A Black Hole in Our Own BackyardMic

A Black Hole in Our Own Backyard
Michio Kaku: We now have bagged some of the biggest black holes ever recorded in the history of science that have gobbled up over 20 billion stars. What a feast of astronomical activity. These gigantic black holes lurk at the center of galaxies. We have one right in the center of the Milky Way Galaxy, and in fact, if you want to see a black hole tonight, go outside, look in the direction of Sagittarius--that’s where we have the center of the galaxy and a black hole weighing perhaps two to four million times the mass of the sun lurking right at the center of our own backyard.
Now, to be real, you’re not going to see much tonight if you look in the direction of Sagittarius because of clouds and also galactic dust clouds. The galaxy is quite dusty. That’s what we’re made out of in fact. We’re made out of galactic dust. And if you look at the center of the Milky Way Galaxy by rights you should see a fireball, a fireball that outshines the moon. Every night there should be this gigantic fireball coming out representing the center of our galaxy, but dust clouds obscure it, so you don’t really see much of anything at all. But lurking in that direction is the black hole at the center of our galaxy.
Our black hole is actually rather small and rather tame, but these black holes discovered just a few weeks ago are so massive that we believe that they are actually remnants of quasars. Quasars are baby galaxies that were born near the beginning of the universe itself that are raging black holes in space. They are so bright you can easily pick them out in photographs on the planet earth and they date all the way back to almost the Big Bang itself.
But what happened to the quasars? We don’t see quasars in our galactic vicinity anymore. So they must have become quiet. So some people believe that these giant black holes that we just discovered are in fact baby quasars that simply got old and matured, and now we see them as gigantic black holes lurking in space.
Well, some people say let’s go in the opposite direction and find mini black holes. Are they dangerous? Well, realize that we orbit, we orbit around the black hole at the center of the Milky Way Galaxy. That’s why we’re here today to talk about this on the Internet. We’re not swallowed up by a black hole because we orbit around them. However, are there wandering black holes? And the answer is yes. In fact, we’ve been able to track wandering black holes as they wander through the galaxy. One day, one of them may catch up with us and eat us for breakfast and it wouldn’t even burp in the process.

Now, a black hole is black. It’s invisible, so how the hell do we know that there is a wandering black hole in our vicinity? The answer is quite easy. It was found by accident by taking a picture of the night sky, and taking the same picture at a different time, you see a distortion, a distortion of light and then like time lapse if you put these photographs together you see that the distortion goes in a straight line. And then you say “Aha, that’s the black hole.” Even though it’s invisible it distorts light. For example, many people wear glasses. There is glass inside your glasses, but how do you know that? How do you know that there is glass inside your glasses when glass is invisible? Well it’s obvious. Glass distorts light. That’s how you know that something that is invisible is actually there, and the same thing with black holes. They’re invisible, but they distort star light as they move. And these are mini black holes. They weigh a few times more than our sun but they’re massive enough to disrupt the entire solar system if one day one creeps up behind us.
So one day if a wandering black hole snuck up behind us, how would we know? First of all, Pluto and Neptune would begin to perturb. Some of them would be, in fact, flung into outer space. As the black hole got closer and closer to Planet Earth we would see more and more disruptions in the solar system as more planets got flung into outer space. And, in fact, as it whizzed by the earth it could even gobble up the earth, in fact, eat up the sun and hardly even notice. And so the appetite of a black hole would be enormous, and it’s something that at some point in the future we may encounter, that is, a wandering black hole in our own backyard.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

หลุมดำในบ้านของเราเองMichio Kaku: เราตอนนี้มี bagged บางที่ใหญ่ที่สุดสีดำหลุมเคยบันทึกไว้ในประวัติศาสตร์วิทยาศาสตร์ที่มี gobbled ขึ้นดาวกว่า 20 ล้าน สิ่งงานเลี้ยงกิจกรรมทางดาราศาสตร์ Lurk นี้หลุมดำยักษ์ที่ชื่อดาราจักร เรามีหนึ่งในศูนย์กลางของกาแล็กซี่ทางช้างเผือก และในความเป็นจริง ถ้าคุณต้องการดูหลุมดำคืนนี้ ไปนอก มองในทิศทางของธนู - ที่ที่เรามีศูนย์กลางของจักรวาลและหลุมดำที่ชั่งทีสองถึงสี่ล้านเท่ามวลของดวงอาทิตย์ที่ซุ่มซ่อนอยู่ที่บ้านของเราเอง ตอนนี้ เป็นจริง