There is little information on the

There is little information on the impact of genotype
on these traits and the muscle type needs to be considered
as levels vary especially for Fe (Lin et al., 1989) and
omega-3 fatty acids (Ponnampalam et al., 2010). Pearce
et al. (2009) reported the BLM had the highest Fe level in
the m. semimembranosus, but not in two other muscles
with smaller differences for Zn. There was an interaction
between genotype and muscle, with Merino and BLM
m. semimembranosus and m. semitendinosus having 5%
higher Zn levels than PD progeny (Pearce et al., 2009). In a
study where lambs were given excess levels of dietary Fe
and Zn, Field et al. (1985) found that Suffolk-sired lambs
had a lower level of Zn in their muscle than Southdownsired
lambs, but there was no difference in Fe levels. In
a larger study based on 2000 lambs of 3 main genotypes
by 94 sires, Pannier et al. (2010) reported no differences
between genotypes for Fe levels, but elevated levels of Zn
in BLM compared to Merino and Terminal sire cross lambs.
While this was indicative of more oxidative muscle fibre
type (Gardner et al., 2007), the absolute levels in this study
were approximately half that previously reported from
retail sampling of lamb in Australia (Williams, 2007) and
elsewhere (Lin et al., 1989) and thus any genotype induced
reduction must be validated. Hoffman et al. (2003) found
much higher Zn levels across 6 different types (with no type
effects) than those reported by either Pearce et al. (2009)
or Pannier et al. (2010). However Hoffman et al. (2003)
did report genotype differences for Fe, with lower absolute
levels than reported by others (Pearce et al., 2009;
Pannier et al., 2010). The study by Hoffman et al. (2003)
was only based on 42 lambs, which was considerably less
than those of Pearce et al. (2009) or Pannier et al. (2010).
There is obviously a need to more comprehensively document
the importance of genotype as a source of variation
for minerals like Fe and Zn.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

มีข้อมูลน้อยเกี่ยวกับผลกระทบของลักษณะทางพันธุกรรมลักษณะเหล่านี้และกล้ามเนื้อ ชนิดต้องได้รับการพิจารณาเป็นระดับความแตกต่างโดยเฉพาะอย่างยิ่งสำหรับ Fe (Lin et al., 1989) และโอเมก้า 3 ไขมันกรด (Ponnampalam et al., 2010) Pearceal. ร้อยเอ็ด (2009) รายงาน BLM ที่มี Fe ระดับสูงสุดในsemimembranosus เมตร แต่ไม่ใช่ ในกล้ามเนื้ออื่น ๆ 2มีความแตกต่างที่ขนาดเล็กสำหรับ Zn มีการโต้ตอบลักษณะทางพันธุกรรมและกล้ามเนื้อ สแตนดาร์ดและ BLMsemimembranosus เมตรและเมตร semitendinosus มี 5%ระดับ Zn สูงกว่าลูกหลาน PD (Pearce et al., 2009) ในการศึกษาที่ lambs ได้รับเกินระดับของ Fe อาหารและ Zn ฟิลด์ et al. (1985) พบว่าซัฟ sired lambsได้ระดับต่ำกว่าของ Zn ในกล้ามเนื้อของพวกเขามากกว่า Southdownsiredlambs แต่มีความแตกต่างกันไม่ระดับ Fe ในการศึกษาขนาดใหญ่ตาม 2000 lambs ของ 3 หลักโดยพ่อพันธุ์โค 94, Pannier et al. (2010) รายงานความแตกต่างไม่ระหว่างศึกษาจีโนไทป์ Fe ระดับแต่ระดับสูงของ Znในเทียบกับสแตนดาร์ดและเทอร์มินัล BLM ไซร์เออเรข้าม lambsขณะนี้ส่อ oxidative กล้ามเนื้อลดการแพ้ชนิด (การ์ดเนอร์ et al., 2007), ระดับแน่นอนในการศึกษานี้มีประมาณครึ่งหนึ่งที่รายงานก่อนหน้านี้ จากสุ่มตัวอย่างค้าปลีกของแกะในออสเตรเลีย (วิลเลียมส์ 2007) และอื่น ๆ (Lin et al., 1989) และจึง เกิดลักษณะทางพันธุกรรมใด ๆลดต้องสามารถตรวจสอบ แมนและ al. (2003) พบระดับมาก Zn สูงทั้ง 6 ชนิด (มีชนิดไม่ผล) กว่ารายงานโดยใด Pearce et al. (2009)หรือ Pannier et al. (2010) อย่างไรก็ตามแมนและ al. (2003)ได้รายงานความแตกต่างของลักษณะทางพันธุกรรม Fe กับสัมบูรณ์ต่ำระดับกว่ารายงานอื่น (Pearce et al., 2009Pannier et al., 2010) การศึกษาโดยแมนและ al. (2003)มีเฉพาะตาม 42 lambs ซึ่งมีน้อยมากกว่าที่ของ Pearce et al. (2009) หรือ Pannier et al. (2010)เห็นได้ชัดไม่ต้องเอกสารครบถ้วนมากขึ้นความสำคัญของลักษณะทางพันธุกรรมเป็นแหล่งของความผันแปรสำหรับแร่ธาตุเช่น Fe และ Zn

