1. Effects of smoking on periodonta

1. Effects of smoking on periodontal disease

The relationship between smoking and periodontal diseases has been studied extensively over the past 15 years and both cross-sectional and longitudinal studies provide strong epidemiologic evidence of a positive association between smoking and clinical and radiographic signs of periodontitis, as well as an increased risk of periodontitis in smokers,[4–11] In a 10-year longitudinal radiographic study of alveolar bone loss, smoking was a significant predictor of future bone loss in those subjects who had at least 20 teeth at the beginning of the study.[12] In a five-year study of attachment loss in 800 community dwelling adults, smokers were found to be at an increased risk of attachment loss. In a further 12-month longitudinal study, smokers were shown to be at significantly greater risk for attachment loss than nonsmokers, the odds ratio being quoted as 5.4.[13] In one of the largest studies of risk factors for periodontal disease with 1361 subjects from Erie County, NY, aged 25–74 years; it was shown that smokers were at greater risk of experiencing severe bone loss than nonsmokers, with odds ratios ranging from 3.25 to 7.28 for light and heavy smokers, respectively.[14]

A study of 540 Swedish adults 20–70 years of age has revealed that three variables – smoking, greater age and higher mean plaque levels – were potential risk factors for severe periodontitis.[15] The risk for periodontitis is considerably greater for tobacco users, with estimated ratios in the range of 2.5–7.0 or even higher for smokers as compared with nonsmokers.[16] Even when the levels of plaque accumulation and gingival inflammation were not significantly different between smokers and nonsmokers, smokers exhibited an increase in prevalence as well as severity of destructive disease.[6,9] The relationship between smoking and periodontitis appears to be dose-dependent; the odds for more severe attachment loss range from 2.05 for light smokers to 4.75 in heavy smokers,[17] and there is a significant correlation between probing depth and smoking pack-years.[18] Furthermore, years of exposure to tobacco products have been shown to be a statistically significant risk factor for periodontal disease in 1156 community dwelling New England elders, regardless of other social and behavioral factors.[19]

In a study of 889 Spanish patients, gingival recession, probing depth, and clinical attachment level were significantly associated with smoking status. It was further noted that smoking one cigarette per day, up to 10, and up to 20, increased clinical attachment loss by 0.5%, 5% and 10%, respectively.

The data support those of Wouters et al.[20] who found significantly less alveolar bone in individuals smoking more than 5 g of tobacco per day than in those smoking between 1 and 5 g of tobacco per day, as well as those of Norderyd and Hugoson,[15] found that moderate to heavy smoking (greater than or equal to 10 cigarettes per day) was associated with severe periodontitis but light smoking (less than 10 cigarettes per day) was not. The response to surgical and nonsurgical periodontal treatment has been shown to be less favorable in smokers compared to nonsmokers in terms of probing depth reduction and clinical attachment gain, even in the presence of ongoing, effective supportive therapy.[5,21] Furthermore, in a group of refractory periodontitis patients, 90% of the subjects reported to be smokers.[22]