คุณไม่จะดูมากคืนนี้หากมองในทิศทางของธนูเมฆและเมฆฝุ่นกาแลคซี กาแลคซีเป็นฝุ่นมาก นั่นคือว่าเรากำลังทำของจริง เรากำลังทำจากฝุ่นกาแลคซี และถ้าคุณดูที่ศูนย์กลางของกาแล็กซี่ทางช้างเผือก โดยสิทธิควรดูไฟ ไฟที่ outshines ดวงจันทร์ ทุกค่ำคืนมีไฟยักษ์นี้มาออกตัวแทนศูนย์กลางของกาแล็กซี่ของเรา แต่ฝุ่นเมฆบดบัง ดังนั้นคุณไม่เห็นอะไรมากเลย แต่ซุ่มซ่อนในทิศทางที่เป็นหลุมดำที่ใจกลางของดาราจักรของเรา หลุมดำของเราเป็นจริงค่อนข้างเล็ก และเป็นสัตว์ป่า แต่หลุมดำเหล่านี้พบเพียงไม่กี่สัปดาห์ที่ผ่านมามีขนาดใหญ่ดังนั้นที่เราเชื่อว่า พวกเขาเป็นจริงเศษของ quasars Quasars มีเด็กชื่อดาราจักรที่เกิดใกล้ต้นของจักรวาลเอง ที่โกรธหลุมดำในอวกาศ จะสดใสเพื่อให้คุณสามารถได้รับพวกเขาออกในรูปถ่ายบนดาวเคราะห์โลก และพวกเขาวันทั้งหมดทางกลับไปเกือบกแบเอง แต่เกิดอะไรขึ้นกับ quasars เราไม่เห็น quasars ในกาแลคซีของเราอีกต่อไป ดังนั้น พวกเขาต้องได้สงบ ดังนั้น บางคนเชื่อว่า หลุมดำเหล่านี้ยักษ์ที่เราพบในความเป็นจริง quasars ทารกที่เพียงแค่มี matured และเก่า และตอนนี้ เราเห็นเป็นหลุมดำยักษ์ที่ซุ่มซ่อนในพื้นที่ บางคนพูดดี ลองไปในตรงกันข้ามกับทิศทางและค้นหามินิดำหลุม ใจว่าอันตรายหรือไม่ ดี ตระหนักดีว่า เราโคจร เราโคจรรอบหลุมดำที่ศูนย์กลางของกาแล็กซี่ทางช้างเผือก ที่ว่าทำไมเราอยู่ที่นี่วันนี้พูดคุยเกี่ยวกับเรื่องนี้บนอินเทอร์เน็ต เราจะไม่กลืนกินขึ้น โดยหลุมดำ เพราะเราโคจรล้อมรอบ อย่างไรก็ตาม มีหลงหลุมดำ และคำตอบคือ ใช่ ในความเป็นจริง เราได้รับสามารถที่จะติดตามเจอหลุมดำเป็นพวกเร่ผ่านกาแลคซี วันหนึ่ง หนึ่งของพวกเขาอาจจับขึ้นกับเรา และเรากินอาหารเช้า แล้วแม้จะไม่เรอในกระบวนการ ตอนนี้ หลุมดำเป็นสีดำ จึงมองไม่เห็น เพื่อว่านรกที่เรารู้ว่า มีหลุมดำเจอใกล้ ๆ ของเรา คำตอบคือค่อนข้างง่าย มันถูกค้นพบ โดยบังเอิญ โดยการถ่ายภาพของท้องฟ้าตอนกลางคืน และการการที่แตกต่าง ดูเพี้ยน ความผิดเพี้ยนของแสงแล้ว เช่นเวลาล่วงเลย ถ้าคุณนำภาพเหล่านี้เข้าด้วยกัน คุณเห็นที่บิดเบี้ยวไปเป็นเส้นตรง แล้ว พูดว่า "ลเอ ที่เป็นหลุมดำ" แม้จะมองไม่เห็น นี้ distorts แสง ตัวอย่าง หลายคนสวมแว่นตา มีแก้วภายในแว่นตาของคุณ แต่คุณทราบได้อย่างไรที่ คุณรู้ได้อย่างไรว่ามีกระจกภายในแว่นตาเมื่อมองไม่เห็นแก้ว ดีได้ชัดเจน แก้ว distorts การแสง นั่นคือคุณรู้ว่า สิ่งที่มองไม่เห็นมีจริง และเหมือนกับหลุมดำ พวกเขากำลังมองไม่เห็น แต่พวกเขาบิดเบือนแสงดาวพวกเขาย้าย และนี่คือหลุมดำขนาดเล็ก พวกเขามีน้ำหนักกี่ครั้งมากกว่าดวงอาทิตย์ของเรา แต่พวกเขากำลังมากพอที่จะรบกวนระบบสุริยะทั้งหมดถ้าวันหนึ่งหนึ่งเลื้อยขึ้นหลังเราดังนั้นวันหนึ่งถ้าหลุมดำเจอ snuck ขึ้นหลังเรา จะเรารู้ได้อย่างไร ประการแรก ดาวพลูโตและดาวเนปจูนจะเริ่ม perturb บางส่วนของพวกเขาจะได้ จริง ส่วนใหญ่ในอวกาศ เป็นหลุมดำได้ใกล้และใกล้ชิดกับดาวโลก เราจะเห็น มากหยุดชะงักในระบบสุริยะเป็นดาวเคราะห์อื่น ๆ ได้ส่วนใหญ่เป็นพื้นที่รอบนอก และ ในความเป็นจริง เป็นมัน whizzed โดยโลกแม้สามารถสวาปามค่าโลก ในความเป็นจริง กินซันและแทบไม่ได้สังเกต และเพื่อให้ความอยากอาหารของหลุมดำจะมีขนาดใหญ่ และมันเป็นสิ่งที่ในบางจุดในอนาคต เราอาจ พบ คือ หลุมดำเจอในสนามหลังบ้านของเราเอง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

