According to Holloway & Hubbard (20

According to Holloway & Hubbard (2001, 74
75), ‘to
develop a sense of place requires that one knows the place
intimately and reacts to it emotionally rather than ra-tionally.. .A sense of physically being and feeling ‘‘in place’’
or ‘‘at home’’ can be regarded as a sign that an individual
has established an emotional tie to a place.’ Studies have
shown that people’s sense of place can either be positive or
negative. In the humanistic tradition of the 1970s, early
studies of people’s sense of place focused on the experiences
of home or rural villages as being positive and fulfilling.
Home was regarded as a place to withdraw to, a place of
rest, and a place where one had a large degree of control over
what happens (Seamon 1979). These studies have been
criticized for exaggerating the beauty of rural landscapes
and the harmony of the relationships between people in
households and for giving universal identities to places,
assuming that all people have similar experiences of
particular places (McDowell 1999, Holloway & Hubbard
2001). In Place and Placelessness, Edward Relph (1976)
broadened the place discourse by suggesting that while sense
of place is important for individual identity, people’s positive
sense of place has been lost or degraded in the modern
world. Many people consequently feel placelessness and
experience fear, disgust, or sadness (Cosgrove 2003).
Further, feminists have argued that the idea of a positive
universal sense of place has a masculine perspective;

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ตามฮอลโลเวย์และ Hubbard (2001, 74 75), ' เพื่อพัฒนาความรู้สึกที่ต้องการให้ใครรู้จึง และทำปฏิกิริยากับอารมณ์มากกว่า ra tionally ... .ความรู้สึกของร่างกายถูกความรู้สึก ''ในตำแหน่ง ''หรือ ''ที่บ้าน '' อาจถือเป็นเครื่องหมายที่บุคคลมีสร้างการผูกอารมณ์เพื่อ ' มีการศึกษาแสดงว่า ความรู้สึกของคนที่สามารถเป็นบวก หรือลบ ในประเพณี humanistic ของสาว ๆ ต้นการศึกษาความรู้สึกของคนที่เน้นประสบการณ์ของหมู่บ้านชนบท หรือบ้านเป็นบวก และตอบสนองบ้านถูกถือว่าเป็นที่ถอน สถานที่ส่วนที่เหลือ และสถานที่หนึ่งได้ควบคุมในระดับที่ใหญ่กว่าเกิดอะไรขึ้น (Seamon 1979) การศึกษาเหล่านี้ได้วิพากษ์วิจารณ์ในความงามของภูมิทัศน์ชนบท exaggeratingและความกลมกลืนของความสัมพันธ์ระหว่างคนในครัวเรือนและให้รหัสประจำตัวสากลสถานที่สมมติว่าทุกคนมีประสบการณ์คล้ายของสถานเฉพาะ (McDowell 1999 ฮอลโลเวย์ และ Hubbard2001) . และ Placelessness เอ็ดเวิร์ด Relph (1976)วาทกรรมเป็นต้นมา โดยการแนะนำที่ในขณะที่ความรู้สึกสถานที่เป็นสำคัญในตัวของตัว คนบวกสูญหาย หรือเสื่อมโทรมในความทันสมัยของสถานที่เวิลด์ หลายคนจึงรู้สึก placelessness และประสบการณ์ความกลัว ชัง หรือความโศกเศร้า (Cosgrove 2003)เพิ่มเติม feminists ได้โต้เถียงที่ความคิดเป็นบวกความรู้สึกสากลที่มีมุมมองผู้ชาย

