method (also used by Betts et al.,

method (also used by Betts et al., 2003 and Schiefer and Gilbert, 2007)
stable control areas (CAs) were identified outside the landslide body
(stratified selection) where 16 CAs (i.e. ~1 600 points, corresponding
to a density of ~100 points per area) were selected randomly in these
stable areas. For the “1977–1969” differential DEM, the number of CAs
was lowered to 14 (~1 400 points) due to its reduced area. The
number of CAs (i.e. points) required was determined from the desired
computation accuracy of the statistical parameters (i.e. 1–2 cm in this
case). Then ME, SD, and RMSE from the “false” elevation differences at
these points were computed. The obtained results are only slightly
different from those described above (see Tables 3 and 4). However,
the ME values of −0.1 and +0.1 m, respectively, calculated for the
“1998–1988” and “1988–1977” differential DEMs have been found to
be significant by the t-test (p

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

วิธีการ (ใช้ Betts et al., 2003 และ Schiefer และ กิลเบิร์ต 2007)ระบุพื้นที่ควบคุมเสถียรภาพ (CAs) ภายนอกร่างกายดินถล่ม(stratified เลือก) 16 CAs (เช่น ~ 1 600 จุด ตรงความหนาแน่นของ ~ 100 จุดต่อพื้นที่) ถูกเลือกแบบสุ่มในเหล่านี้พื้นที่มีเสถียรภาพ สำหรับการ " 1977 – 1969" ส่วน DEM หมายเลข CAsถูกลดลงไป 14 (~ 1 จุด 400) ได้เนื่องจากพื้นที่ลดลง ที่หมายเลข CAs (เช่นคะแนน) ต้องถูกกำหนดจากที่ต้องคำนวณความถูกต้องของพารามิเตอร์ทางสถิติ (เช่น 1-2 เซนติเมตรในกรณี) แล้วฉัน SD และ RMSE จากความแตกต่างระดับ "เท็จ" ที่จุดเหล่านี้ถูกคำนวณจาก ผลได้รับมีเพียงเล็กน้อยแตกต่างจากที่อธิบายไว้ข้างต้น (ดูตารางที่ 3 และ 4) อย่างไรก็ตามME ค่าของ −0.1 และ +0.1 เมตร ตามลำดับ คำนวณสำหรับการ"ปี 1998 – 1988" และ " 1988 – 1977" แตกต่างกัน DEMs มีพบว่ามีความสำคัญ โดยการทดสอบที (p < 0.001) ในทั้งสองกรณี ดังนั้น การช่วงความไม่แน่นอนถูกกำหนดขึ้นใหม่ในภาพทั้งสองส่วนเป็น SD ME± (1.0; 1.96; 2.58) (ตาราง 5) ในกรณีของการ " 1977 – 1969"คำนวณค่า DEM แตกต่าง โดยทั้งสองวิธี (เช่นจุดตรวจสอบและ CAs) กันจริง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

วิธีการ (ที่ใช้โดยเบตต์ et al., 2003 และ Schiefer และกิลเบิร์ 2007)
พื้นที่ควบคุมเสถียรภาพ (CAs) ถูกระบุถล่มนอกร่างกาย
(การเลือกแซด) ที่ 16 CAs (เช่น ~ 1 600 จุดสอดคล้อง
ความหนาแน่นของ ~ 100 จุดต่อพื้นที่) ได้รับการสุ่มเลือกเหล่านี้ใน
พื้นที่ที่มีเสถียรภาพ สำหรับทางด้าน "1977-1969" ที่แตกต่างกัน DEM จำนวน CAs
ลดลงถึง 14 (~ 1 400 จุด) เนื่องจากการลดลงของพื้นที่
จำนวน CAs (จุด IE) ต้องถูกกำหนดจากที่ต้องการ
ความถูกต้องของพารามิเตอร์การคำนวณทางสถิติ (เช่น 1-2 ซม. ใน
กรณี) จากนั้น ME, SD และ RMSE จาก "เท็จ" ความแตกต่างของระดับความสูงที่
จุดเหล่านี้ได้รับการคำนวณ ผลที่ได้รับเป็นเพียงเล็กน้อย
ที่แตกต่างจากที่ระบุไว้ข้างต้น (ดูตารางที่ 3 และ 4) อย่างไรก็ตาม
ค่า -0.1 และ ME 0.1 เมตรตามลำดับการคำนวณสำหรับ
"1998-1988" และ "1988-1977" ความแตกต่าง DEMs ได้รับพบว่า
มีความสำคัญโดย t-test (p <0.001) ในทั้งสองกรณี . ดังนั้น
ช่วงเวลาที่ไม่แน่นอนได้รับการจัดตั้งขึ้นใหม่เพื่อให้ได้ภาพที่แตกต่างกันทั้ง
ในฐานะ ME ± (1.0; 1.96; 2.58) SD (ตารางที่ 5) ในกรณีของ "1977-1969"
ที่แตกต่างกัน DEM ค่าจากการคำนวณโดยวิธีการทั้งสอง (เช่นจุดตรวจสอบ
และ CAs) เป็นจริงเหมือนกัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

วิธี ( ใช้โดยเบต et al . , 2003 และ schiefer และ Gilbert , 2007 )
ควบคุมพื้นที่มั่นคง ( CAS ) ระบุนอกดินถล่มร่างกาย
( การแบ่ง ) ที่ 16 CAS ( เช่น ~ 1 600 จุดตาม
กับความหนาแน่นของ ~ 100 คะแนนต่อพื้นที่ ) ถูกสุ่มเลือกในเหล่านี้
มีพื้นที่ สำหรับ " 1977 – 2512 " ดิฟเด็ม หมายเลข CAS
ลดลง 14 ( ~ 1 400 จุด ) เนื่องจากการลดลงของพื้นที่
หมายเลข CAS ( เช่นจุด ) ต้องพิจารณาจากความถูกต้องของค่าพารามิเตอร์ที่ต้องการ
การคำนวณทางสถิติ ( เช่น 1 – 2 เซนติเมตร ในกรณีนี้
) แล้วฉัน , SD และ RMSE จาก " เท็จ " และความแตกต่างที่
จุดเหล่านี้ถูกคำนวณ . ผลการทดลองเพียงเล็กน้อย
แตกต่างจากที่อธิบายไว้ข้างต้น ( ดูตารางที่ 3 และ 4 ) อย่างไรก็ตาม ,
ฉันค่า− 0.1 และ 0.1 M ตามลำดับคำนวณสำหรับ
" 1998 – 1988 " และ " 1988 – 1977 " ดิฟ dems ได้

มีความสําคัญทางสถิติ ( p < 0.001 ) ในทั้งสองกรณี ดังนั้น ช่วงเวลาได้อีกครั้งก่อตั้งขึ้น
ความไม่แน่นอนทั้งค่าภาพ
ฉัน± ( 1.0 ; 1.96 ; 2.58 ) SD ( ตารางที่ 5 )ในกรณีของ " 1977 – 2512 "
ดิฟ เด็มการคำนวณโดยวิธีทั้งสอง ( คือตรวจสอบและจุด
CAS ) หากลุ่มเดียวกัน