It was the early thirties of the la

It was the early thirties of the last century in London a long time ago. Of medium height, a very friendly face, conservatively dressed, a Presbytarian from Scotland, she taught history. Among the female staff of spinsters in a girls'school(after WWI, you could not teach if you were married) she was not a school marm, nor was she like the teacher in "The Weakest Link". She taught history because she loved it and she made us love it. The characters she described came to life and the dates of battles became unimportant even though we had to learn them for exams. She encouraged us to read historical novels which I like to this day. I didn't really like school, she made it bearable. When she left to head a school in Australia, I really missed her. I knew no other teachers like her in the school. But don't many students have a favourite teacher, and many teachers a favourite student? I plead guilty to the latter too.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

มันเป็นทศวรรษแรกของศตวรรษที่ในลอนดอนเป็นเวลานาน ความสูงปานกลาง หน้ามาก conservatively แต่งตัว Presbytarian จากสกอตแลนด์ เธอสอนประวัติศาสตร์ พนักงานหญิงของ spinsters ในแบบ girls'school (สงคราม คุณไม่สามารถสอนได้ถ้า คุณได้แต่งงานกัน) เธอก็ไม่มีโรงเรียน marm ไม่เป็นเธอเหมือนครูใน "ตัวอ่อน" ได้ เธอสอนประวัติศาสตร์ เพราะเธอรัก และเธอทำให้เรารักมัน เธออธิบายตัวละครมาจากชีวิต และวันที่การรบกลายเป็นสำคัญแม้ว่าเราได้เรียนรู้พวกเขาสำหรับการสอบ เธอขอให้เราได้อ่านประวัติที่เราชอบไปในวันนี้ ผมไม่ชอบโรงเรียน เธอทำให้มันเจ็บ เมื่อเธอจะหัวโรงเรียนในออสเตรเลีย ฉันจริง ๆ พลาดเธอ ผมรู้ว่าไม่มีอื่นครูเหมือนเธอในโรงเรียน แต่นักเรียนหลายคนต้องชื่นชอบอาจารย์ และครูหลายคนนักเรียนชื่นชอบ ผมยอมรับผิดไปหลังเกินไป

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

มันเป็นสามสิบต้นของศตวรรษที่ผ่านมาในกรุงลอนดอนเป็นเวลานานแล้ว ของความสูงกลางใบหน้าเป็นมิตรมากแต่งตัวแบบอนุรักษ์นิยมเป็น Presbytarian จากสกอตแลนด์เธอสอนประวัติศาสตร์ ในหมู่พนักงานหญิงของ spinsters ใน girls'school A (หลังจากสงครามโลกครั้งที่คุณไม่สามารถสอนถ้าคุณทั้งคู่แต่งงานกัน) เธอไม่ได้เป็น Marm โรงเรียนหรือถูกเธอชอบครู "จุดอ่อน" การ เธอสอนประวัติศาสตร์เพราะเธอรักมันและเธอก็ทำให้เรารักมัน ตัวละครที่เธออธิบายมาถึงชีวิตและวันที่ของการต่อสู้กลายเป็นสำคัญแม้ว่าเราจะต้องเรียนรู้พวกเขาสำหรับการสอบ เธอเป็นกำลังใจให้เราอ่านนิยายอิงประวัติศาสตร์ซึ่งผมชอบไปในวันนี้ ฉันไม่ชอบที่โรงเรียนเธอทำให้มันสามารถรับไว้ได้ เมื่อเธอออกจากศีรษะโรงเรียนในประเทศออสเตรเลียที่ฉันคิดถึงเธอจริงๆ ผมรู้ว่าไม่มีครูคนอื่น ๆ เหมือนเธอในโรงเรียน แต่ไม่ได้มีนักเรียนหลายคนเป็นครูที่ชื่นชอบและครูจำนวนมากที่นักเรียนชื่นชอบที่สุด? ผมสารภาพผิดหลังมากเกินไป

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

มันเป็นประมาณช่วงต้นของศตวรรษที่ในลอนดอนนานแล้ว ความสูงปานกลาง มิตรมากหน้า อนุรักษ์นิยม แต่งตัว , presbytarian จากสกอตแลนด์ เธอสอนประวัติศาสตร์ ของพนักงานหญิงของหญิงโสดใน girls"school ( หลังจาก WWI , คุณจะไม่สอนถ้าคุณแต่งงาน ) เธอไม่ได้เป็นครูในโรงเรียน หรือเธอชอบอาจารย์ " ลิงค์ " อ่อนแอที่สุด เธอสอนประวัติศาสตร์ เพราะ เธอชอบมัน เธอทำให้เราชอบมัน อักขระเธออธิบายถึงชีวิตและวันที่ของการต่อสู้ก็ไม่สำคัญ แม้ว่าเราจะต้องเรียนเพื่อการสอบ เธอสนับสนุนให้เราอ่านนวนิยายอิงประวัติศาสตร์ ที่ฉันชอบในวันนี้ ฉันไม่ชอบโรงเรียน เธอทำให้มันเจ็บ . เมื่อเธอออกจากหัวของโรงเรียนในออสเตรเลีย ฉันคิดถึงเธอ ผมรู้ว่าไม่มีอื่น ๆเช่นเธอ ครูในโรงเรียน แต่อย่ามากนักเรียนมีครูที่ชื่นชอบ และมีครูนักเรียนที่ชื่นชอบ ? ผมขอรับผิดหลังด้วย