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

มีข้อมูลเล็ก ๆ น้อย ๆ เกี่ยวกับผลกระทบของจีโนไทป์เป็น
ในลักษณะเหล่านี้และชนิดของกล้ามเนื้อความต้องการที่จะได้รับการพิจารณา
เป็นระดับที่แตกต่างกันโดยเฉพาะอย่างยิ่งสำหรับเฟ (หลิน et al., 1989) และ
โอเมก้า 3 กรดไขมัน (Ponnampalam et al., 2010) เพียร์ซ
และคณะ (2009) รายงาน BLM มีระดับที่สูงที่สุดในเฟ
ม semimembranosus แต่ไม่ได้อยู่ในสองกล้ามเนื้ออื่น ๆ
ที่มีความแตกต่างขนาดเล็กสำหรับ Zn มีการทำงานร่วมกันเป็น
ระหว่างจีโนไทป์และกล้ามเนื้อกับ Merino และ BLM
เมตร semimembranosus และม. Semitendinosus มี 5%
Zn ระดับสูงกว่าลูกหลาน PD (เพียร์ซ et al., 2009) ใน
การศึกษาที่ลูกแกะที่ได้รับในระดับที่เกินกว่าอาหาร Fe
และ Zn สนามและคณะ (1985) พบว่าลูกแกะซัฟโฟล์-พันธุ์
มีระดับที่ต่ำกว่าของธาตุสังกะสีในกล้ามเนื้อของพวกเขามากกว่า Southdownsired
ลูกแกะ แต่มีความแตกต่างในระดับเฟไม่มี ใน
การศึกษาขนาดใหญ่ขึ้นอยู่กับลูกแกะ 2000 จาก 3 สายพันธุ์หลัก
โดย 94 ตระกูล, กระจาดและคณะ (2010) รายงานไม่มีความแตกต่าง
ระหว่างยีนระดับเฟ แต่ระดับสูงของสังกะสี
ใน BLM เมื่อเทียบกับ Merino และลูกแกะข้ามเทอร์มิฝ่าบาท.
ขณะนี้เป็นตัวบ่งชี้ของเส้นใยกล้ามเนื้อมากขึ้นออกซิเดชัน
ชนิด (การ์ดเนอร์ et al., 2007) ในระดับที่แน่นอน ในการศึกษาครั้งนี้
มีประมาณครึ่งหนึ่งที่รายงานก่อนหน้านี้จาก
การสุ่มตัวอย่างขายปลีกของเนื้อแกะในประเทศออสเตรเลีย (วิลเลียมส์, 2007) และ
อื่น ๆ (หลิน et al., 1989) จึงชักนำพันธุกรรมใด ๆ ที่
ลดลงจะต้องถูกตรวจสอบ ฮอฟแมนและคณะ (2003) พบว่า
ระดับที่สูงขึ้นมาก Zn ข้าม 6 ประเภทที่แตกต่างกัน (ชนิดที่ไม่มี
ผลกระทบ) กว่าที่รายงานโดยเพียร์ซและคณะ (2009)
หรือกระจาดและคณะ (2010) อย่างไรก็ตามฮอฟแมนและคณะ (2003)
ไม่แตกต่างจีโนไทป์รายงานสำหรับเฟมีแน่นอนที่ต่ำกว่า
ระดับกว่าในรายงานของผู้อื่น (เพียร์ซ, et al, 2009;.
. กระจาด et al, 2010) การศึกษาโดยฮอฟแมนและคณะ (2003)
ก็ขึ้นอยู่เฉพาะใน 42 ลูกแกะซึ่งเป็นมากน้อย
กว่าของเพียร์ซและคณะ (2009) หรือกระจาดและคณะ (2010).
นอกจากนี้เห็นได้ชัดว่าจำเป็นที่จะต้องมากขึ้นครอบคลุมเอกสาร
สำคัญของจีโนไทป์เป็นแหล่งที่มาของการเปลี่ยนแปลง
สำหรับแร่ธาตุเช่นเฟและ Zn

