2. Model Construction This paper ch

2. Model Construction
This paper chooses nine energy-intensive industries which most influenced by the carbon tax policy, using improved gravity model to measure the impact of carbon tax on selected 21 OECD countries exports. By adding carbon tax policy variables, the model was constructed for three cases on the basis of a standard gravity model and the improvement of the model by Harris, Kónya, Mátyás (2002) and World Bank (2008): only exporting country levies carbon tax, only the import country levy carbon tax, both of them have carbon tax. Gravity model originated in "law of attraction" in the physics proposed by Newton in 1687, that is, the gravitational force between two objects is proportional to the quality and inversely proportional to the distance. Tinbergen (1962) and Poyhonen (1963) began to use gravity model in the research of international trade issue. Through empirical research they found that trade flows between the two economies is proportional to their individual economies scale (usually represented by GDP) and is inversely proportional to the distance between them. The initial equation of gravity model is:
˄1˅

In this equation, A denotes a constant, Tij is trade value between regions or countries, Yi and Yj are the economic scales of two countries or regions, usually using a country's GDP, Dij is economic distance between the two countries, generally refers to the distance between two economic centers or major ports. Among this, Yi represents the potential supply of the exporting country and Yj measures the potential demand of the importing country, Dij is a proxy for resistance to trade. In the empirical test, they are usually taken logarithmic into linear form. This model has been successfully verified by many scholars’ empirical studies latterly and it is a powerful tool for analyzing bilateral trade flows. Compared with various trade theories, the trade gravity model quantified the bilateral trade between two countries or regions, opening up a space for econometric analysis in international trade. For the extending use of trade gravity model, economists mainly modify original model through introducing new explanatory variables, which could be divided into two categories: one is exogenous variables affecting trade, such as GDP, population, per capita GDP, per capita income (PCY), etc.; the other is dummy variables, such as preferential trade agreements, integration organizations, the common language, etc. Linnemann (1966) applied the gravity model to measure the trade flows between the two countries by introducing two new explanatory variables, which are the endogenous variable(population) and the dummy variable(trade policies, such as preferential trade agreements). Casetti (1972) proposed extension methods in qualitative research through combining two series of exogenous variables Y0 (basic

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

2. แบบจำลองก่อสร้าง
กระดาษนี้เลือกอุตสาหกรรมพลังงานเร่งรัดเก้าซึ่งรับอิทธิพลมากที่สุด โดยนโยบายของภาษีคาร์บอน โดยใช้แบบจำลองแรงโน้มถ่วงปรับปรุงการวัดผลกระทบของคาร์บอนที่ภาษีใน การเลือกส่งออกประเทศ OECD 21 โดยการเพิ่มตัวแปรนโยบายภาษีคาร์บอน แบบถูกสร้างขึ้นในสามกรณีโดยใช้แบบจำลองแรงโน้มถ่วงมาตรฐานและปรับปรุงรูปแบบ โดยแฮร์ริส Kónya Mátyás (2002) และธนาคารโลก (2008): เดียวส่งออกประเทศ levies ภาษีคาร์บอน เท่านั้นนำเข้าประเทศอัตราภาษีคาร์บอน ทั้งสองอย่างมีภาษีคาร์บอน แบบจำลองแรงโน้มถ่วงมาใน "กฎหมายของสถานที่ท่องเที่ยว" ในฟิสิกส์ซึ่งเสนอ โดยนิวตันใน 1687 คือ แรงความโน้มถ่วงระหว่างวัตถุทั้งสองเป็นสัดส่วนกับคุณภาพ และสัดส่วน inversely กับระยะทาง Tinbergen (1962) และ Poyhonen (1963) เริ่มที่จะใช้แบบจำลองแรงโน้มถ่วงในการวิจัยของปัญหาการค้าระหว่างประเทศ โดยผลวิจัย พวกเขาพบว่าค้าขั้นตอนระหว่างประเทศทั้งสองเป็นสัดส่วนกับขนาดของแต่ละประเทศ (มักแสดง โดย GDP) และเป็นสัดส่วน inversely กับระยะห่างระหว่างพวกเขา เป็นสมการเริ่มต้นของแบบจำลองแรงโน้มถ่วง:
˄1˅

