From the architect. This new nine-u

From the architect. This new nine-unit residential building occupies a small but unique site on the waterfront in East Boston. Located between the residential neighborhood of Jeffries Point and an active shipyard, public art gallery and cafe, the design utilizes industrial materials to effect a contemporary interpretation of context while dissolving the boundary between building and city. Planning limitations, including height restrictions imposed by neighbors, parking requirements from the city, and the developer’s desire to provide water views for every unit, presented an opportunity to strategically rework standard residential typologies. The result is tube-like stacked units opportunistically interlocked to effect sectional and proportional shifts within the space of the unit. Living, dining, and cooking areas on the front of the building are compressed and horizontal, leading the eye through a series of layered spaces toward framed views of the water and the Boston skyline beyond. Sleeping spaces in the rear of the building are compact in plan and tall in section, focusing the eye upward.


On its façade, the building mixes an industrial material palette of corrugated steel and cable mesh with warm red cedar siding reminiscent of its triple-decker neighbors. The architects worked closely with a highly skilled team of metal workers to develop a fabrication method for the façade frame and attachment detail for the wire mesh, ultimately combining factory labor and the handmade. Each wire-mesh panel was partially fabricated by the mesh manufacturer in the factory and then painstakingly handwoven into the cables defining the edge of each facet on site.

The unique geometry of the façade, elevation of the building off the ground, and transparency of the lobby perform a tectonic negotiation between the territory of the building and the surrounding neighborhood. The porous boundary of the mesh façade pushes the private space of the unit into the public space of the street, while the parking void and lobby become an extension of the sidewalk. The façade and lobby thus becomes an amenity shared between the building’s residents and the neighborhood: climbing plants both green a predominantly concrete streetscape and provides shade for the residents in the summer, while the lobby acts as a display case for a rotating art exhibition visible from within as well as the street.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

จากสถาปนิก อาคารพักอาศัยนี้เก้าหน่วยใหม่ใช้ไซต์เล็ก แต่เฉพาะริมฝั่งใน East Boston ตั้งอยู่ระหว่าง Jeffries จุดใกล้ที่อยู่อาศัย และการใช้งานอู่ต่อเรือ หอศิลป์สาธารณะ และคาเฟ่ การออกแบบใช้วัสดุอุตสาหกรรมทำให้เกิดความร่วมสมัยในบริบทขณะยุบเขตแดนระหว่างเมืองและอาคาร ข้อจำกัด ข้อจำกัดความสูงที่กำหนด โดยเพื่อนบ้าน รวมทั้งการวางแผนความต้องการจากการเมือง และความปรารถนาของนักพัฒนาเพื่อให้วิวน้ำสำหรับทุกหน่วย มีที่จอดรถนำเสนอโอกาสในการทำกลยุทธ์ใหม่ typologies มาตรฐานที่อยู่อาศัย ผลคือ ท่อซ้อนหน่วยประสาน opportunistically ไปกะตัด และสัดส่วนของผลกระทบภายในพื้นที่ของหน่วย ชีวิต อาหาร และพื้นที่ด้านหน้าของอาคารทำอาหารมีการบีบอัด และแนวนอน นำตาผ่านชุดของชั้นจอดไปทางวิวน้ำและฟ้าบอสตันเกินกรอบ ช่องด้านหลังของอาคารมีขนาดกะทัดรัดในแผน และในส่วน โฟกัสตาขึ้นสูงบนด้านหน้าด้าน อาคารผสมตาข่ายเหล็กและเคเบิลลูกฟูกสีวัสดุที่อุตสาหกรรม ด้วยผนังซีดาร์แดงอบอุ่นของประเทศเพื่อนบ้าน triple-decker สถาปนิกทำงานอย่างใกล้ชิด ด้วยทีมงานผู้เชี่ยวชาญของแรงงานโลหะเพื่อพัฒนาวิธีการผลิตสำหรับซุ้มกรอบและแนบรายละเอียดสำหรับลวดตาข่าย รวมแรงงานโรงงานและทำด้วยมือในที่สุด แต่ละแผงตาข่ายลวดบางส่วนถูกประดิษฐ์ โดยผลิต ในโรงงาน และทอมือแล้วบรรจงลงในสายการกำหนดขอบของแต่ละด้านบนเว็บไซต์เรขาคณิตเป็นเอกลักษณ์ของหน้าอาคาร ความสูงของอาคารจากพื้นดิน และความโปร่งใสของล็อบบี้ทำธรณีในการเจรจาต่อรองระหว่างดินแดนของอาคารและพื้นที่ใกล้เคียงโดยรอบ ขอบรูพรุนของด้านหน้าตาข่ายผลักดันพื้นที่ส่วนตัวของหน่วยในพื้นที่สาธารณะของถนน ในขณะที่จอดรถโมฆะและล็อบบี้กลายเป็น นามสกุลของสารพัด และบริการจึงกลาย เป็นสิ่งอำนวยความสะดวกที่ใช้ร่วมกันระหว่างผู้อยู่อาศัยของอาคารและพื้นที่ใกล้เคียง: แตงทั้งภูมิทัศน์ถนนคอนกรีตส่วนใหญ่มีสีเขียว และให้ร่มเงาสำหรับผู้อยู่อาศัยในฤดูร้อน ในขณะที่ทำหน้าที่ล็อบบี้เป็นกรณีแสดงนิทรรศการศิลปะหมุนเวียนที่มองเห็นได้จากภายในเช่นเดียวกับถนน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

