The Monetary Policy Committee (Copo

The Monetary Policy Committee (Copom), whose members are the Governor and
Deputy Governors, decided to raise the basic short-term interest rate (Selic) from 39 percent p.a.
to 45 percent p.a., taking into account that the future contracts for the next maturity were already
trading at 43.5 percent. An important novelty was introduced, the bias on the interest rates, which
delegated to the Central Bank’s Governor the power to change interest rates during the period
between two ordinary Committee meetings (they used to be 5 weeks, prior to the adoption of the
inflation targeting framework). The Copom established a downward bias, meaning that interest
rates could be lowered at any time before the next scheduled meeting.3
For the first time, also, the Committee released a brief explanation right after the meeting
(the minutes used to be released only after 3 months). Its initial words were “maintaining price
stability is the primary objective of the Central Bank.” And it went on to say that: “(1) in a
floating exchange rate regime, sustained fiscal austerity together with a compatible monetary
austerity support price stability; (2) as fiscal policy is given in the short run, the control over
inflationary pressures should be exerted by the interest rate; (3) observed inflation is due to
the currency depreciation, and markets expect a further rise in the price level this month;
(4) the basic interest rate should be sufficiently high to offset exchange-based inflationary
pressures; and (5) so, we decided to raise the basic interest rate to 45 percent p.a., but with a
downward bias, for if the exchange rate returns to more realistic levels, keeping the nominal
interest rate that high would be unjustified.” Indeed, the bias was used twice before the next
meeting: the interest rate was reduced first to 42 percent and then to 39.5 percent, following a
reversal of the exchange rate overshooting and a reduction both in observed and expected
inflation rates.
The second front was the initiative to propose the adoption of inflation targeting as the
new monetary policy regime. Although it is clear from the Copom’s press release that IT was
already in the minds of the Board’s members, there was a lot of work to do in the institutional
area. For example, the Central Bank has never been granted formal instrument independence to
conduct monetary policy. Moreover, even at the Bank, very few staff members knew what an IT
framework was about. The technical skills needed to develop adequate inflation-forecasting
models were scattered unevenly throughout the Bank’s departments. In particular, there was no
Research Department: each department used to make its own research efforts, usually to solve
immediate demands and not devoted to think coherently about the future.
Once these problems were detected, their solution was straightforward. The new floating
exchange rate clearly required a new nominal anchor for economic policy. Monetary policy,
along with strengthened fiscal adjustment and a firm wage policy in the public sector, would be
instrumental in preventing the recurrence of an inflationary spiral and ensuring a rapid
deceleration of the rate of inflation. Inflation targeting was the most suited framework to achieve
economic stabilization under a flexible exchange rate regime, with the target itself playing the role
of the nominal anchor. With sound arguments, it was not difficult to convince the President, the

3
On the other hand, under a downward bias, if the Governor needs to raise interest rates, an
extraordinary Copom meeting must be called to take the decision.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