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ตาม Holloway และฮับบาร์ด (2001, 74? 75) 'เพื่อ
พัฒนาความรู้สึกของสถานที่ที่กำหนดให้ใครรู้ว่าสถานที่
อย่างใกล้ชิดและตอบสนองกับมันอารมณ์มากกว่า RA-เท่าเทียม .. ความรู้สึกในขณะนี้ A ของร่างกายเป็นอยู่และความรู้สึก '' ใน สถานที่ ''
หรือ '' ที่บ้าน '' ถือได้ว่าเป็นสัญญาณว่าบุคคล
ได้จัดตั้งผูกอารมณ์ไปยังสถานที่. การศึกษาได้
แสดงให้เห็นว่าความรู้สึกของผู้คนที่สามารถเป็นได้ทั้งบวกหรือ
เชิงลบ ในประเพณีอกเห็นใจของปี 1970 ที่เริ่มต้น
ศึกษาจากความรู้สึกของผู้คนที่มุ่งเน้นไปที่ประสบการณ์
ของบ้านหรือหมู่บ้านในชนบทที่เป็นบวกและการตอบสนอง
แรกถูกมองว่าเป็นสถานที่ที่จะถอนตัวออกไปยังสถานที่ของ
ส่วนที่เหลือและสถานที่ที่หนึ่ง มีระดับใหญ่ของการควบคุม
สิ่งที่เกิดขึ้น (Seamon 1979) การศึกษาเหล่านี้ได้รับการ
วิพากษ์วิจารณ์ว่าเป็นเพราะเกินความจริงความงามของภูมิทัศน์ชนบท
และความสามัคคีของความสัมพันธ์ระหว่างผู้คนใน
ครัวเรือนและการให้อัตลักษณ์สากลไปยังสถานที่,
สมมติว่าทุกคนมีประสบการณ์ที่คล้ายกันของ
สถานที่โดยเฉพาะอย่างยิ่ง (McDowell 1999 Holloway และฮับบาร์ด
2001) ในสถานที่และ Placelessness เอ็ดเวิร์ด Relph (1976)
ขยายวาทกรรมสถานที่โดยบอกว่าในขณะที่ความรู้สึก
ของสถานที่เป็นสิ่งสำคัญสำหรับตัวตนของแต่ละคนบวกของ
ความรู้สึกของสถานที่ที่ได้รับการสูญหายหรือการสลายตัวในปัจจุบัน
โลก หลายคนจึงรู้สึก placelessness และ
ประสบการณ์ความกลัวรังเกียจหรือความเศร้า (คอสโกรฟ 2003)
นอกจากนี้สตรีคนแย้งว่าความคิดของบวก
ความรู้สึกสากลของสถานที่ที่มีมุมมองที่ผู้ชาย;

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ตาม ฮอลโลเวย์& Hubbard ( 2001 , 74
75 ) '

พัฒนาความรู้สึกของสถานที่ต้องที่ไม่มีใครรู้สถานที่
กันเอง และตอบสนองได้อารมณ์มากกว่า tionally รา . . . . ความรู้สึกของร่างกายและความรู้สึก ' สถานที่ ' หรือ ' ถ้า '
'at ' สามารถถือเป็นเครื่องหมายที่บุคคล
ได้สร้างอารมณ์เสมอสถานที่ ' การศึกษา
แสดงให้เห็นว่า ความรู้สึกของคน ที่สามารถเป็นได้ทั้งบวกหรือลบ
. ในประเพณี humanistic ต้น 1970 ,
) ความรู้สึกของคนที่เน้นประสบการณ์
ของบ้านหรือหมู่บ้านในชนบทที่เป็นบวกและการตอบสนอง .
บ้านถือเป็นสถานที่ถอน สถานที่
พักผ่อน และเป็นสถานที่ที่มีระดับใหญ่ของการควบคุม
อะไรเกิดขึ้น ( seamon 1979 )การศึกษาเหล่านี้ได้รับ
วิจารณ์เกินไปความงามของภูมิทัศน์ชนบท
และความสามัคคีของความสัมพันธ์ระหว่างบุคคลในครอบครัวและเพื่อให้ตัวตน

สากลสถานที่ สมมติว่าทุกคนมีประสบการณ์ที่คล้ายกัน
สถานที่เฉพาะ ( เวล 1999 ฮอลโลเวย์& Hubbard
2001 ) ในสถานที่และ placelessness relph ( 1976 )
, เอ็ดเวิร์ดขยายสถานที่วาทกรรมโดยชี้ให้เห็นว่าในขณะที่ความรู้สึก
สถานที่สำคัญสำหรับตัวตนแต่ละคนเป็นบวก
ความรู้สึกที่ได้รับการสูญหายหรือทรามในโลกสมัยใหม่

หลายคนจึงรู้สึกและประสบการณ์ placelessness
กลัว รังเกียจ หรือความเศร้า ( คอสโกรฟ 2003 ) .
เพิ่มเติม อนุรักษ์ ได้แย้งว่า ความคิดบวก
ความรู้สึกสากลของสถานที่มีมุมมองผู้ชาย ;