Chapter 012 The Young Master Tang…T

Chapter 012 The Young Master Tang…
Today, Jun Xie who had nothing to do was talking to Little Ke. During this past month, the great changes which happened to Jun Xie caused Little Ke to be less fearful of him. Even though she was still unwilling to go too near him, at least she was no longer showing such extreme rejection towards him, especially towards his story telling. Every time at this hour, the little girl would carry an incense pot with her two hands as she listened attentively to his story, lest she missed a single sentence; her big eyes blinking as she sat in front of Jun Xie. She followed each story as each of the characters encountered happiness and sadness, laughter and tears. When a handsome prince appears, her eyes widened as she became uncontrollably excited…

Jun Xie once told the story of the little mermaid; it made the little girl so moved she burst into tears akin to a river breaching the dike, sobbing and weeping for one whole day… Ever since that day, Jun Xie swore to himself never to tell tragic stories to women!

Those tears… can drown a person to death!

“Young Master, Young Master Tang has arrived.”

Jun Xie was telling the story of how the monkey Sun was being captured in the Eight Diagrams Furnace, the little Lolita once again held on to the incense pot as she stood before him, her eyes kept blinking non-stop as she listened attentively, when a body guard suddenly rushed in to report.
“Young Master Tang?” Jun Xie raised his head, feeling confounded. He then pulled out the memories regarding this person out from his head. “Invite him in.”

From far across the courtyard, a meatball started ‘rolling’ towards him, as it rolled it shouted: “Third Young Master, Brother Moxie, save me! This is a really terrifying problem!”

Jun Xie stared with wide-open eyes, his mouth left hanging in the air, completely startled by the sight of the rolling meatball. It was simply unimaginable that a meatball could actually talk! It was only after the meatball came close to him did he realize that it was actually a human!

This person must certainly not have a neck, or at least it was not observable even with Third Young Master Jun’s eyesight. His shoulders were wide, his arms short and thick and his head round, spearheading the streamlined shape. Both his thighs were extremely short and thick! As he moved, his body fat surged magnificently, just like the constantly superseding waves of the Yangtze River. In short, he can be described as anything but bamboo like. However, he does not look like a human…

Walking in from the door of the courtyard, which spanned seemingly but a few steps had left him gasping for air, wiping his sweat non-stop and obviously very tired. This person was none other than Young Master of the Tang Family, whose position and fame was on par with the Jun Family: Tang Yuan!
He really does look like him, but he seemed even bigger than before. Jun Xie thought to himself.

“Uh… Young Master Tang, what is wrong with you? What could possibly happen for you to scream save me? Which blind idiot provoked you this time?” Jun Xie asked as he observed Jun Moxie’s best friend standing before him, holding back his desire to laugh.

“Bloody grannies! Who else if not those slops from the Li and Meng Families!” Young Master Tang was outraged; he strove to force his eyes to reveal themselves from among the thick flesh, succeeding in opening a narrow slit. “Brother, for the past few days I had been inside the Thousand Gold Hall for a good ten days, losing a total of a hundred and fifty thousand silver liangs! Third Young Master, you have to help! Otherwise… when I go home, my old man will beat me to death!”

[TL: Liang is a form of currency.]
“A hundred and fifty thousand silver liangs!” Jun Xie was shocked. “How did you lose so much money? Wait, where did you even get so much money?”

Tang Yuan gave a loud sigh. “In the beginning, I was actually winning. I won up to a total of fifty thousand…”

“If they do not let you win, would you continue gambling? What exactly were you playing there to lose so much? You really got some guts!” Jun Xie stared at him.

Tang Yuan dared not refute, and just grumbled: “Last month, didn’t you end up losing a hundred thousand liang yourself? Mine is just a little bit higher than yours, and yet you…”

“What is the point of telling me that? Besides, a mere hundred and fifty thousand silver liangs is not something your Tang family cannot part with. Was there any need to come here yelling save me?” Jun Xie suddenly realized that these people could not be evaluated using common sense. These people are your typical spend thrifty young masters!
“Even if it’s your old man, he would not possibly murder you just for a mere hundred and fifty thousand silver liangs. It’s not like you have never lost so much before…”

“But, but after I lost all my money, I told them that I would go home to get more. It was then that Li Bo incited me, saying that ev