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

1 ผลกระทบของการสูบบุหรี่กับโรคปริทันต์

ความสัมพันธ์ระหว่างการสูบบุหรี่และโรคปริทันต์ได้รับการศึกษาอย่างกว้างขวางที่ผ่านมา 15 ปีและทั้งคู่การศึกษาภาคตัดขวางและตามยาวให้หลักฐานทางระบาดวิทยาที่แข็งแกร่งของความสัมพันธ์ในเชิงบวกระหว่างการสูบบุหรี่และอาการทางคลินิกและภาพรังสีของโรคปริทันต์, เช่นเดียวกับการเพิ่มความเสี่ยงของโรคปริทันต์ในผู้สูบบุหรี่,[4-11] ในการศึกษาภาพเอ็กซ์เรย์ 10 ปียาวของการสูญเสียกระดูก, การสูบบุหรี่เป็นปัจจัยบ่งชี้ที่สำคัญของการสูญเสียกระดูกในอนาคตของพวกอาสาสมัครที่มีอย่างน้อย 20 ฟันที่จุดเริ่มต้นของการศึกษา. [12] ในห้า ศึกษาปีของการสูญเสียสิ่งที่แนบมาใน 800 ผู้ใหญ่ที่อาศัยอยู่ในชุมชนสูบบุหรี่พบว่ามีความเสี่ยงที่เพิ่มขึ้นของการสูญเสียสิ่งที่แนบมา ในการศึกษาเพิ่มเติมตามยาว 12 เดือน,สูบบุหรี่ได้รับการแสดงให้เห็นว่ามีความเสี่ยงอย่างมีนัยสำคัญมากขึ้นสำหรับการสูญเสียสิ่งที่แนบมากว่าสูบบุหรี่อัตราส่วนถูกยกมาเป็น 5.4 [13] หนึ่งในการศึกษาที่ใหญ่ที่สุดของปัจจัยเสี่ยงในการเกิดโรคปริทันต์ที่มี 1,361 เรื่องจาก Erie County, NY, อายุ 25. - 74 ปี; มันแสดงให้เห็นว่าผู้สูบบุหรี่มีความเสี่ยงมากขึ้นจากประสบการสูญเสียกระดูกรุนแรงมากกว่าผู้ไม่สูบบุหรี่ที่มีอัตราส่วนราคาต่อรองตั้งแต่ 325-7.28 สำหรับผู้สูบบุหรี่เบาและหนักตามลำดับ [14]

การศึกษาจาก 540 ผู้ใหญ่สวีเดน 20-70 ปีได้เปิดเผยว่าสามตัวแปร -. สูบบุหรี่อายุมากขึ้นและสูงกว่าระดับเฉลี่ยของแผ่น - เป็นปัจจัยความเสี่ยงที่อาจเกิดขึ้นอย่างรุนแรง โรคปริทันต์. [15] ความเสี่ยงสำหรับโรคปริทันต์คือมากยิ่งขึ้นสำหรับผู้ใช้ยาสูบด้วยอัตราส่วนประมาณในช่วง 2.5-70 หรือแม้กระทั่งการที่สูงขึ้นสำหรับผู้สูบบุหรี่ในขณะที่เมื่อเทียบกับการไม่สูบบุหรี่. [16] แม้ในขณะที่ระดับของการสะสมคราบจุลินทรีย์และการอักเสบเหงือกไม่ได้อย่างมีนัยสำคัญที่แตกต่างกันระหว่างการสูบบุหรี่และไม่สูบบุหรี่สูบบุหรี่จัดแสดงการเพิ่มขึ้นของความชุกเช่นเดียวกับความรุนแรงของโรคทำลาย. [6, 9] ความสัมพันธ์ระหว่างการสูบบุหรี่และโรคปริทันต์ดูเหมือนจะขึ้นอยู่กับปริมาณ;ราคาต่อรองสำหรับช่วงที่รุนแรงมากขึ้นสิ่งที่แนบมาขาดทุนจาก 2.05 สำหรับผู้สูบบุหรี่ไฟ 4.75 ในผู้สูบบุหรี่หนัก [17] และมีความสัมพันธ์ที่สำคัญระหว่างความลึกของการตรวจสอบและการสูบบุหรี่แพ็คปี. [18] นอกจากนี้ปีของการสัมผัสกับผลิตภัณฑ์ยาสูบได้รับ แสดงให้เห็นว่าปัจจัยเสี่ยงที่มีนัยสำคัญทางสถิติในการเกิดโรคปริทันต์ในชุมชนที่อยู่อาศัย 1,156 นิวอิงแลนด์ผู้สูงอายุโดยไม่คำนึงถึงปัจจัยทางสังคมและพฤติกรรมอื่น ๆ . [19]

ในการศึกษาผู้ป่วย 889 สเปน, เหงือกลึกละเอียดและระดับการยึดทางคลินิกมีความสัมพันธ์อย่างมีนัยสำคัญกับการสูบบุหรี่ มันก็สังเกตเห็นอีกว่าการสูบบุหรี่หนึ่งบุหรี่ต่อวัน แต่ไม่เกิน 10 และ 20 ขึ้นไปเพิ่มขึ้นการสูญเสียสิ่งที่แนบมาทางคลินิกโดย 0.5%, 5% และ 10% ตามลำดับ.

ข้อมูลสนับสนุนผู้ Wouters et al., [20] ที่พบกระดูกอย่างมีนัยสำคัญน้อยกว่าถุงในบุคคลที่สูบบุหรี่มากกว่า 5 กรัมของยาสูบต่อวันกว่าสูบบุหรี่ในระหว่างวันที่ 1 และ 5 กรัมยาสูบต่อวันเช่นเดียวกับบรรดาของ norderyd เหล่านั้นและ hugoson,[15] พบว่าในระดับปานกลางกับการสูบบุหรี่หนัก (มากกว่าหรือเท่ากับ 10 มวนต่อวัน) มีความสัมพันธ์กับโรคปริทันต์รุนแรง แต่สูบบุหรี่แสง (น้อยกว่า 10 มวนต่อวัน) ไม่ได้ เพื่อตอบสนองต่อการรักษาปริทันต์ผ่าตัดและศัลยกรรมที่ได้รับการแสดงให้เห็นว่าเป็นที่นิยมน้อยลงในผู้สูบบุหรี่เมื่อเทียบกับการไม่สูบบุหรี่ในแง่ของการตรวจสอบการลดความลึกและได้รับสิ่งที่แนบมาทางคลินิกแม้ในที่ที่มีอย่างต่อเนื่องการรักษาด้วยการสนับสนุนที่มีประสิทธิภาพ. [5,21] นอกจากนี้ในกลุ่มของผู้ป่วยโรคปริทันต์อาละวาด, 90% ของอาสาสมัครรายงานที่จะสูบบุหรี่. [22]

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

1. ผลกระทบของการสูบบุหรี่กับโรคเหงือกโรค

มีการศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างการสูบบุหรี่ และโรคเหงือกโรคอย่างกว้างขวางมากกว่า 15 ปี และเหลว และระยะยาวมีการศึกษา epidemiologic ของความสัมพันธ์ในเชิงบวกระหว่างเครื่องสูบ และทางคลินิก และเจริญเต็มขั้นของปริทันต์ ตลอดจนความเสี่ยงเพิ่มขึ้นของปริทันต์ในผู้สูบบุหรี่[4–11] ใน 10 ปีระยะยาวเจริญเต็มขั้นศึกษาการสูญเสียกระดูกเสียง หนังสือมีผู้ทายผลสำคัญของการสูญเสียกระดูกในอนาคตในเรื่องดังกล่าวที่มีฟันอย่างน้อย 20 ที่จุดเริ่มต้นของการศึกษา[12] ในการศึกษาห้าปีของการสูญเสียสิ่งที่แนบในผู้ใหญ่ที่อยู่อาศัยชุมชน 800 ผู้สูบบุหรี่พบจะเสี่ยงสูญเสียสิ่งที่แนบ ในอีก 12 เดือนระยะยาวศึกษา ผู้สูบบุหรี่ได้แสดงให้เป็นความเสี่ยงอย่างมีนัยสำคัญมากกว่าสำหรับขาดทุนแนบกว่าสูบบุหรี่ อัตราราคาการเสนอราคาเป็น 5.4[13] ในหนึ่งของการศึกษาที่ใหญ่ที่สุดของปัจจัยเสี่ยงสำหรับโรคเหงือกโรคกับเรื่อง 1361 จากเขตอีรี NY อายุ 25–74 ปี มีแสดงที่ผู้สูบบุหรี่มีความเสี่ยงมากกว่าของประสบการสูญเสียกระดูกอย่างรุนแรงกว่าการสูบบุหรี่ มีอัตราส่วนราคาตั้งแต่ 325 กับ 7.28 สำหรับผู้สูบบุหรี่เบา และหนักจำนวนมาก ตามลำดับ[14]

