Seoyoon was a student, and as far a

Seoyoon was a student, and as far as he knew she never had to work in her life.

-No.

“Money in this world is something terrifying. The costs of movie tickets for the theater rise every year, and public transportation is even scarier.”

“……”

“If you have never earned money yourself, then you have no idea what it is worth. Do not carelessly offer money.”

Lee Hyun had never voiced it, but he was jealous of them.

Rich college kids!

They were families which he envied.

Lee Hyun spent his childhood delivering newspapers, he worked hard at his part time jobs delivering milk, something rich kids would never experience.

-Mom, please give me some pocket money, last month you only gave me 500,000 won.

-I’m putting together a trip to go overseas soon.

-Mom have you forgotten, I want to go to France. Tell your secretary to make it 1000,000 won. We don’t want to eat only packed dinners after all.

That’s how the conversations worked for the rich in Lee Hyun’s head.

Either the successor of a rich company or the inheritance from a rich family and they never knew the hard work that was involved.

Like that a heroes’ personality was that of an ordinary scum, complicated relationships with women, and being poor as well.

Of course, they too were human and must have suffered once or twice.

With bad parental relationships or a couple of wishes that had not come true, different degrees of anguish occur.

But without that anguish, few people would survive in the world.

Like a sudden twist in a good daytime drama, the show is then well received by the public.

Eventually the sons and daughters of rich families can never be hated.

If you anger the public and swear at them, all you have to do is show them money, and their forgiveness will show.

Until the end of the lecture, Seoyoon was in deep thoughts.

‘Looks like I really don’t know about the value of money’

While Lee Hyun lived diligently, she never seriously thought about it.

Just as Lee Hyun imagined, she had lots of real estates, trust funds, funds, stocks, and many others, therefore she was never inhabited when it came to money.

Seoyoon wrote her thoughts on the piece of paper while reflecting on her actions.

-I will work and earn the money, will you travel together with me then?

Lee Hyun didn’t expect this reaction.

‘It’s winter vacation soon’

Less than three weeks were left till the end of the semester.

“How much will you be able to earn?”

I never tried it so I still…. How much do you think I need to gather?

Seoyoon’s eyes were sparkling as she was expecting him to answer.

She did not understand society and being unfamiliar with the world she would receive the bitter taste of the world.

Lee Hyun, emphasized on an ordinary travel, and replied

“If we’re talking about the sea it will definitely be in the South or Jeju island. In that case transportation will take at least ₩450000 while food should be about ₩800000. Are we gonna stay there?”

Even if they ate sashimi every meal, it was highly unlikely it would cost ₩800000, regardless Seoyoon nodded. Since they couldn’t just spend their time just traveling there and back. She wanted to spend the night talking while drinking wine.

“The hotel room would probably cost us ₩500000, we’d have to grab two rooms. Also, if we were to eat Cider(Sprite) and eggs on the train as well as get some souvenirs, we would need at least ₩5000000 or ₩6000000.

Lee Hyun suggested an amount that was absolutely unmanageable.

‘A part time job over the winter break will not be enough to collect that amount’

Even though the said amount was ridiculous, Seoyoon nodded anyways.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