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

บท 012 ถังต้นแบบหนุ่ม...วันนี้ Jun เจียที่ไม่มีอะไรทำเป็นพูดกับ Ke น้อย ขณะนี้ผ่านมาเดือน ดีการเปลี่ยนแปลงที่เกิดขึ้นกับจุนเจียเกิด Ke น้อยจะน่ากลัวน้อยกว่าของเขา แม้ว่าเธอยังคงยอมเข้าไปใกล้เขามากเกินไป น้อยเธอถูกไม่แสดงการปฏิเสธดังกล่าวมากต่อเขา โดยเฉพาะอย่างยิ่งต่อบอกเรื่องราวของเขา ทุกครั้งที่ชั่วโมงนี้ สาวน้อยจะมีกระถางธูปมี ด้วยสองมือของเธอเป็นเธอฟังบริการเสิร์ฟเรื่องราวของเขา เกรงว่าเธอพลาดประโยคเดียว ตาของเธอใหญ่กะพริบขณะที่เธอนั่งหน้าเจีย Jun เธอตามเรื่องราวแต่ละแต่ละตัวพบความสุข และความโศกเศร้า เสียงหัวเราะ และน้ำตา เมื่อเจ้าชายหล่อปรากฏ ดวงตาของเธอ widened เธอเป็นเขาตื่นเต้น...เจีย Jun บอกเรื่องราวของเงือกน้อย ครั้งเดียว มันทำให้สาวน้อยเพื่อย้ายเธอระเบิดไหลเหมือนกับน้ำ breaching เขื่อนหลี่ sobbing และร้องไห้ทั้งวันหนึ่ง... ตั้งแต่วันที่ มิ.ย.เจีย swore พระองค์จะบอกเล่าเรื่องราวน่าเศร้ากับผู้หญิงน้ำตา...ที่สามารถจมน้ำตายคนตาย"หนุ่มต้น ถังหลักยังมาถึง"เจีย Jun บอกเรื่องว่าลิงซันถูกจับในเตาไดอะแกรมแปด Lolita น้อยอีกครั้งวันที่หม้อธูปเป็นเธอยืนก่อนเขา ดวงตาของเธอยังคงกะพริบไม่หยุดเธอฟังสดับตรับ เมื่อร่างกายรักษาทันทีรีบรายงาน"ถังหลักยัง" มิ.ย.เจียยกศีรษะ รู้สึก confounded เขาแล้วดึงความทรงจำเกี่ยวกับบุคคลนี้ออกจากหัวของเขา "เชิญเขาใน"จากไกลข้ามคอร์ทยาร์ด ลูกชิ้นเริ่มต้น 'รีด' ต่อพระองค์ จะสะสมมันตะโกน: "สามหนุ่มหลัก พี่ Moxie บันทึกฉัน นี่คือปัญหาที่น่ากลัวจริง ๆ "มิ.ย.เจียเริ่ม ด้วยตา wide-open ซ้ายปากเขาแขวนในอากาศ startled ทั้งหมด โดยสายตาของลูกชิ้นกลิ้ง มันเป็นเพียงความคับขันว่า ลูกชิ้นที่สามารถพูดคุยจริง ก็หลังจากลูกชิ้นมาใกล้กับเขา ไม่ได้เขารู้ว่า มันเป็นจริงมนุษย์คนนี้แน่นอนไม่ต้องเป็นคอ หรือน้อย ไม่ observable แม้ ด้วยสายตาของ Jun Young หลักสาม ไหล่ของเขาก็กว้าง ศีรษะและแขนของเขาสั้น และหนา กลม spearheading ทรงประสิทธิภาพ ต้นขาทั้งสองของเขาหนา และสั้นมาก ขณะที่เขาย้าย ไขมันในร่างกายของเขาจากเพิ่มขึ้นอย่างประหลาด เหมือนคลื่นของแม่น้ำแยงซี superseding ตลอดเวลา ในระยะสั้น เขาสามารถจะอธิบายเป็น anything but ไม้ไผ่เช่น อย่างไรก็ตาม เขาไม่เหมือนมนุษย์...