Gurdon transplanted the nucleus of

Gurdon transplanted the nucleus of a tadpole intestinal cell into an enucleated frog egg. In this way, he created tadpoles that were genetically identical to the one from which the intestinal cell was taken.

This experiment showed that, despite previous failures, nuclei from somatic cells in a fully developed animal could be used for cloning. Importantly, it suggested that cells retain all of their genetic material even as they divide and differentiate (although some wondered if the donor DNA came from a stem cell, which can differentiate into multiple types of cells).

Robert Briggs and Thomas King

Briggs and King transferred the nucleus from an early tadpole embryo into an enucleated frog egg (a frog egg from which the nucleus had been removed). The resulting cell developed into a tadpole.

The scientists created many normal tadpole clones using nuclei from early embryos. But just like Spemann’s salamander experiments, cloning was less successful with donor nuclei from more advanced embryos: the few tadpole clones that did survive grew abnormally.

Most importantly, this experiment showed that nuclear transfer was a viable cloning technique. It also reinforced two earlier observations. First, the nucleus directs cell growth and, ultimately, an organism’s development. Second, embryonic cells early in development are better for cloning than cells at later stages.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Gurdon transplanted นิวเคลียสของเซลล์ลำไส้ลูกอ๊อดเป็นกบ enucleated ไข่ ด้วยวิธีนี้ เขาสร้าง tadpoles ที่แปลงพันธุกรรมเหมือนกับเซลล์ลำไส้นำมาการทดลองนี้แสดงให้เห็นว่า แม้ มีความล้มเหลวก่อนหน้านี้ แอลฟาจากมาติกเซลล์ในสัตว์เต็มพัฒนาใช้โคลน ที่สำคัญ มันแนะนำว่า เซลล์รักษาวัสดุทางพันธุกรรมของพวกเขาทั้งหมดแม้เป็นผู้แบ่ง และแยกความแตกต่าง (แม้ว่าบางคนสงสัยว่า ถ้า ผู้บริจาคดีเอ็นเอมาจากเซลล์ต้นกำเนิด ซึ่งสามารถแยกความแตกต่างในหลายชนิดของเซลล์)โรเบิร์ตบริกส์และ Thomas คิงบริกส์และคิงนิวเคลียสจากเอ็มบริโอเป็นลูกอ๊อดช่วงโอนย้ายไปยังไข่กบ enucleated (เป็นกบไข่ซึ่งนิวเคลียสที่ถูกลบออก) เซลล์ได้พัฒนาเป็นตัวลูกอ๊อดนักวิทยาศาสตร์สร้างโคลนลูกอ๊อดปกติมากการใช้แอลฟาจากโคลนต้น แต่เช่นเดียวกับการทดลองของสเปมันน์ซาลาแมนเดอร์ โคลนสำเร็จน้อยกับแอลฟาบริจาคจากโคลนขั้นสูง: โคลนลูกอ๊อดน้อยที่รอดมาได้เติบโตอย่างผิดปกติสำคัญ การทดลองนี้พบว่า โอนนิวเคลียร์ถูกเทคนิค cloning ได้ นอกจากนี้มันยังเสริมสังเกตสองก่อนหน้า ครั้งแรก นิวเคลียสนำเซลล์การเจริญเติบโต สุด ของชีวิต สอง ตัวอ่อนเซลล์ในช่วงการพัฒนาดีกว่าสำหรับโคลนมากกว่าเซลล์ในขั้นตอนต่อไป