การเงินคณะกรรมการนโยบาย (Copom), มีสมาชิกที่เป็นข้าหลวง และรองผู้ว่าราชการ การตัดสินใจที่จะยกพื้นฐานระยะสั้นอัตราดอกเบี้ย (Selic) จากร้อยละ 39 ต่อปีร้อยละ 45 ต่อปี การเข้าบัญชีที่อนาคตสัญญาสำหรับวันครบกำหนดต่อไปได้แล้วการค้าที่ร้อยละ 43.5 นวัตกรรมสำคัญที่ถูกนำมาใช้ ความโน้มเอียงในอัตราดอกเบี้ย การมอบหมายให้ผู้ว่าการธนาคารกลางของอำนาจในการเปลี่ยนแปลงอัตราดอกเบี้ยในช่วงเวลาระหว่างการประชุมคณะกรรมการสามัญสอง (ที่เคย 5 สัปดาห์ ก่อนที่จะยอมรับการอัตราเงินเฟ้อเป้าหมายกรอบ) Copom การสร้างความโน้มเอียงลง หมายถึง ดอกเบี้ยที่ราคาอาจลดลงตลอดเวลาก่อนที่จะ meeting.3 ตามกำหนดการต่อไปครั้งแรก ยัง คณะกรรมการออกคำอธิบายโดยสังเขปทันทีหลังจากการประชุม(การผลิตที่จะออกหลังจาก 3 เดือน) มีคำเริ่มต้นของ "รักษาราคาความมั่นคงมีวัตถุประสงค์หลักของธนาคารกลาง" และมันก็จะบอกว่า: " (1) ในการลอยตัวอัตราแลกเปลี่ยนระบอบ sustained เข้มงวดทางการเงินกับเข้ากันได้ทางการเงินเข้มงวดการสนับสนุนราคาเสถียรภาพ (2) เป็นนโยบายทางการเงินจะได้รับในระยะสั้น การควบคุมกดดันเงินเฟ้อที่ควรนั่นเอง โดยอัตราดอกเบี้ย (3) อัตราเงินเฟ้อสังเกตจะครบกำหนดค่าเงิน และตลาดคาดว่าระดับราคาขึ้นไปเดือนนี้(4)อัตราดอกเบี้ยพื้นฐานควรสูงพอเพื่อชดเชยตามอัตราแลกเปลี่ยนเงินเฟ้อความดัน และ (5) ดังนั้น เราตัดสินใจที่จะเพิ่มอัตราดอกเบี้ยพื้นฐานร้อยละ 45 ต่อปี แต่มีการลงทแยง สำหรับถ้าอัตราแลกเปลี่ยนกลับไปที่ระดับสมจริงมากขึ้น การรักษาว่ายอมอัตราดอกเบี้ยที่สูงจะได้ unjustified" แน่นอน ความโน้มเอียงที่ใช้สองครั้งก่อนถัดไปประชุม: อัตราดอกเบี้ยลดลงครั้งแรกร้อย ละ 42 และร้อย ละ 39.5 ตามแบบย้อนหลังอัตราแลกเปลี่ยน overshooting และลดทั้งในการสังเกต และคาดว่าอัตราเงินเฟ้อหน้าสองมีความคิดริเริ่มเสนอการกำหนดเป้าหมายเงินเฟ้อเป็นที่ยอมรับในนโยบายการเงินเรื่อย ๆ แม้ว่ามันจะ ล้างจากข่าวของ Copom ที่แล้วในจิตใจของสมาชิกของคณะกรรมการ มีมากงานทำในสถาบันในที่ตั้ง ตัวอย่าง ธนาคารกลางได้ไม่รับเอกราชเครื่องอย่างเป็นทางการดำเนินนโยบายการเงิน นอกจากนี้ แม้แต่ในธนาคาร พนักงานน้อยมากรู้อะไรที่มันเป็นกรอบงานที่เกี่ยวกับ ทักษะทางเทคนิคที่จำเป็นในการพัฒนาเพียงพอเงินเฟ้อการคาดการณ์รุ่นที่กระจัดกระจายซึ่งตลอดทั้งหน่วยงานของธนาคาร โดยเฉพาะอย่างยิ่ง มีไม่ฝ่ายวิจัย: แต่ละแผนกใช้พยายามตัวเองวิจัย มักแก้ความต้องการทันทีอย่างไม่คิดว่า ศิลปินกลุ่นนี้เกี่ยวกับอนาคตเมื่อตรวจพบปัญหาเหล่านี้ โซลูชันตรงไปตรงมา ลอยใหม่อัตราแลกเปลี่ยนต้องยึดการระบุใหม่สำหรับนโยบายทางเศรษฐกิจอย่างชัดเจน นโยบายการเงินความเข้มแข็งปรับปรุงทางการเงินและนโยบายของบริษัทค่าจ้างในภาครัฐ จะบรรเลงในการป้องกันการเกิดซ้ำของใบเกลียว inflationary และบริการรวดเร็วชะลอตัวของอัตราเงินเฟ้อ กำหนดเป้าหมายเงินเฟ้อเป็นกรอบเหมาะสมที่สุดเพื่อให้บรรลุเสถียรภาพทางเศรษฐกิจภายใต้ระบอบอัตราแลกเปลี่ยนแบบยืดหยุ่น มีเป้าหมายตัวเองเล่นบทบาทของจุดยึดระบุ อาร์กิวเมนต์เสียง ที่ไม่ยากที่จะโน้มน้าวให้ประธานาธิบดี การ3 บนมืออื่น ๆ ภายใต้อคติลง ถ้าผู้ว่าราชการต้องเพิ่มอัตราดอกเบี้ย การต้องเรียกประชุมวิสามัญ Copom เพื่อการตัดสินใจ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