เดินจากประตูของคอร์ตยาร์ด ซึ่งมาดูเหมือนว่า แต่กี่ได้ทิ้งเขา gasping สำหรับอากาศ เช็ดเหงื่อของเขาไม่หยุด และเหนื่อยมากอย่างชัดเจน ผู้นี้คือไม่มีอื่น ๆ กว่าต้นหนุ่มของตระกูลถัง ตำแหน่งและชื่อเสียงถูกไล่เลี่ยกับครอบครัว Jun: ถังหยวนเขาจริง ๆ เหมือนเขา แต่เขาดูเหมือนจะใหญ่กว่าก่อน เจียมิ.ย.คิดว่า ตนเอง"บริการ... หนุ่มต้นแทง สิ่งที่เป็นคุณ ที่อาจเกิดขึ้นอาจให้ร้องบันทึกฉัน คนบ้าที่ตาบอดท่านคุณเวลานี้" มิ.ย.เจียขอเป็นเขาสังเกตเห็น Jun Moxie เพื่อนยืนเขาก่อน กลับเก็บความปรารถนาของเขาจะหัวเราะ"เลือด grannies ใครบ้างถ้าไม่ใช่เหล่า slops ลี่และครอบครัวเมง" ถังหลักยังถูก outraged เขา strove บังคับตาให้เหมาะกับตัวเองจากเนื้อหนา ประสบความสำเร็จในการเปิดร่องแคบ "พี่ ดีผ่านมาไม่กี่วันผมเคยภายในศาลาทองพันวันดีสิบ สูญเสียจำนวนร้อย และสิบพันเงิน liangs สามหนุ่มต้น คุณจะต้องช่วย มิฉะนั้น...เมื่อฉันกลับบ้าน คนเก่าของฉันจะตีฉันตาย! "[TL: เหลียงเป็นรูปแบบของสกุลเงิน]"การร้อย และห้าหมื่นเงิน liangs" เจีย Jun ตกใจ "การทำคุณสูญเสียเงินมาก รอ ที่คุณจะได้รับเงินมาก"ทังหยวนให้แยกกันดัง "ในการเริ่มต้น ฉันถูกจริงชนะ ข้าชนะแล้วได้จำนวนห้าหมื่น...""พวกเขาไม่ให้คุณชนะ จะต่อเล่นการพนันหรือไม่ ที่ว่าถูกคุณเล่นมีสูญเสียมากหรือไม่ คุณจริง ๆ มีกึ๋นบาง" เจีย Jun จ้องไปที่เขาทังหยวนกว่ายุค และเพียง grumbled: "เดือน ไม่คุณเอยเหลียงร้อยพันแพ้ตัวเองหรือไม่ ฉันมีเพียงนิดเดียวสูงกว่าคน และ ยังคุณ... "อะไรคือจุดบอกฉันที่ นอกจาก liangs เงินร้อยเพียง และห้าหมื่นไม่ได้บางครอบครัวถังไม่ผละ ไม่มีใดต้องมาที่นี่ตะโกนบันทึกฉัน? " มิ.ย.เจียก็รับรู้ว่า คนเหล่านี้ไม่สามารถประเมินโดยใช้สามัญสำนึก คนเหล่านี้เป็นของคุณโดยทั่วไปใช้น้อยแบบประหยัด"แม้ว่าจะเป็นของคุณคนเก่า เขาจะไม่อาจฆ่าคุณสำหรับร้อยเพียง และห้าหมื่น liangs เงิน จึงไม่เหมือนคุณไม่ได้สูญเสียมากก่อน... ""แต่ แต่หลังจากที่หายไปทั้งหมดเงินของฉัน ฉันบอกว่า ที่ฉันจะกลับบ้านให้ได้มากขึ้น ก็ แล้วที่บ่อ Li incited ฉัน บอกว่า ev

