Tadaima, Kuroko." Mikoto Misaka kic

Tadaima, Kuroko." Mikoto Misaka kicked off her shoes as she entered the dorm, feeling completely exhausted after a whole afternoon of chasing that stupid Touma around. The brunette frowned, scoffing. "There's no way he's a level 0…that liar...and calling me 'biribiri'…what the hell's his problem?"

Throwing her hands up in frustration, Misaka made her way to the kitchen. Walking in, she almost hit her head on the low door frame, swearing under her breath. "I thought deluxe suite would actually mean deluxe…even though this is a kitchen and a living room more than the dorm before, I just wish the kitchen wasn't so cramped…"The girl reached into the fridge for a bottle of water, breaking the seal and taking a swig.

She sighed, leaning on the counter. "That stupid jerk…ruining my plans and trying to be a hero all the time." A light blush colored the level 5's cheeks and she kicked the fridge lightly.

Misaka was exhausted and lounged in the kitchen for a while longer, basking in the silence. "I wonder if Kuroko's still out on patrol…? If she were here, she'd be all over me by now." She sprawled onto the countertop, sighing at the cool feel of the granite on her flushed cheeks. "She's been working so hard lately…maybe I should bake some…cookies for her…" Tokiwadai's railgun started to drift off, mumbling to herself. Her knees began to buckle and she slid down.

Suddenly, she fell flat onto the floor, letting out a cry as her bottom met the tiled floor. "Ouch!" She rubbed her sore backside, standing up gingerly. "Guh…That was stupid…" Misaka dragged herself into the hallway, heading towards the bedroom she shared with Kuroko.

She had her hand on the doorknob, but suddenly hesitated. It was faint, but she could hear something, someone in the room. Her eyes widened. Wasn't Kuroko…still with Judgement…?

Misaka pressed her ear against the door, her blood pressure rising. In her state, she wondered if she could even beat a level 4. The sweat beading on her forehead, the girl strained her ears to hear.

"-sama…"

"O-onee-sama…"

"K-Kuroko…?" The railgun had a bad feeling, one that she just couldn't shake. She had an idea what Kuroko was doing in there, but she didn't want to know.

"Mi-Misaka…Onee-sama! Ahnn…"

Misaka slid down against the door, her breath coming in short gasps, her left eye twitching angrily. "Is she…d-doing what I think she's doing…?" The girl shook her head. "Actually…I wouldn't put it past her to do this…"

Cracking the door open only a fraction, Misaka peered in through the slit. There, she could see Kuroko, on her bed, bent over on the mattress. The railgun blushed furiously, her mind invaded with the image of Kuroko with her hand clenched between her thighs, calling out her name as she made those..those noises.

"O-Onee…O-Onee-sama! Misaka Onee-sama…Hah…hah…"

Her panties were strung around her ankles, her hand moving rigourously as she moaned in pleasure.

Misaka couldn't tear her eyes away. Her mouth hung open in shock, a strange sensation rippling through her body.

"Misaka…Misaka! A-Aahnn…I-I love you Onee-sama…Onee-sama…"

Misaka plugged her ears as she closed the door. She clumsily stumbled through the hallway, grabbing her bag as she stepped into her shoes. Without a backwards glance, she rushed out, closing the door behind her.

Sitting in the living room watching TV, Kuroko chewed on her straw, rattling it in the empty pop can. Glancing up at the clock, she bit down on the plastic even harder, getting more anxious as she watched the seconds tick past. "Onee-sama's so late today…I wonder if she's going to miss curfew again…"

Kuroko suddenly jumped up as she heard the door swing open. She rushed into the hallway, greeting her roommate. "Okaeri nasai, Misaka Onee-sama!" She giggled as she flung herself at Misaka, smothering her onee-sama with a bear hug.

However, Kuroko noticed that today, Misaka was acting strange. Usually, she wouldn't let her do this, shocking her until she let go...

"O-Onee-sama, is something wrong?" Kuroko released her hold on Misaka, wondering if she did something to make her mad again. She looked up at the railgun's face and was surprised at the solemn and sad expression that she saw. "Misaka…Onee-sama?"

"S-Sorry, Kuroko!" Misaka forced a smile to her face, avoiding the teleporter's eyes. "I'm just really tired today." Dropping her bag, Misaka retreated into the bedroom, leaving Kuroko standing in the hallway.

"Was it…something I did…?"

Later that night, Kuroko and Misaka were getting ready for bed. Usually, Misaka was the last to use the bathroom, but today, it seemed like the railgun wasn't herself. The level 5 was already tucked in beneath the sheets, Kuroko in the washroom, brushing her teeth.

