THe basis of most joker is that, at

THe basis of most joker is that, at the punch line, something disastrous or painful happens to some one. In effect, the unexpexted ending 'frightens' our brain, and we laugh with sounds similar to a chimp warning others of imminent danger. Even though we consciously know that the joke is not areal event, our laugh releases endorphins for self-aesthesis as if the joke was a real event. If it was areal event, we may go into crying mode and the body would also release its endorphins. Crying is often an extension of a laughing bout and is why, in a serious emotinal crisis, such as hearing about a death, a person who cannot mentally accept the death, may begin laughing. When the reality hits, the laughter turn to crying

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

พื้นฐานของโจ๊กเกอร์สุดนั้น สายหมัด สิ่งร้าย หรือเจ็บปวดที่เกิดขึ้นบางคน ผล สิ้นสุด unexpexted 'frightens' สมองของเรา แล้วเราหัวเราะกับเสียงคล้ายกับคำเตือนอื่น ๆ นนานชิมแปนซี แม้ว่าเรามีสติรู้ว่า เรื่องตลกที่ไม่ใช่เหตุการณ์ areal หัวเราะเราปล่อย endorphins สำหรับ aesthesis ตัวเองกับว่าเรื่องตลก เป็นเหตุการณ์จริง ถ้ามันเป็นเหตุการณ์ areal เราอาจเข้าสู่โหมดและร่างกายจะยังปล่อย endorphins การร้องไห้ ร้องไห้มักจะเป็นส่วนหนึ่งของการแข่งขันหัวเราะ และ ทำไม ในภาวะวิกฤตร้ายแรง emotinal เช่นได้ยินเกี่ยวกับความตาย คนที่จิตใจไม่สามารถยอมรับการตาย อาจเริ่มหัวเราะ เมื่อความจริงฮิต เสียงหัวเราะที่หันไปร้องไห้

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

พื้นฐานของโจ๊กมากที่สุดคือว่าในสายหมัด, สิ่งหายนะหรือเจ็บปวดที่เกิดขึ้นกับใครบางคน ผลสิ้นสุด unexpexted 'กลัว' สมองของเราและเราหัวเราะด้วยเสียงที่คล้ายกับลิงชิมแปนซีเตือนคนอื่น ๆ ของอันตราย แม้ว่าเราจะมีสติรู้ว่าเป็นเรื่องตลกที่ไม่ได้เป็นเหตุการณ์ขนหัวลุก, endorphins หัวเราะรุ่นของเราสำหรับตัวเองเช่นถ้า aesthesis ตลกเป็นเหตุการณ์จริง ถ้ามันเป็นเหตุการณ์ขนหัวลุกเราอาจจะเข้าสู่โหมดการร้องไห้และร่างกายก็จะปล่อย endorphins ของมัน ร้องไห้มักจะเป็นส่วนหนึ่งของการแข่งขันหัวเราะและเป็นเหตุผลว่าทำไมในวิกฤต emotinal ร้ายแรงเช่นการได้ยินเกี่ยวกับการตายของคนที่ไม่สามารถยอมรับจิตใจตายอาจจะเริ่มหัวเราะ เมื่อความเป็นจริงฮิตเปิดเสียงหัวเราะให้กับร้องไห้

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

พื้นฐานของตลกที่สุดก็คือ ที่บรรทัด punch บางอย่างที่เลวร้าย หรือเจ็บปวดเกิดขึ้นกับใครบางคน ผล unexpexted สิ้นสุด " ขู่ " สมองของเรา และเราก็หัวเราะด้วยเสียงที่คล้ายกับชิมแปนซีเตือนคนอื่น อันตราย แม้ว่าเราจะมีสติรู้ว่าพูดเล่นไม่ได้เพิ่มเหตุการณ์ เสียงหัวเราะของเราออก endorphins สำหรับ aesthesis ตนเองถ้าเป็นตลกที่เป็นเหตุการณ์จริง ถ้ามันเพิ่มเหตุการณ์ เราอาจไปร้องไห้โหมดและร่างกายก็ปล่อย endorphins . ร้องมักจะเป็นส่วนขยายของหัวเราะการแข่งขัน และทำไมใน emotinal วิกฤตร้ายแรง เช่น การได้ยินเกี่ยวกับความตาย เป็นคนที่ไม่ได้ใจยอมรับความตาย อาจเริ่มหัวเราะ เมื่อความเป็นจริงฮิต เสียงหัวเราะหันไปร้องไห้