จากสถาปนิก นี้เก้าหน่วยอาคารที่อยู่อาศัยใหม่ครองเว็บไซต์เล็ก ๆ แต่ที่ไม่ซ้ำกันที่ริมน้ำในภาคตะวันออกบอสตัน ตั้งอยู่ระหว่างย่านที่อยู่อาศัยของเจฟฟรีส์พอยต์และอู่ต่อเรือที่ใช้งาน, แกลเลอรี่ศิลปะสาธารณะและคาเฟ่ออกแบบใช้วัสดุอุตสาหกรรมที่จะทำให้เกิดการตีความร่วมสมัยของบริบทในขณะที่ละลายเขตแดนระหว่างอาคารและเมือง การวางแผนข้อ จำกัด รวมทั้งมีการจำกัดความสูงที่กำหนดโดยเพื่อนบ้านต้องการที่จอดรถจากเมืองและความปรารถนาของนักพัฒนาเพื่อให้มุมมองน้ำทุกหน่วยที่นำเสนอโอกาสที่จะมีกลยุทธ์การทำงานซ้ำ typologies ที่อยู่อาศัยมาตรฐาน ผลที่ได้คือหลอดเหมือนหน่วยซ้อน Interlocked มีโอกาสที่จะทำให้เกิดขวางและการเปลี่ยนแปลงสัดส่วนภายในพื้นที่ของหน่วย นั่งเล่น, ห้องรับประทานอาหารและการปรุงอาหารในพื้นที่ที่อยู่ด้านหน้าของอาคารที่มีการบีบอัดและแนวนอนนำตาผ่านชุดของพื้นที่ชั้นไปสู่มุมมองกรอบของน้ำและเส้นขอบฟ้าบอสตันเกิน พื้นที่นอนหลับอยู่ในด้านหลังของอาคารที่มีขนาดกะทัดรัดในการวางแผนและสูงในส่วนเน้นตาขึ้น.


ในซุ้มของอาคารผสมจานวัสดุอุตสาหกรรมเหล็กลูกฟูกและตาข่ายเคเบิลที่มีสีแดงชมพูอบอุ่นเข้าข้างชวนให้นึกถึงสามชั้นของมัน เพื่อนบ้าน สถาปนิกที่ทำงานอย่างใกล้ชิดกับทีมงานที่มีทักษะสูงของคนงานโลหะในการพัฒนาวิธีการผลิตสำหรับกรอบด้านหน้าและรายละเอียดที่แนบมาสำหรับลวดตาข่ายในที่สุดรวมแรงงานโรงงานและทำด้วยมือ แต่ละแผงลวดตาข่ายประดิษฐ์บางส่วนจากผู้ผลิตตาข่ายในโรงงานและจากนั้นพยายามถักด้วยมือลงไปในสายการกำหนดขอบของแต่ละแง่มุมในเว็บไซต์.

เรขาคณิตที่ไม่ซ้ำกันของซุ้มระดับความสูงของอาคารออกจากพื้นดินและโปร่งใสของ ล็อบบี้ดำเนินการเจรจาต่อรองระหว่างเปลือกโลกดินแดนของอาคารและพื้นที่ใกล้เคียงโดยรอบ เขตแดนที่มีรูพรุนของซุ้มตาข่ายผลักดันให้พื้นที่ส่วนตัวของหน่วยในพื้นที่สาธารณะของถนนในขณะที่จอดรถเป็นโมฆะและล็อบบี้กลายเป็นส่วนขยายของทางเท้า ด้านหน้าและล็อบบี้จึงกลายเป็นสิ่งอำนวยความสะดวกร่วมกันระหว่างผู้อยู่อาศัยในอาคารและพื้นที่ใกล้เคียง: ปีนต้นไม้ทั้งสีเขียว streetscape ส่วนใหญ่ที่เป็นรูปธรรมและให้ร่มเงาสำหรับผู้อยู่อาศัยในช่วงฤดูร้อนในขณะที่ล็อบบี้ทำหน้าที่เป็นกรณีแสดงสำหรับนิทรรศการศิลปะหมุนมองเห็นได้จาก ภายในเช่นเดียวกับถนน