Really straight bangs, always holdi

Really straight bangs, always holding a suitcase, she must have come from some other part of Japan - those were my first impressions. In the beginning, we were both in the group of poor performers at the very back; I couldn't dance, but Yokoyama also couldn't dance, so we had this feeling of fellowship. At the first Request Hour, when the kenkyuusei sang Tanpopo no Kesshin, Yokoyama and I were the only ones left out... recently, when we sang Tanpoopo no Kesshin at Tokyo Dome, it was very emotional to be able to finally sing that song in front of so many fans. I wonder how Yokoyama felt about it? Now, with Yokoyama on the same team and being captain... it feels somewhat strange. I don't say much regarding the team, but Yokoyama asked me, "Mariyagi-san, what do you think?" I am thankful that she pays so much attention to our needs. Because Yokoyama clearly says things like, this part is like this so don't do that, I am able to comprehend them. If I have any unhappiness or worries, Yokoyama is the first I tell. Even if she weren't captain, I would probably still consult with Yokoyama the most. That's how much I rely on her. Although, how fast she eats is a little... If there is food in front of Yokoyama, it disappears in the blink of an eye (lol).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

จริง ๆ ตรงเรียบ เสมอถือกระเป๋าเดินทาง เธอต้องมาจากส่วนอื่น ๆ บางอย่างของญี่ปุ่น - นั้นเป็นบทความแรกของฉัน ในการเริ่มต้น เราได้ทั้งในกลุ่มของนักแสดงที่ดีที่หลังมาก ไม่สามารถเต้น แต่โยะโกะยะมะยังไม่ เต้น เพื่อให้เรามีความรู้สึกนี้ตัด ที่แรกขอชั่วโมง เมื่อ kenkyuusei สัง Tanpopo ไม่ Kesshin โยะโกะยะมะและมีเพียงคนไม่...ล่าสุด เมื่อเราสร้าง Tanpoopo ไม่ Kesshin ที่โตเกียวโดม มีอารมณ์มากที่ได้ร้องเพลงหน้าแฟนมากสุดท้าย ไม่ทราบว่า โยะโกะยะมะรู้สึกเกี่ยวกับมัน ตอนนี้ กับโยะโกะยะมะในทีมเดียวกันและเป็นกัปตัน...มันรู้สึกค่อนข้างแปลก ไม่พูดมากเกี่ยวกับทีม แต่โยะโกะยะมะถาม "ซาน Mariyagi ไง" ผมขอบคุณเธอจ่ายความสนใจความต้องการของเรามาก เนื่องจากโยะโกะยะมะอย่างชัดเจนว่า สิ่งที่ต้องการ ส่วนนี้เป็นเช่นนี้ดังนั้นไม่ว่า ฉันสามารถเข้าใจพวกเขา ถ้ามีทุกข์หรือกังวลใด ๆ โยะโกะยะมะเป็นครั้งแรกที่ผมบอก แม้ว่าเธอไม่ได้กัปตัน ฉันจะคงยังปรึกษากับโยะโกะยะมะมากที่สุด นั่นคือวิธีมากฉันพึ่งพาเธอ แม้ว่า ความเร็วเธอกิน มีน้อย... ถ้ามีอาหารหน้าโยะโกะยะมะ มันหายไปในชั่วพริบตา (ฮ่า ๆ)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

