The Chi Xie Marquis, the Chi Xie Of

The Chi Xie Marquis, the Chi Xie Officer, how powerful and majestic. Besides, he was making the head of the city come to greet them. They definitely had an extremely high social status.



So that’s how it was, the Chi Xie Marquis was the owner of Yangzhou City, but nobody knew who this person was.



The crowd felt a bit relieved, since the fief of Yangzhou City belonged to the Chi Xie Marquis, the army wasn’t going to attack the city. That huge army hadn’t come with malicious intent.



“Go. Quickly bring the head of the city here!” shouted the leader of the guards, on the top of the gate, to one guard who wasn’t moving. That person nodded and abruptly left in the direction of the government. He hadn’t clearly heard the words of the Chi Xie soldiers though, he had only heard when he was told to bring the head of the city to greet them.



The government was a huge and vast place. There were tables everywhere. The head of the city, Na Lan Xiong had organized an annual banquet to which many wealthy and noble cultivators were participating. He hadn’t invited the Lin Clan but the atmosphere was pleasant and lively



At that moment, many people were proposing toasts. It seemed that Na Lan Xiong was extremely proud because of his new son-in-law and he was so excited that he was unceasingly drinking.



“Master, master!”



At that moment, a worried voice spread in the air interrupting the crowd. Na Lan Xiong frowned and looked at the distance seeing a guard worriedly and hastily rushing over to him.



“A huge army is outside the city and we don’t know who they are and what they are doing here.” said the guard who was uninterruptedly sweating. The crowd was stupefied, an army had come to the city?



At that moment, another silhouette appeared and was running in their direction.



“Stop!” said Na Lan Xiong. “Are you here because of the army too? What is that army doing right now?”



“They want you to go and greet them.” said the second guard who had arrived. Na Lan Xiong frowned and looked pensive.



“Tell their leader to come here, pay his respects and apologize for his offense.”



At that moment, a cold and detached voice came from the host seat. It was Du Gu Xiao, he was furious and half-drunk already. Surprisingly, there were people who dared disturb him during the banquet and besides that, they also wanted Na Lan Xiong to come and greet them. Since Du Gu Xiao was there, they had to give him face, he was there so no matter who it was, they had to come pay respects and respectfully apologize for offending him.



Many people sighed, he was really worthy of his social status. He was extremely strong. They were all panicking and he, instead, ordered the troublemakers to come and apologize for their offense. Du Gu Xiao was wildly arrogant and presumptuous.



The guards looked petrified and nervous: “But…..”



“There is no but! Tell him to get over here and apologize for his offense. Say that Du Gu Xiao gave the order, otherwise they will regret the consequences.”



Du Gu Xiao stood up and released some cold Qi. His voice was ice-cold as well.



The guard was surprised and blankly staring at Du Gu Xiao. When he saw the coldness in his eyes, he immediately nodded and said: “Roger.”



When they finished talking, the two guards abruptly left.



“Alright, everybody can continue, let’s not let such events ruin our banquet.” said Na Lan Xiong while raising his glass and smiling.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