หลุมดำในสนามหลังบ้านของเราเอง
Michio Kaku: ตอนนี้เรามีถุงบางส่วนของหลุมดำที่ใหญ่ที่สุดที่เคยบันทึกไว้ในประวัติศาสตร์ของวิทยาศาสตร์ที่มี gobbled ขึ้นกว่า 20 พันล้านดาว สิ่งที่งานเลี้ยงของกิจกรรมทางดาราศาสตร์ เหล่านี้หลุมดำขนาดยักษ์ที่แฝงตัวอยู่ที่ใจกลางของกาแลคซี เรามีหนึ่งที่เหมาะสมในใจกลางของกาแล็กซีทางช้างเผือกและในความเป็นจริงถ้าคุณต้องการที่จะเห็นหลุมดำในคืนนี้ออกไปข้างนอกมองในทิศทางของราศีธนู - นั่นคือสิ่งที่เรามีศูนย์กลางของกาแล็คซี่และสีดำ หลุมชั่งน้ำหนักอาจ 2-4000000 เท่าของมวลของดวงอาทิตย์ที่ซุ่มซ่อนอยู่ที่ศูนย์กลางของสนามหลังบ้านของเราเอง
ตอนนี้จะเป็นจริงคุณจะไม่ได้เห็นในคืนนี้มากถ้าคุณมองไปในทิศทางของราศีธนูเพราะเมฆและ ยังเมฆฝุ่นกาแล็กซี่ กาแลคซีเป็นที่มีฝุ่นมาก นั่นคือสิ่งที่เรากำลังทำออกมาจากในความเป็นจริง เรากำลังสร้างขึ้นมาจากฝุ่นกาแล็กซี่ และถ้าคุณมองไปที่ศูนย์กลางของกาแล็กซีทางช้างเผือกสิทธิคุณจะเห็นลูกไฟ, ไฟที่ outshines ดวงจันทร์ ทุกคืนควรจะมีลูกไฟขนาดยักษ์นี้ออกมาเป็นตัวแทนของศูนย์กลางของกาแล็กซีของเรา แต่เมฆฝุ่นปิดบังมันดังนั้นคุณจึงไม่เห็นอะไรมากเลย แต่ที่ซุ่มซ่อนในทิศทางที่เป็นหลุมดำที่ใจกลางของกาแล็กซีของเรา
หลุมดำของเราเป็นจริงค่อนข้างเล็กและค่อนข้างเชื่อง แต่หลุมดำเหล่านี้ค้นพบเพียงไม่กี่สัปดาห์ที่ผ่านมาจึงมีขนาดใหญ่ที่เราเชื่อว่าพวกเขาเป็นจริงเศษของควอซาร์ . ควอซาร์เป็นกาแลคซีทารกที่เกิดใกล้จุดเริ่มต้นของจักรวาลของตัวเองที่ได้รับการโหมกระหน่ำหลุมดำในอวกาศ พวกเขาจึงสดใสคุณสามารถเลือกพวกเขาออกมาในรูปที่อยู่ในแผ่นดินโลกและพวกเขาวันตลอดทางกลับไปเกือบบิ๊กแบงตัวเอง
แต่สิ่งที่เกิดขึ้นกับควอซาร์? เราไม่เห็นควอซาร์ในบริเวณใกล้เคียงกาแล็กซี่ของเราอีกต่อไป ดังนั้นพวกเขาจะต้องได้กลายเป็นที่เงียบสงบ ดังนั้นบางคนเชื่อว่าหลุมดำเหล่านี้ยักษ์ที่เราเพิ่งค้นพบในความเป็นจริงเด็ก quasars ที่เพียงแค่ได้รับเก่าและครบกำหนดและตอนนี้เราเห็นพวกเขาหลุมดำขนาดยักษ์เป็นที่ซุ่มซ่อนในพื้นที่
ดีบางคนบอกว่าให้เป็นไปในทิศทางตรงข้ามและ พบหลุมดำขนาดเล็ก พวกเขาจะมีอันตรายหรือไม่? ดีตระหนักว่าเราโคจรเราโคจรรอบหลุมดำที่ใจกลางของกาแล็กซีทางช้างเผือก นั่นเป็นเหตุผลที่เราอยู่ที่นี่ในวันนี้เพื่อพูดคุยเกี่ยวกับเรื่องนี้บนอินเทอร์เน็ต เราไม่ได้กลืนหายไปในหลุมดำเพราะเราโคจรรอบตัวพวกเขา แต่จะมีหลุมดำที่หลงทาง? และคำตอบคือใช่ ในความเป็นจริงที่เราได้รับสามารถที่จะติดตามการเดินหลุมดำที่พวกเขาเดินผ่านกาแลคซี