The Roman language occasionally cal

The Roman language occasionally called the Latin languages. They are a group of languages descended from Vulgar Latin. They form a branch of the Italic languages within the Indo-European language family.
The Roman languages evolved from Latin from the sixth to the ninth centuries. Today, there are more than 800 million native speakers worldwide, mainly in Europe and the Americas and many smaller regions scattered throughout the world, as well as large numbers of non-native speakers, and widespread use as lingua franca.

Roman languages are the continuation of Vulgar Latin, the popular and colloquial sociolect of Latin spoken by soldiers, settlers and merchants of the Roman Empire, as distinguished from the classical form of the language spoken by the Roman upper classes, the form in which the language was generally written. Between 350 BC and AD 150, the expansion of the Empire, together with its administrative and educational policies, made Latin the dominant native language in continental Western Europe. Latin also exerted a strong influence in southeastern Britain, the Roman province of Africa.

Originally Latin was spoken by a small group of people who settled in Latium (west Italy) around the 1st millennium BC. Afterwards it became the spoken language of ancient Roman people. With the rise of the Roman political power the Latin language became popular. The languages that developed from Latin were called the Romance languages and were spoken in those countries that were once a part of the Roman Empire. The main Romance languages are: Italian, French, Spanish, Portuguese and Romanian. ‘To speak in a Roman way’ in Latin is, fabulare romanice. That’s how it got the name Romance. There were two forms of Latin: classical and the locally spoken vernacular.




The first one was popular among educated people and the second one was the spoken language of the common people. The Romance languages were developed from the dialects of the vernacular Latin (called Vulgar Latin) over a period of several centuries, and around 1200 AD most of the western Europeans were speaking Latin or Romance language (especially Italian, French and Spanish). All of the Romance languages had their own dialect as spoken in different parts of the country and had their own history of development as to how their style of writing, grammar, phonology and vocabulary changed and developed in 1,000 years and how they received their modern shape.

Latin was the prestigious language of the West. It didn’t have the ambiguity of meaning like other languages had. It had precise expression, that’s why it achieved its dignity and it was the best suited language for legal and other such specific purposes, but it took a very long time to develop from the early spoken Latin to a fully developed form of Classical Latin. The earliest inscriptions could be traced back to only 6th century BC when it was in its infancy. It underwent many changes. Very little is known about its earliest stages as it changed so drastically between 500 and 300 BC that older texts were hardly intelligible. The golden age of its development was between 100 BC to 14 AD. Emperor Augustus (27 BC to 14 AD was called the Augustan Age) took special interest to develop the literary aspects of Latin.

The spoken Latin language continued to change over a wide period of time and it deviated from the pronunciation, vocabulary and the grammar of Classical Latin as well. To differentiate it from the Classical Latin, it began to be called Vulgar Latin after the 3rd century AD. Thus, there were two kinds of Latin: Classical and Vulgar. The works of St. Augustine (354-430 AD) are in Vulgar Latin.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ภาษาโรมันที่บางครั้งเรียกว่าภาษาละติน พวกเขาคือกลุ่มของภาษาที่สืบเชื้อสายจากละติน Vulgar พวกเขาฟอร์มสาขาภาษาเอียงภายใน Indo-European ภาษาครอบครัว.
ภาษาโรมันที่พัฒนาจากภาษาละตินจากที่หกถึงศตวรรษ 9 วันนี้ มีภาษามากกว่า 800 ล้านทั่วโลก ส่วนใหญ่ในยุโรป และทวีปอเมริกา และหลายภูมิภาคที่มีขนาดเล็กกระจายทั่วตัว เป็นจำนวนมากไม่ใช่เจ้าลำโพง และแพร่หลายใช้เป็นใช้

ภาษาโรมันมีความต่อเนื่องของ Vulgar ติ sociolect นิยม และภาษาของละตินที่พูด โดยทหาร ตั้งถิ่นฐาน และร้านค้าของจักรวรรดิโรมัน as distinguished from แบบคลาสสิกของภาษาที่พูด โดยชนชั้นสูงโรมัน แบบฟอร์มในภาษามีโดยทั่วไปเขียน ระหว่าง 350 BC และ AD 150 การขยายตัวของจักรวรรดิ พร้อมนโยบาย และบริหารการศึกษา ทำให้ละตินเป็นภาษาหลักในทวีปยุโรปตะวันตก ละตินนั่นเองนอกจากนี้อิทธิพลในอังกฤษตะวันออกเฉียงใต้ จังหวัดโรมันของแอฟริกา

