The software technology industry is

The software technology industry is like an ants’ nest. From up close, everything seems random, chaotic, and purposeless, but as we zoom out, pattern, order, and purpose begin to emerge. At least, this is the way I see it. While I love to get very close to the smallest details, once in a while, I like to step back and see how we, the software industry, came to where we are in order to better understand where we are going.

From the beginning of software, the two main characteristics of an application that are often opposed to each other are richness (i.e., application function and experience) and reach (i.e., application distribution and access). A model in which both of these characteristics are maximized has always been seen as the Holy Grail of software development.

If we step back and look at the evolution of the software application architecture over the last 20 years, based on these two core characteristics, we can plot the journey of the quest for this Holy Grail on a decreasing sinusoid depicting five generations, as shown here.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

อุตสาหกรรมเทคโนโลยีซอฟต์แวร์เช่นรังของมดอยู่ จากค่าปิด ตกแต่งแบบสุ่ม วุ่นวาย และ purposeless แต่เป็นเราย่อ รูปแบบ ใบสั่ง และวัตถุประสงค์เริ่มโผล่ น้อย นี้คือวิธีฉันเห็น ในขณะที่ฉันรักได้สะดวกรายละเอียดที่เล็กที่สุด นาน ๆ ฉันต้องการหลังขั้นตอน และดูว่าเรา อุตสาหกรรมซอฟต์แวร์ มาถึงที่เรามีความเข้าใจดีกว่า ที่เราจะไปจากจุดเริ่มต้นของซอฟต์แวร์ สองลักษณะหลักของแอพลิเคชันที่อยู่ตรงข้ามกันมักจะร่ำรวย (เช่น ฟังก์ชันแอพลิเคชันและประสบการณ์) และการเข้าถึง (เช่น แจกจ่ายแอพลิเคชันและการเข้าถึง) รูปแบบซึ่งทั้งสองลักษณะนี้จะมาขยายใหญ่สุดได้เสมอถูกเห็นเป็น Holy Grail ของการพัฒนาซอฟต์แวร์ถ้าเราย้อนกลับ และดูวิวัฒนาการของสถาปัตยกรรมซอฟต์แวร์ประยุกต์กว่า 20 ปี ลักษณะเหล่านี้หลักสอง เราสามารถพล็อตการเดินทางแสวงหาจอกศักดิ์สิทธิ์นี้ใน sinusoid ลดการแสดงรุ่นที่ห้า ตามที่แสดงที่นี่

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

อุตสาหกรรมเทคโนโลยีซอฟต์แวร์ที่เป็นเหมือนรังมด ' ใกล้ชิดจากทุกอย่างดูเหมือนจะสุ่มวุ่นวายและจุดมุ่งหมาย แต่ที่เราซูมออกรูปแบบเพื่อวัตถุประสงค์และเริ่มที่จะโผล่ออกมา อย่างน้อยนี้เป็นวิธีที่ผมเห็นมัน ในขณะที่ฉันรักที่จะได้ใกล้ชิดมากกับรายละเอียดที่เล็กที่สุดครั้งในขณะที่ผมชอบที่จะย้อนกลับไปและดูว่าเราอุตสาหกรรมซอฟต์แวร์มาที่เราเพื่อที่จะทำความเข้าใจที่เราจะ. จากจุดเริ่มต้นของ ซอฟแวร์ทั้งสองลักษณะสำคัญของโปรแกรมที่มักจะตรงข้ามกับแต่ละอื่น ๆ ที่มีความอุดมสมบูรณ์ (เช่นฟังก์ชั่นการประยุกต์ใช้และประสบการณ์) และการเข้าถึง (เช่นการจัดจำหน่ายและการเข้าถึงแอพลิเคชัน) รูปแบบในการที่ทั้งสองลักษณะเหล่านี้จะขยายได้เสมอมองว่าเป็นจอกศักดิ์สิทธิ์ของการพัฒนาซอฟต์แวร์. ถ้าเราย้อนกลับไปและมองไปที่วิวัฒนาการของสถาปัตยกรรมการประยุกต์ใช้ซอฟแวร์ในช่วง 20 ปีที่ผ่านมาขึ้นอยู่กับทั้งสองลักษณะหลักของเรา สามารถวางแผนการเดินทางของการแสวงหาการนี้จอกศักดิ์สิทธิ์บน sinusoid ลดลงภาพวาดห้ารุ่นดังที่แสดงไว้ที่นี่

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

อุตสาหกรรมเทคโนโลยีซอฟต์แวร์เป็นเหมือนมดรัง . จากปิด ทุกอย่างดูเหมือนจะสุ่ม วุ่นวาย และอย่างไร้จุดประสงค์ แต่เราย่อขนาด , รูปแบบ , การสั่งซื้อและวัตถุประสงค์เริ่มต้นที่จะเกิด อย่างน้อยที่สุดนี่เป็นวิธีที่ผมเห็นมัน ขณะที่ฉันชอบที่จะได้อยู่ใกล้กับรายละเอียดที่เล็กที่สุด นานๆครั้ง ผมชอบที่จะเดินกลับมาดูว่าเรา อุตสาหกรรมซอฟต์แวร์มาถึงที่ที่เราอยู่เพื่อให้เข้าใจว่า เราจะไป

จากจุดเริ่มต้นของซอฟต์แวร์สองลักษณะหลักของโปรแกรมที่มักจะสวนทาง มีความร่ำรวย ( เช่น โปรแกรมการทำงาน และประสบการณ์ ) และการเข้าถึง ( เช่น การกระจายและการเข้าถึง )รูปแบบ ซึ่งทั้งสองลักษณะเหล่านี้จะขยายได้เสมอเห็นเป็นศักดิ์สิทธิ์ grail ของการพัฒนาซอฟต์แวร์

ถ้าเราย้อนกลับไปดูวิวัฒนาการของซอฟต์แวร์ประยุกต์สถาปัตยกรรมเมื่อ 20 กว่าปี ขึ้นอยู่กับลักษณะเหล่านี้สองหลัก เราสามารถแปลงการเดินทางของการแสวงหานี้ศักดิ์สิทธิ์บน ไซนูซอยด์ลดลงภาพวาด 5 รุ่น ตามที่แสดงที่นี่