Lee JunYeol sat down after limping.

Lee JunYeol sat down after limping. KangYoon turned on the machine and sat infront of the mixer and configured the settings. He matched the settings to match his voice. Lee JunYeol’s music wasn’t there so he had to go with a recording of a famous song.

Just a little faster ㅡㅡ Just a little ㅡㅡ

A thick and pleasant voice rang throughout the studio. It was the low voice that the fans liked. However the problem came after that.

But ㅡㅡmy love ㅡ is stillㅡㅡ

The higher the pitch became, a strange change happened. Sedy was someone who exploded out at a high pitch after grabbing their hearts with a low voice at the beginning, but power was clearly insufficient in the high parts. Of course, it wasn’t a big change. One had to be conscious about it to notice it.

‘It’s getting weaker.’

The Sedy reflected in KangYoon’s eyes was shining brightly with white light at the beginning. However, as the song progressed, the white light became fainter and at the end, its density became a lot lower.
After the song ended, Lee JunYeol carefully spoke to the microphone inside the studio.

-How was it?

KangYoon thought for a bit.

“It isn’t as good as in the past.”
-As expected, is that so.
“You worked hard.”

Lee JunYeol, who heard a not so good evaluation came out nervously. KangYoon sat in front of him.

“I’m not as good as I was in the past, it seems. Is it really difficult? Ah, I’m craving for a smoke.”

Lee JunYeol took out a cigar from his pocket as he always did but he put it back in the end. Habit was a frightening thing. KangYoon clicked his tongue as if it was absurd.

“You said you’ll quit.”
“Sorry, forgive me for just this time. Really.. Bad, bad hand, bad hand!!”
“…Okay. Let’s pack up.”
“Then we’re really doing a concert together?”

KangYoon kept pushing Lee JunYeol away, but the thought that it wouldn’t do without KangYoon pervaded Lee JunYeol’s mind. He thought that, if it was him, he could do other things for him other than just setting him on the right path.

“A big risk always bring together a big profit.”

KangYoon thought about it. If the reactions of Sedy’s comeback stage was good, then he will be able to receive better work after it. Although albums were a bit of a stretch, KangYoon decided that he would do something if it was just the concert.

“I’ll think about it more for the next few days. First, keep what you said last time.”
“Yes.”

This referred to smoking, women and other things like these. Lee JunYeol nodded his head like a little kid. KangYoon emphasized again as if it was still worrying.

“Words are easy. Especially smoking. Quit it unconditionally. If you smoke even once while preparing for the stage, then the project is over.”
“Okay, okay.”
“I will put this in the contract.”
“Huh?! Then…”
“Didn’t I say I will think about it for the next few days? Quit smoking by next week. Let’s talk then. Now return. I’m scared that people will spread rumors about me if you keep kneeling like that in the lobby.”
“Thank you, thank you.”

Lee JunYeol finally smiled brightly and hugged KangYoon. However, it was a man’s, KangYoon hated it.

“Let go!!”
“Hahaha!! Thank you, thank you.”
“Go away.”

KangYoon was a man who preferred the soft embrace of a woman rather than a hard embrace of a man.