ละตินแต่เดิมถูกพูด โดยกลุ่มเล็ก ๆ ของผู้ตัดสินใน Latium (ตะวันตกอิตาลี) รอบมิลเลนเนียม 1 BC หลังจากนั้น มันกลายเป็นภาษาพูดของชาวโรมันโบราณ มีการเพิ่มขึ้นของอำนาจทางการเมืองโรมันละตินภาษาเป็นที่นิยม ภาษาที่พัฒนาจากภาษาละตินเรียกว่าภาษาโรมานซ์ และที่พูดในประเทศที่เคยเป็นส่วนหนึ่งของจักรวรรดิโรมัน ภาษาโรมานซ์หลัก: อิตาลี ฝรั่งเศส สเปน โปรตุเกส และโรมาเนีย 'การพูดแบบโรมัน"ในภาษาละตินคือ fabulare romanice ที่ถูกวิธีก็มีชื่อโรแมนติก มีสองรูปแบบละติน: คลาสสิก และ vernacular พูดในท้องถิ่น


คนแรกเป็นที่นิยมในหมู่คนที่ศึกษา และสองคือ ภาษาพูดของคนทั่วไป ภาษาโรมานซ์ถูกพัฒนาจากสำเนียงของภาษาละติพื้นถิ่นตอน (เรียกว่าละติน Vulgar) ช่วงระยะเวลาหลายศตวรรษ และประมาณ 1200 AD มากที่สุดของยุโรปตะวันตกพูดภาษาโรแมนซ์หรือภาษาละติน (โดยเฉพาะอย่างยิ่งอิตาลี ฝรั่งเศส และสเปน) ภาษาโรมานซ์ที่มีภาษาของตนเองขณะพูดในส่วนต่าง ๆ ของประเทศ และได้พัฒนาวิธีสไตล์การเขียน ไวยากรณ์ ทางสัทวิทยา และคำศัพท์เปลี่ยนแปลง และพัฒนาใน 1 ประวัติของตนเอง000 ปีและการได้รับของทันสมัยรูปร่าง

ละตินเป็นภาษาทรงเกียรติของตะวันตก มันไม่ได้มีความคลุมเครือของความหมายเช่นภาษาอื่น ๆ ก็ มันมีนิพจน์แม่นยำ ที่ทำไมมันสำเร็จของศักดิ์ศรี และมันดีสุดเหมาะภาษากฎหมายและอื่น ๆ เช่นวัตถุประสงค์เฉพาะ แต่ใช้เวลานานในการพัฒนาจากภาษาละติพูดก่อนฟอร์มเต็มพัฒนาของละตินคลาสสิก จารึกแรกสุดสามารถติดตามกลับไปเพียง 6 ก่อนคริสต์ศตวรรษเมื่อปีค.ศ.ของตราสินค้า มันเปลี่ยนแปลงมาก น้อยมากมีชื่อเสียงเกี่ยวกับระยะความเร็วจะเปลี่ยนแปลงอย่างรวดเร็วดังนั้นระหว่าง 500 และ 300 BC ที่ข้อความเก่าแทบ intelligible ยุคทองของการพัฒนาระหว่าง 100 BC ไป 14 AD ได้ จักรพรรดิ Augustus (27 BC 14 AD ถูกเรียกว่ายุค Augustan) เอาประโยชน์พัฒนาทางด้านวรรณกรรมของละติน

พูดภาษาละตินต่อการเปลี่ยนแปลงรอบระยะเวลาเลือก และได้ deviated จากการออกเสียง คำศัพท์ และไวยากรณ์ของละตินคลาสสิกเช่นกัน เพื่อแบ่งแยกจากคลาสสิกติ มันเริ่มจะเรียก Vulgar ติหลังจาก AD ศตวรรษที่ 3 ดังนั้น มีสองประเภทของละติน: คลาสสิก และหยาบคาย งานของบุญออกัสติเซนต์ (354-430 AD) อยู่ในละติน Vulgar

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

โรมันภาษาบางครั้งเรียกว่าภาษาละตินภาษา จะเป็นกลุ่มของภาษาที่สืบทอดมาจากภาษาละตินพื้นบ้าน . พวกเขาเป็นสาขาของภาษาตระกูลอินโดตัวเอียงในยุโรปภาษา .
โรมันภาษามีวิวัฒนาการมาจากภาษาละตินจากที่หกศตวรรษที่ 9 วันนี้ มีมากกว่า 800 ล้านเจ้าของภาษาทั่วโลกส่วนใหญ่ในยุโรปและอเมริกา และภูมิภาคหลายขนาดเล็กที่กระจายอยู่ทั่วโลก รวมทั้งตัวเลขขนาดใหญ่ของที่ไม่ได้พูด และใช้อย่างแพร่หลายเป็นภาษากลาง .

