The extraction is the most importan

The extraction is the most important process applied in soybean oil production, occurring after the grains preparation steps, as dehulling, cracking and flaking. Most widely studied methods for the oil extraction from plants involve either mechanical pressing (Subroto et al., 2015; Patil and Ali, 2006) or solvent extraction (Kosti´c et al., 2014); the last may be accomplished using solvent at both thermodynamic conditions: at room temperature and pressure or under subcritical (Liu et al., 2014; Ndlela et al., 2013) and supercritical (Joki ´c et al., 2010) conditions. Commonly, soybeans are solvent-extracted using commercial “hexane”, amixture of hydrocarbons with a boiling point around 65–69 ◦C that contains about 65% n-hexane and 35% of cyclopentane and hexane isomers (Kemper, 2005). This solvent presents several advantages,
as low latent heat of vaporization, complete solubility with oil, low corrosiveness, easy recovery and water immiscibility. However, there are also disadvantages associated, mainly concerning environmental, safety and health issues. The US Environmental Protection Agency (EPA) has published online, through the Integrated Risk Information System (IRIS), a complete toxicological review about the n-hexane (Benedict et al., 2005). This review states that individuals exposed to n-hexane vapor may exhibit injuries in the nervous system, besides other symptoms as irritation of the respiratory tract and eyes. Another problem associated with hexane is that its vapor is heavier than air, forming a highly explosive mixture with the last, even when small amounts are dispersed (Kemper, 2005).

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การสกัดเป็นกระบวนการที่สำคัญที่สุดที่นำมาใช้ในการผลิตน้ำมันถั่วเหลืองเกิดขึ้นหลังจากที่ขั้นตอนการเตรียมเมล็ดเป็น dehulling แตกและผลัด วิธีการศึกษามากที่สุดอย่างกว้างขวางสำหรับการสกัดน้ำมันจากพืชที่เกี่ยวข้องกับการอย่างใดอย่างหนึ่งกลกด (Subroto et al, 2015;. พาติลและอาลี 2006) หรือสกัด (. Kosti'c et al, 2014); สุดท้ายอาจจะทำได้โดยใช้ตัวทำละลายทั้งเงื่อนไขทางอุณหพลศาสตร์ (. หลิว et al, 2014; Ndlela et al, 2013.) ที่อุณหภูมิห้องและความดันหรือภายใต้วิกฤติและ supercritical เงื่อนไข (Joki'c et al, 2010). ปกติถั่วเหลืองเป็นตัวทำละลายที่ใช้สกัดพาณิชย์ "เฮกเซน" amixture ของไฮโดรคาร์บอนมีจุดเดือดรอบ 65-69 ◦Cที่มีประมาณ 65% N-เฮกเซนและ 35% ของ cyclopentane และเฮกเซน isomers (Kemper 2005) ตัวทำละลายนี้นำเสนอข้อดีหลายประการ
ความร้อนแฝงที่ต่ำของการกลายเป็นไอละลายสมบูรณ์ด้วยน้ำมัน corrosiveness ต่ำกู้ง่ายและ immiscibility น้ำ อย่างไรก็ตามยังมีข้อเสียที่เกี่ยวข้องส่วนใหญ่ที่เกี่ยวข้องกับสิ่งแวดล้อมความปลอดภัยและสุขภาพของปัญหา สหรัฐหน่วยงานคุ้มครองสิ่งแวดล้อม (EPA) ได้ตีพิมพ์ออนไลน์ผ่านระบบสารสนเทศแบบบูรณาการความเสี่ยง (IRIS) การตรวจสอบทางพิษวิทยาที่สมบูรณ์เกี่ยวกับ n-เฮกเซน (เบเนดิกต์ et al., 2005) รีวิวนี้ระบุว่าบุคคลที่สัมผัสกับ N-เฮกเซนไออาจมีการบาดเจ็บในระบบประสาทนอกจากอาการอื่น ๆ เช่นการระคายเคืองของระบบทางเดินหายใจและดวงตา ปัญหาอีกประการหนึ่งที่เกี่ยวข้องกับเฮกเซนคือว่าไอของสารหนักกว่าอากาศกลายเป็นสารผสมที่ระเบิดอย่างมากกับที่ผ่านมาแม้ในขณะที่ปริมาณน้อยจะแยกย้ายกันไป (Kemper 2005)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การสกัดสารสำคัญที่สุดในกระบวนการที่ใช้ในการผลิตน้ำมันถั่วเหลือง เกิดขึ้นหลังจากธัญพืชการเตรียมขั้นตอนเป็น dehulling แตกและผลัด อย่างกว้างขวางมากที่สุดศึกษาวิธีการสำหรับการสกัดน้ำมันจากพืชที่เกี่ยวข้องกับเครื่องจักรกล กด ( subroto et al . , 2015 ; ปาติลและ Ali , 2006 ) หรือการสกัดด้วยตัวทำละลาย ( Kosti ใหม่ C et al . , 2010 ) ; สุดท้ายอาจจะได้ใช้ตัวทำละลายทั้งทางสภาพอุณหภูมิห้องและความดัน หรือภายใต้วิกฤติ ( หลิว et al . , 2014 ; ndlela et al . , 2013 ) และ - ( แม่น้ําใหม่ C et al . , 2010 ) เงื่อนไข ปกติถั่วเหลืองเป็นตัวทำละลายสกัดโดยใช้พาณิชย์ " ฤทธิ์ " amixture ของไฮโดรคาร์บอนที่มีจุดเดือดประมาณ 65 – 69 ◦ C ซึ่งมีประมาณ 65% และ 35% ของไซโคลเพนเทน และบีบสารไอโซเมอร์ ( เคมเปอร์ , 2005 ) ตัวทำละลายนี้นำเสนอข้อดีหลายความร้อนแฝงของการระเหยต่ำเป็นสมบูรณ์ละลายกับน้ํามัน , การกัดกร่อนต่ำ , การกู้คืนได้ง่ายและน้ำ immiscibility . แต่ก็มีข้อเสียที่เกี่ยวข้องส่วนใหญ่เกี่ยวกับสิ่งแวดล้อม ความปลอดภัยและสุขภาพ สำนักงานคุ้มครองสิ่งแวดล้อมสหรัฐอเมริกา ( EPA ) ได้เผยแพร่ออนไลน์ผ่านระบบบูรณาการข้อมูลความเสี่ยง ( ม่านตา ) , สมบูรณ์พิษวิทยาทบทวนเรื่องบีบ ( เบเนดิกต์ et al . , 2005 ) รีวิวนี้ระบุว่า บุคคลที่ถูกบีบไอน้ำอาจแสดงอาการบาดเจ็บในระบบประสาท นอกจากนี้ อาการอื่น ๆเช่น การระคายเคืองของทางเดินหายใจและดวงตา ปัญหาอื่นที่เกี่ยวข้องกับเฮกเซนที่ไอของมันหนักกว่าอากาศ เป็นส่วนผสมสูงระเบิดครั้งสุดท้าย แม้ในปริมาณน้อยกระจาย ( เคมเปอร์ , 2005 )