Lignin is responsible for part of t

Lignin is responsible for part of the stiffness of wood (Winandy and Rowell, 2005). The flexural strength losses caused by brown-rot fungi were reported to be as much as 40% of flexural strength in early decay stage (Curling et al., 2001). Brown-rot fungi employ a low molecular weight decay system and rapidly depolymerizes the cellulosic fraction of the cell wall. The rapid decrease in cellulose depolymerization throughout the wood cell wall caused by the low molecular weight system significantly decreases the wood strength (Arantes and Goodel, 2014). In a previous study, it was reported that initial strength loss was corresponded to loss in the galactan and arabinan hemicellulose components while the loss in modulus of elasticity corresponded to loss in the glucan component (Curling et al., 2001). In the same study it was reported that the MOR loss occurred at a greater rate than MOE loss.

Lower mechanical properties of the WPCs produced with the decayed wood could also be attributed to the poor interaction between the MAPP and the hydroxyl groups of the wood flour. Coupling agents significantly improve the interfacial bonding between wood and polymer matrix. The anhydride groups in the MAPP enter into an esterification reaction with the surface hydroxyl groups of wood and covalently bond to the hydroxyl groups (Adhikary, 2008). Lower amount of holocellulose in the decayed wood can cause a weak surface layer and make the coupling agent less effective in forming a cross-linking network with the hydroxyl groups of cellulose.

The plastic lumber standard (ASTM D 6662, 2013) was used for comparing the results of flexural properties obtained from the WPCs produced with decayed wood or sound wood flour. The minimum requirements for flexural modulus and flexural strength of polyolefin-based plastic lumbers are 340 N/mm2 and 6.9 N/mm2, respectively. The WPCs produced with the decayed wood flour gave the flexural strength (21.5–28.6 N/mm2) and flexural modulus (2940–3349 N/mm2) values that were well over the requirements by the standard. Hence, the decayed wood flour could be used in polyolefin-based plastic lumbers as reinforcing filler.