คณะกรรมการนโยบายการเงิน (Copom) ที่มีสมาชิกเป็นผู้ว่าราชการจังหวัดและ
รองผู้ว่าการตัดสินใจที่จะเพิ่มอัตราดอกเบี้ยระยะสั้นที่ระดับล่าง (Selic) ต่อปีจากร้อยละ 39
ในการร้อยละ 45, คำนึงถึงว่าในอนาคตสำหรับสัญญาที่ครบกำหนดต่อไป มีอยู่แล้ว
การซื้อขายที่ร้อยละ 43.5 ความแปลกใหม่ที่สำคัญได้รับการแนะนำอคติในอัตราดอกเบี้ยซึ่ง
มอบหมายให้ผู้ว่าการธนาคารกลางของอำนาจในการเปลี่ยนแปลงอัตราดอกเบี้ยในช่วงระยะเวลา
ระหว่างสองการประชุมคณะกรรมการสามัญ (พวกเขาเคยเป็น 5 สัปดาห์ก่อนที่จะมีการยอมรับของ
เป้าหมายเงินเฟ้อ กรอบ) Copom จัดตั้งอคติลงหมายความว่าดอกเบี้ย
อัตราอาจจะลดลงในเวลาใด ๆ ก่อนที่จะกำหนดต่อไป meeting.3
เป็นครั้งแรกนอกจากนี้ยังมีคณะกรรมการที่ออกคำอธิบายสั้น ๆ หลังจากที่ประชุม
(นาทีที่ใช้ในการได้รับการปล่อยตัวเฉพาะหลังจากที่ 3 เดือน) คำแรกคือ "การรักษาราคาที่
มีเสถียรภาพเป็นวัตถุประสงค์หลักของธนาคารกลาง. "และมันก็จะบอกว่า" (1) ใน
ระบบอัตราแลกเปลี่ยนลอยตัวอย่างยั่งยืนความเข้มงวดทางการคลังร่วมกับเงินที่เข้ากันได้
เข้มงวดการสนับสนุนเสถียรภาพของราคา; (2) ในขณะที่นโยบายการคลังจะได้รับในระยะสั้นควบคุม
แรงกดดันเงินเฟ้อควรจะกระทำโดยอัตราดอกเบี้ย; (3) ข้อสังเกตอัตราเงินเฟ้อเกิดจากการ
คิดค่าเสื่อมราคาของสกุลเงินและตลาดคาดหวังที่เพิ่มขึ้นต่อไปในระดับราคาเดือนนี้
(4) อัตราดอกเบี้ยพื้นฐานควรจะสูงพอที่จะชดเชยการแลกเปลี่ยนตามเงินเฟ้อ
แรงกดดัน; และ (5) เพื่อให้เราตัดสินใจที่จะเพิ่มอัตราดอกเบี้ยพื้นฐานร้อยละ 45 แต่มี
อคติลงหากอัตราแลกเปลี่ยนผลตอบแทนที่มากขึ้นในระดับที่มีเหตุผล, การรักษาที่ระบุ
อัตราดอกเบี้ยที่สูงจะไม่ยุติธรรม. "แท้จริง อคติที่ใช้สองครั้งก่อนที่ต่อไป
เข้าประชุม: อัตราดอกเบี้ยที่ลดลงเป็นครั้งแรกถึงร้อยละ 42 และจากนั้นไปร้อยละ 39.5 ตาม
การพลิกกลับของอัตราแลกเปลี่ยน overshooting และลดทั้งในการสังเกตและคาดว่า
อัตราเงินเฟ้อ.
ด้านหน้าที่สองคือความคิดริเริ่ม เพื่อนำเสนอการยอมรับของเป้าหมายเงินเฟ้อเป็น
ระบอบการปกครองของนโยบายการเงินใหม่ แม้ว่ามันจะเป็นที่ชัดเจนจากการแถลงข่าวของ Copom ว่ามันเป็น
อยู่แล้วในความคิดของสมาชิกในคณะกรรมการที่มีเป็นจำนวนมากของงานที่ต้องทำในสถาบัน
พื้นที่ ตัวอย่างเช่นธนาคารกลางไม่เคยได้รับเอกราชอย่างเป็นทางการที่ใช้ในการ
ดำเนินนโยบายการเงิน นอกจากนี้แม้ธนาคารน้อยมากพนักงานรู้ว่าสิ่งที่ไอที
กรอบเป็นเรื่องเกี่ยวกับ ทักษะทางเทคนิคที่จำเป็นในการพัฒนาการคาดการณ์อัตราเงินเฟ้อที่เพียงพอ
รุ่นกระจัดกระจายไม่สม่ำเสมอตลอดทั้งหน่วยงานของธนาคาร โดยเฉพาะอย่างยิ่งไม่มี
ฝ่ายวิจัย: แต่ละแผนกมาใช้เพื่อให้การวิจัยของตัวเองมักจะแก้ปัญหา
. ความต้องการได้ทันทีและไม่ได้ทุ่มเทให้กับการคิดเป็นตุเป็นตะเกี่ยวกับอนาคต
เมื่อปัญหาเหล่านี้ได้รับการตรวจพบการแก้ปัญหาของพวกเขาตรงไปตรงมา ลอยใหม่
อัตราแลกเปลี่ยนอย่างชัดเจนต้องประกาศข่าวชื่อใหม่สำหรับนโยบายเศรษฐกิจ นโยบายการเงิน
พร้อมกับการปรับความเข้มแข็งทางการคลังและนโยบายค่าจ้าง บริษัท ในภาครัฐจะเป็น
ประโยชน์ในการป้องกันการเกิดซ้ำของเกลียวเงินเฟ้อและสร้างความมั่นใจอย่างรวดเร็ว
ชะลอตัวของอัตราเงินเฟ้อ กำหนดเป้าหมายเงินเฟ้อเป็นกรอบที่เหมาะสมที่สุดในการบรรลุการ
รักษาเสถียรภาพทางเศรษฐกิจภายใต้ระบอบการปกครองของอัตราแลกเปลี่ยนที่มีความยืดหยุ่นที่มีเป้าหมายของตัวเองเล่นบทบาท
ของผู้ประกาศข่าวชื่อ กับการขัดแย้งเสียงมันก็ไม่ยากที่จะโน้มน้าวให้ประธานาธิบดี3 บนมืออื่น ๆ ภายใต้อคติลงถ้าผู้ปกครองต้องมีการปรับขึ้นอัตราดอกเบี้ย, การประชุม Copom พิเศษต้องเรียกว่าที่จะตัดสินใจ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

