The tension that is central in much

The tension that is central in much of this book is the tension between a spatialized ordering principle seen by many to be central to modernity, and a sense of fluidity and mobility emphasized by others. Following Foucault, many commentators have focused on the rise of surveillance and discipline in modernity. The modern world, they argue, is one in which new constructions of space and time have functionalized and rationalized everyday life. Thus Henri Lefebvre notes how modern time has been abstracted and rationalized. Before modernity, he argues, time was etched into life like markings in a tree. With the coming of modernity, however, time becomes separated from life and nature and is instead a property of measurements—an abstraction. James Scott’s critique of high modernity emphasizes the spatial ordering of society. His argument is that high modernity has been characterized by a particular way of seeing, which sought to impose order on the chaos of life. The straight lines of trees in modern forestry and the grand plans of Brasilia and New Delhi are all examples of this. At the heart of the project of modernity for Scott is a process of legibility, making the chaotic and localized world of the premodern intelligible by imposing order on it—by replacing the “view from somewhere” and the kind of practical knowledge he calls metis with the “view from nowhere,” which comes with rationality and science.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ความตึงเครียดที่อยู่ในหนังสือเล่มนี้มากเป็นความตึงเครียดระหว่างหลักการสั่ง spatialized ที่เห็น โดยมากจะเป็นศูนย์กลางความทันสมัย และความลื่นไหลและคล่องตัวเน้น โดยผู้อื่น ต่อ Foucault นักพากย์หลายมุ่งเน้นที่การเพิ่มขึ้นของการเฝ้าระวังและวินัยในความทันสมัย โลกสมัยใหม่ พวกเขาทะเลาะกัน เป็นหนึ่งในที่ก่อสร้างใหม่ของพื้นที่และเวลาจะปรับหมู่ฟังก์ชั่น และ rationalized ชีวิตประจำวัน ดังนั้น Henri Lefebvre บันทึกเวลาสมัยใหม่วิธีบทคัดย่ออยู่ และ rationalized ก่อนสมัย เขา argues เวลาถูกแกะสลักเป็นชีวิตเช่นเครื่องหมายในต้นไม้ กับการมาถึงของความทันสมัย อย่างไรก็ตาม เวลาจากชีวิตและธรรมชาติ และมีคุณสมบัติของการวัดแทน — เป็นนามธรรม คำวิจารณ์ของ James Scott ของความทันสมัยสูงเน้นลำดับเชิงพื้นที่ของสังคม ข้อโต้แย้งว่า ความทันสมัยสูงมีการลักษณะวิธีการเฉพาะที่เห็น ที่พยายามที่จะกำหนดลำดับบนความสับสนวุ่นวายของชีวิต ได้ เส้นตรงของต้นไม้ในป่าไม้ที่ทันสมัยและแผนแกรนด์นิวเดลีและบราซิเลียเป็นตัวอย่างนี้ หัวใจของโครงการอนุสาวรีย์สำหรับสกอตต์เป็นกระบวนการอ่าน ทำให้โลกวุ่นวาย และภาษาท้องถิ่นของการจำลองได้สั่งไว้ทาง — โดยการแทนที่ "ดูจากที่อื่น" และชนิดของความรู้ที่เขาเรียก metis มี "มุมมองจากที่ไหน พร้อมเหตุผลและวิทยาศาสตร์

