Herbs and spices have been used for

Herbs and spices have been used for many centuries to improve the sensory characteristics and to extend the shelf-life of foods (Shahidi, Wanasundara, & Janhita, 1992). As a result, considerable research has been carried out on the assessment of the antioxidant activity of many herbs, spices and their extracts when added in a variety of foods and food model systems. Emphasis has been given to herbs of the Labiatae family, particularly rosemary and oregano, which have been reported to possess substantial antioxidant activity (Sánchez-Escalante, Djenane, Torrescano, Beltrán, & Roncalés, 2003a). Oregano, a characteristic ingredient of the Mediterranean cuisine obtained by drying leaves and flowers of Origanum vulgare plants, is well known for its antioxidant activity ( Economou, Oreopoulou, & Thomopoulos, 1991). Rosemary (Rosmarinus officinalis) extracts exhibit a potent antioxidant activity, and are widely used in the food industry. A number of authors have reported the effectiveness of rosemary for achieving high sensory scores and lowering lipid oxidation in various meats: Stoick, Gray, Booren, and Buckley (1991) used 500–1000 ppm in beef steaks; Shahidi et al. (1992) recommended concentrations ranging between 200 and 1000 ppm in various foods; Huisman, Madsen, Skibsted, and Bertelsen (1994) used 0.05% in cooked minced pork; Sánchez-Escalante, Djenane, Torrescano, Beltrán, and Roncalés (2001) used 1000 ppm of rosemary, combined with 500 ppm of vitamin C, in beef patties; Formanek et al. (2001) used 0.25% of a commercial preparation of rosemary which was dissolved in 4% soya oil, in beef patties; O’Grady, Maher, Troy, Moloney, and Kerry (2006) used 1000 ppm of rosemary directly added to fresh beef. It has been demonstrated that rosemary extracts effectively inhibited hydroperoxide formation (Frankel, Huang, Aeschbach, & Prior, 1996). The antioxidant activity of rosemary extracts has been associated with the presence of phenolic compounds, which break free radical chain reactions by hydrogen atom donation (Basaga, Tekkaya, & Acikel, 1997).

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

สมุนไพรและเครื่องเทศที่มีการใช้มานานหลายศตวรรษเพื่อปรับปรุงลักษณะทางประสาทสัมผัสและการขยายอายุการเก็บรักษาของอาหาร (Shahidi, Wanasundara และ Janhita, 1992) เป็นผลให้การวิจัยมากได้รับการดำเนินการเกี่ยวกับการประเมินผลของฤทธิ์ต้านอนุมูลอิสระของสมุนไพรหลายเครื่องเทศและสารสกัดของพวกเขาเมื่อเพิ่มเข้ามาในความหลากหลายของอาหารและระบบรูปแบบอาหาร เน้นการได้รับสมุนไพรของครอบครัว Labiatae โดยเฉพาะอย่างยิ่งโรสแมรี่และออริกาโนซึ่งได้รับรายงานว่าจะมีสารต้านอนุมูลอิสระอย่างมีนัยสำคัญ (Sánchez-ลันเต, Djenane, Torrescano, ตราและRoncalés, 2003a) ออริกาโนเป็นส่วนผสมลักษณะของอาหารเมดิเตอร์เรเนียนที่ได้จากการอบแห้งใบและดอกของพืช vulgare Origanum เป็นที่รู้จักกันดีสำหรับกิจกรรมสารต้านอนุมูลอิสระ (Economou, Oreopoulou และ Thomopoulos, 1991) โรสแมรี่ (Rosmarinus officinalis) สารสกัดจัดแสดงฤทธิ์ต้านอนุมูลอิสระที่มีศักยภาพและมีการใช้กันอย่างแพร่หลายในอุตสาหกรรมอาหาร จำนวนของผู้เขียนได้รายงานประสิทธิภาพของโรสแมรี่เพื่อให้บรรลุคะแนนสูงและประสาทสัมผัสลดออกซิเดชันของไขมันในเนื้อสัตว์ต่างๆ: Stoick, สีเทา, Booren และบัคลี่ย์ (1991) ใช้ 500-1000 ppm ในสเต็กเนื้อวัว; Shahidi et al, (1992) แนะนำความเข้มข้นระหว่าง 200 และ 1000 ppm ในอาหารต่างๆ Huisman, เซน Skibsted และ Bertelsen (1994) ที่ใช้ 0.05% ในหมูสับสุก; Sánchez-ลันเต, Djenane, Torrescano, ตราและRoncalés (2001) 1000 ppm ของโรสแมรี่รวมกับ 500 ppm ของวิตามินซีในไส้เนื้อวัว; Formanek et al, (2001) ที่ใช้ 0.25% ของการเตรียมความพร้อมในเชิงพาณิชย์ของโรสแมรี่ซึ่งถูกละลายในน้ำมันถั่วเหลือง 4% ในไส้เนื้อวัว; เกรดี้เฮอร์ทรอยโมโลนีย์และเคอร์รี่ (2006) 1000 ppm ของโรสแมรี่เพิ่มโดยตรงกับเนื้อสด มันได้รับการแสดงให้เห็นว่าสารสกัดจากโรสแมรี่ได้อย่างมีประสิทธิภาพยับยั้งการก่อตัวไฮโดร (แฟรงเคิลหวาง Aeschbach และก่อน 1996) ฤทธิ์ต้านอนุมูลอิสระของสารสกัดจากโรสแมรี่มีความเกี่ยวข้องกับการปรากฏตัวของสารประกอบฟีนอซึ่งทำลายปฏิกิริยาลูกโซ่ของอนุมูลอิสระโดยการบริจาคไฮโดรเจนอะตอม (Basaga, Tekkaya และ Acikel, 1997)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