Seoyoon เป็นนักเรียนและเท่าที่เขารู้ว่าเธอไม่เคยมีการทำงานในชีวิตของเธอ. ไม่มี. "เงินในโลกนี้เป็นสิ่งที่น่ากลัว ค่าใช้จ่ายของบัตรชมภาพยนตร์สำหรับละครเพิ่มขึ้นทุกปีและการขนส่งสาธารณะจะยิ่งน่ากลัว. "" ...... "" ถ้าคุณไม่เคยได้รับเงินด้วยตัวคุณเองแล้วคุณมีความคิดว่าจะมีมูลค่าไม่ อย่าลวกมีเงิน. "ลีฮยอนไม่เคยเปล่งออกมาแต่เขาเป็นที่อิจฉาของพวกเขา. ที่อุดมไปด้วยเด็กวิทยาลัย! พวกเขาเป็นครอบครัวที่เขาอิจฉา. ลีฮยอนใช้เวลาหนังสือพิมพ์วัยเด็กของเขาส่งมอบเขาทำงานอย่างหนักที่งานเวลาที่เขามีส่วนร่วมในการส่งมอบนม บางสิ่งบางอย่างที่อุดมไปด้วยเด็ก ๆ จะไม่เคยมีประสบการณ์. -Mom โปรดให้ฉันกระเป๋าเงินบางเดือนที่ผ่านมาคุณจะให้ฉัน 500,000 ₩. -I'm วางกันการเดินทางไปต่างประเทศในเร็ว ๆ นี้ไป. -Mom คุณลืมฉันต้องการไป ไปยังประเทศฝรั่งเศส บอกเลขาฯ ของคุณเพื่อให้ 1000.000 วอน เราไม่ต้องการที่จะกินอาหารเย็นที่บรรจุเฉพาะหลังจากที่ทั้งหมด. นั่นเป็นวิธีที่สนทนาทำงานที่อุดมไปด้วยในหัวของลีฮยอน. ทั้งตัวตายตัวแทนของ บริษัท ที่อุดมไปด้วยหรือมรดกจากครอบครัวที่ร่ำรวยและพวกเขาไม่เคยรู้ว่าการทำงานอย่างหนักที่ได้รับการมีส่วนร่วม . เช่นเดียวกับที่บุคลิกภาพวีรบุรุษเป็นที่ของฝาสามัญความสัมพันธ์ที่ซับซ้อนกับผู้หญิงและเป็นที่น่าสงสารเช่นกัน. แน่นอนว่าพวกเขาก็เป็นมนุษย์และจะต้องได้รับความเดือดร้อนครั้งหรือสองครั้ง. ด้วยความสัมพันธ์ของผู้ปกครองที่ไม่ดีหรือคู่ของความปรารถนาที่ ไม่ได้มาจริงองศาที่แตกต่างของความเจ็บปวดที่เกิดขึ้น. แต่ไม่มีความปวดร้าวที่ไม่กี่คนที่จะมีชีวิตรอดในโลก. เช่นเดียวกับบิดอย่างฉับพลันในละครตอนกลางวันที่ดีการแสดงแล้วรับอย่างดีจากประชาชน. ในที่สุดลูกชายและลูกสาวของ ครอบครัวที่อุดมไปด้วยไม่สามารถเกลียด. ถ้าคุณโกรธประชาชนและสาบานที่พวกเขาทั้งหมดที่คุณต้องทำคือการแสดงให้พวกเขามีเงินและการให้อภัยของพวกเขาจะแสดง. จนถึงสิ้นของการบรรยายที่ Seoyoon อยู่ในความคิดลึก. 'ดูเหมือนว่าฉัน จริงๆไม่ทราบเกี่ยวกับค่าของเงินฯในขณะที่ลีฮยอนอาศัยอยู่อย่างขยันขันแข็งเธอไม่เคยคิดเกี่ยวกับเรื่องนี้อย่างจริงจัง. เช่นเดียวกับลีฮยอนคิดว่าเธอมีจำนวนมากอสังหาริมทรัพย์, กองทุน, กองทุนหุ้นและอื่น ๆ อีกมากมายดังนั้นเธอ ก็ไม่เคยอาศัยอยู่เมื่อมันมาถึงเงิน. Seoyoon เขียนความคิดของเธอบนแผ่นกระดาษในขณะที่สะท้อนให้เห็นถึงการกระทำของเธอ. -I จะทำงานและได้รับเงินที่คุณจะเดินทางไปด้วยกันกับฉันแล้ว? ลีฮยอนไม่ได้คาดหวังปฏิกิริยานี้'มันเป็นวันหยุดฤดูหนาวเร็ว ๆ นี้' น้อยกว่าสามสัปดาห์ที่ถูกทิ้งไว้จนถึงสิ้นภาคการศึกษา. "เท่าไหร่ที่คุณจะสามารถที่จะได้รับ?" ฉันไม่เคยพยายามมันดังนั้นฉันยังคง ... เท่าไหร่คุณคิดว่าฉันต้องรวบรวม? ตา Seoyoon ถูกประกายขณะที่เธอคาดหวังว่าเขาจะตอบ. เธอไม่เข้าใจสังคมและความคุ้นเคยกับโลกที่เธอจะได้รับรสขมของโลก. ลีฮยอนเน้นสามัญ การเดินทางและตอบ"ถ้าเรากำลังพูดถึงทะเลแน่นอนมันจะอยู่ในภาคใต้ของเกาะเชจูหรือ ในการขนส่งกรณีที่จะใช้เวลาอย่างน้อย 450,000 ₩ขณะที่อาหารควรจะประมาณ 800,000 ₩ เราอยู่ที่นั่นไง? "ถึงแม้ว่าพวกเขากินซาชิมิอาหารทุกมื้อมันเป็นไปไม่ได้มันจะเสียค่าใช้จ่าย800,000 ₩โดยไม่คำนึงถึง Seoyoon พยักหน้า เนื่องจากพวกเขาไม่สามารถเพียงแค่ใช้เวลาเพียงแค่การเดินทางไปและกลับ เธอต้องการที่จะใช้จ่ายคืนในขณะที่การพูดคุยการดื่มไวน์. "ในห้องพักของโรงแรมอาจจะเสียค่าใช้จ่าย 500,000 ₩เราเราจะต้องคว้าสองห้อง นอกจากนี้ถ้าเราจะกินไซเดอร์ (สไปรท์) และไข่บนรถไฟรวมทั้งได้รับของที่ระลึกบางอย่างที่เราจะต้องไม่น้อยกว่า₩ 5000000 หรือ 6000000 ₩. ลีฮยอนแนะนำจำนวนเงินที่ได้รับไม่สามารถจัดการได้อย่างแน่นอน. 'งานเวลาส่วนหนึ่งมากกว่า ฤดูหนาวจะไม่เพียงพอในการเก็บรวบรวมจำนวนเงินที่ 'แม้ว่าจำนวนเงินที่บอกว่าเป็นเรื่องน่าขันSeoyoon พยักหน้านะ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

