More specifically, the incidence of

More specifically, the incidence of overweight among children aged six to 11 was 7% in 1980 and 19% in 2004.When the age range is expanded to include individuals up to 19 years of age in the US (i.e. ages six to 19) the prevalence of individuals who are overweight increases to approximately 30% (A Body Mass Index (BMI) >25.0 to 29.9 kg·m-2), with the percentage of individuals identified as being obese (BMI > 30 kg·m-2) approximately15% (American Obesity Association [AOA], 2005).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

มากขึ้นโดยเฉพาะอุบัติการณ์ของโรคอ้วนในหมู่เด็กอายุหกถึง 11 เป็น 7% ในปี 1980 และ 19% ใน 2004.when ช่วงอายุที่มีการขยายไปถึงบุคคลที่ได้ถึงอายุ 19 ปีในเรา (เช่นทุกเพศทุกวัยหกถึง 19) ความชุกของบุคคลที่มีน้ำหนักเกินเพิ่มขึ้นประมาณ 30% (ดัชนีมวลกาย (BMI)> 25.0-29.9 กิโลกรัม· m-2),กับร้อยละของบุคคลที่ระบุว่าเป็นโรคอ้วน (BMI> 30 กิโลกรัม· m-2) approximately15% (อเมริกันสมาคมโรคอ้วน [AoA], 2005)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

อื่น ๆ โดยเฉพาะ อุบัติการณ์ของน้ำหนักเกินในเด็กอายุ 6-11 เป็น 7% ในปี 1980 และ 19% ในช่วงอายุถูกขยายเพื่อรวมถึงบุคคลขึ้นไป 19 ปีในสหรัฐอเมริกา (เช่นอายุ 6-19) ความชุกของผู้ที่มีภาวะที่เพิ่มขึ้นประมาณ 30% 2004.When (ดัชนีมวลกายของ A (BMI) > 25.0-29.9 kg·m-2), มีเปอร์เซ็นต์ของบุคคลที่เป็นกำลังอ้วน (BMI > 30 kg·m-2) approximately15% (โรคอ้วนสมาคมอเมริกัน [AOA], 2005)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

มากขึ้นโดยเฉพาะการที่อุบัติการณ์ของมีน้ำหนักตัวมากเกินในเด็กอายุ 6 ถึง 11 เป็น 7% ในปี 1980 และ 19% ในปี 2004 เมื่ออายุเพิ่มขึ้นเป็นระยะรวมถึงผู้ใช้บริการแบบเฉพาะรายได้ถึง 19 ปีบริบูรณ์ในที่เรา(เช่นอายุ 6 ถึง 19 )ที่มีมากกว่าของผู้ใช้บริการแบบเฉพาะรายที่มีน้ำหนักตัวมากเกินเพิ่มขึ้นประมาณ 30% (ที่ดัชนีมวลกาย( BMI )>เท่ากับร้อยละ 25.0 ใกล้เคียงกับการ 29.9 กก.ลม. 2 ),พร้อมด้วยอัตราร้อยละของผู้ใช้บริการแบบเฉพาะรายระบุว่าเป็นโรคอ้วน( BMI > 30 กก.ลม. 2 )ประมาณ 15% ( American โรคอ้วนการเชื่อมโยง[ AOA ] 2005 )