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ความตึงเครียดที่เป็นศูนย์กลางมากในหนังสือเล่มนี้คือความตึงเครียดระหว่างหลักการการสั่งซื้อ spatialized เห็นโดยมากจะเป็นศูนย์กลางในการความทันสมัยและความรู้สึกของการไหลและการเคลื่อนไหวโดยเน้นคนอื่น ๆ ต่อไปนี้ Foucault แสดงความเห็นจำนวนมากได้มุ่งเน้นไปที่การเพิ่มขึ้นของการเฝ้าระวังและมีระเบียบวินัยในความทันสมัย โลกสมัยใหม่พวกเขาโต้เถียงซึ่งเป็นหนึ่งในการก่อสร้างใหม่ของพื้นที่และเวลาที่มีฟังก์ชันและเหตุผลในชีวิตประจำวัน ดังนั้น Henri Lefebvre ตั้งข้อสังเกตว่าเวลาที่ทันสมัยได้รับการแยกและเหตุผล ก่อนที่ความทันสมัยเขาระบุเวลาที่ถูกฝังเข้ามาในชีวิตเหมือนเครื่องหมายในต้นไม้ กับการมาถึงของความทันสมัย ​​แต่เวลาจะกลายเป็นแยกออกจากชีวิตและธรรมชาติและแทนที่จะเป็นทรัพย์สินของวัด-เป็นนามธรรม วิจารณ์เจมส์สกอตต์ของความทันสมัยสูงเน้นการสั่งซื้อเชิงพื้นที่ของสังคม อาร์กิวเมนต์ของพระองค์คือความทันสมัยสูงมีลักษณะทางหนึ่งในการมองเห็นซึ่งพยายามที่จะกำหนดคำสั่งในความวุ่นวายของชีวิต เส้นตรงของต้นไม้ในป่าไม้ที่ทันสมัยและมีแผนการที่ยิ่งใหญ่ของบราซิเลียและนิวเดลีเป็นตัวอย่างทั้งหมดนี้ ที่เป็นหัวใจของโครงการของความทันสมัยสำหรับสกอตต์ที่เป็นกระบวนการของความชัดเจนทำให้โลกวุ่นวายและแปลเป็นภาษาท้องถิ่นของ premodern เข้าใจโดยการจัดเก็บภาษีเพื่อมันโดยการเปลี่ยน "มุมมองจากที่ไหนสักแห่ง" และชนิดของความรู้ในทางปฏิบัติที่เขาเรียก Metis กับ "ดูจากที่ไหนเลย" ที่มาพร้อมกับความมีเหตุผลและวิทยาศาสตร์

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ความตึงเครียดที่สำคัญมากของหนังสือเล่มนี้คือความตึงเครียดระหว่าง spatialized สั่งหลักที่เห็นโดยมากเป็นส่วนกลาง เพื่อความทันสมัย และความรู้สึกของการไหลและการเคลื่อนไหวเน้นโดยผู้อื่น ต่อไปนี้ ฟูโก หลายคนแสดงความเห็นได้มุ่งเน้นการเพิ่มขึ้นของการเฝ้าระวังและวินัยในความทันสมัย โลกสมัยใหม่ พวกเขาทะเลาะกัน เป็นหนึ่งในที่การก่อสร้างใหม่ของเวลาและอวกาศได้ และเป็นเหตุผลที่มีชีวิตประจําวัน ดังนั้น อองรี เลอเฟบร์บันทึกวิธีการสมัยใหม่ได้ และเป็นเหตุผลที่แยก . ก่อนสมัยใหม่ เขาแย้ง เวลาฝังลงในชีวิตเช่นเครื่องหมายในต้นไม้ กับการมาของความทันสมัย แต่เวลาจะกลายเป็นแยกออกจากชีวิตและธรรมชาติ และแทนคุณสมบัติของการวัดเป็นนามธรรม เจมส์ สกอตต์ คำวิจารณ์ของความทันสมัยสูงเน้นการสั่งซื้อเชิงพื้นที่ของสังคม เหตุผลของเขาคือความทันสมัยสูงมีลักษณะโดยวิธีการเฉพาะของการมองเห็น ซึ่งพยายามที่จะกำหนดคำสั่งบนความวุ่นวายของชีวิต ตรงเส้นของต้นไม้ป่าไม้ที่ทันสมัยและแผนการใหญ่ของบราซิลและนิวเดลีตัวอย่างทั้งหมดนี้ ที่เป็นหัวใจของโครงการของความทันสมัยให้สก็อตเป็นขั้นตอนของความชัดเจน ทำให้โลกวุ่นวายและถิ่นของ premodern เข้าใจโดยการสั่งนั้น โดยการ " ดูจากที่ไหน " และชนิดของภาคปฏิบัติ เขาเรียกลูกครึ่งด้วย " ดูจากที่ไหน " ซึ่งมาพร้อมกับเหตุผลและวิทยาศาสตร์