ในสมการนี้ A หมายถึงค่าคงที่ Tij เป็นมูลค่าการค้าระหว่างภูมิภาคหรือประเทศ Yi และ Yj สมดุลทางเศรษฐกิจของทั้งสองประเทศ หรือภูมิภาค โดยปกติจะใช้ของประเทศ GDP, Dij เป็นระยะทางเศรษฐกิจระหว่างสองประเทศ โดยทั่วไปหมายถึงระยะห่างระหว่างศูนย์กลางเศรษฐกิจสองหรือพอร์ตหลัก ระหว่างนี้ ยี่แสดงถึงอุปทานมีศักยภาพของประเทศ และ Yj ประเมินความต้องการเป็นประเทศผู้นำเข้า Dij เป็นพร็อกซี่สำหรับต่อต้านการค้า ในการทดสอบผล พวกเขาจะมักจะถ่ายลอการิทึมเป็นเชิงเส้น รุ่นนี้ถูกสำเร็จตรวจสอบ โดยนักวิชาการหลายศึกษารวม latterly และเป็นเครื่องมือที่มีประสิทธิภาพสำหรับการวิเคราะห์ขั้นตอนการค้าทวิภาคี เปรียบเทียบกับทฤษฎีทางการค้าต่าง ๆ แบบจำลองแรงโน้มถ่วงค้า quantified การค้าทวิภาคีระหว่างสองประเทศหรือภูมิภาค การเปิดเนื้อที่สำหรับวิเคราะห์ econometric ในการค้าระหว่างประเทศ ขยายใช้แบบจำลองแรงโน้มถ่วงค้า นักเศรษฐศาสตร์ส่วนใหญ่ปรับเปลี่ยนแบบจำลองดั้งเดิมผ่านการแนะนำตัวแปรอธิบายใหม่ ซึ่งสามารถแบ่งออกเป็นสองประเภท: คือตัวแปรบ่อยส่งผลกระทบต่อการค้า เช่น GDP ประชากร เศรษฐกิจฟิลิปปินส์จึง รายได้ต่อหัว (PCY) ฯลฯ ., อื่น ๆ คือตัวแปรการกระพริบ ข้อตกลงทางการค้าต้อง รวมองค์กร ภาษาทั่วไป ฯลฯ แบบจำลองการวัดขั้นตอนการค้าระหว่างสองประเทศโดยแนะนำสองใหม่อธิบายตัวแปร แรงโน้มถ่วงที่ใช้ Linnemann (1966) ซึ่งเป็น endogenous variable(population) และแปรกระพริบ (นโยบายการค้า เช่นข้อตกลงทางการค้าต้อง) Casetti (1972) นามสกุลเสนอวิธีในการวิจัยเชิงคุณภาพโดยการรวมสองชุดของตัวแปรบ่อย Y0 (พื้นฐาน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

