาแทน เธออยู่ในนี้ ให้เด็กร่วมในระดับความลึกของหลุมฝังศพของมังกร และยอมรับชะตากรรมของเขา ถ้าเขาอยู่ แล้วผม คาร์ล จะไม่นำประเด็นนี้ขึ้นมาอีก ถ้าเขาตายในนั้น ผมจะเหมือนกับฝังเรื่องนี้แล้วว่าเด็กคนนี้มีคาร์เตอร์ในความตายมันเป็นยังไง "

" เป็นไปไม่ได้ ! "

ตกใจของฟรอสท์ สวยตา พบคำใบ้ของความโกรธ " คาร์ล นายมันน่ารังเกียจ คุณจะปล่อยให้เขายังไง ก็ยังรับความเสี่ยง ? อย่าลืมว่า เขาคือ . . . . . . . " ลูกศิษย์คนนี้

" ฮึ่ม ! . . . . . . . " คาร์ลปล่อยออกมายิ้มเยาะ " ตอนนั้น คาร์เตอร์ ยังเด็ก ตอนที่เขาทิ้งฉันไป เด็กคนนี้ไม่ได้เป็นลูกศิษย์ของฉัน ในชีวิตของฉัน