The judgement member was used to Misaka being mean sometimes, but this was completely different. There was tension in the air, a suffocating feeling that made her feel like she did something to make her angry.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

Tadaima, Kuroko. "Mikoto Misaka เตะถอดรองเท้าของเธอขณะที่เธอเดินเข้าไปในหอพักรู้สึกหมดอย่างสมบูรณ์หลังจากที่ช่วงบ่ายทั้งหมดของการไล่ที่โง่ Touma รอบ. สีน้ำตาลขมวดคิ้วเย้ยหยัน." ไม่มีทางที่เขาเป็นระดับ 0 ... โกหกที่ไม่ได้ .. .and เรียกผมว่า 'biribiri ... สิ่งที่นรกของปัญหาของเขา? " โยนมือของเธอขึ้นมาในแห้ว Misaka ทำทางของเธอไปที่ห้องครัว. เดินในเธอเกือบจะตีหัวของเธอในกรอบประตูต่ำสาบานภายใต้ลมหายใจของเธอ." ฉันคิดว่าดีลักซ์สวีทจะจริงหมายถึงเดอลุกซ์ ... แม้ว่านี้เป็นห้องครัวและห้องนั่งเล่นมากกว่าหอพักก่อนผมเพียงแค่ต้องการห้องครัวไม่ได้คับแคบดังนั้น ... "หญิงสาวเอื้อมมือเข้าไปในตู้เย็นสำหรับขวดน้ำทำลาย ตราประทับและการ swig ได้. เธอถอนหายใจพิงบนเคาน์เตอร์. "นั่นกระตุกโง่ ... ทำลายแผนการของฉันและพยายามที่จะเป็นพระเอกตลอดเวลา." ปัดแก้มสีอ่อนระดับ 5 ของแก้มและเธอเตะตู้เย็นเบา ๆ . Misaka ได้หมดและ lounged ในห้องครัวในขณะที่อีกต่อไปอาบแดดในความเงียบ. "ฉันสงสัยว่า Kuroko ยังคงออกลาดตระเวน ... ? ถ้าเธออยู่ที่นี่เธอต้องการจะทั่วทุกมุมฉันโดยขณะนี้. "เธอนอนเหยียดยาวอยู่บนเคาน์เตอร์ถอนหายใจที่รู้สึกเย็นสบายของหินแกรนิตบนแก้มล้างของเธอ." เธอได้ทำงานอย่างหนักเพื่อที่เมื่อเร็ว ๆ นี้ ... บางทีฉันควรอบบางอย่าง ... คุกกี้ สำหรับเธอ ... "Railgun Tokiwadai เริ่มที่จะลอยออกพึมพำกับตัวเอง. หัวเข่าของเธอเริ่มที่จะหัวเข็มขัดและเธอเลื่อนลง. ทันใดนั้นเธอตกหลุมแบนลงบนพื้นให้ออกมาร้องไห้เป็นด้านล่างของเธอได้พบกับพื้นกระเบื้อง." โอ๊ย! " เธอลูบหลังเจ็บเธอลุกขึ้นยืนระมัดระวัง. "Guh ... นั่นคือโง่ ... " Misaka ลากตัวเองเข้าไปในห้องโถงมุ่งหน้าไปทางห้องนอนที่เธอร่วมกับ Kuroko. เธอมีมือของเธอบนลูกบิดประตู แต่ลังเลกึก. มันเป็นลม แต่เธอสามารถได้ยินเสียงอะไรบางอย่างที่คนที่อยู่ในห้องพัก. ดวงตาของเธอกว้างขึ้น. สันไม่ Kuroko ... ยังคงอยู่กับคำพิพากษา ... ? Misaka กดหูของเธอกับประตู, ความดันเลือดของเธอเพิ่มขึ้น. ในสถานะของเธอเธอสงสัยว่าเธออาจจะชนะ ระดับ 4. ประดับด้วยลูกปัดเหงื่อบนหน้าผากของเธอหญิงสาวที่ทำให้เครียดหูของเธอจะได้ยิน. "-sama ... " "O-onee-sama ... " "K-Kuroko ... ?" การ Railgun มีความรู้สึกที่ไม่ดีคนหนึ่งที่เธอเพิ่ง couldn 'T สั่น เธอมีความคิดว่า Kuroko กำลังทำอะไรอยู่ในนั้น แต่เธอไม่ต้องการที่จะรู้ว่า. "Mi-Misaka ... onee-sama! Ahnn ... " Misaka เลื่อนลงกับประตูที่ลมหายใจของเธอเข้ามาในครึ่งผีครึ่งสั้นกระตุกตาซ้ายของเธอ อย่างโกรธ "เป็นเธอ ... D-ทำในสิ่งที่ฉันคิดว่าเธอกำลังทำอะไร ... ?" หญิงสาวส่ายหัวของเธอ "อันที่จริง ... ฉันจะไม่ทำให้มันผ่านมาของเธอจะทำเช่นนี้ ... " แคร็กเปิดประตูเพียงเศษเสี้ยว, Misaka peered ผ่านช่อง ที่นั่นเธอได้เห็น Kuroko, บนเตียงของเธอก้มลงบนที่นอน Railgun เขินคึกบุกใจของเธอที่มีภาพของ Kuroko ด้วยมือของเธอกำแน่นระหว่างต้นขาของเธอเรียกชื่อเธอขณะที่เธอทำเสียง those..those. "O-onee ... O-onee-sama! Misaka onee-sama ... ฮะ ... ฮะ ... " กางเกงชั้นในของเธอถูกหงุดหงิดรอบข้อเท้าของเธอมือของเธอย้าย rigourously ขณะที่เธอครางในความสุข. Misaka ไม่สามารถฉีกตาเธอออกไป ปากของเธอแขวนเปิดในช็อตความรู้สึกแปลก rippling ผ่านร่างกายของเธอ. " ... Misaka Misaka! A-II Aahnn ... รักคุณ onee sama ... onee sama ... " Misaka เสียบหูของเธอขณะที่เธอปิดประตู เธองุ่มง่ามสะดุดผ่านห้องโถงคว้ากระเป๋าของเธอขณะที่เธอก้าวเข้าไปในรองเท้าของเธอ โดยไม่ต้องได้อย่างรวดเร็วหลังเธอรีบวิ่งออกไปปิดประตูด้านหลังของเธอ. นั่งอยู่ในห้องนั่งเล่นดูทีวี Kuroko เคี้ยวฟางเธอแสนยานุภาพในป๊อปที่ว่างเปล่าสามารถ วินาศภัยขึ้นที่นาฬิกาที่เธอกัดลงบนพลาสติกได้ยากที่ได้รับความกังวลมากขึ้นขณะที่เธอเฝ้าดูวินาทีเห็บที่ผ่านมา "onee-sama ดึกแล้ววันนี้ ... ฉันสงสัยว่าเธอจะพลาดเคอร์ฟิวอีกครั้ง ... " Kuroko ก็พุ่งขึ้นเป็นเธอได้ยินแกว่งประตูเปิด เธอวิ่งเข้าไปในห้องโถงทักทายเพื่อนร่วมห้องของเธอ "nasai Okaeri, Misaka onee-sama!" เธอหัวเราะคิกคักขณะที่เธอเหวี่ยงตัวเองที่ Misaka กลั้นเธอ onee-sama กับหมีกอด. อย่างไรก็ตาม Kuroko สังเกตเห็นว่าวันนี้ Misaka ทำตัวแปลก ๆ โดยปกติแล้วเธอจะไม่ปล่อยให้เธอทำเช่นนี้เธอตกตะลึงจนเธอปล่อยให้ไป ... "O-onee-sama เป็นสิ่งที่ผิดหรือเปล่า?" Kuroko การปล่อยตัวถือของเธอบน Misaka สงสัยว่าเธอทำอะไรบางอย่างที่จะทำให้บ้าของเธออีกครั้ง เธอเงยหน้าขึ้นมองไปที่ใบหน้าของ Railgun และรู้สึกประหลาดใจที่การแสดงออกที่เคร่งขรึมและน่าเศร้าที่เธอเห็น "Misaka ... onee-sama?" "S-ขออภัย Kuroko!" Misaka บังคับรอยยิ้มให้กับใบหน้าของเธอหลีกเลี่ยงสายตาเคลื่อนย้ายมวลสารของ "ฉันแค่เหนื่อยมากวันนี้." ลดลงกระเป๋าของเธอ, Misaka ถอยกลับเข้าไปในห้องนอนออกจาก Kuroko ยืนอยู่ในห้องโถง. "มันเป็นบางสิ่งบางอย่าง ... ฉันไม่ ... ?" ต่อมาในคืนนั้น Kuroko และ Misaka ได้รับพร้อมสำหรับเตียง โดยปกติ Misaka เป็นคนสุดท้ายที่ใช้ห้องน้ำ แต่วันนี้มันดูเหมือน Railgun ไม่ได้ตัวเอง ระดับ 5 ถูกซุกอยู่ในใต้แผ่น Kuroko ในห้องน้ำแปรงฟันของเธอ. สมาชิกตัดสินถูกใช้ในการ Misaka เป็นค่าเฉลี่ยในบางครั้ง แต่ก็แตกต่างอย่างสิ้นเชิง มีความตึงเครียดในอากาศ, ความรู้สึกหอบที่ทำให้เธอรู้สึกเหมือนเธอทำอะไรบางอย่างที่จะทำให้เธอโกรธเป็น