Since there was no similar study in the literature, the results of this study was compared with the results of WPCs produced with bark flour studied by Safdari et al. (2011), Ozmen et al. (2014), and Yemele et al. (2010). In these studies, it was reported that the mechanical properties of WPCs produced with bark flour were lower than those of the WPCs produced with sound wood flour. For example, Yemele et al. (2010) found that the tensile strength and tensile modulus of 50 wt% black spruce bark filled HDPE composites with 2 wt% MAPE were 13.7 N/mm2 and 1989 N/mm2, respectively. In the same study, the flexural strength and flexural modulus of the WPCs were found to be 22.7 N/mm2 and 2012 N/mm2, respectively. Safdari et al. (2011) reported that the lower intrinsic fiber strength and cellulose content of bark fibers than wood fibers were good explanations for the lower strength of bark flour filled polypropylene composites. A similar result was found in our study because the cellulose content of the decayed wood was lower than that of the sound wood.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Lignin รับผิดชอบในส่วนของความแข็งของไม้ (Winandy และ Rowell, 2005) มีรายงานขาดทุน flexural แรงที่เกิดจากเชื้อราน้ำตาล-rot จะ ถึง 40% ของความแรง flexural ในระยะแรก ๆ ในผุ (ดัดผมและ al., 2001) สีน้ำตาล-rot เชื้อราจ้างระบบผุน้ำหนักโมเลกุลต่ำ และรวดเร็ว depolymerizes เศษ cellulosic ของผนังเซลล์ ลดลงอย่างรวดเร็วในเซลลูโลส depolymerization ตลอดผนังเซลล์ไม้ที่เกิดจากระบบน้ำหนักโมเลกุลต่ำอย่างมีนัยสำคัญลดความแรงของไม้ (Arantes และ Goodel, 2014) ในการศึกษาก่อนหน้านี้ มันเป็นรายงานที่ สูญเสียความแข็งแรงเริ่มต้นที่ corresponded การสูญเสียในส่วนประกอบ hemicellulose galactan และ arabinan ในขณะที่ขาดทุนในโมดูลัสของความยืดหยุ่น corresponded การสูญเสียในคอมโพเนนต์ glucan (ดัดผมและ al., 2001) ในการศึกษาเดียวกัน ก็มีรายงานว่า ขาดทุนสมอเกิดขึ้นในอัตราสูงกว่าหมอขาดทุนยังอาจเกิดจากคุณสมบัติทางกลด้านล่างของ WPCs ผลิต ด้วยไม้ผุการโต้ตอบที่ไม่ดีระหว่าง MAPP กลุ่มไฮดรอกซิลของแป้งไม้ ตัวแทนปรับปรุง interfacial ยึดระหว่างไม้และพอลิเมอร์เมทริกซ์มาก กลุ่ม anhydride ใน MAPP เข้ามีปฏิกิริยา esterification กับกลุ่มไฮดรอกซิลที่พื้นผิวของไม้ และ covalently พันธบัตรกับกลุ่มไฮดรอกซิล (Adhikary, 2008) จำนวน holocellulose ไม้ผุด้านล่างสามารถทำให้ชั้นผิวอ่อนแอ และทำให้แทนคลัปมีประสิทธิภาพน้อยในเครือ cross-linking กับกลุ่มไฮดรอกซิลของเซลลูโลสมาตรฐานไม้พลาสติก (ASTM D 6662, 2013) ใช้สำหรับเปรียบเทียบผลลัพธ์ที่ได้จาก WPCs มีผุไม้ หรือเสียงไม้แป้งคุณสมบัติ flexural ความต้องการขั้นต่ำสำหรับ flexural โมดูลัสความแข็ง flexural ของ polyolefin โดย lumbers พลาสติกมี 340 N/มม 2 ได้ภายและ 6.9 N/มม 2 ได้ภาย ตามลำดับ WPCs ที่ผลิต ด้วยแป้งไม้ผุให้แรง flexural (21.5-28.6 N/มม 2 ได้ภาย) และค่าโมดูลัส flexural (2940-3349 N/มม 2 ได้ภาย) ที่มีดีกว่าข้อกำหนดตามมาตรฐาน ดังนั้น สามารถใช้ใน lumbers พลาสติก polyolefin โดยแป้งไม้ผุเป็นฟิลเลอร์เสริมเนื่องจากมีการศึกษาไม่เหมือนในวรรณคดี ผลของการศึกษานี้ได้เปรียบเทียบกับผลลัพธ์ของ WPCs มีแป้งเปลือกที่ศึกษา โดย Safdari et al. (2011), Ozmen et al. (2014), และ Yemele et al. (2010) ในการศึกษานี้ มันเป็นรายงานที่ คุณสมบัติทางกลของ WPCs ที่มีเปลือกแป้งคนที่ต่ำกว่าของ WPCs มีเสียงไม้แป้ง ตัวอย่าง Yemele et al. (2010) พบว่า แรงและโมดูลัสแรงดึงของ 50 wt % spruce สีดำเปลือกเติม HDPE วัสดุผสม 2% wt MAPE ได้ 13.7 N/มม 2 ได้ภายและ 1989 N/มม 2 ได้ภาย ตามลำดับ ในการศึกษาเดียวกัน flexural แรงและโมดูลัส flexural ของ WPCs ที่พบเป็น 22.7 N/มม 2 ได้ภายและ 2012 N/มม 2 ได้ภาย ตามลำดับ Safdari et al. (2011) รายงานว่า ต่ำกว่า intrinsic ใยแรงและเซลลูโลสเนื้อหาของเปลือกเส้นใยมากกว่าเส้นใยไม้มีคำอธิบายที่ดีเพื่อความเข้มแข็งด้านล่างของเปลือกแป้งเติมคอมโพสิต polypropylene ผลคล้ายพบในการศึกษาของเราเพราะต่ำกว่าของไม้เสียงเนื้อหาเซลลูโลสของไม้ผุ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ลิกนินมีหน้าที่ในการเป็นส่วนหนึ่งของความมั่นคงของไม้ (Winandy และ Rowell 2005) การสูญเสียความแข็งแรงดัดที่เกิดจากเชื้อราสีน้ำตาลเน่าได้รับรายงานที่จะเป็นมากถึง 40% ของความแข็งแรงดัดอยู่ในขั้นตอนการสลายตัวในช่วงต้น (ม้วน et al., 2001) เชื้อราสีน้ำตาลเน่าจ้างระบบการสลายตัวของน้ำหนักโมเลกุลต่ำอย่างรวดเร็วและ depolymerizes ส่วนเซลลูโลสของผนังเซลล์ ลดลงอย่างรวดเร็วใน depolymerization เซลลูโลสทั่วเซลล์ผนังไม้ที่เกิดจากระบบน้ำหนักโมเลกุลต่ำอย่างมีนัยสำคัญลดลงความแข็งแรงของไม้ (Arantes และ Goodel 2014) ในการศึกษาก่อนหน้านี้มีรายงานว่าการสูญเสียความแข็งแรงเริ่มต้นได้ตรงกับการสูญเสียใน galactan และส่วนประกอบ arabinan เฮมิเซลลูโลสในขณะที่การขาดทุนในโมดูลัสความยืดหยุ่นตรงกับการสูญเสียในคอมโพเนนต์กลูแคน (ที่ม้วน et al., 2001) ในการศึกษาเดียวกันก็มีรายงานว่าการสูญเสีย MOR เกิดขึ้นในอัตราที่สูงกว่าการสูญเสียกระทรวงศึกษาธิการ. ล่างสมบัติเชิงกลของ WPCS ผลิตด้วยไม้ผุยังสามารถนำมาประกอบกับการมีปฏิสัมพันธ์ที่ไม่ดีระหว่าง MAPP และกลุ่มไฮดรอกซิแป้งไม้ . ตัวแทนการมีเพศสัมพันธ์อย่างมีนัยสำคัญปรับปรุงพันธะ interfacial ระหว่างไม้และเมทริกซ์ลิเมอร์ กลุ่มสารประกอบใน MAPP เข้าทำปฏิกิริยา esterification กับกลุ่มไฮดรอกซิพื้นผิวของไม้และ covalently พันธบัตรกลุ่มมักซ์พลังค์ (Adhikary 2008) จำนวนเงินที่ต่ำกว่าของ holocellulose ในไม้ผุอาจทำให้เกิดชั้นผิวที่อ่อนแอและทำให้ตัวแทนการมีเพศสัมพันธ์ที่มีประสิทธิภาพน้อยในการสร้างเครือข่ายข้ามเชื่อมโยงกับกลุ่มไฮดรอกซิเซลลูโลส. ไม้พลาสติกมาตรฐาน (ASTM D 6662, 2013) ถูกนำมาใช้สำหรับการเปรียบเทียบ ผลของการดัดคุณสมบัติที่ได้รับจาก WPCS ที่ผลิตด้วยไม้ผุหรือแป้งไม้เสียง ความต้องการขั้นต่ำสำหรับโมดูลัสดัดดัดและความแข็งแรงของไม้แปรรูปพลาสติก polyolefin ที่ใช้เป็น 340 N / mm2 และ 6.9 ยังไม่มีข้อความ / mm2 ตามลำดับ WPCS ผลิตด้วยแป้งไม้ผุให้แข็งแรงดัด (21.5-28.6 ไม่มีข้อความ / mm2) และโมดูลัสดัด (2940-3349 ยังไม่มีข้อความ / mm2) ค่าที่ได้ดีกว่าความต้องการโดยมาตรฐาน ดังนั้นแป้งไม้ผุสามารถนำมาใช้ในพลาสติก polyolefin ตาม lumbers เป็นสารเสริมแรง. เนื่องจากไม่มีการศึกษาที่คล้ายกันในวรรณคดีผลการศึกษาครั้งนี้ได้รับการเปรียบเทียบกับผลของ WPCS ผลิตด้วยแป้งเปลือกศึกษาโดย Safdari et al, . (2011), ozmen et al, (2014) และ Yemele et al, (2010) ในการศึกษานี้มีรายงานว่าสมบัติเชิงกลของ WPCS ผลิตด้วยแป้งเปลือกต่ำกว่า WPCS ที่ผลิตด้วยแป้งไม้เสียง ยกตัวอย่างเช่น Yemele et al, (2010) พบว่าความต้านทานแรงดึงและแรงดึงของโมดูลัส 50% โดยน้ำหนักเปลือกโก้สีดำที่เต็มไปด้วยคอมโพสิต HDPE มี 2% โดยน้ำหนัก MAPE เป็น 13.7 N / mm2 และ 1989 ยังไม่มีข้อความ / mm2 ตามลำดับ ในการศึกษาเดียวกันความแข็งแรงดัดดัดและโมดูลัสของ WPCS พบว่ามี 22.7 N / mm2 และ 2012 ยังไม่มีข้อความ / mm2 ตามลำดับ Safdari et al, (2011) รายงานว่าความแข็งแรงของเส้นใยที่แท้จริงลดลงและเนื้อหาของเส้นใยเซลลูโลสเปลือกกว่าเส้นใยไม้มีคำอธิบายที่ดีสำหรับความแข็งแรงลดลงของแป้งเปลือกไม้ที่เต็มไปด้วยคอมโพสิตโพรพิลีน ผลที่คล้ายกันคือพบในการศึกษาของเราเพราะเนื้อหาเซลลูโลสจากไม้ผุที่ต่ำกว่าของไม้เสียง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ลิกนินเป็นผู้รับผิดชอบในส่วนของความแข็งแรงของไม้ ( winandy และ โรเวล , 2005 ) ดัดความสูญเสียที่เกิดจากเชื้อราเน่าสีน้ำตาลมี 40% ของกำลังดัดในช่วงต้นสลายเวที ( การดัดผม et al . , 2001 ) ราผุสีน้ำตาลจ้างน้ำหนักโมเลกุลต่ำและสลายตัวอย่างรวดเร็วระบบ depolymerizes ส่วนเซลลูโลสของผนังเซลล์ลดลงอย่างรวดเร็วในกุญแจกลเซลลูโลสตลอดไม้ผนังเซลล์ที่เกิดจากระบบต่ำน้ำหนักโมเลกุลลดลงอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ ( arantes ไม้แรง และ goodel 2014 ) ในการศึกษาก่อนหน้านี้มีรายงานว่า การสูญเสียพลังเริ่มต้นของการสูญเสียในกาแลคแทน arabinan ส่วนประกอบและเฮมิเซลลูโลสในขณะที่การสูญเสียค่าโมดูลัสของความยืดหยุ่นของการสูญเสียใน กลูแคนส่วนประกอบ ( การดัดผม et al . , 2001 ) ในการศึกษาเดียวกัน มีรายงานว่า อัตราการสูญเสียที่เกิดขึ้นในอัตราที่มากกว่า

โมเอะ ขาดทุนลดคุณสมบัติเชิงกลของ wpcs ผลิตด้วยไม้ผุ อาจจะเกิดจากการปฏิสัมพันธ์ที่ไม่ดีระหว่างโฟลเดอร์และหมู่ไฮดรอกซิลของไม้แป้ง ตัวแทน coupling ปรับปรุงการเชื่อมระหว่างระหว่างไม้และโพลิเมอร์เมทริกซ์ส่วนแอนกลุ่มในแมพระบุเป็นปฏิกิริยาเอสเทอริฟิเคชันกับพื้นผิวหมู่ไฮดรอกซิลของไม้และ covalently พันธะกับหมู่ไฮดรอกซิล ( adhikary , 2008 ) ปริมาณที่ลดลงของ holocellulose ในไม้ผุ ทำให้ชั้นผิวที่อ่อนแอและทำให้ coupling ตัวแทนที่มีประสิทธิภาพน้อยในการสร้างการเชื่อมโยงเครือข่ายกับหมู่ไฮดรอกซิลของเซลลูโลส .

มาตรฐานไม้พลาสติก ( ASTM D 6662 2013 ) ถูกใช้เพื่อเปรียบเทียบผลที่ได้จาก wpcs ดัดคุณสมบัติผลิตด้วยไม้ผุหรือแป้งไม้เสียง ความต้องการขั้นต่ำสำหรับการดัดัสและความทนแรงดัดของจากพลาสติก Polyolefin ไม้แปรรูปเป็น 340 / / / แน่นแน่นและ 6.9 ตามลำดับ