สมุนไพรและเครื่องเทศ มีการใช้มานานหลายศตวรรษเพื่อปรับปรุงลักษณะทางประสาทสัมผัสและการขยายอายุการเก็บของอาหาร ( shahidi wanasundara , และ janhita , 1992 ) ผล วิจัยมากมีวัตถุประสงค์ในการประเมินฤทธิ์ต้านอนุมูลอิสระของสมุนไพรหลาย เครื่องเทศ และสารสกัดจากพวกเขาเมื่อเพิ่มในความหลากหลายของอาหารและระบบแบบจำลองอาหาร เน้นที่ได้รับสมุนไพรของลาเบียตี้ครอบครัว โดยเฉพาะอย่างยิ่ง โรสแมรี่ และออริกาโน่ ซึ่งมีรายงานว่ามีฤทธิ์ต้านอนุมูลอิสระอย่างมาก ( ซันเชซ Escalante djenane beltr . kgm torrescano , , , N และ roncal é s , 2003a ) ออริกาโนเป็นส่วนผสมที่มีลักษณะของอาหารเมดิเตอร์เรเนียนที่ได้จากการอบแห้ง ใบและดอกของ Origanum vulgare พืชเป็นที่รู้จักสารต้านอนุมูลอิสระของมัน ( economou oreopoulou , และ thomopoulos , 1991 ) สารสกัดจากโรสแมรี่ ( rosmarinus officinalis ) มีสารต้านอนุมูลอิสระต้า กิจกรรม และมีการใช้กันอย่างแพร่หลายในอุตสาหกรรมอาหาร หมายเลขของผู้เขียน ได้รายงานผลการคะแนนทางประสาทสัมผัสสูง โรสแมรี่ และลดการออกซิเดชันของไขมันในเนื้อสัตว์ต่างๆ : สโตอิค สีเทา booren และบัคลี่ย์ ( 1991 ) ใช้ 500 – 1 , 000 ppm ใน สเต็กเนื้อ shahidi et al . ( 1992 ) แนะนำความเข้มข้นตั้งแต่ระหว่าง 200 และ 1 , 000 ppm ในอาหารต่าง ๆ huisman แมดเซน skibsted , และ เบเตลเซน ( 1994 ) ใช้ 0.05% ปรุงหมูสับ ; ซันเชซ Escalante djenane beltr . kgm torrescano , , , N และ roncal é s ( 2001 ) ใช้โรสแมรี่ 1000 ppm ร่วมกับวิตามิน C 500 ppm ใน patties เนื้อ formanek et al . ( 2001 ) ใช้ 0.25 % ของการเตรียมการเชิงพาณิชย์ของโรสแมรี่ซึ่งละลายได้ในน้ำมันถั่วเหลืองร้อยละ 4 ใน patties เนื้อ ; ผู้ผลิตนายทรอย เมอโลนีย์ และ เคอร์รี่ ( 2006 ) ใช้โรสแมรี่ 1000 ppm เพิ่มตรงเนื้อสด นี้ได้แสดงให้เห็นว่า สารสกัดจากโรสแมรี่ มีประสิทธิภาพยับยั้งการก่อตัว hydroperoxide ( แฟรงเคิล , Huang aeschbach , และ , ก่อน , 1996 ) สารต้านอนุมูลอิสระสารสกัดจากโรสแมรี่ มีความสัมพันธ์กับการปรากฏตัวของสารประกอบฟีนอล ซึ่งหยุดปฏิกิริยาลูกโซ่อนุมูลอิสระโดยอะตอมไฮโดรเจน ( บาซาก้า tekkaya , บริจาค , และ acikel , 1997 )