Aerial parts ofacclimatized plants

Aerial parts of
acclimatized plants had lower MIC values (0.097 and 0.683 mg/ml)
compared to that of wild plants (0.39 and 1.953 mg/ml) against
Enterococcus faecalis and Staphylococcus aureus, respectively. Lewu
et al. (2006) observed comparable antimicrobial activity between
tubers and aerial plant parts of wild Pelargonium sidoides plants
and speculated that identical active compounds were present
albeit in different concentrations. The substitution of underground
with aerial plant parts may be a practical strategy that satisfies
both the requirements of sustainable harvesting as well as the
provision of primary health care needs (Zchocke et al., 2000).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ส่วนทางอากาศพืช acclimatized มีค่า MIC ต่ำ (0.097 และ 0.683 mg/ml)เมื่อเทียบกับป่าพืช (0.39 และ 1.953 mg/ml) กับEnterococcus faecalis และหมอเทศข้างลาย Staphylococcus ตามลำดับ Lewuร้อยเอ็ด (2006) สังเกตกิจกรรมต้านจุลชีพเทียบระหว่างมุดและชิ้นส่วนของพืชทางอากาศพืช sidoides Pelargonium ป่าและคาดว่า สารที่ใช้เหมือนกันได้แม้ว่าในความเข้มข้นแตกต่างกัน การแทนที่ของใต้ดินกับพืชทางอากาศ ส่วนอาจมีกลยุทธ์การปฏิบัติที่ตอบสนองทั้งความต้องการของการเก็บเกี่ยวอย่างยั่งยืนรวมทั้งบทบัญญัติของความต้องการดูแลสุขภาพหลัก (Zchocke et al. 2000)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ส่วนทางอากาศของ
พืชปรับสภาพมีค่า MIC ต่ำ (0.097 และ 0.683 mg / ml)
เมื่อเทียบกับพืชป่า (0.39 และ 1.953 mg / ml) กับ
faecalis Enterococcus และ Staphylococcus aureus ตามลำดับ Lewu
et al, (2006) ตั้งข้อสังเกตฤทธิ์ต้านจุลชีพเทียบเคียงระหว่าง
หัวและส่วนต่างๆของพืชทางอากาศของป่าพืช Pelargonium sidoides
และสันนิษฐานว่าสารที่เหมือนกันอยู่ในปัจจุบัน
แม้ว่าในความเข้มข้นที่แตกต่างกัน การเปลี่ยนตัวผู้เล่นจากใต้ดิน
กับส่วนต่างๆของพืชทางอากาศอาจจะเป็นกลยุทธ์การปฏิบัติที่ตอบสนอง
ทั้งความต้องการของการเก็บเกี่ยวอย่างยั่งยืนเช่นเดียวกับ
บทบัญญัติของความต้องการการดูแลสุขภาพระดับปฐมภูมิ (Zchocke et al., 2000)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ส่วนทางอากาศของปรับสภาพพืชมีค่า MIC มีค่า และ 0.683 0.097 มิลลิกรัม / มิลลิลิตร )เมื่อเทียบกับที่ของพืชป่า ( 0.39 และ 1.953 มิลลิกรัม / มิลลิลิตร ) กับเอ็นเทโรค็อกคัส faecalis และ Staphylococcus aureus , ตามลำดับ lewuet al . ( 2006 ) พบว่าฤทธิ์ต้านจุลชีพเปรียบระหว่างและจากส่วนต่างๆของพืช และพืช Pelargonium sidoides ป่าและ สันนิษฐานว่าใช้สารประกอบที่เป็นปัจจุบันเหมือนกันแม้ว่าในความเข้มข้นต่างๆ การแทนที่ของใต้ดินกับส่วนของพืชทางอากาศอาจจะเป็นกลยุทธ์ปฏิบัติที่น่าพอใจทั้งความต้องการของการเก็บเกี่ยวอย่างยั่งยืน รวมทั้งความต้องการบริการสุขภาพปฐมภูมิ ( zchocke et al . , 2000 )