The notion of jus cogens in interna

The notion of jus cogens in international law encompasses the notion of peremptory norms in
international law. In this regard, a view has been formed that certain overriding principles of
international law exist which form “a body of jus cogens.” These principles are those from which it is accepted that no State may derogate by way of treaty. As a result they are generally interpreted as restricting the freedom of States to contract while ‘voiding’ treaties whose object conflicts with norms which have been identified as peremptory. However, both the scope and in fact very existence of this concept has been debated within the international legal community for many years. Consensus was finally reached as to a definition during the Vienna Conference held in 1969 (“the Vienna Conference”) and this was codified in Article 53 of the Vienna Convention on the Law of Treaties 1969 (“the Vienna Convention”).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

แนวคิดของ cogens กลางในกฎหมายระหว่างประเทศครอบคลุมแนวคิดของ peremptory บรรทัดฐานในกฎหมายระหว่างประเทศ ในการนี้ มุมมองมีรูปแบบหลักที่แน่นอนต้องเอาชนะกฎหมายระหว่างประเทศอยู่ที่แบบฟอร์ม "แบบร่างกายของ cogens กลาง" หลักการเหล่านี้เป็นผู้ที่จะยอมรับว่า รัฐไม่อาจ derogate ใช้สนธิสัญญา ดัง นั้นโดยทั่วไปแปลความหมายเป็นการจำกัดเสรีภาพของอเมริกาสัญญาในขณะที่ 'โมฆะ' สนธิสัญญาขัดแย้งกับบรรทัดฐานที่มีการระบุ peremptory เป็นวัตถุที่มีการ อย่างไรก็ตาม ทั้งขอบเขต และในความเป็นจริงดำรงแนวคิดนี้ได้รับยังคงภายในชุมชนตามกฎหมายระหว่างประเทศหลายปี สุดท้ายแล้วมติเป็นคำจำกัดความในระหว่างการประชุมเวียนนาใน 1969 ("เวียนนาประชุม") และนี้ถูก ประมวลกฎหมายสูงใน 53 บทของอนุสัญญากรุงเวียนนาว่าด้วยการกฎหมายของสนธิสัญญา 1969 ("การอนุสัญญากรุงเวียนนา")

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ความคิดของ jus cogens
ในกฎหมายต่างประเทศครอบคลุมความคิดของบรรทัดฐานเด็ดขาดในกฎหมายต่างประเทศ ในเรื่องนี้มีมุมมองที่ได้รับการขึ้นว่าหลักการที่สำคัญบางอย่างของกฎหมายต่างประเทศอยู่ที่รูปแบบ "ร่างกายของ jus cogens ได้." หลักการเหล่านี้เป็นผู้ที่ได้รับการยอมรับว่ารัฐไม่อาจทำให้เสียโดยวิธีการของสนธิสัญญา
เป็นผลให้พวกเขาจะถูกตีความโดยทั่วไปเป็นการ จำกัด เสรีภาพในสหรัฐอเมริกาจะหดตัวขณะที่ 'โมฆะ' สนธิสัญญาที่มีความขัดแย้งทางวัตถุกับบรรทัดฐานที่ได้รับการระบุว่าเป็นเด็ดขาด อย่างไรก็ตามทั้งขอบเขตและในความเป็นจริงมีอยู่มากของแนวคิดนี้มีการถกเถียงกันในชุมชนตามกฎหมายต่างประเทศเป็นเวลาหลายปี ฉันทามติที่สุดก็มาถึงเป็นคำนิยามในระหว่างการประชุมที่จัดขึ้นที่กรุงเวียนนาในปี 1969 ("การประชุมที่กรุงเวียนนา") และนี่คือการประมวลผลในข้อ 53 ของอนุสัญญากรุงเวียนนาว่าด้วยกฎหมายสนธิสัญญา 1969 ("อนุสัญญากรุงเวียนนา")

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ความคิดของนิติธรรมตามกฎหมายระหว่างประเทศครอบคลุมความคิดแบบเผด็จการใน
กฎหมายระหว่างประเทศ ในการนี้ มุมมองถูกรูปแบบที่แน่นอนเอาชนะหลักการ
กฎหมายระหว่างประเทศที่มีอยู่ซึ่งรูปแบบ " ร่างกายของนิติธรรม " หลักการเหล่านี้เป็นผู้ซึ่งเป็นที่ยอมรับกันว่า รัฐไม่อาจบิดเบือนโดยวิธีการของสนธิสัญญาเป็นผลให้พวกเขามักจะตีความว่าเป็นการจำกัดเสรีภาพของรัฐสัญญาในขณะที่ ' โมฆะ ' สนธิสัญญาที่มีวัตถุที่ขัดแย้งกับบรรทัดฐานที่ได้รับการระบุว่าเป็นเผด็จการ . อย่างไรก็ตาม ทั้งขอบเขตและในความเป็นจริงการดำรงอยู่ของแนวคิดนี้ได้รับการถกเถียงภายในชุมชนตามกฎหมายระหว่างประเทศเป็นเวลาหลายปีในที่สุดก็ถึงฉันทามติเป็นนิยาม ในระหว่างการประชุมที่จัดขึ้นในเวียนนา 1969 ( " การประชุม " เวียนนา ) และนี้คือ codified ในมาตรา 53 ของอนุสัญญากรุงเวียนนาว่าด้วยสนธิสัญญาใน 1969 ( " การประชุม " เวียนนา )