หนึ่งวันหนึ่งของพวกเขาอาจจะติดต่อกับเราและเรากินอาหารเช้าและก็จะไม่ได้เรอในขั้นตอนตอนนี้เป็นหลุมดำเป็นสีดำ มันเป็นเรื่องที่มองไม่เห็นดังนั้นวิธีนรกที่เรารู้ว่ามีหลุมดำที่หลงทางในบริเวณใกล้เคียงของเราหรือไม่ คำตอบนั้นง่ายมาก มันถูกพบโดยบังเอิญโดยการถ่ายภาพของท้องฟ้ายามค่ำคืนและการภาพเดียวกันในเวลาที่แตกต่างกันคุณจะเห็นการบิดเบือนการบิดเบือนของแสงแล้วเช่นเวลาล่วงเลยถ้าคุณใส่รูปถ่ายเหล่านี้ร่วมกันคุณจะเห็นว่าการบิดเบือนไป เป็นเส้นตรง แล้วคุณบอกว่า "Aha ว่าเป็นหลุมดำ." แม้ว่าจะมองไม่เห็นมันบิดเบือนแสง ตัวอย่างเช่นคนจำนวนมากสวมแว่นตา มีแก้วภายในแว่นตาของคุณ แต่อย่างไรคุณรู้ไหมว่า? คุณจะรู้ว่ามีแก้วภายในแว่นตาของคุณเมื่อแก้วจะมองไม่เห็น? ดีมันเห็นได้ชัด แก้วบิดเบือนแสง นั่นเป็นวิธีที่คุณรู้ว่าสิ่งที่มองไม่เห็นเป็นจริงมีและสิ่งเดียวกันกับหลุมดำ พวกเขากำลังที่มองไม่เห็น แต่พวกเขาบิดเบือนแสงดาวที่พวกเขาย้าย และเหล่านี้เป็นหลุมดำขนาดเล็ก พวกเขามีน้ำหนักไม่กี่ครั้งมากกว่าดวงอาทิตย์ของเรา แต่พวกเขากำลังมากพอที่จะส่งผลกระทบต่อระบบพลังงานแสงอาทิตย์ทั้งหากวันหนึ่งครีพขึ้นหลังเราดังนั้นวันหนึ่งถ้าหลุมดำที่หลงแอบขึ้นหลังเราวิธีการที่เราจะรู้หรือไม่? แรกของทั้งหมดที่ดาวพลูโตและดาวเนปจูนจะเริ่มรบกวน บางส่วนของพวกเขาจะเป็นในความเป็นจริงเหวี่ยงออกไปนอกอวกาศ เป็นหลุมดำได้ใกล้ชิดและใกล้ชิดกับโลกที่เราจะได้เห็นการหยุดชะงักมากขึ้นและมากขึ้นในระบบสุริยะเช่นดาวเคราะห์อื่น ๆ อีกมากมายได้เหวี่ยงออกไปนอกอวกาศ และในความเป็นจริงตามที่มันแล่นแผ่นดินโลกมันจะได้ฮุบแผ่นดินโลกในความเป็นจริงกินดวงอาทิตย์และแทบจะไม่ได้แจ้งให้ทราบล่วงหน้า และเพื่อให้ความอยากอาหารของหลุมดำจะเป็นอย่างมากและมันเป็นสิ่งที่ในบางจุดในอนาคตเราอาจพบว่าเป็นหลุมดำที่หลงทางในสนามหลังบ้านของเราเอง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

หลุมดำในสนามหลังบ้านของเราเอง มิจิโอะคาคุ
: ตอนนี้เรามีถุงของหลุมดำที่ใหญ่ที่สุดที่เคยบันทึกไว้ในประวัติศาสตร์ของวิทยาศาสตร์ที่ได้ gobbled ขึ้นกว่า 20 ล้านดวง งานเลี้ยงอะไร กิจกรรมดาราศาสตร์ เหล่านี้ขนาดใหญ่หลุมดำแฝงตัวที่ศูนย์กลางของจักรวาล เรามีหนึ่งขวาในศูนย์กลางของทางช้างเผือกและในความเป็นจริงถ้าคุณต้องการที่จะเห็นหลุมดำคืนนี้ไปข้างนอก มองในทิศทางของราศีธนู . . . นั่นคือที่เราเป็นศูนย์กลางของจักรวาลและหลุมดำชั่งบางทีสองถึงสี่ล้านเท่ามวลของดวงอาทิตย์ที่ซุ่มซ่อนอยู่ตรงกลางสวนหลังบ้านของเราเอง
ตอนนี้ มีจริง คุณจะไม่พบมาก คืนนี้ ถ้าคุณมองในทิศทางของราศีธนูเพราะเมฆและเมฆฝุ่นกาแล็คซี่กาแล็กซี่เป็นฝุ่น นั่นคือสิ่งที่เราทำออกไปจากความเป็นจริง เราทำจากฝุ่นกาแล็คซี่ และถ้าคุณมองไปที่จุดศูนย์กลางของกาแล็กซีทางช้างเผือก โดยสิทธิที่คุณจะเห็นลูกไฟ , ดาวตกที่บดบังรัศมีของดวงจันทร์ ทุกคืนจะมีลูกไฟยักษ์ ออกมาเป็นตัวแทนของศูนย์กลางกาแล็กซีของเรา แต่เมฆฝุ่นปิดบังมันคุณไม่เห็นอะไรเลย แต่อยู่ในทิศทางที่เป็นหลุมดำใจกลางกาแล็กซี่