2 . แบบจำลองการก่อสร้าง
กระดาษนี้เลือกเก้าพลังงานเข้มข้นอุตสาหกรรมซึ่งส่วนใหญ่ได้รับอิทธิพลจากนโยบายภาษี คาร์บอน โดยใช้แบบจำลองแรงโน้มถ่วงขึ้นเพื่อวัดผลกระทบของคาร์บอนภาษีเลือก 21 ประเทศและการส่งออก โดยการเพิ่มตัวแปรนโยบายภาษี คาร์บอน แบบขึ้น 3 คดีบนพื้นฐานของแบบจำลองแรงดึงดูดมาตรฐานและปรับปรุงรูปแบบโดย แฮร์ริส , K óน๊าM . kgm ไท . kgm S ( 2002 ) และธนาคารโลก ( 2008 ) : เพียงการส่งออกประเทศจัดเก็บภาษีคาร์บอน เฉพาะประเทศนำเข้าจัดเก็บภาษีคาร์บอน ทั้งสองของพวกเขามีภาษีคาร์บอน แบบจำลองแรงดึงดูดที่มาใน " กฎแห่งการดึงดูด " ในฟิสิกส์นิวตันเสนอ โดย 1 ในนั้น แรงโน้มถ่วงระหว่างวัตถุสองวัตถุเป็นสัดส่วนกับคุณภาพ และแปรผกผันกับระยะทางทินเบอร์เกน ( 1962 ) และ poyhonen ( 1963 ) เริ่มใช้แบบจำลองแรงดึงดูดในการวิจัยปัญหาการค้าระหว่างประเทศ ผ่านการวิจัยเชิงประจักษ์ พวกเขาพบว่า กระแสการค้าระหว่างสองประเทศมีสัดส่วนของแต่ละประเทศ ) ( มักจะแสดงโดย GDP ) และเป็นสัดส่วนผกผันกับระยะห่างระหว่างพวกเขา สมการเริ่มต้นของแบบจำลองแรงดึงดูด :
˄˅

1ในสมการนี้ หมายถึง คงเป็น tij มูลค่าการค้าระหว่างภูมิภาคหรือประเทศ ยี และ เยจิน เป็นระดับเศรษฐกิจของ 2 ประเทศ หรือภูมิภาค มักจะใช้ GDP ของประเทศ dij ห่างทางเศรษฐกิจระหว่างสองประเทศ โดยทั่วไปหมายถึงระยะห่างระหว่างเศรษฐกิจศูนย์หรือพอร์ตหลัก ระหว่างนี้อี แสดงถึงศักยภาพของประเทศผู้ส่งออก และจัดหามาตรการความต้องการศักยภาพของประเทศผู้นำเข้า เยจิน dij , เป็นพร็อกซี่สำหรับความต้านทานต่อการค้า ในการทดสอบเชิงประจักษ์ , พวกเขามักจะได้รับอยู่ในรูปลอการิทึมเชิงเส้น รุ่นนี้ได้ตรวจสอบโดยนักวิชาการหลายการศึกษาเชิงประจักษ์ในเวลาต่อมา และเป็นเครื่องมือที่มีประสิทธิภาพในการวิเคราะห์การค้าทวิภาคี กระแสเปรียบเทียบกับทฤษฎีการค้าต่างๆ , แรงโน้มถ่วงแบบปริมาณการค้าไทยระหว่างประเทศหรือภูมิภาค เปิดพื้นที่สำหรับการวิเคราะห์ทางเศรษฐมิติในการค้าระหว่างประเทศ สำหรับการใช้แบบจำลองแรงดึงดูดการค้า นักเศรษฐศาสตร์ส่วนใหญ่ปรับเปลี่ยนรูปแบบเดิมผ่านการอธิบายตัวแปรใหม่ซึ่งอาจจะแบ่งออกเป็นสองประเภท :หนึ่งคือตัวแปรภายนอกที่มีผลต่อการค้า เช่น GDP ประชากรต่อหัว GDP ต่อหัว ( pcy ) ฯลฯ ; อื่น ๆคือ ตัวแปรหุ่น เช่น ความตกลงการค้าพิเศษรวมองค์กร ภาษาทั่วไป ฯลฯ linnemann ( 1966 ) แบบใช้แรงโน้มถ่วงเพื่อวัดกระแสการค้าระหว่างสองประเทศ โดย แนะนำสองตัวแปรอธิบายใหม่ซึ่งมีตัวแปรภายนอก ( ประชากร ) และตัวแปรหุ่น ( นโยบายการค้า เช่น ความตกลงการค้าพิเศษ ) casetti ( 1972 ) เสนอให้ขยายวิธีการวิจัยเชิงคุณภาพ โดยการรวมสองชุดของตัวแปรพื้นฐาน (
y0 ภายนอก