จริงๆเรียบตรงเสมอถือกระเป๋าเธอจะต้องได้มาจากส่วนอื่น ๆ ของประเทศญี่ปุ่น - ผู้ที่มีการแสดงครั้งแรกของฉัน ในตอนแรกที่เราทั้งสองคนในกลุ่มของนักแสดงที่ไม่ดีที่ด้านหลังมาก; ฉันไม่สามารถเต้น​​ แต่โยโกยาม่ายังไม่สามารถเต้น​​เพื่อให้เรามีความรู้สึกของการคบหานี้ ที่ขอชั่วโมงแรกเมื่อ kenkyuusei ร้องเพลง Tanpopo ไม่มี Kesshin, โยโกยาม่าและผมเป็นคนเดียวที่เหลืออยู่ออกมาเมื่อเร็ว ๆ นี้ ... เมื่อเราร้องเพลง Tanpoopo ไม่มี Kesshin ที่โตเกียวโดมมันเป็นอารมณ์มากที่จะสามารถไปจนร้องเพลงที่ ต่อหน้าแฟน ๆ จำนวนมาก ฉันสงสัยว่าโยโกยาม่ารู้สึกเกี่ยวกับมันได้หรือไม่ ขณะนี้มี Yokoyama ในทีมเดียวกันและเป็นกัปตัน ... มันให้ความรู้สึกที่ค่อนข้างแปลก ผมไม่ได้พูดอะไรมากเกี่ยวกับทีม แต่ Yokoyama ถามผมว่า "Mariyagi ซังสิ่งที่คุณคิดว่า?" ผมก็ต้องขอบคุณที่เธอให้ความสำคัญมากที่จะตอบสนองความต้องการของเรา เพราะโยโกยาม่ากล่าวว่าสิ่งที่เห็นได้อย่างชัดเจนเช่นนี้ส่วนหนึ่งเป็นเช่นนี้จึงไม่ทำอย่างนั้นผมก็สามารถที่จะเข้าใจพวกเขา ถ้าผมมีความทุกข์หรือความกังวล, โยโกยาม่าเป็นครั้งแรกที่ผมบอก แม้ว่าเธอไม่ได้กัปตันผมอาจยังคงให้คำปรึกษากับโยโกยาม่ามากที่สุด นั่นเป็นวิธีที่ฉันพึ่งพาของเธอ แม้ว่าวิธีการที่รวดเร็วเธอกินเล็ก ๆ น้อย ๆ ... ถ้ามีอาหารอยู่ด้านหน้าของโยโกยาม่าก็หายไปในพริบตา (ฮ่า ๆ )

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

จริงๆเรียบตรงเสมอถือกระเป๋าเดินทาง เธอต้องออกมาจากส่วนอื่น ๆของญี่ปุ่น - เหล่านั้นคือความประทับใจแรกของฉัน ในตอนแรก เราทั้งคู่อยู่ในกลุ่มนักแสดงที่ดีที่กลับมาก ฉันเต้นไม่ได้เลย แต่โยโกยาม่ายังเต้นไม่ได้เลย ดังนั้นเรามีความรู้สึกของมิตรภาพนี้ เวลาขอครั้งแรก เมื่อ kenkyuusei ทัมโปะโปะไม่ kesshin ซัง ,โยโกยาม่าและฉันเท่านั้น ที่ออกมา . . . . . . . เมื่อเร็ว ๆ นี้ เมื่อเราร้อง tanpoopo ไม่ kesshin ที่โตเกียว โดม มันสะเทือนอารมณ์มากที่จะสามารถสุดท้ายร้องต่อหน้าแฟน ๆจำนวนมากดังนั้น ฉันสงสัยว่าโยโกยาม่า รู้สึกยังไง ? ตอนนี้ โยโกยาม่า อยู่ทีมเดียวกัน และเป็นกัปตัน . . . . . . . รู้สึกว่ามันค่อนข้างแปลก ผมไม่พูดอะไรมากเกี่ยวกับทีมแต่โยโกยาม่าถามฉัน " mariyagi ซานคุณคิดอย่างไร ? ฉันรู้สึกขอบคุณที่เธอใส่ใจมากกับความต้องการของเรา โยโกยาม่าอย่างชัดเจนเพราะบอกว่าส่วนนี้เป็นแบบนี้แล้วไม่ทำอย่างนั้น ฉันสามารถเข้าใจพวกเขา ถ้าฉันมีทุกข์หรือกังวล โยโกยาม่า เป็นครั้งแรกที่ฉันบอก ถ้าเธอไม่ได้เป็นกัปตัน ผมอาจจะยังปรึกษากับโยโกยาม่า มากที่สุด นั่นคือสิ่งที่ฉันต้องพึ่งพาเธอ แม้ว่าเร็วแค่ไหนที่เธอกินเป็น . . . . . . . ถ้าไม่มีอาหารในด้านหน้าของโยโกยาม่า ก็หายไปในพริบตา ( ฮ่า ๆ )