***

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

JunYeol ลีนั่งลงหลัง limping KangYoon เปิดเครื่อง และเสาร์ของผสม และกำหนดค่าการตั้งค่า เขาจับคู่การตั้งค่าให้ตรงกับเสียงของเขา เพลงลี JunYeol ไม่มีเขาจึงมีไปกับการบันทึกเสียงเพลงเพียงเล็กน้อยเร็วㅡㅡเพียงㅡㅡมีน้อยเสียงหนา และมีความสุขรังทั่วสตูดิโอ มันเป็นเสียงต่ำที่แฟน ๆ ชอบ อย่างไรก็ตาม มีปัญหามาหลังจากนั้นแต่ㅡรัก ㅡㅡmy stillㅡㅡยิ่งสนามกลายเป็น การเปลี่ยนแปลงที่ผิดปกติที่เกิดขึ้น Sedy เป็นคนที่ระเบิดออกที่สนามสูงหลังโลภใจ ด้วยเสียงต่ำที่จุดเริ่มต้น แต่พลังงานไม่เพียงพออย่างชัดเจนในส่วนสูง แน่นอน มันไม่ได้มีการเปลี่ยนแปลงใหญ่ หนึ่งจะต้องคำนึงถึงเกี่ยวกับการสังเกต'มันเริ่มอ่อนลง'Sedy ในสายตาของ KangYoon ถูกส่องสว่าง ด้วยแสงสีขาวที่จุดเริ่มต้น อย่างไรก็ตาม เป็นเพลงก้าวหน้า แสงสีขาวกลายเป็นหวังที่รำไร และปลาย ความหนาแน่นกลายเป็นต่ำมากหลังจากสิ้นสุดเพลง JunYeol ลีได้พูดกับไมโครโฟนภายในสตูดิโออย่างระมัดระวัง-วิธีแก้ไขมันKangYoon คิดว่า ความ"มันไม่ดีเท่าในอดีต"-ตามที่คาดไว้ เป็นที่ดังนั้น"คุณทำงานหนักขึ้น"ลี JunYeol ที่ได้ยินเป็นการประเมินที่ดีออกมาเป็น KangYoon นั่งอยู่หน้าเขา"ผมไม่ดี เพราะในอดีต ดูเหมือน ยากจริง ๆ Ah ฉันอยากต่อ"ลี JunYeol เอาออกซิการ์จากกระเป๋าของเขาเขาได้เสมอ แต่เขาใส่กลับในสุด นิสัยเป็นสิ่งน่ากลัว KangYoon คลิกลิ้นกับว่ามันไร้สาระ"คุณบอกว่า คุณจะปิด""ขอ ยกโทษให้ฉันครั้งนี้ จริง ๆ ... มือเลว ไม่ดี ไม่ดีมือ!!"“… โอเค ลองจัดกระเป๋า""แล้วเรากำลังจริง ๆ ทำคอนเสิร์ตกัน"KangYoon เก็บกด JunYeol ลีออกไป แต่ถึงจะคิดว่ามันจะไม่ทำ โดย KangYoon ลี JunYeol ใจ เขาคิดว่า ถ้ามันเป็นเขา เขาสามารถทำสิ่งอื่น ๆ สำหรับเขาไม่ใช่เพียงการตั้งเขาบนเส้นทางขวา"ความเสี่ยงใหญ่เสมอมากันใหญ่กำไร"KangYoon คิดว่า เกี่ยวกับมัน ถ้าปฏิกิริยาของขั้นตอนคัมแบ็กของ Sedy ดี แล้วเขาจะสามารถรับทำงานดีขึ้นหลังจากที่มัน แม้ว่าอัลบั้มได้บิตของการยืด KangYoon ตัดสินใจว่า เขาจะทำบางสิ่งบางอย่างถ้ามันเป็นเพียงแค่คอนเสิร์ต"จะคิดมากขึ้นไม่กี่วันถัดไป ครั้งแรก เสมอว่าคุณพูดอะไรครั้งสุดท้าย""ใช่"นี้เรียกว่าการสูบบุหรี่ ผู้หญิง และสิ่งอื่น ๆ เช่นนี้ ลี JunYeol เลยต้องศีรษะของเขาเหมือนเป็นเด็กน้อย KangYoon เน้นอีกครั้งหากยังคงกังวล"คำได้ง่าย โดยเฉพาะบุหรี่ ปิดโดยไม่มีเงื่อนไข ถ้าคุณสูบบุหรี่แม้แต่ครั้งเดียวขณะกำลังเตรียมสำหรับขั้น แล้วโครงการจะจบ""โอเค โอเค""เราจะใส่นี้ในสัญญาด้วย""ฮะ แล้ว...""ผมไม่ได้จะคิดถัดไปไม่กี่วัน เลิกบุหรี่ โดยสัปดาห์หน้า พูดคุยแล้ว ตอนนี้ กลับ "ผมกลัวว่า คนจะกระจายข่าวลือเกี่ยวกับฉันถ้าคุณให้เข่าที่ล็อบบี้""ขอบคุณ ขอบคุณ"ลี JunYeol สุดท้ายยิ้มสดใส และทุกกอด KangYoon อย่างไรก็ตาม มันเป็นของมนุษย์ KangYoon เกลียดมัน"ปล่อย!!""Hahaha !! ขอบคุณ ขอบคุณ""หายไป"KangYoon คือ คนที่กอดนุ่มของผู้หญิงมากกว่าที่โอบกอดความยากของคนที่ต้อง***