In the first sentence, because gone

In the first sentence, because gone is the participle form, it goes with had left in the second part of the sentence. So Nick is the one who had gone home. In the second sentence, went is in the simple past tense like discovered in the first part of the sentence. So this time, it's Beth who went home.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในประโยค เนื่องจากไปเป็นแบบพัก มันไปด้วยได้ทิ้งในส่วนสองของประโยค ดังนั้น นิคคือ ผู้หนึ่งที่ได้กลับบ้านไป ในประโยคที่สอง เป็นในง่ายตึงเครียดเหมือนที่ผ่านมาค้นพบในส่วนแรกของประโยค ดังนั้นเวลานี้ มันคือเบธที่กลับบ้าน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในประโยคแรกเพราะหายไปเป็นรูปแบบกริยาก็จะไปด้วยได้เหลืออยู่ในส่วนที่สองของประโยค ดังนั้นนิคเป็นหนึ่งในผู้ที่ได้กลับบ้านไปแล้ว ในประโยคที่สองไปอยู่ในที่ผ่านมาเครียดง่ายเหมือนที่พบในส่วนแรกของประโยค ดังนั้นเวลานี้ก็เบ ธ ที่กลับบ้าน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในประโยคแรกเพราะเป็นรูปแบบกริยา มันไปกับเหลืออยู่ในส่วนที่สองของประโยค ดังนั้น นิคคือคนที่ได้กลับบ้าน ในประโยคที่สอง ไป อยู่ ใน อดีต เช่น การค้นพบได้ง่ายในส่วนแรกของประโยค ตอนนี้เบ๊ทที่กลับบ้าน