seoyoon เป็นนักเรียน และเท่าที่เขารู้ เธอเคยทำงานในชีวิตของเธอ . . . . .

-

" เงินในโลกนี้เป็นสิ่งที่น่ากลัว ค่าใช้จ่ายของบัตรชมภาพยนตร์สำหรับโรงภาพยนตร์เพิ่มขึ้นทุกปี และการขนส่งสาธารณะที่น่ากลัว " .

" . . . . . . . "

" ถ้าคุณไม่เคยได้รับเงินด้วยตัวคุณเอง แล้วคุณไม่รู้หรอกว่ามันมีค่า อย่าประมาทเงินให้ "

ลีฮยอนไม่เคยเปล่งออกมาได้แต่เค้าอิจฉาพวกเขา

รวย เด็กมหาลัย !

เขาครอบครัวที่เขาอิจฉา

ลีฮยอนใช้เวลาวัยเด็กของเขาส่งหนังสือพิมพ์ เขาทำงานหนักในงานพิเศษ ส่งนม บางอย่างเด็กจะไม่เคยพบ

- แม่ขอเงินเดือนที่คุณให้ฉัน 500000 จะ

ผมใส่ ร่วมกันเดินทางไปต่างประเทศเร็วๆนี้

- แม่ลืมแล้วหรือฉันต้องการไปฝรั่งเศส บอกเลขาของคุณที่จะให้มัน 1000000 วอน เราไม่อยากจะกินแต่บริการอาหารเย็นหลังจากทั้งหมด

วิธีของการสนทนาทำงานให้มากมายในหัว ลีฮยอน

ให้ทายาทของบริษัทรวยหรือมรดกจากครอบครัวที่ร่ำรวย เขาไม่เคยรู้เลยว่างานหนักที่เกี่ยวข้อง

ชอบที่บุคลิกเป็นฮีโร่ ที่เป็นขยะธรรมดาความสัมพันธ์ที่ซับซ้อนกับผู้หญิง และเป็นคนจนเช่นกัน