540 ผู้ใหญ่สวีเดน 20–70 ปีการศึกษาได้เปิดเผยว่า ตัวแปรสาม – สูบบุหรี่ อายุที่มากขึ้นและระดับสูงหมายถึงหินปูน – มีปัจจัยเสี่ยงที่อาจเกิดขึ้นสำหรับปริทันต์อย่างรุนแรง[15] ปริทันต์การเสี่ยงจะสูงมากสำหรับผู้ใช้ที่สูบบุหรี่ มีอัตราส่วนโดยประมาณในช่วง 2.5–70 หรือสูงขึ้นสำหรับผู้สูบบุหรี่เมื่อเทียบกับการสูบบุหรี่[16] จัดได้เมื่อระดับของการสะสมหินปูนและอักเสบ gingival ไม่แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญระหว่างผู้สูบบุหรี่และสูบบุหรี่ ผู้สูบบุหรี่แสดงเพิ่มในชุกความรุนแรงของโรคที่ทำลาย[6,9] ความสัมพันธ์ระหว่างการสูบบุหรี่และปริทันต์ปรากฏเป็นยาขึ้นอยู่กับ ราคาแนบมาสูญเสียที่รุนแรงมากขึ้นช่วงจาก 2.05 สำหรับผู้สูบบุหรี่แสงระดับ 4.75 ในผู้สูบบุหรี่หนัก, [17] และมีความสัมพันธ์อย่างมีนัยสำคัญระหว่างอาศัยความลึก และการสูบบุหรี่ปีแพ็ค[18] นอกจากนี้ การแสดงปีของการสัมผัสกับผลิตภัณฑ์ยาสูบให้ เป็นปัจจัยเสี่ยงอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติโรคเหงือกโรคในชุมชน 1156 อาศัยผู้ใหญ่นิวอิงแลนด์ โดยไม่คำนึงถึงปัจจัยทางสังคม และพฤติกรรมอื่น ๆ[19]

ในการศึกษาผู้ป่วยสเปน 889, gingival ถดถอย อาศัยความลึก และระดับคลินิกที่แนบมาได้อย่างมีนัยสำคัญที่เชื่อมโยงกับสถานะการสูบบุหรี่ มันได้กล่าวเพิ่มเติมว่า สูบบุหรี่หนึ่งบุหรี่ต่อ วัน 10, 20 เพิ่มขาดทุนแนบทางคลินิก โดย 0.5%, 5% และ 10% ตามลำดับ.

ข้อมูลสนับสนุนผู้ของ Wouters et al. [20] ที่พบกระดูกเสียงน้อยมากในคนที่สูบบุหรี่มากกว่า 5 กรัมของยาสูบต่อวันมากกว่าในผู้ที่สูบบุหรี่ระหว่าง 1 ถึง 5 g ของยาสูบต่อวัน รวมทั้ง Norderyd และ Hugoson[15] พบว่า ปานกลางถึงสูบบุหรี่หนัก (มากกว่า หรือเท่ากับบุหรี่ 10 ต่อวัน) เกี่ยวข้องกับปริทันต์อย่างรุนแรง แต่ไม่มีไฟบุหรี่ (บุหรี่ 10 น้อยกว่าต่อวัน) ได้รับการแสดงการตอบสนองการรักษาโรคเหงือกผ่าตัด และ nonsurgical จะดีน้อยในผู้สูบบุหรี่เปรียบเทียบกับการสูบบุหรี่ในการตรวจสอบพื้นลดความลึกและได้รับสิ่งที่แนบทางคลินิก แม้ในต่อหน้าของอย่างต่อเนื่อง มีประสิทธิภาพสนับสนุนบำบัด[5,21] นอกจากนี้ ในกลุ่มของผู้ป่วยปริทันต์ refractory, 90% ของหัวข้อรายงานว่า ผู้สูบบุหรี่[22]

