For vowels in particular, learning

For vowels in particular, learning to listen to English will often require that the student develop vowel categorizations appropriate for English. English vowels are distinguished by the following characteristics: tongue position and height within the oral cavity, lip rounding or spreading, tension, and gliding (vs. simple vowels). Length is not a distinguishing feature, but instead is influenced by the vowel’s environment (Celce-Murcia, Brinton, & Goodwin, 2010).
Research has supported the notion that sounds in an L2 are filtered through the phonological system of the first language (L1) (Beddor& Strange, 1982; Blankenship, 1991; Flege, Munro, & Fox, 1993). Filtering sounds through the L1 can lead an L2 learner to make distinctions that are inappropriate for the L2. English vowel pairings such as /i/ and /ɪ/, /e/ and /ε/, and /ε/ and /æ/ are likely to be problematic for learners, because vowels with similar articulatory positions are difficult to discriminate. Learning to listen to the L2 then will entail a redefining of the vowel space to better reflect the vowel distinctions of English. However, filtering through the L1 does not entirely explain the use of vowel errors for L2 learners. Bohn and Flege (1990) show that non-native speakers often rely on vowel length, even if they do not do so in their L1. Morrison (2008) explains this phenomenon by proposing that this use of length as a cue is a developmental stage, which may be based, at least in part, on the teaching of vowels as “long” and “short.” This means that learning appropriate vowel categories will also entail a shift from focusing on the length of the vowel to quality of the vowel (spectral cues).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สระ โดยเฉพาะ เรียนรู้การฟังภาษาอังกฤษจะมักจะต้องให้นักเรียนพัฒนาสระจัดประเภทที่เหมาะสมสำหรับภาษาอังกฤษ สระภาษาอังกฤษโดดเด่น ด้วยลักษณะต่อไปนี้: ต่างแดนตำแหน่งและความสูงภายในช่องปาก ปากปัด หรือแพร่กระจาย ตึงเครียด และ gliding (เทียบกับสระง่าย) ความยาวไม่ใช่คุณลักษณะที่แตกต่าง แต่แทน ได้รับอิทธิพลจากสภาพแวดล้อมของสระ (Celce Murcia, Brinton, & Goodwin, 2010)วิจัยสนับสนุนความว่า เสียงใน L2 ที่ถูกกรองผ่านระบบคำโครงสร้างประโยคของภาษาแรก (L1) (Beddor และ Strange, 1982 Blankenship, 1991 Flege จู๋ และสุนัข จิ้งจอก 1993) เสียงกรองผ่าน L1 อาจเรียน L2 มีใจความที่ไม่เหมาะสม L2 Pairings ภาษาอังกฤษสระ /i/ และ/ɪ / /e/ และε / และ/ε/ และ/æ/มักจะเป็นปัญหาสำหรับผู้เรียน เนื่องจากสระ มีตำแหน่งคล้าย articulatory ยากถือพรรคถือพวก เรียนรู้การฟัง L2 แล้วจะอันเป็นนิยามของพื้นที่สระดีกว่า สะท้อนความสระภาษาอังกฤษ อย่างไรก็ตาม กรองผ่าน L1 ไม่ทั้งหมดอธิบายการใช้ข้อผิดพลาดสระสำหรับ L2 เรียน Bohn และ Flege (1990) การแสดงที่ไม่ใช่เจ้าลำโพงมักใช้สระเสียงยาว แม้ว่าพวกเขาไม่ทำใน L1 ของพวกเขา มอร์ริสัน (2008) อธิบายปรากฏการณ์นี้ โดยเสนอว่า ใช้ความยาวเป็นสัญลักษณ์เป็นระยะพัฒนา ซึ่งอาจขึ้นกับ น้อย ส่วนหนึ่งในการสอนสระ "นาน" และ "ระยะสั้น" ซึ่งหมายความ ว่า เรียนประเภทสระสมจะยังอันกะจากเน้นความยาวของสระเพื่อคุณภาพของสระ (สัญลักษณ์สเปกตรัม)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

สำหรับสระโดยเฉพาะการเรียนรู้เพื่อฟังภาษาอังกฤษมักจะต้องการให้นักเรียนพัฒนาสระวิภัตติที่เหมาะสมสำหรับภาษาอังกฤษ สระภาษาอังกฤษมีความโดดเด่นด้วยลักษณะดังต่อไปนี้ : ตำแหน่งลิ้น และความสูงภายในช่องปากปากปัดเศษหรือการแพร่กระจาย แรง และร่อน ( vs . สระง่าย ) ความยาวไม่แยกคุณลักษณะแต่แทนที่จะได้รับอิทธิพลจากสภาพแวดล้อมของเสียงสระ ( celce Murcia , บรินเติ้น& Goodwin , 2010 ) .
งานวิจัยได้สนับสนุนความคิดที่ว่าเสียงใน L2 จะถูกกรองผ่านระบบเสียงของภาษาแรก ( L1 ) ( beddor &แปลก , 1982 ; แบลงเคินชิป , 1991 ; flege มันโร&ฟ็อกซ์ , 1993 , , )การกรองเสียงผ่าน L1 L2 เพื่อให้ผู้เรียนสามารถนำความแตกต่างที่ไม่เหมาะสมกับ L2 . ภาษาอังกฤษเสียงสระคู่ เช่น / ผม / และ / ɪ / , / E / และ / ε / , และ / ε / และ / æ / มักเป็นปัญหาสำหรับผู้เรียน เพราะสระด้วยตำแหน่ง พูดไม่ชัดเหมือนกัน ยากที่จะแยกแยะได้การเรียนรู้ที่จะฟัง L2 แล้วจะครอบคลุมนิยามของพื้นที่สระดีกว่า สะท้อนให้เห็นถึงความแตกต่างของการออกเสียงภาษาอังกฤษ โดยการกรองผ่าน L1 ไม่ทั้งหมดอธิบายการใช้สระข้อผิดพลาดของผู้เรียน 2 . โบน และ flege ( 1990 ) แสดงให้เห็นว่าไม่ใช่ลําโพงมักจะพึ่งพาความยาวสระ ถ้าพวกเขาไม่ทำเช่นนั้นใน L1 ของพวกเขามอร์ริสัน ( 2008 ) ได้อธิบายปรากฏการณ์นี้ โดยเสนอว่า การใช้ความยาวเป็นคิวเป็นขั้นตอนการพัฒนา ซึ่งอาจจะใช้ อย่างน้อยก็ในส่วนที่เกี่ยวกับการสอนสระเป็น " ยาว " และ " สั้น " หมายความว่าการเรียนรู้ประเภทสระที่เหมาะสมจะยกเปลี่ยนจากเน้นความยาวของ สระเพื่อคุณภาพของเสียงสระ ( คิว
สเปกตรัม )