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

มีข้อมูลเล็ก ๆน้อย ๆเกี่ยวกับผลกระทบของจีโนไทป์
ลักษณะเหล่านี้และชนิดของกล้ามเนื้อ ต้องถือว่าเป็นระดับที่แตกต่างกันโดยเฉพาะอย่างยิ่งสำหรับ
Fe ( หลิน et al . , 1989 ) และ
กรดไขมันโอเมก้า - 3 ( ponnampalam et al . , 2010 ) เพียร์ซ
et al . ( 2009 ) รายงาน BLM มี Fe สูงสุดในระดับ
เมตร เซมิเมมเบรโนซัส แต่ไม่ใช่สองอื่น ๆกล้ามเนื้อ
ที่มีความแตกต่างเล็กสำหรับสังกะสี มีปฏิสัมพันธ์
ระหว่างจีโนไทป์และกล้ามเนื้อกับ Merino BLM
ม. และเซมิเมมเบรโนซัส และ ม. เซนดิโนซัสมี 5 %
สูงกว่า Zn ระดับกว่า PD ลูกหลาน ( เพียร์ซ et al . , 2009 ) ในการศึกษาที่ได้รับเกินอายุ

อาหารระดับของเหล็กและสังกะสี , สนาม et al . ( 1985 ) พบว่าซัฟเคารพลูกแกะ
ได้ลดระดับของสังกะสีในกล้ามเนื้อของพวกเขามากกว่า southdownsired
ลูกแกะ แต่ไม่มีความแตกต่างกันในเหล็กระดับ ใน
มีการศึกษาจาก 2000 ลูกแกะ 3 หลักพันธุ์
โดย 94 พ่อพันธุ์กะชะ , et al . ( 2553 ) รายงานว่าไม่มีความแตกต่างระหว่างพันธุ์
, ระดับ , แต่ยกระดับระดับของสังกะสีใน BLM
เมื่อเทียบกับสเปนและอาคารท่านกางเขนลูกแกะ
ในขณะที่นี้บ่งบอกถึงชนิดของกล้ามเนื้อเส้นใย
ออกซิเดชัน ( Gardner et al . , 2007 ) , ระดับการศึกษา
แน่นอนประมาณครึ่งหนึ่งที่ก่อนหน้านี้รายงานจาก
ขายปลีกจำนวนแกะในออสเตรเลีย ( Williams , 2550 )
ที่อื่น ( หลิน et al . , 1989 ) และดังนั้นใด ๆและต้องตรวจสอบ genotype
ลด . ฮอฟแมน et al . ( 2546 ) พบว่า ระดับสังกะสีที่สูงมากผ่าน
6 ชนิด ( ไม่มีผล ประเภท
) กว่าที่รายงานโดย เพียร์ซ et al . ( 2009 )
หรือกะชะ et al . ( 2010 ) อย่างไรก็ตาม ฮอฟแมน et al .( 2003 )
ได้รายงานกับความแตกต่างสำหรับเหล็กล่างแน่นอน
ระดับกว่าที่รายงานโดยผู้อื่น ( เพียร์ซ et al . , 2009 ;
กะชะ et al . , 2010 ) การศึกษาโดยฮอฟแมน et al . ( 2003 )
เป็นเพียงขึ้นอยู่กับ 42 ลูกแกะ ซึ่งน้อยมาก
กว่า เพียร์ซ et al . ( 2009 ) หรือกะชะ et al . ( 2553 ) .
มีแน่นอนต้องมากขึ้นกว้างเอกสาร
ความสำคัญของพันธุกรรม เป็นแหล่งที่มาของการเปลี่ยนแปลง
สำหรับแร่ธาตุเช่นเหล็กสังกะสี