คณะกรรมการนโยบายการเงิน ( โคปอม ) ซึ่งมีสมาชิกเป็นผู้ว่าการ รองผู้ว่าการและ
ตัดสินใจที่จะเพิ่มฐานอัตราดอกเบี้ยระยะสั้น ( selic ) จาก 39 เปอร์เซ็นต์ต่อปีถึงร้อยละ 45
ปรับขึ้นจะพิจารณาว่าสัญญาในอนาคตสำหรับวันต่อไปได้
การซื้อขายที่ 43.5 เปอร์เซ็นต์ เป็นนวัตกรรมที่สำคัญใช้อคติในอัตราดอกเบี้ย ซึ่ง
มอบหมายให้ธนาคารกลางของราชการ พลังที่จะเปลี่ยนแปลงอัตราดอกเบี้ยในช่วงระยะเวลา
ระหว่างสองการประชุมคณะกรรมการสามัญ ( ที่เคยเป็น 5 สัปดาห์ ก่อนการยอมรับของ
กรอบเป้าหมายเงินเฟ้อ ) โดยโคปอมก่อตั้ง อคติ ลง ซึ่งหมายความว่าอัตราดอกเบี้ย
อาจจะลดลงได้ในเวลาใด ๆก่อนการประชุมครั้งหน้า 3
เป็นครั้งแรก นอกจากนี้คณะกรรมการเผยแพร่คำอธิบายสั้น ขวาหลังจากการประชุม
( นาทีที่ใช้ในการได้รับการปล่อยตัวหลังจากเพียง 3 เดือน ) คำแรกคือ " การรักษาเสถียรภาพราคา
เป็นวัตถุประสงค์หลักของธนาคารกลาง และมันก็จะบอกว่า " ( 1 ) ใน
ลอยระบบอัตราแลกเปลี่ยน , ยั่งยืนความเข้มงวดงบประมาณพร้อมกับเข้ากันได้การเงิน
ความเข้มงวดสนับสนุนเสถียรภาพราคา( 2 ) นโยบายการคลังจะได้รับในระยะสั้น การควบคุม
แรงกดดันเงินเฟ้อน่าจะนั่นเอง โดยอัตราดอกเบี้ย ; ( 3 ) พบว่าอัตราเงินเฟ้อเนื่องจาก
ค่าเสื่อมราคาของสกุลเงินและตลาดคาดว่าจะเพิ่มขึ้นในระดับราคานี้ เดือน ;
( 4 ) อัตราดอกเบี้ยพื้นฐานควรจะเพียงพอ สูงเพื่อชดเชยตราตามแรงกดดันเงินเฟ้อ
; และ ( 5 ) ดังนั้นเราตัดสินใจปรับขึ้นอัตราดอกเบี้ยพื้นฐาน 45 เปอร์เซ็นต์ต่อปี แต่ด้วย
ลงอคติ หากอัตราแลกเปลี่ยนกลับสู่ระดับที่สมจริงมากขึ้น , การระบุ
อัตราดอกเบี้ยสูงจะใช้ แน่นอน ใช้อคติสองครั้งก่อนการประชุมครั้งต่อไป
: อัตราดอกเบี้ยลดลงก่อน 42 เปอร์เซ็นต์แล้ว 39.5 เปอร์เซ็นต์ , ดังต่อไปนี้
ความผกผันของอัตราแลกเปลี่ยน และการแหก ทั้งสังเกตและอัตราเงินเฟ้อคาดว่า
.
หน้าที่สองคือการเสนอการใช้เป้าหมายเงินเฟ้อเป็น
ระบอบนโยบายการเงินใหม่ แม้ว่ามันจะเป็นที่ชัดเจนจากของโคปอมแถลงข่าวว่า
แล้วในจิตใจของสมาชิกของคณะกรรมการ มีงานมากมายที่ต้องทำในพื้นที่สถาบัน