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

1 . ผลของแบบปลอดบุหรี่ในโรคปริ ทันต์

ความสัมพันธ์ระหว่างโรคปริทันต์และในแบบปลอดบุหรี่ได้รับการศึกษาอย่างกว้างขวางมากกว่า 15 ปีที่ผ่านมาและจากการศึกษาแบบตัดขวางตามยาวและทั้งสองเป็นหลักฐาน Examination Survey Epidemiologic Follow ของความเชื่อมโยงในเชิงบวกระหว่างสัญญาณทางการแพทย์และเกิดลมและในแบบปลอดบุหรี่ของ periodontitis และความเสี่ยงเพิ่มขึ้นของ periodontitis ในผู้ที่ไม่สูบบุหรี่[ 4 - 11 ใน 10 ปีการศึกษาเกิดลมตามยาวของ alveolar กระดูกการสูญเสียแบบปลอดบุหรี่ที่มีความสำคัญยิ่งเป็นตัวทำนายอนาคตของกระดูกในผู้ที่วัตถุที่มีอย่างน้อย 20 ฟันในช่วงต้นของการศึกษา.[ 12 ]ในห้าปีการศึกษาของเอกสารแนบการสูญเสียใน 800 ชุมชนที่อยู่อาศัยผู้ใหญ่,ผู้ที่สูบบุหรี่พบว่าเป็นไปได้ที่ที่เพิ่มขึ้นความเสี่ยงของเอกสารแนบขาดทุน. ในการศึกษาตามยาว - 12 เดือนอีกผู้ที่ไม่สูบบุหรี่ได้แสดงไว้เพื่อเป็นที่ความเสี่ยงอย่างมีนัยสำคัญมากกว่าการสูญเสียเอกสารแนบไม่สูบบุหรี่มากกว่าแม้ว่าอัตราการเสนอราคาเป็น 5.4 .[ 13 ]ในหนึ่งของการศึกษาที่มีขนาดใหญ่ที่สุดของความเสี่ยงของโรคปริทันต์ 1361 พร้อมด้วยวัตถุจาก Erie County , NY อายุปี 25-74 มันเป็นที่แสดงให้เห็นว่าผู้ที่ไม่สูบบุหรี่อยู่ที่ความเสี่ยงมากขึ้นของประสบการณ์การสูญเสียเนื้อกระดูกอย่างรุนแรงกว่าไม่สูบบุหรี่ด้วยอัตราส่วนไม่ลงรอยกันตั้งแต่ 325 ถึง 7.28 สำหรับผู้ที่ไม่สูบบุหรี่และหนักตามลำดับ.[ 14 ]