โรมันภาษามีความต่อเนื่องของภาษาละตินพื้นบ้าน , sociolect เป็นที่นิยมและภาษาพูดของละตินที่พูดโดยทหารตั้งถิ่นฐานและพ่อค้าของจักรวรรดิโรมันที่แตกต่างจากรูปแบบคลาสสิกของภาษาของชาวโรมันชั้นสูง รูปแบบ ซึ่งในทางภาษาโดยทั่วไปเขียน ระหว่าง 350 BC และโฆษณา 150 , การขยายตัวของจักรวรรดิ พร้อมกับนโยบายการบริหารและการศึกษา ทำให้ละตินภาษาพื้นเมืองเด่นในยุโรปตะวันตก ทวีป ละตินยังใช้อิทธิพลที่แข็งแกร่งในตะวันออกเฉียงใต้ของสหราชอาณาจักรจังหวัดโรมันในแอฟริกา ละติน

ตอนแรกถูกพูดโดยกลุ่มเล็ก ๆของคนที่ตัดสินใน Latium ( ตะวันตกอิตาลี ) รอบสหัสวรรษที่ 1 ก่อนคริสตกาล หลังจากนั้นมันก็กลายเป็นภาษาพูดของคนโรมันโบราณ ด้วยการเพิ่มขึ้นของอำนาจทางการเมืองโรมันภาษาละตินที่กลายเป็นที่นิยมภาษา ที่พัฒนามาจากภาษาละตินเรียกว่าโรแมนติกภาษาและการพูดในประเทศที่เคยเป็นส่วนหนึ่งของจักรวรรดิโรมัน ภาษาโรมานซ์หลัก : อิตาลี , ฝรั่งเศส , สเปน , โปรตุเกส และโรมาเนีย ' พูดในโรมันทาง ' ในภาษาละตินคือ fabulare romanice . แล้วมันก็ชื่อโรแมนติก มีอยู่สองรูปแบบของละติน :คลาสสิกและในภาษาพูดพื้นถิ่น




ครั้งแรกเป็นที่นิยมในหมู่คนมีการศึกษา และตัวที่สองเป็นภาษาพูดของคนทั่วไป โรแมนติกภาษาถูกพัฒนาขึ้นจากภาษาของภาษาละติน ( เรียกว่าภาษาละตินพื้นบ้าน ) ระยะเวลาหลายศตวรรษและประมาณ 1200 AD มากที่สุดของฝรั่งชาวยุโรปพูดภาษาละติน หรือภาษาโรแมนติกโดยเฉพาะ อิตาลี ฝรั่งเศส และสเปน ) ทั้งหมดของกลุ่มภาษาเกาะฟอร์โมซามีภาษาถิ่นของตนเอง เช่น การพูดในส่วนต่างๆของประเทศและมีประวัติศาสตร์ของตัวเองของการพัฒนาเป็นอย่างไร ลักษณะของการเขียน , ไวยากรณ์ , ภาษาและคำศัพท์การเปลี่ยนแปลงและการพัฒนาใน 1000 ปี และวิธีที่พวกเขาได้รับรูปร่างที่ทันสมัย

ละตินคือชื่อเสียงของภาษาของตะวันตก มันไม่ได้มีความกำกวมของความหมายเหมือนภาษาอื่น ๆได้ มันมีการแสดงออกที่ชัดเจน ว่าทำไมมันได้รับเกียรติของมันและมันเป็นดีที่สุดที่เหมาะกับภาษากฎหมาย และวัตถุประสงค์ที่เฉพาะเจาะจงอื่น ๆ เช่นแต่มันใช้เวลานานมากที่จะพัฒนาจากต้นพูดภาษาละตินการพัฒนาอย่างเต็มที่ในรูปแบบของคลาสสิกภาษาละติน จารึกเก่าสามารถ traced กลับไปที่ศตวรรษที่ 6 ก่อนคริสตกาล เมื่อมันเป็นเพียงในวัยทารก มันได้รับการเปลี่ยนแปลงมากมาย น้อยมากที่เป็นที่รู้จักกันเกี่ยวกับขั้นตอนแรกสุดที่เปลี่ยนแปลงอย่างมากระหว่าง 500 และ 300 BC ข้อความเก่าไม่เข้าใจ .ยุคทองของการพัฒนาอยู่ระหว่าง 100 ก่อนคริสต์ศักราช 14 . จักรพรรดิออกัสตัส ( 27 ก่อนคริสต์ศักราช 14 โฆษณาเรียกว่าออกัสตันอายุ ) เอาดอกเบี้ยพิเศษเพื่อพัฒนาด้านวรรณกรรมภาษาละติน .

พูดภาษาอย่างต่อเนื่องเพื่อการเปลี่ยนแปลงในช่วงกว้างของเวลา และเบี่ยงเบนจากการออกเสียง คำศัพท์ และไวยากรณ์ คลาสสิกภาษาละตินเช่นกันเพื่อความแตกต่างจากภาษาละตินคลาสสิก มันเริ่มจะเรียกว่าภาษาละตินพื้นบ้านหลังศตวรรษที่ 3 โฆษณา ดังนั้น มีอยู่สองชนิดของละติน : คลาสสิกและหยาบคาย ผลงานของ เซนต์ออกัสติน ( 354-430 โฆษณา ) ในภาษาลาตินพื้นบ้าน .