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

บทที่ 012 หนุ่มโทถัง ...
วันนี้มิถุนายน Xie ที่มีอะไรจะทำอย่างไรได้พูดคุยกับอีตาเล็ก ๆ น้อย ๆ ในช่วงเดือนที่ผ่านมานี้มีการเปลี่ยนแปลงที่ดีที่เกิดขึ้นกับมิถุนายน Xie เล็ก ๆ น้อย ๆ ที่เกิด Ke จะเป็นที่น่ากลัวน้อยกว่าของเขา แม้ว่าเธอจะยังคงไม่เต็มใจที่จะไปอยู่ใกล้เขามากเกินไปอย่างน้อยเธอก็ไม่ได้แสดงให้เห็นถึงการปฏิเสธรุนแรงเช่นต่อเขาโดยเฉพาะอย่างยิ่งที่มีต่อเรื่องราวของเขาบอก เวลาในชั่วโมงนี้ทุกสาวน้อยจะนำหม้อธูปด้วยมือทั้งสองข้างของเธอที่เธอตั้งใจฟังเรื่องราวของตนเกรงว่าเธอคิดถึงประโยคเดียว; ดวงตาขนาดใหญ่ของเธอกระพริบขณะที่เธอนั่งอยู่ในด้านหน้าของ Xie มิถุนายน เธอเดินตามแต่ละเรื่องแต่ละตัวละครที่พบความสุขเสียงหัวเราะและความโศกเศร้าและน้ำตา เมื่อเจ้าชายที่หล่อปรากฏดวงตาของเธอกว้างขึ้นขณะที่เธอกลายเป็นความตื่นเต้นอย่างบ้าคลั่ง ... มิถุนายน Xie เคยบอกเล่าเรื่องราวของนางเงือกน้อยนั้น มันจะทำให้สาวน้อยเพื่อย้ายเธอออกมาเป็นน้ำตาคล้ายกับแม่น้ำละเมิดเขื่อนร้องไห้และร้องไห้ทั้งวันหนึ่ง ... นับตั้งแต่วันนั้นมิถุนายน Xie สาบานกับตัวเองไม่เคยที่จะบอกเล่าเรื่องราวที่น่าเศร้ากับผู้หญิง! น้ำตาเหล่านั้น ... สามารถกลบ คนที่จะตาย! "หนุ่มโทหนุ่มโทถังได้มาถึง." มิถุนายน Xie ได้รับการบอกเล่าเรื่องราวของวิธีการที่ลิงอาทิตย์ที่ถูกบันทึกในแปดไดอะแกรมเตาที่โลลิต้าเล็ก ๆ น้อย ๆ ที่จัดขึ้นอีกครั้งในหม้อธูปขณะที่เธอยืนอยู่ ก่อนหน้าเขาตาของเธอเก็บไว้กระพริบไม่หยุดขณะที่เธอได้ฟังอย่างตั้งใจเมื่อยามร่างกายก็รีบในรายงาน. "หนุ่มโทถัง?" มิถุนายน Xie ยกศีรษะของเขารู้สึกสับสน จากนั้นเขาก็ดึงออกมาจากความทรงจำเกี่ยวกับคนคนนี้ออกจากหัวของเขา "เชิญเขาใน." จากไกลทั่วลานลูกชิ้นเริ่ม 'กลิ้ง' ต่อเขาในขณะที่มันรีดมันตะโกน: "สามหนุ่มโทบราเดอร์ม็อกซี่, ช่วยฉัน! ปัญหานี้เป็นปัญหาที่น่ากลัวจริงๆ! "มิถุนายนXie จ้องมองด้วยดวงตาที่เปิดกว้างปากซ้ายของเขาแขวนอยู่ในอากาศตกใจอย่างสมบูรณ์โดยสายตาของลูกชิ้นกลิ้ง มันเป็นไปไม่ได้เป็นเพียงที่ลูกชิ้นจริงสามารถพูดคุย! มันเป็นเพียงหลังจากลูกชิ้นมาใกล้ชิดกับเขาเขาก็รู้ว่ามันเป็นจริงมนุษย์! คนนี้ต้องไม่แน่นอนมีคอหรืออย่างน้อยมันก็ไม่ได้สังเกตถึงแม้จะมีสายตาที่สามหนุ่มจุนโท ไหล่ของเขาคือกว้างแขนสั้นและหนาและรอบศีรษะของเขาหัวหอกรูปร่างที่เพรียว ต้นขาทั้งสองของเขาเป็นระยะสั้นและหนามาก! ในขณะที่เขาย้ายไขมันในร่างกายของเขาเพิ่มขึ้นอย่างงดงามเช่นเดียวกับคลื่นอย่างต่อเนื่องแทนของแม่น้ำแยงซี