ที่การศึกษาผู้ใหญ่ของประเทศสวีเดน 54020 - 70 ปีได้เปิดเผยว่าทั้งสามเป็นตัวแปรสำคัญ - การสูบบุหรี่,อายุมากขึ้นและสูงกว่าหมายถึงโล่ระดับ - มี ศักยภาพ ปัจจัยเสี่ยงสำหรับรุนแรง periodontitis .[ 15 ]ที่ความเสี่ยงสำหรับ periodontitis เป็นอย่างมากยิ่งขึ้นสำหรับผู้ใช้ยา,พร้อมด้วยคาดว่าสัดส่วนในกลุ่มของ 2.5 - 7 .0 หรือสูงกว่าสำหรับผู้ที่ไม่สูบบุหรี่และไม่สูบบุหรี่เมื่อเทียบกับ.[ 16 ]ได้แม้ในขณะมีการสะสมของคราบพลักและ gingival อักเสบไม่แตกต่างอย่างมีนัยสำคัญระหว่างผู้ที่ไม่สูบบุหรี่และไม่สูบบุหรี่,ผู้ที่สูบบุหรี่จัดนิทรรศการที่เพิ่มขึ้นในมีมากกว่าและความรุนแรงของโรคทำลาย.[ 6,9 ]ที่ความสัมพันธ์ระหว่างแบบปลอดบุหรี่และ periodontitis จะปรากฏขึ้นเป็นยา - ขึ้นอยู่กับที่ไม่ลงรอยกันอย่างรุนแรงมากขึ้นสำหรับเอกสารแนบการสูญเสียความหลากหลายจาก 2.05 สำหรับผู้ที่ไม่สูบบุหรี่ถึง 4.75 หนักผู้ที่ไม่สูบบุหรี่,[ 17 ]และมีที่มีความสำคัญยิ่งความสัมพันธ์กันระหว่างหาความลึกและในแบบปลอดบุหรี่ชุดปี.[ 18 ]ยิ่งไปกว่านั้น,ปีของความเสี่ยงต่อการถูกโรงงานยาสูบได้รับการแสดงเป็นสถิติความเสี่ยงโรคปริทันต์สำหรับปัจจัยใน 1156 ชุมชนที่อยู่อาศัยใหม่อังกฤษพวกผู้ใหญ่,โดยไม่คำนึงถึงปัจจัยทางสังคมและพฤติกรรมอื่นๆ.[ 19 ]

ในการศึกษาของ 889 ผู้ป่วยสเปน ภาวะ เศรษฐกิจถดถอย gingival หลักๆและความลึกระดับอุปกรณ์ทางการแพทย์ได้อย่างมีนัยสำคัญที่เกี่ยวข้องกับสถานะแบบปลอดบุหรี่ ที่พักแบบปลอดบุหรี่สูบบุหรี่วันละหนึ่งถึง 10 และได้ถึง 20 เพิ่มขึ้นการสูญเสียเอกสารแนบทางการแพทย์โดย 0.5% 5% และ 10% ตามลำดับ.

เพิ่มเติมข้อมูลการสนับสนุนของ wouters et al .[ 20 ]ที่พบอย่างมีนัยสำคัญน้อย alveolar กระดูกในผู้ใช้บริการแบบเฉพาะรายมากกว่าแบบปลอดบุหรี่ของโรงงานยาสูบ 5 กรัมต่อวันมากกว่าในผู้ที่สูบบุหรี่ระหว่าง 1 และ 5 G ของโรงงานยาสูบต่อวัน,เป็นผู้ที่ของ norderyd และ hugoson ,[ 15 ]พบว่าระดับปานกลางถึงหนักแบบปลอดบุหรี่(บุหรี่มากกว่าหรือเท่ากับ 10 ต่อวัน)มีความเกี่ยวข้องกับ periodontitis รุนแรงแต่เบาๆแบบปลอดบุหรี่(น้อยกว่า 10 มวนต่อวัน)ไม่ได้ การตอบสนองต่อการรักษาและผ่าตัด nonsurgical ปริทันต์ได้รับการแสดงเป็นการปฏิบัติที่ด้อยกว่าในผู้ที่ไม่สูบบุหรี่เมื่อเทียบกับการไม่สูบบุหรี่ในเงื่อนไขของการลดอัตราการขยายสัญญาณความลึกและเอกสารแนบทางการแพทย์หลักๆแม้ในการมีอยู่ของการรักษาด้วยการรองรับแรงกระแทกได้อย่างมี ประสิทธิภาพ อย่างต่อเนื่อง.[ 5,21 ]ยิ่งไปกว่านั้นในกลุ่มของผู้ป่วย periodontitis ไม่ไหม้ไฟ 90% ของวัตถุที่ได้รับรายงานในการเป็นผู้ที่สูบบุหรี่.[ 22 ]