The cumulative sequence of larval s

The cumulative sequence of larval stages obtained
in the various temperature and salinity
combinations is presented in Fig. 1. It is clear that
for the tested ranges of temperature and salinity it
is the latter which mostly affects the survival of
the larval stages, especially at lower ranges. At the
lowest salinity tested (15 ‰) and at the lower and
higher temperature (15, 20 and 35 °C)
combinations, complete mortality for stage I was
obtained, with low survival for the next stages at
25 and 35 °C. At the lowest temperature (15 °C)
and higher salinities (35 and 45 ‰), there were
good survival rates for the zoeal stages, but no
larvae reached the megalopa stage. The
combinations which produced juvenile stages were
between 20 and 30 °C and between 25 and 45 ‰
salinity. Duration to megalopa was shorter at 30 °C
than at 20 and 25 °C, but survival rates were higher
at 20 and 25 ºC than at 30 °C.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ลำดับสะสมของระยะ larval รับในอุณหภูมิต่าง ๆ และเค็มมีการนำเสนอชุดใน Fig. 1 มันเป็นล้างที่สำหรับช่วงทดสอบอุณหภูมิความเค็มมันเป็นหลังซึ่งส่วนใหญ่มีผลต่อความอยู่รอดของขั้นที่ larval โดยเฉพาะอย่างยิ่งในช่วงล่าง ที่เค็มต่ำทดสอบ (15 ‰) และ ที่ด้านล่าง และอุณหภูมิสูง (15, 20 และ 35 ° C)ชุด การตายที่สมบูรณ์ในขั้นตอนที่ผมได้รับ มีการอยู่รอดในระยะถัดไปที่ต่ำ25 และ 35 องศาเซลเซียส ที่อุณหภูมิห้อง (15 องศา C)salinities สูง (35 และ 45 ‰), และมีอัตราอยู่รอดที่ดีขั้น zoeal แต่ไม่มีตัวอ่อนถึงระยะ megalopa ที่ชุดที่ผลิตขั้นสลบได้ระหว่าง 20 และ 30 ° C และ ระหว่าง 25 และ 45 ‰เค็ม ระยะเวลาการ megalopa มีสั้นที่ 30 ° Cกว่าที่ 20 และ 25 ° C แต่รอด ราคาไม่สูงที่ 20 และ 25 ºC กว่าที่ 30 องศาเซลเซียส

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ลำดับขั้นตอนการสะสมของตัวอ่อนที่ได้รับ
ในอุณหภูมิและความเค็มต่างๆ
รวมจะนำเสนอในรูป 1. เป็นที่ชัดเจนว่า
สำหรับช่วงการทดสอบของอุณหภูมิและความเค็มมัน
เป็นหลังซึ่งส่วนใหญ่มีผลกระทบต่อความอยู่รอดของ
ตัวอ่อนขั้นตอนโดยเฉพาะอย่างยิ่งในช่วงที่ต่ำกว่า ที่
ความเค็มต่ำสุดในการทดสอบ (15 ‰) และลดลงและ
อุณหภูมิที่สูงขึ้น (15, 20 และ 35 ° C)
รวมอัตราการตายที่สมบูรณ์แบบสำหรับขั้นตอนที่ผม
ได้รับกับการอยู่รอดต่ำสำหรับขั้นตอนต่อไปที่
25 และ 35 องศาเซลเซียส ที่อุณหภูมิต่ำสุด (15 ° C)
และความเค็มสูง (35 และ 45 ‰) มี
อัตราการรอดชีวิตที่ดีสำหรับขั้นตอน zoeal แต่ไม่มี
ตัวอ่อนถึงระยะเมกาโลปา
ชุดซึ่งผลิตขั้นตอนเป็นเด็กและเยาวชน
ระหว่าง 20 และ 30 องศาเซลเซียสและระหว่าง 25 และ 45 ‰
ความเค็ม ระยะเวลาที่สั้นกว่าเมกาโลปาที่ 30 ° C
กว่าที่ 20 และ 25 ° C แต่อัตราการรอดตายสูง
ที่ 20 และ 25 องศาเซลเซียสกว่าที่ 30 ° C

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ลำดับของตัวอ่อนระยะสะสมได้ในอุณหภูมิและความเค็มต่าง ๆ

ชุดที่แสดงในรูปที่ 1 มันเป็นที่ชัดเจนว่า
โดยช่วงของอุณหภูมิและความเค็มมัน
เป็นหลังซึ่งส่วนใหญ่มีผลต่อการอยู่รอดของ
ขั้นตอนตัวอ่อน โดยเฉพาะอย่างยิ่งในช่วงล่าง ที่ค่าความเค็มทดสอบ ( 15 ‰

) และที่ลดลงและอุณหภูมิสูง ( 15 , 20 และ 25 ° C )
ชุดสมบูรณ์สำหรับขั้นตอนการตายผม
ที่ได้รับกับการรอดต่ำ สำหรับขั้นตอนต่อไปที่
25 และ 35 องศา อุณหภูมิต่ำสุด 15 องศา C ) และ สูง (
ความเค็ม 35 และ 45 ‰ ) มีอัตรารอดที่ดีสำหรับขั้นตอน

zoeal แต่ไม่มีตัวอ่อนถึงระยะเมกาโลปา .
รวมที่ผลิตเยาวชนขั้น
ระหว่าง 20 และ 30 องศา C และระหว่าง 25 และ 45 ‰
ความเค็มระยะเวลาระยะเมกาโลปาขนาดสั้น 30 ° C
กว่า 20 และ 25 ° C , แต่อัตรารอดสูงกว่า
ที่ 20 และ 25 º C กว่า 30 องศา