แน่นอน พวกเขาก็เป็นมนุษย์ และต้องทนทุกข์ทรมาน ครั้งหรือสองครั้ง

กับความสัมพันธ์ของผู้ปกครองที่ไม่ดีหรือคู่ของความปรารถนาที่ไม่เคยเป็นจริง , องศาที่แตกต่างของความระทมเกิดขึ้น

แต่ไม่มีความเจ็บปวด น้อยคนที่จะอยู่รอดใน โลก

ชอบบิดอย่างฉับพลันในดีตอนกลางวันละครแสดงแล้วได้รับการตอบรับจากประชาชน .

ในที่สุดลูกชายและลูกสาวของครอบครัวคนรวยจะไม่มีวันเกลียด

ถ้าคุณโกรธประชาชนและสัญญาที่พวกเขา ทั้งหมดที่คุณต้องทำคือให้พวกเขามีเงิน และการให้อภัยของพวกเขาจะแสดง

จนจบการบรรยาย seoyoon คือ ในความคิดลึกๆ

'looks ชอบฉันจริง ๆ ไม่รู้จักคุณค่าของเงิน '

ในขณะที่ลีฮยอนอาศัยอยู่อย่างขะมักเขม้นเธอเคยคิดว่าเรื่องนี้

อย่างที่ลีฮยอนคิด เธอมีจํานวนที่อยู่อาศัย กองทุน , กองทุน , หุ้น , และอื่น ๆ อีกมากมาย ดังนั้น เธอเคยอาศัยอยู่เมื่อมันมาถึงเงิน

seoyoon เขียนความในใจบนชิ้นส่วนของกระดาษในขณะที่สะท้อนให้เห็นถึงการกระทำของเธอ

- ผมจะทำงานและได้รับเงินที่คุณจะเดินทางไปกับผมด้วยกัน

ลีฮยอนไม่ได้คาดหวังนี้ปฏิกิริยา

' ปิดเทอมหน้าหนาวแล้ว '

น้อยกว่าสามสัปดาห์ที่เหลืออยู่จนครบเทอม

" เท่าไหร่คุณจะได้รับ ? "

ผมไม่เคยลองเลย . . . . . . . แล้วคุณคิดว่าฉันต้องรวบรวม ?

seoyoon ดวงตาเป็นประกายเมื่อเธอถูกคาดหวังให้เขาตอบ . . .

เธอไม่ได้เข้าใจสังคมและการไม่คุ้นเคยกับโลกที่เธอจะรับรสขมของโลก

ลีฮยอน เน้นการเดินทางธรรมดา และตอบ

" ถ้าเรากำลังพูดถึงทะเลแน่นอนจะอยู่ในภาคใต้ หรือเกาะเจจู ในกรณีที่การเดินทางจะใช้เวลาอย่างน้อย₩ 450 , 000 ในขณะที่อาหารควรประมาณ₩ 800000 . เราต้องอยู่ได้ "

ถ้าพวกเขากินปลาดิบ อาหารทุกมื้อ มันมีโอกาสน้อยมากที่มันจะเสีย₩ 800000 ไม่ว่า seoyoon พยักหน้าเนื่องจากพวกเขาไม่เพียง แต่ใช้เวลาแค่เดินทางไปที่นั่นและกลับมา เธอต้องการที่จะใช้จ่ายคืนพูดขณะดื่มไวน์

" ในห้องก็อาจจะทำให้เรา₩ 500000 เราจะต้องคว้าสองห้อง นอกจากนี้ ถ้าเรากินแอปเปิ้ล ( สไปรท์ ) และไข่บนรถไฟ ตลอดจนได้รับของที่ระลึกบาง เราต้องการอย่างน้อย₩ 5000000 หรือ₩ 6000000 .

ลีฮยอนแนะนำจำนวนเงินที่แน่นอนไม่สามารถจัดการ

' งานมากกว่าฤดูหนาวจะไม่เพียงพอที่จะเก็บยอด '

แม้ว่าปริมาณน่าขัน seoyoon พยักหน้าอยู่ดี