The highest number of primary root/

The highest number of primary root/cutting (15.67) was recorded at 2000 ppm
concentration of IBA, while the lowest number of primary root/cutting (15.67) was recorded in
control treatment (Table 1). According to Bose et al. (1968) cutting of Bougainvillea and other
ornamental shrub species produced large number of roots, weight of fresh and dry root when
treated with IBA at 3000-6000 ppm. The enhanced hydrolytic activity in present of applied IBA
coupled with appropriate planting time might be responsible for the increase number of primary
root per cutting (Carlson 1929). The maximum number of secondary roots per cutting (31.33)
was recorded under 2000 ppm concentrations of IBA followed by 1500 ppm concentration of
IBA, while the minimum number of secondary roots per cutting (12.33) was recorded under
control treatment. IBA treatment also shortened the time required for root formulation in hard to
root species. The above findings also agree with the finding of Sulusoglu and Cavusoglu (2010)
in Cherry laurel in respect of average number of primary and secondary roots per cutting.
The maximum average length of roots per cutting (11.93 cm) was recorded under 2000
ppm concentration of IBA followed by 2000 ppm concentration of NAA, while the minimum
average length of roots per cutting (4.67 cm) was recorded under control treatment. Auxin
application has been found to enhance the histological features like formation of callus and tissue
and differentiation of vascular tissue (Mitra and Bose 1954). These findings all agree with the
finding of Galavi et al. (2013) in Grape and Singh et al. (2013) in Thuja compecta with respect to
average length of root per cutting.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

บันทึกจำนวนรากหลัก/ตัด (15.67) สูงสุดที่ 2000 ppmความเข้มข้นของ IBA ในขณะที่บันทึกไว้ในจำนวนต่ำสุดของหลักราก/ตัด (15.67)ควบคุมรักษา (ตารางที่ 1) ตาม Bose et al. (1968) ตัดของเฟื่องฟ้าและอื่น ๆพันธุ์ไม้พุ่มประดับผลิตจำนวนมากราก น้ำหนักสด และแห้งรากเมื่อรักษา ด้วย IBA ที่ 3000-6000 ppm กิจกรรมความคงทนเพิ่มขึ้นในปัจจุบันการใช้ IBAเหมาะสมกับพันธุ์อาจรับผิดชอบหลักจำนวนเพิ่มขึ้นรากต่อตัด (คาร์ลสัน 1929) จำนวนสูงสุดของรากรองต่อตัด (31.33)บันทึกใต้ 2000 ppm ความเข้มข้นของ IBA ตาม ด้วย 1500 ppm ความเข้มข้นของIBA ในขณะที่จำนวนต่ำสุดของรากรองต่อตัด (12.33) บันทึกภายใต้ควบคุมรักษา รักษา IBA ยังตัดให้สั้นลงภายในระยะเวลาสำหรับหลักสูตรในยากรากพันธุ์ ผลการวิจัยข้างต้นยังยอมรับ ด้วยการค้นพบของ Sulusoglu และ Cavusoglu (2010)ในลอเรลซากุระภาระเฉลี่ยจำนวนรากหลัก และรองต่อการตัดบันทึกความยาวเฉลี่ยสูงสุดของรากต่อตัด (11.93 เซนติเมตร) ต่ำกว่า 2000ppm ความเข้มข้นของ IBA ตาม ด้วยความเข้มข้น 2000 ppm ของราดหน้า ในขณะที่ขั้นต่ำมีบันทึกความยาวเฉลี่ยของรากต่อตัด (4.67 cm) ภายใต้การควบคุมรักษา ออกซินพบแอพลิเคชันเพื่อเพิ่มคุณสมบัติเช่นการก่อตัวของแคลลัสและเนื้อเยื่อเนื้อเยื่อวิทยาและความแตกต่างของเนื้อเยื่อของหลอดเลือด (มิตราและ Bose 1954) ค้นพบเหล่านี้กับการหาของ Galavi et al. (2013) ในองุ่นและสิงห์ et al. (2013) ใน Thuja compecta การความยาวเฉลี่ยของรากต่อการตัด

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

จำนวนสูงสุดของรากหลัก / ตัด (15.67) เป็นบันทึกที่ 2000 ppm
ความเข้มข้นของ IBA ในขณะที่ตัวเลขต่ำสุดของรากหลัก / ตัด (15.67) ถูกบันทึกไว้ใน
การควบคุมการรักษา (ตารางที่ 1) ตามที่โบ et al, (1968) ตัดของเฟื่องฟ้าและอื่น ๆ
สายพันธุ์ไม้ประดับไม้พุ่มที่ผลิตจำนวนมากของรากน้ำหนักของหัวสดและแห้งเมื่อ
รับการรักษาด้วย IBA ที่ 3,000-6,000 ppm กิจกรรมย่อยสลายที่เพิ่มขึ้นในปัจจุบันของการประยุกต์ใช้ IBA
ควบคู่ไปกับการเวลาปลูกที่เหมาะสมอาจจะมีความรับผิดชอบสำหรับการเพิ่มขึ้นของจำนวนหลัก
รากตัดต่อ (คาร์ลสัน 1929) จำนวนสูงสุดของรากรองตัดต่อ (31.33)
ถูกบันทึกไว้ภายใต้ความเข้มข้น ppm 2000 IBA ตามด้วยความเข้มข้น ppm 1500
IBA ในขณะที่จำนวนขั้นต่ำของรากรองตัดต่อ (12.33) จะถูกบันทึกอยู่ภายใต้
การควบคุมการรักษา การรักษา IBA ยังสั้นลงเวลาที่จำเป็นสำหรับการผสมสูตรรากยากที่จะ
สายพันธุ์ราก ผลการวิจัยดังกล่าวข้างต้นยังเห็นด้วยกับการค้นพบของ Sulusoglu และ Cavusoglu (2010)
ในเชอร์ลอเรลในส่วนของค่าเฉลี่ยของจำนวนรากประถมศึกษาและมัธยมศึกษาต่อการตัด.
ความยาวเฉลี่ยสูงสุดของรากต่อการตัด (11.93 ซม.) จะถูกบันทึกภายใต้ 2,000
เข้มข้น ppm ของ IBA ตามด้วยความเข้มข้น ppm 2000 NAA ในขณะที่ต่ำสุด
ความยาวเฉลี่ยของรากต่อการตัด (4.67 ซม.) จะถูกบันทึกอยู่ภายใต้การควบคุมการรักษา ออกซิน
ปพลิเคชันได้รับการพบเพื่อเสริมสร้างเนื้อเยื่อที่มีลักษณะเช่นเดียวกับการก่อตัวของแคลลัสและเนื้อเยื่อ
และความแตกต่างของเนื้อเยื่อหลอดเลือด (Mitra และโบ 1954) การค้นพบนี้ทั้งหมดเห็นด้วยกับ
ผลการ Galavi et al, (2013) ในองุ่นและซิงห์, et al (2013) ใน compecta Thuja ที่เกี่ยวกับ
ความยาวเฉลี่ยของรากตัดต่อ