Herbert Marcuse (German: [maʀˈkuːzə

Herbert Marcuse (German: [maʀˈkuːzə]; July 19, 1898 – July 29, 1979) was a German-American philosopher, sociologist, and political theorist, associated with the Frankfurt School of critical theory. Born in Berlin, Marcuse studied at the universities of Berlin and then at Freiburg, where he received his Ph.D.[2] He was a prominent figure in the Frankfurt-based Institute for Social Research – what later became known as the Frankfurt School. He was married to Sophie Wertheim (1924–1951), Inge Neumann (1955–1972), and Erica Sherover (1976–1979).[3][4][5] In his written works, he criticized capitalism, modern technology, historical materialism and entertainment culture, arguing that they represent new forms of social control.[6]

After his studies, in the late 1960s and the 1970s he became known as the preeminent theorist of the New Left and the student movements of Germany, France, and the US. Between 1943 and 1950, Marcuse worked in US Government Service, which helped form the basis of his book Soviet Marxism: A Critical Analysis (1958). Celebrated as the "Father of the New Left",[7] his best known works are Eros and Civilization (1955) and One-Dimensional Man (1964). His Marxist scholarship inspired many radical intellectuals and political activists in the 1960s and 1970s, both in the U.S. and internationally.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เฮอร์เบิร์ต Marcuse (เยอรมัน: maʀˈkuːzə 19 กรกฎาคม 1898 – 29 กรกฎาคม 1979) นักปรัชญาเยอรมัน-อเมริกัน sociologist และเมือง theorist เกี่ยวข้องกับโรงเรียนแฟรงค์เฟิร์ตของทฤษฎีที่สำคัญ เกิดในเบอร์ลิน Marcuse ศึกษา ที่มหาวิทยาลัยเบอร์ลินแล้ว ที่ไฟร์ บวร์ก ซึ่งเขาได้รับ Ph.D.[2 ของเขา] เขาได้ตัวเลขที่โดดเด่นในสถาบันตามแฟรงค์สังคมวิจัย – อะไรภายหลังกลายเป็นที่รู้จักกับโรงเรียนแฟรงค์เฟิร์ต เขาได้แต่งงานกับ Sophie Wertheim (1924-1951), Neumann Inge (1955-1972), และ Erica Sherover (1976-1979) [3] [4] [5] ในงานเขียนของเขา เขาวิพากษ์วิจารณ์ทุนนิยม เทคโนโลยีที่ทันสมัย ระเริงประวัติศาสตร์ และ วัฒนธรรมบันเทิง โต้เถียงว่า แสดงรูปแบบใหม่ของการควบคุมทางสังคม [6]หลังจากการศึกษาของเขา ในช่วงปลายทศวรรษ 1960 และปี 1970 เขากลายเป็นที่รู้จักกัน theorist โดดเด่นด้านซ้ายใหม่และนักเรียนการเคลื่อนไหวของเยอรมนี ฝรั่งเศส และสหรัฐอเมริกา ระหว่างปีค.ศ. 1943 และ 1950, Marcuse ทำเราราชการ ซึ่งช่วยให้แบบฟอร์มพื้นฐานของหนังสือลัทธิมากซ์โซเวียต: การสำคัญวิเคราะห์ (1958) เป็น "บิดาของการใหม่ซ้าย", [7] การเฉลิมฉลองผลงานที่รู้จักกันดีคือ อีรอส และอารยธรรม (1955) และ One-Dimensional Man (1964) เขาศึกษา Marxist ใจรุนแรงปัญญาชนและนักเคลื่อนไหวทางการเมืองมากมายในทศวรรษ 1960 และ 1970 ทั้ง ในสหรัฐฯ และต่างประเทศ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เฮอร์เบิร์มาร์คัส (เยอรมัน: [maʀkuːzə]; 19 กรกฎาคม 1898 - 29 กรกฎาคม 1979) เป็นเยอรมันอเมริกันปรัชญาสังคมวิทยาและทฤษฎีการเมืองที่เกี่ยวข้องกับโรงเรียนที่แฟรงค์เฟิร์ตของทฤษฎีที่สำคัญ เกิดในเบอร์ลิน, มาร์คัสเรียนที่มหาวิทยาลัยเบอร์ลินแล้วที่ Freiburg ซึ่งเขาได้รับปริญญาเอก [2] เขาเป็นร่างที่โดดเด่นของเขาในสถาบันแฟรงค์เฟิร์ตที่ใช้สำหรับการวิจัยทางสังคม - สิ่งที่ต่อมากลายเป็นที่รู้จักของโรงเรียนที่แฟรงค์เฟิร์ต . เขาแต่งงานกับโซฟี Wertheim (1924-1951), อินเกนอยมันน์ (1955-1972) และเอริก้า Sherover (1976-1979). [3] [4] [5] ในงานเขียนของเขาเขาวิพากษ์วิจารณ์ทุนนิยมเทคโนโลยีที่ทันสมัย วัตถุนิยมประวัติศาสตร์และวัฒนธรรมบันเทิงเถียงว่าพวกเขาเป็นตัวแทนรูปแบบใหม่ของการควบคุมทางสังคม. [6] หลังจากการศึกษาของเขาในช่วงปลายทศวรรษ 1960 และ 1970 เขากลายเป็นที่รู้จักในฐานะนักทฤษฎีระดับแนวหน้าของการซ้ายใหม่และการเคลื่อนไหวของนักเรียนของเยอรมัน, ฝรั่งเศส, และสหรัฐอเมริกา ระหว่าง 1943 และ 1950 มาร์คัสทำงานในสหรัฐราชการซึ่งช่วยสร้างพื้นฐานของหนังสือของเขาที่โซเวียตมาร์กซ์: การวิเคราะห์ที่สำคัญ (1958) ที่มีชื่อเสียงโด่งดังในฐานะ "พระบิดาแห่งซ้ายใหม่" [7] ดีที่สุดของเขารู้จักผลงานที่มีความรักและอารยธรรม (1955) และชายคนหนึ่งมิติ (1964) ทุนการศึกษาของเขาเป็นแรงบันดาลใจมาร์กซ์หัวรุนแรงปัญญาชนจำนวนมากและนักเคลื่อนไหวทางการเมืองในปี 1960 และ 1970 ทั้งในสหรัฐอเมริกาและต่างประเทศ