การ Chi Xie Marquis, Chi Xie เจ้าหน้าที่ วิธีที่มีประสิทธิภาพ และสง่างาม เขาทำหัวเมืองมาต้อนรับพวกเขา นอกจากนี้พวกเขาแน่นอนมีสถานะทางสังคมสูงมาก เพื่อให้เป็นอย่างเดิม Marquis Xie จิเป็นเจ้าของเมืองหยางโจว แต่ไม่มีใครรู้ว่าคนนี้เป็นใคร ฝูงชนรู้สึกโล่งใจนิด ๆ ตั้งแต่การกำหนดศักดินาของเมืองหยางโจวเป็น Marquis Xie จิ กองทัพบกไม่ได้ไปโจมตีเมือง กองทัพขนาดใหญ่ที่ไม่ได้มีเจตนาร้าย "ไป ได้อย่างรวดเร็วนำหัวของเมืองนี่ "ตะโกนผู้นำของเจ้าหน้าที่ ด้านบนของประตู เพื่อยามที่หนึ่งที่ไม่ได้ย้าย คนนั้นเลยต้อง และซ้ายทันทีในทิศทางของรัฐบาล เขาไม่ได้ยินคำพูดของทหาร Xie จิอย่างชัดเจนแม้ว่า เขาได้ยินเท่านั้นเมื่อเขาบอกว่า จะนำหัวของเมืองเพื่อทักทายพวกเขา รัฐบาลเป็นสถานใหญ่ และกว้างใหญ่ ได้ตารางทุกที่ หัวเมือง คายเนสหยงลานนาได้จัดงานเลี้ยงเป็นประจำมาร่วมหลายคนร่ำรวย และโนเบิลเครื่องพรวนดิน เขาไม่ได้เชิญกองทัพหลิน แต่บรรยากาศดี และมีชีวิตชีวา ในช่วงเวลานั้น หลายคนได้เสนอขนมปัง เหมือนว่า คายเนสหยงลานนาภูมิใจมาก เพราะลูกเขยของเขาใหม่ และเขารู้สึกตื่นเต้นที่เขากำลังดื่มอย่างไม่เสื่อมคลาย "ปริญญาโท ปริญญาโท" ขณะที่การ เสียงกังวลแพร่กระจายในอากาศรบกวนฝูงชน นาคายเนสหยง Lan frowned และดูระยะทางที่เห็นยามที่ worriedly และรีบวิ่งผ่านไปเขา "กองทัพที่มีขนาดใหญ่อยู่นอกเมือง และเราไม่รู้ว่าเขาเป็นใครและมีอะไรทำนี่. " กล่าวว่า ยามที่ติด ๆ กันเช็ค ฝูงชนถูกรตเทสต์แทก กองทัพมาที่เมือง ขณะที่การ เงาอื่นปรากฏตัว และทำงานในทิศทางของ "หยุด" กล่าวว่า คายเนสหยง Lan Na "ท่านที่นี่เนื่องจากกองทัพมากเกินไป เป็นกองทัพที่ทำอะไรอยู่" "พวกเขาต้องการไป และทักทายพวกเขา" กล่าวว่า ยามสองที่มาถึง นาคายเนสหยง Lan frowned และดู pensive "บอกผู้นำของเขามาที่นี่ จ่ายประการของเขา และขออภัยในความผิดของเขา" ขณะที่การ เสียงเย็น และเดี่ยวมาจากโฮสต์นั่ง ก็ดูกูเสี่ยว เขาก็โกรธ และครึ่งเมาแล้ว น่าแปลกที่ มีคนกล้ารบกวนเขาในระหว่างงานเลี้ยง และนอกจากนั้น พวกเขายังต้องคายเนสหยง Lan Na มา และทักทายพวกเขา ตั้งแต่ดูกูเสี่ยวมี พวกเขาจะให้ใบหน้าของเขา เขาก็มีดังนั้นไม่ว่าใครที่มันเป็น พวกเขาต้องมาจ่ายเคารพ และกราบขออภัยโกรธเขา หลายคนถอนหายใจ เขาเป็นจริงค่าของสถานะทางสังคมของเขา เขาก็แรงมาก ทั้งตื่นตระหนกและเขา แทน สั่งผู้มา และขออภัยในความผิดของพวกเขา เสี่ยวกูดูเป็นหยิ่งอย่างดุเดือด และแต่ ยามมองเพทริฟีฟอเรสต์ และประสาท: "แต่..." "มีแต่ไม่ บอกเขาได้รับมากกว่าที่นี่ และขออภัยในความผิดของเขา บอกว่า ที่ ให้ดูกูเสี่ยว มิฉะนั้น พวกเขาจะเสียใจผล" ดูกูเสี่ยวยืนขึ้น และปล่อย Qi บางเย็น เสียงของเขาคือฉ่ำเช่นกัน ยามถูกประหลาดใจ และจ้องมองที่ดูกูเสี่ยว blankly เมื่อเขาเห็นความหนาวเย็นในดวงตาของเขา เขาทันทีเลยต้อง และกล่าวว่า: "โรเจอร์" เมื่อพวกเขาเสร็จสิ้นการพูดคุย ยามสองทันทีซ้าย "Alright ทุกคนสามารถดำเนินการต่อไป ลองไม่ให้เหตุการณ์ดังกล่าวทำลายห้องจัดเลี้ยงของเรา" กล่าวว่า คายเนสหยง Lan Na ขณะยกแก้วของเขา และรอยยิ้ม