ตัวอย่างเช่นธนาคารกลางไม่เคยได้รับเอกราชอย่างเป็นทางการ

เครื่องมือนโยบายการเงิน เช่น ยิ่งกว่านั้น แม้แต่ที่ธนาคาร พนักงานน้อยมากสมาชิกรู้ว่ามัน
กรอบเกี่ยวกับ ทักษะทางเทคนิคที่จำเป็นในการพัฒนาแบบจำลองพยากรณ์
เพียงพอเงินเฟ้อก็กระจัดกระจายซึ่งตลอดแผนกของธนาคาร โดยเฉพาะไม่มี
ฝ่ายวิจัย :แต่ละแผนกใช้เพื่อให้ความพยายามในการวิจัยของตนเอง มักจะแก้ปัญหาความต้องการได้ทันทีและไม่ศรัทธาต่อ

คิดซึ่งสอดคล้องกับอนาคต เมื่อปัญหาเหล่านี้ถูกตรวจพบทางออกของพวกเขาคือตรงไปตรงมา ใหม่ลอย
อัตราแลกเปลี่ยนชัดเจนต้องเป็นผู้ประกาศชื่อใหม่สำหรับนโยบายเศรษฐกิจ นโยบายการเงิน
พร้อมกับความเข้มแข็งทางการเงินและการปรับนโยบายค่าจ้าง บริษัท ในภาครัฐ จะเป็นเครื่องมือในการป้องกันการ
ของเกลียวและมั่นใจเงินเฟ้อชะลอตัวอย่างรวดเร็ว
ของอัตราเงินเฟ้อ เป้าหมายอัตราเงินเฟ้อเป็นกรอบที่เหมาะสมที่สุดเพื่อให้บรรลุ
เสถียรภาพทางเศรษฐกิจภายใต้ระบบอัตราแลกเปลี่ยนมีความยืดหยุ่นกับเป้าหมายของตัวเองเล่นบทบาท
ของหลักตามตราสาร ด้วยเหตุผลที่เสียง มันก็ไม่ยากที่จะโน้มน้าวท่านประธาน

3
บนมืออื่น ๆภายใต้อคติลง ถ้ารัฐต้องการที่จะเพิ่มอัตราดอกเบี้ย การประชุมวิสามัญ
โคปอมต้องเรียกว่าใช้เวลาในการตัดสินใจ