ในระยะสั้นเขาสามารถอธิบายได้ว่าอะไร แต่เหมือนไม้ไผ่ แต่เขาไม่ได้มีลักษณะเหมือนมนุษย์ ... เดินเข้ามาจากประตูของลานซึ่งทอด แต่ดูเหมือนไม่กี่ขั้นตอนได้ทิ้งเขาอ้าปากค้างสำหรับอากาศเช็ดเหงื่อของเขาไม่หยุดและเห็นได้ชัดเหนื่อยมาก คนนี้ไม่ใช่ใครอื่นนอกจากโทหนุ่มถังครอบครัวที่มีตำแหน่งและมีชื่อเสียงเป็นที่ตราไว้กับจุนครอบครัว: ถังหยวนเขาจริงๆจะมีลักษณะเหมือนเขาแต่ดูเหมือนว่าเขายิ่งใหญ่กว่าเดิม มิถุนายน Xie คิดกับตัวเอง. "เอ่อ ... หนุ่มโทถังเป็นสิ่งที่ผิดปกติกับคุณ? สิ่งที่อาจจะเกิดขึ้นสำหรับคุณที่จะกรีดร้องบันทึกฉัน? ซึ่งคนโง่ตาบอดเจ็บใจคุณครั้งนี้หรือไม่ "มิถุนายน Xie ถามในขณะที่เขาสังเกตเห็นเพื่อนที่ดีที่สุดของ Moxie มิถุนายนยืนอยู่ตรงหน้าเขาถือกลับความปรารถนาของเขาที่จะหัวเราะ." grannies เลือด! ใครถ้าไม่ slops ผู้ที่มาจากครอบครัวและหลี่เม้ง "หนุ่มโทถังถูกทำลาย! เขาพยายามที่จะบังคับให้ดวงตาของเขาที่จะเปิดเผยตัวเองจากบรรดาเนื้อหนาที่ประสบความสำเร็จในการเปิดร่องแคบ "พี่ชายอีกสองสามวันที่ผ่านมาฉันได้รับภายในฮอลล์พันทองดีสิบวันสูญเสียรวมของหนึ่งแสนห้าหมื่น liangs เงิน! สามหนุ่มโทคุณต้องช่วย! มิฉะนั้น ... เมื่อฉันกลับบ้านคนเก่าของฉันจะชนะฉันไปสู่ความตาย! "[TL:. เหลียงเป็นรูปแบบของสกุลเงิน]!" หนึ่งแสนห้าหมื่น liangs เงิน "มิถุนายน Xie ตกใจ "คุณไม่เสียเงินมาก? รอที่ไม่คุณจะได้รับเงินมาก? "ถังหยวนให้ถอนหายใจเสียงดัง "ในตอนแรกฉันเป็นจริงชนะ ฉันได้รับรางวัลรวมถึงห้าสิบพัน ... "" ถ้าพวกเขาจะไม่ปล่อยให้คุณชนะคุณจะยังคงเล่นการพนัน? ว่าสิ่งที่คุณกำลังเล่นที่นั่นที่จะสูญเสียมาก? จริงๆคุณมีบางความกล้า "มิถุนายน Xie จ้องมองมาที่เขา.! ถังหยวนไม่กล้าปฏิเสธและเพียงแค่บ่น" เมื่อเดือนที่แล้วคุณไม่สิ้นสุดการสูญเสียแสนเหลียงตัวเอง? ฉันเป็นเพียงเล็กน้อยสูงกว่าของคุณและยังให้คุณ ... "" สิ่งที่เป็นจุดที่บอกฉันว่า? นอกจากนี้ยังมีเพียงแสนห้าหมื่น liangs เงินไม่ใช่สิ่งที่ครอบครัวถังของคุณไม่ได้เป็นส่วนหนึ่งกับ คือมีความต้องการที่จะมาที่นี่ฉันตะโกนบันทึกใด ๆ ? "มิถุนายน Xie ก็รู้ว่าคนเหล่านี้ไม่สามารถได้รับการประเมินโดยใช้สามัญสำนึก คนเหล่านี้โดยทั่วไปใช้จ่ายของคุณโทหนุ่มประหยัด! "แม้ว่าจะเป็นคนเก่าของคุณเขาจะไม่อาจฆ่าคุณเพียงแค่สำหรับเพียงแสนห้าหมื่น liangs เงิน มันไม่เหมือนที่คุณไม่เคยสูญเสียมากก่อน ... "" แต่ แต่หลังจากที่ฉันสูญเสียเงินทั้งหมดของฉันฉันบอกพวกเขาว่าผมจะกลับบ้านจะได้รับเพิ่มเติม ถูกแล้วที่หลี่บ่อเข้าฝันฉันบอกว่า EV