ของเราหลุมดำเป็นจริงค่อนข้างเล็กและค่อนข้างเชื่อง แต่หลุมดำเหล่านี้พบเพียงไม่กี่สัปดาห์ที่ผ่านมาดังนั้นใหญ่ที่เราเชื่อว่าพวกเขาเป็นจริงเศษของควอซาร์ .ควอซาร์เป็นทารกที่เกิดกาแล็กซีที่อยู่ใกล้จุดเริ่มต้นของจักรวาลที่กำลังพลุ่งพล่าน หลุมดำในอวกาศ พวกเขาจะสดใสดังนั้นคุณสามารถเลือกพวกเขาออกในรูปบนโลกและพวกเขาอาจทั้งหมดทางกลับไปเกือบบิ๊กแบงนั่นเอง
แต่เกิดอะไรขึ้นกับ quasars ? เราไม่ได้ดูควอซาร์ในแถบทางช้างเผือกของเราอีกต่อไป ดังนั้นพวกเขาต้องกลายเป็นเงียบดังนั้นบางคนเชื่อว่าเหล่านี้ยักษ์ หลุมดำที่เราเพิ่งค้นพบ ในความเป็นจริงเด็กควอซาร์ที่เพียงแค่ได้เก่า และเติบโตขึ้น และตอนนี้ เราเห็นพวกเขาเป็นยักษ์ดำหลุมหลบซ่อนอยู่ในพื้นที่
เอ่อ บางคนบอกว่าไปในทิศทางตรงกันข้าม และพบหลุมดําจิ๋ว . พวกเขาอันตรายหรือไม่ ? ก็รู้ว่าเราวงโคจรเราโคจรรอบหลุมดำที่ใจกลางของทางช้างเผือกกาแล็กซี นั่นเป็นเหตุผลที่เรามาที่นี่เพื่อพูดเรื่องนี้ในอินเตอร์เน็ต เราไม่ได้ดูดเข้าไปในหลุมดำ เพราะเราโคจรรอบ ๆพวกเขา อย่างไรก็ตาม มีหลงหลุมดำ ? และคำตอบคือ ใช่ ในความเป็นจริง , เราได้รับสามารถที่จะติดตามหลงหลุมสีดำที่พวกเขาเดินผ่านกาแลคซี วันหนึ่งหนึ่งของพวกเขาอาจจะตามเราทัน และกินเราสำหรับอาหารเช้าและมันก็ไม่เรอ ในกระบวนการ

ตอนนี้ หลุม ดำเป็นดำ มันมองไม่เห็น แล้วทีนี้เราจะทราบว่ามีหลงหลุมดำในบริเวณใกล้เคียงของเรา คำตอบที่ค่อนข้างง่าย มันถูกพบโดยบังเอิญ โดยถ่ายรูปท้องฟ้ายามราตรี และถ่ายภาพเดียวกันในเวลาที่ต่างกัน คุณเห็นบิดเบือนการบิดเบือนของแสงแล้วเหมือนล่วงเลยเวลาถ้าคุณใส่ภาพเหล่านี้เข้าด้วยกัน คุณจะพบว่า การบิดเบือนไปในแนวเส้นตรง และคุณก็พูดว่า " อ้าว นั่นมันหลุมสีดำ " แม้จะมองไม่เห็นมันหักเหแสง ตัวอย่างเช่น หลายๆ คนใส่แว่น มีกระจกด้านในแว่นตาของคุณ แต่คุณรู้ได้ยังไง ?คุณทราบได้อย่างไรว่ามีกระจกด้านในแว่นเมื่อแก้วคือล่องหน มันก็ชัดเจนอยู่แล้ว กระจกหักเหแสง นั่นเป็นวิธีที่คุณรู้ว่าสิ่งที่มองไม่เห็นจริง ๆ นั้น เหมือนกันกับหลุมดำ พวกเขามองไม่เห็น แต่มันบิดเบือน สตาร์ไลท์ ตามที่พวกเขาย้าย และเหล่านี้เป็นหลุมดําจิ๋ว .ก็ชั่งไม่กี่ครั้งมากกว่าดวงอาทิตย์ของเรา แต่มันก็ใหญ่พอที่จะทำลายระบบสุริยะทั้งหมดถ้าวันหนึ่งหนึ่งคลานขึ้นหลังเรา วันนึงถ้าหลง
หลุมดำที่แอบมายืนข้างหลังเรา เราต้องทำยังไง แรกของทั้งหมด , ดาวมฤตยูและดาวเนปจูนจะเริ่มต้นที่จะทำให้ไม่สบายใจ . บางส่วนของพวกเขาจะในความเป็นจริงขึ้นสู่อวกาศเป็นหลุมดำได้ใกล้ชิดและใกล้ชิดกับโลก เราจะเห็นทางมากขึ้นในระบบสุริยะ เช่น ดาวเคราะห์เพิ่มเติมได้ขึ้นสู่อวกาศ และในความเป็นจริงมัน whizzed โดยโลกมันอาจจะฮุบแผ่นดิน ในความเป็นจริง , กินดวงอาทิตย์ และแทบจะไม่สังเกตด้วยซ้ำ ดังนั้นความอยากอาหารของหลุมดำจะใหญ่หลวงและมันคือบางอย่างที่ในบางจุดในอนาคตที่เราอาจพบ นั่นคือ หลงหลุมดำในสนามหลังบ้านของเราเอง