The ratio of total sugar to reducin

The ratio of total sugar to reducing sugar (TS RS−1) expresses the amount of total glucose units versus the amount of reducing ends of glucose chains or free glucoses, both expressed as mMoles of glucose mL−1, not involving the concept of degree of branching chain.

The elution volume of each chromatographic peak was considered to calculate percentage values in order to facilitate the comparative study.

The study of the fractions was complemented with paper chromatography analysis using (butanol:pyridine:water) (4:3:4) as developing solvent. The separated spots were stained by 1% silver nitrate in acetone followed by 0.5 N NaOH in 96% ethanol and finally washed with 2.5% sodium thiosulfate to clarify.

Characterization of the utilized polysaccharides was performed by means of spectrophotometric studies following Curá and Krisman (1990), Curá et al. (1995). It is considered that α1,4 α1,6 glucopolysaccharides in the presence of I2–KI in CaCl2 saturated solution reagent presents an absorbance between 380 and 800 nm. If the λmax value is lower than 500 nm, it is highly possible to find a branched starch such as amylopectin. On the other hand, a maximum absorption peak at lambda higher than 575 nm would indicate the presence of linear glucopolysaccharides such as amylose. It is possible to estimate the length of the external chains of the α-d-glucan using the parameter “A”, that is, the quotient between the maximum absorbance value of the polysaccharide and the maximum absorbance of the shoulder ( Tolmasky and Krisman, 1987). It has been shown that long external chains of glucopolysaccharides give a high “A” parameter value (around 2–4), indicating a low degree of branching in the α-d glucan indicative of amylose. Accordingly, the smaller values of “A” parameter (around 1.6) are characteristic of short and branched chains indicative of amylopectin.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

อัตราส่วนของน้ำตาลรวมเพื่อลดน้ำตาล (TS RS−1) แสดงความยอดเงินของหน่วยกลูโคสรวมกับยอดลดปลายโซ่กลูโคสหรือ glucoses ฟรี ทั้งแสดงเป็น mMoles ของกลูโคส mL−1 ไม่เกี่ยวข้องกับแนวคิดของโซ่โยงหัวข้อปริมาณสูงสุดแต่ละ chromatographic elution ถูกพิจารณาคำนวณค่าเปอร์เซ็นต์เพื่อศึกษาเปรียบเทียบการศึกษาเศษส่วนมีครบครัน ด้วยกระดาษ chromatography วิเคราะห์ใช้ (บิวทานอ: pyridine: น้ำ) (4:3:4) เป็นการพัฒนาตัวทำละลาย จุดที่แยกได้สี โดย 1% ซิลเวอร์ไนเตรตในอะซีโตนตาม ด้วย 0.5 N NaOH ใน 96% เอทานอล และสุดท้าย ล้าง ด้วย 2.5% โซเดียม thiosulfate ชี้แจงคุณสมบัติของ polysaccharides ใช้งานที่ดำเนินการ โดยศึกษา spectrophotometric ต่อ Curá และ Krisman (1990), Curá และ al. (1995) เป็นพิจารณาที่ α1, 4 α1, glucopolysaccharides 6 ในต่อหน้าของ I2 – KI ในรีเอเจนต์ CaCl2 โซลูชันการอิ่มตัวแสดง absorbance ที่ระหว่าง 380 และ 800 nm ถ้าค่า λmax ต่ำกว่า 500 nm มันเป็นไปได้หาแป้งแบบแยกสาขาเช่น amylopectin สูง บนมืออื่น ๆ การดูดซึมสูงสุด peak ที่แลมบ์ดาสูงกว่า 575 nm จะระบุสถานะของ glucopolysaccharides เชิงเส้นเช่นปรับ สามารถประเมินความยาวของโซ่ภายนอกของการด้วยกองทัพ-d-glucan ใช้พารามิเตอร์ "A" นั่นคือ ผลหารระหว่างค่า absorbance สูงสุดของ polysaccharide absorbance สูงสุดของไหล่ (Tolmasky และ Krisman, 1987) ได้ มันได้รับการแสดงว่า โซ่ยาวภายนอกของ glucopolysaccharides ให้ค่าพารามิเตอร์สูง "A" (ประมาณ 2-4), ระบุสาขาใน glucan d ด้วยกองทัพส่อปรับระดับต่ำ ตามลำดับ ค่าพารามิเตอร์ "A" (ประมาณ 1.6) มีขนาดเล็กเป็นลักษณะของโซ่สั้น และแบบแยกสาขาส่อ amylopectin

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

อัตราส่วนของน้ำตาลทั้งหมดในการลดน้ำตาล (TS RS-1) เป็นการแสดงออกถึงปริมาณของหน่วยกลูโคสรวมเมื่อเทียบกับจำนวนเงินของการลดปลายโซ่กลูโคสหรือ glucoses ฟรีทั้งแสดงเป็น mMoles ของกลูโคส mL-1 ที่ไม่เกี่ยวข้องกับแนวความคิดของการศึกษาระดับปริญญา . ของห่วงโซ่แยกปริมาณการชะของแต่ละจุดสูงสุดโครมาได้รับการพิจารณาในการคำนวณค่าร้อยละในการที่จะอำนวยความสะดวกในการศึกษาเปรียบเทียบ. การศึกษาของเศษส่วนที่ได้รับการเติมเต็มด้วยการวิเคราะห์โคกระดาษใช้ (บิวทานอ: pyridine: น้ำ) (4: 3: 4 ) ในขณะที่การพัฒนาตัวทำละลาย จุดที่แยกออกจากกันมีการย้อม 1% ไนเตรตเงินในอะซีโตนตาม 0.5 N NaOH ในเอทานอล 96% และล้างสุดท้ายกับโซเดียมไธโอซัลเฟต 2.5% ที่จะชี้แจง. ลักษณะของ polysaccharides ใช้ที่ได้ดำเนินการโดยวิธีการของการศึกษาสเปกต่อไปนี้ Cura และ Krisman (1990 ) Cura et al, (1995) จะพิจารณาว่าα1,4α1,6 glucopolysaccharides ในการปรากฏตัวของ I2-KI ใน CaCl2 น้ำยาสารละลายอิ่มตัวที่มีการจัดการดูดกลืนแสงระหว่าง 380 และ 800 นาโนเมตร ถ้าค่าλmaxต่ำกว่า 500 นาโนเมตรก็เป็นไปได้สูงที่จะหาแป้งแขนงเช่น amylopectin บนมืออื่น ๆ , ยอดการดูดซึมสูงสุดแลมบ์ดาสูงกว่า 575 นาโนเมตรจะแสดงให้เห็นการปรากฏตัวของ glucopolysaccharides เชิงเส้นเช่นอะไมโลส มันเป็นไปได้ในการประมาณความยาวของโซ่ภายนอกของα-d กลูแคนโดยใช้พารามิเตอร์ "A" ซึ่งก็คือความฉลาดระหว่างค่าการดูดกลืนแสงสูงสุดของ polysaccharide และการดูดกลืนแสงสูงสุดของไหล่ (Tolmasky และ Krisman, 1987) มันได้รับการแสดงให้เห็นว่าเครือข่ายภายนอกที่ยาวนานของ glucopolysaccharides ให้สูง "เป็น" ค่าพารามิเตอร์ (ประมาณ 2-4) แสดงให้เห็นในระดับต่ำของการแยกทางในα-d กลูแคนที่บ่งบอกถึงอะไมโลส ดังนั้นค่าที่มีขนาดเล็กของ "A" พารามิเตอร์ (ประมาณ 1.6) เป็นลักษณะของห่วงโซ่สั้นและแยกตัวบ่งชี้ของ amylopectin

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

อัตราส่วนของปริมาณน้ำตาลที่จะลดน้ำตาล ( TS ) − 1 ) แสดงปริมาณของกลูโคสรวมหน่วยเมื่อเทียบกับปริมาณของการสิ้นสุดของโซ่ กลูโคส หรือ glucoses ฟรี ทั้งแสดงเป็น mmoles กลูโคส ml − 1 , ไม่เกี่ยวข้องกับแนวคิดของระดับของการแยกโซ่

การใช้เสียงของแต่ละโครมสูงสุดพิจารณา คำนวณค่าร้อยละเพื่อความสะดวกในการศึกษาเปรียบเทียบ

เรียนเศษส่วนคือ ครบครันด้วยการวิเคราะห์โครมาโทกราฟีกระดาษใช้บิวทานอล : pyridine : น้ำ ) ( 4:3:4 ) เป็นการพัฒนาตัวทำละลาย แยกจุดที่ถูกย้อมสีโดย 1% ซิลเวอร์ไนเตรท ) ตามด้วย 05 N NaOH ในแอลกอฮอล์ 96% และสุดท้ายล้างด้วยโซเดียมไธโอซัลเฟต 2.5 % แจง

ลักษณะสมบัติของพอลิแซ็กคาไรด์ที่ใช้ทำโดยวิธีการของการศึกษาต่อไปนี้ CUR . kgm krisman ) และ ( 1990 ) , CUR . kgm et al . ( 1995 ) ก็ถือว่าα 1 , 4 α 16 glucopolysaccharides ต่อหน้า I2 สารละลายอิ่มตัวสารละลาย CaCl2 –กิแสดงการดูดกลืนแสงระหว่าง 380 800 nm . ถ้าλ Max มูลค่าต่ำกว่า 500 นาโนเมตร เป็นไปได้สูงที่จะหา ย่อยแป้ง เช่น มหาภัย . บนมืออื่น ๆ , การดูดซึมสูงสุดสูงสุดที่แลมด้ามากกว่า 575 nm จะบ่งชี้ของ glucopolysaccharides เชิงเส้นเช่นโลส .มันเป็นไปได้ที่จะคำนวณความยาวของภายนอกโซ่ของแอลฟา d-glucan โดยใช้พารามิเตอร์ " " นั่นคือ ผลหารระหว่างค่าการดูดกลืนแสงสูงสุดที่ค่าของโพลีแซคคาไรด์และการดูดกลืนแสงสูงสุดของไหล่ ( tolmasky และ krisman , 1987 ) มันได้ถูกแสดงว่ายาวภายนอกโซ่ glucopolysaccharides ให้สูง " " พารามิเตอร์ค่า ( ประมาณ 2 – 4 )ระบุต่ำระดับของการแยกในแอลฟา D Glucan บ่งบอกถึงโลส . ตาม ที่มีค่า " " พารามิเตอร์ ( ประมาณ 1.6 ) มีลักษณะสั้นและโซ่กิ่งบ่งบอกถึงมหาภัย .