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

บทที่ 012 นายน้อย ตัง . . . . . . .วันนี้ จุนเซี้ยใครมีอะไรคุยน้อยไป . ในช่วงเดือนที่ผ่านมานี้ การเปลี่ยนแปลงที่ดีที่เกิดขึ้นทำให้จุนเซี้ยน้อยไปอาจจะน้อยลง กลัวเขา แม้ว่าเธอยังไม่เต็มใจที่จะไปใกล้เขา อย่างน้อยเธอก็ไม่ได้แสดงเช่นสุดโต่งปฏิเสธต่อเขา โดยเฉพาะกับเรื่องราวของเขาบอก ทุกๆเวลา ณชั่วโมงนี้ สาวน้อยจะถือธูปหม้อด้วยสองมือของเธอขณะที่เธอฟังอย่างตั้งใจ เรื่องราวของเขา เกรงว่าเขาคิดถึงประโยคเดียว ตาใหญ่ของเธอกระพริบเมื่อนางนั่งอยู่ในด้านหน้าของจุนเซี่ย . เธอตามแต่ละเรื่องเป็นแต่ละตัวอักษรที่พบความสุขและความเศร้า เสียงหัวเราะ และน้ำตา เมื่อเจ้าชายรูปงามปรากฏขึ้น ดวงตาเบิกกว้าง เธอเริ่มหวาดกลัว ตื่นเต้น . . . . . . .จุนเซี่ยเมื่อบอกเรื่องราวของนางเงือกน้อย มันทำให้สาวน้อยมา เธอร้องไห้ออกมาคล้ายกับแม่น้ำพังทลายคันกั้นสะอื้นและร้องไห้หนึ่งวันเต็ม . . . . . . . ตั้งแต่วันนั้น จุนเซี่ยสาบานกับตัวเองไม่เคยบอกเรื่องราววิปโยคเพื่อผู้หญิง !น้ำตา . . . . . . . ผู้ที่สามารถทำให้คนถึงตาย !" นายน้อย นายน้อย ตังก็มาถึง .จุนเซี่ยได้บอกเรื่องราวของวิธีลิงซันถูกจับในแปดแผนภาพที่เตา โลลิต้าน้อยอีกครั้งจับธูปหม้อขณะที่เธอยืนอยู่ตรงหน้าเขา สายตาของเธอยังคงกระพริบไม่หยุด เธอเงี่ยหูฟังอย่างตั้งใจ เมื่อบอดี้การ์ดก็วิ่งเข้าไปในรายงาน" คุณชายถัง " จุน เซี่ย ยกศีรษะของเขา รู้สึกอับอาย จากนั้นเขาก็ดึงความทรงจำเกี่ยวกับคนๆนี้ออกไปจากหัว " เชิญเขาเข้ามา .จากไกลข้ามสนาม ลูกชิ้นเริ่มกลิ้งต่อเขา เป็นรีดมันตะโกน : " สามคุณชายพี่ Moxie , ช่วยฉันด้วย ! ปัญหานี้เป็นปัญหาที่น่ากลัวจริงๆ "จุนเซี่ยจ้องกับดวงตาเบิกกว้าง ปากด้านซ้ายของเขาแขวนอยู่ในอากาศ ก็สะดุ้งกับสายตาของกลิ้งลูกชิ้น . มันเป็นเพียงแค่จินตนาการว่าลูกชิ้นจะพูด ! มันเป็นเพียงหลังจากที่ลูกชิ้นมาใกล้เขา เขาตระหนักว่า จริงๆแล้วมันคือมนุษย์ !คนๆนี้ต้องไม่มีคอ หรืออย่างน้อยก็ไม่สังเกตถึงสายตาสามคุณชายจุน ไหล่ของเขากว้างแขนสั้นและหนา และหัวของเขารอบ หัวหอกรูปร่างเพรียวลม ทั้งต้นขาของเขาแสนสั้นและหนา ! เป็นเขาย้ายไขมันในร่างกายของเขาเพิ่มขึ้นอย่างงดงาม เหมือนตลอดเวลา superseding คลื่นของแม่น้ำแยงซี สั้นๆ เขาสามารถอธิบายได้ว่าอะไร แต่ที่ไผ่ชอบ แต่เขาดูไม่เหมือนมนุษย์ . . . . . . .