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

จิ Xie มาร์ควิสจิเจ้าหน้าที่ Xie วิธีการที่มีประสิทธิภาพและน่าเกรงขาม นอกจากนี้เขาถูกทำให้หัวของเมืองมาทักทายพวกเขา แน่นอนพวกเขามีสถานะทางสังคมสูงมาก. เพื่อให้เป็นวิธีที่มันเป็นจิ Xie มาร์ควิสเป็นเจ้าของเมืองหยางโจว แต่ไม่มีใครรู้ว่าใครคนนี้คือ. ฝูงชนรู้สึกบิตโล่งใจตั้งแต่ศักดินาของหยางโจวเมืองเป็นของ จิ Xie มาร์ควิสกองทัพไม่ได้ไปโจมตีเมือง ที่กองทัพใหญ่ไม่ได้มาด้วยความตั้งใจที่เป็นอันตราย. "ไป อย่างรวดเร็วนำหัวของเมืองที่นี่แล้ว! "ตะโกนผู้นำของยามที่อยู่ด้านบนของประตูเพื่อให้เจ้าหน้าที่คนหนึ่งที่ไม่ได้ย้าย คนนั้นพยักหน้าและทันทีที่เหลืออยู่ในการดูแลของรัฐบาล เขาไม่เคยได้ยินอย่างชัดเจนคำพูดของทหารจิ Xie แม้ว่าเขาเคยได้ยินเฉพาะเมื่อเขาก็บอกว่าจะนำหัวของเมืองที่จะทักทายพวกเขา. รัฐบาลเป็นสถานที่ขนาดใหญ่และขนาดใหญ่ มีตารางได้ทุกที่ หัวของเมืองนา Lan Xiong ได้จัดงานเลี้ยงประจำปีซึ่งหลายเครื่องคราดที่ร่ำรวยและมีเกียรติได้รับการมีส่วนร่วม เขาไม่ได้รับเชิญหลินแซ่ แต่บรรยากาศเป็นที่น่าพอใจและมีชีวิตชีวาในขณะที่หลายคนเสนอขนมปังปิ้ง มันดูเหมือนว่านา Lan Xiong เป็นความภาคภูมิใจมากเพราะของลูกชายในกฎหมายใหม่ของเขาและเขาก็รู้สึกตื่นเต้นมากที่เขาได้รับอย่างไม่หยุดยั้งดื่ม. "ครูต้นแบบ" ในขณะที่การแพร่กระจายเสียงกังวลในอากาศรบกวนฝูงชน นา Lan Xiong ขมวดคิ้วและมองไปที่ระยะทางที่เห็นยามกังวลและรีบวิ่งไปกับเขา. "กองทัพใหญ่อยู่นอกเมืองและเราไม่ได้รู้ว่าเขาเป็นใครและสิ่งที่พวกเขากำลังทำที่นี่." กล่าวว่ายามที่เป็น เหงื่อออกอย่างต่อเนื่อง ฝูงชนที่ถูกตะลึงกองทัพมาถึงเมือง? ในขณะที่อีกภาพเงาปรากฏตัวขึ้นและได้รับการทำงานในทิศทางของพวกเขา. "หยุด!" ณ ลาน Xiong กล่าวว่า "คุณอยู่ที่นี่เพราะกองทัพเกินไป? อะไรคือสิ่งที่กองทัพทำตอนนี้? " " พวกเขาต้องการให้คุณไปและทักทายพวกเขา. "ยามสองซึ่งมากล่าวว่า นา Lan Xiong ขมวดคิ้วและมองหม่น. "บอกผู้นำของพวกเขาจะมาที่นี่จ่ายประการของเขาและขอโทษสำหรับความผิดของเขา." ในขณะที่เสียงเย็นและเดี่ยวมาจากที่นั่งโฮสต์ มันเป็น Du Gu เสี่ยวเขาก็โกรธและครึ่งเมาแล้ว น่าแปลกที่มีคนที่กล้ารบกวนเขาในช่วงที่จัดเลี้ยงและนอกจากนั้นพวกเขายังต้องการที่นา Lan Xiong มาทักทายพวกเขา ตั้งแต่ Du Gu เสี่ยวอยู่ที่นั่นพวกเขาจะต้องให้เขามีใบหน้าของเขาก็มีดังนั้นไม่ว่าใครมันก็ไม่พวกเขาจะต้องมาแสดงความเคารพและกราบขอโทษสำหรับการกระทำผิดกฎหมายเขา. หลายคนถอนหายใจเขาเป็นมันคุ้มค่าของสถานะทางสังคมของเขา เขาเป็นคนที่แข็งแรงมาก พวกเขาทุกคนตื่นตระหนกและเขาแทนที่จะสั่งก่อกวนที่จะมาและขอโทษสำหรับความผิดของพวกเขา Du Gu เสี่ยวเป็นลำพองหยิ่งและเกรงใจ. ยามมองกลายเป็นหินและประสาท: " แต่ ... .. " "ไม่มี แต่! บอกให้เขาได้รับมากกว่าที่นี่และขออภัยสำหรับความผิดของเขา บอกได้เลยว่า Du Gu เสี่ยวออกคำสั่งมิฉะนั้นพวกเขาจะเสียใจผลที่ตามมา. " Du Gu เสี่ยวยืนขึ้นและปล่อยบางฉีเย็น เสียงของเขาเย็นเช่นกัน. ยามรู้สึกประหลาดใจและ blankly จ้องมองที่ Du Gu เสี่ยว เมื่อเขาเห็นความหนาวเย็นในสายตาของเขาเขาพยักหน้าทันทีและกล่าวว่า ". โรเจอร์" . เมื่อพวกเขาเสร็จสิ้นการพูดคุยของทั้งสองยามซ้ายทันที". เอาล่ะทุกคนสามารถดำเนินการต่อให้ไม่ให้เหตุการณ์ดังกล่าวทำลายที่จัดเลี้ยงของเรา" ณ ลานกล่าวว่า Xiong ในขณะที่ยกแก้วของเขาและยิ้ม