เดินเข้ามาจากประตูของลาน ซึ่งถูกปรากฏอยู่ แต่ไม่กี่ก้าวซ้ายเขาขาดอากาศ เช็ดเหงื่อของเขาไม่หยุด และเห็นได้ชัดว่าเหนื่อยมาก คนๆนี้จะเป็นใครไปไม่ได้นอกจากนายน้อยแห่งตระกูลถังซึ่งมีฐานะและชื่อเสียงได้เสมอกับครอบครัวจุน : ทังหยวนเขาทำเหมือนเขา แต่ดูเหมือนเขาจะยิ่งใหญ่กว่าก่อน จุนเซี่ยคิดกับตัวเอง" เอ่อ . . . . . . . คุณชายถัง เกิดอะไรขึ้นกับคุณ ? สิ่งที่อาจจะเกิดขึ้นสำหรับคุณที่จะกรีดร้องออกมาช่วยฉัน ? ที่โง่ ตาบอด ยั่วคุณ ? " จุนเซี่ยถามขณะที่เขาสังเกตยืนเป็นเพื่อนจุน Moxie ก่อนที่เขาอดกลั้นความปรารถนาของเขาที่จะหัวเราะ" บลัดดี้ คุณยาย ! จะเป็นใครถ้าไม่ใช่อาหารจากลีและครอบครัวเมิง " คุณชายถัง โกรธแค้น เขาพยายามบังคับสายตาของเขาที่จะเปิดเผยตัวเอง จากเนื้อหนา ประสบความสำเร็จในการเปิดกรีดที่แคบ " พี่ชาย ผ่านมาไม่กี่วัน ผมได้เข้าไปพันทอง ฮอลล์ สำหรับสิบวันที่ดี สูญเสียทั้งหมดร้อยห้าสิบพันเงิน liangs ! สาม นายน้อย คุณต้องช่วย มิฉะนั้น . . . . . . . เมื่อผมกลับบ้าน พ่อจะตีผมให้ตาย "[ TL : เลี่ยงเป็นรูปแบบของสกุลเงิน . ]" หนึ่งแสนห้าหมื่น liangs สีเงิน " จุน เซี่ย ตกใจ " แล้วคุณต้องเสียเงินมาก เดี๋ยว , คุณจะได้รับเงินมากที่ ? "ทังหยวนถอนหายใจเสียงดัง " ในตอนแรกผมก็ชนะ ฉันจะให้ทั้งหมด ห้าหมื่น . . . . . . . "" ถ้าพวกเขาไม่ได้ช่วยให้คุณชนะ คุณจะยังคงการพนัน ? อะไรที่คุณเล่นนั้นเสียเหลือเกิน คุณต้องมีความกล้า ! " จุน เซี่ย จ้องมองเขาทังหยวน ไม่กล้าปฏิเสธ และคร่ำครวญ " เมื่อเดือนที่แล้ว คุณไม่ได้สิ้นสุดขึ้นการสูญเสียแสนเลี่ยงเอง ฉันเป็นเพียงเล็กน้อยที่สูงกว่าคุณ แต่คุณ . . . . . . . "" อะไรคือจุดบอกฉันแบบนั้น นอกจากนี้ เพียงหนึ่งแสนห้าหมื่น liangs เงินไม่ใช่สิ่งที่คุณตั้งครอบครัวไม่สามารถเป็นส่วนหนึ่งกับ มีอะไรที่ต้องมาตะโกน ช่วยชีวิตฉัน " จุน เซี่ย พลันตระหนักว่า คนเหล่านี้ไม่สามารถประเมินการใช้สามัญสำนึก คนเหล่านี้ของคุณโดยทั่วไปใช้จ่ายคุณชายประหยัด !" ถ้ามันเป็นพ่อ เขาก็ไม่อาจจะฆ่าเธอ แค่เพียงหนึ่งแสนห้าหมื่น liangs สีเงิน มันไม่เหมือนกับที่คุณเคยสูญเสียมากขนาดนี้มาก่อน . . . . . . . "" แต่หลังจากที่ฉันสูญเสียเงินทั้งหมดของฉัน ฉันบอกพวกเขาว่าฉันจะกลับบ้านได้