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

Gurdon ปลูกนิวเคลียสของเซลล์ลำไส้ลูกอ๊อดเป็นกบ enucleated ไข่ ด้วยวิธีนี้เขาสร้างลูกอ๊อดที่มีพันธุกรรมเหมือนหนึ่งจากการที่เซลล์ในลำไส้ถูกนำ. การทดลองนี้แสดงให้เห็นว่าแม้จะมีความล้มเหลวก่อนหน้านี้นิวเคลียสจากเซลล์ร่างกายของสัตว์ในการพัฒนาอย่างเต็มที่สามารถนำมาใช้สำหรับการโคลน ที่สำคัญก็ชี้ให้เห็นว่าเซลล์รักษาทั้งหมดของสารพันธุกรรมของพวกเขาแม้ในขณะที่พวกเขาแบ่งและแยกความแตกต่าง (แม้ว่าบางคนสงสัยว่าดีเอ็นเอของผู้บริจาคมาจากเซลล์ต้นกำเนิดซึ่งสามารถแยกความแตกต่างออกเป็นหลายประเภทของเซลล์). โรเบิร์ตบริกส์และโทมัสคิงบริกส์และพระมหากษัตริย์ โอนนิวเคลียสจากตัวอ่อนลูกกบต้นเข้าไปในไข่กบ enucleated (ไข่กบที่นิวเคลียสที่ถูกถอดออก) เซลล์ที่เกิดการพัฒนาเป็นลูกกบ. นักวิทยาศาสตร์สร้างหลายโคลนลูกอ๊อดตามปกติโดยใช้นิวเคลียสจากตัวอ่อนในช่วงต้น แต่เช่นเดียวกับ Spemann ทดลองซาลาแมนเดโคลนไม่ประสบความสำเร็จกับนิวเคลียสบริจาคจากตัวอ่อนที่สูงขึ้น: โคลนลูกอ๊อดไม่กี่คนที่ไม่ได้อยู่รอดเติบโตอย่างผิดปกติ. สิ่งสำคัญที่สุดคือการทดลองนี้แสดงให้เห็นว่าการโอนนิวเคลียร์เป็นเทคนิคการโคลนนิ่งทำงานได้ นอกจากนี้ยังเสริมสองข้อสังเกตก่อนหน้านี้ แรกนิวเคลียสนำเจริญเติบโตของเซลล์และในที่สุดการพัฒนาของสิ่งมีชีวิต ประการที่สองเซลล์ตัวอ่อนในช่วงต้นของการพัฒนาที่ดีสำหรับการโคลนกว่าเซลล์ที่ขั้นตอนต่อมา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

gurdon ปลูกถ่ายนิวเคลียสของลูกอ๊อดเป็นกบ enucleated ลำไส้ เซลล์ไข่ ในวิธีนี้เขาสร้างลูกอ๊อดที่มีพันธุกรรมเหมือนกันกับอันที่เซลล์ลำไส้ ถ่าย

การทดลองนี้พบว่า แม้จะมีความล้มเหลวก่อนหน้านี้ นิวเคลียสจากเซลล์โซมาติกในการพัฒนาอย่างเต็มที่สัตว์สามารถใช้สำหรับการ . ที่สำคัญมันชี้ให้เห็นว่าเซลล์เก็บทั้งหมดของวัสดุทางพันธุกรรมของพวกเขาแม้ในขณะที่พวกเขาแบ่งและแยกแยะ ( แม้ว่าบางคนสงสัยว่า ถ้าผู้บริจาคดีเอ็นเอมาจากเซลล์ , ต้นซึ่งสามารถแยกออกเป็นหลายประเภทของเซลล์ ) .

โรเบิร์ตบริกส์ และโทมัสคิง

บริกส์ และกษัตริย์ย้ายนิวเคลียสจากตัวอ่อนลูกอ๊อดเป็นกบก่อน enucleated ไข่ ( กบไข่ซึ่งนิวเคลียสได้ถูกลบออก ) ส่งผลให้เซลล์ที่พัฒนาเป็นลูกอ๊อด

นักวิทยาศาสตร์สร้างหลายปกติใช้นิวเคลียสจากตัวอ่อนลูกกบพันธุ์ต้น . แต่เหมือน spemann ซาลาแมนเดอร์ การทดลองการประสบความสำเร็จน้อยกับผู้บริจาคนิวเคลียสจากตัวอ่อนขั้นสูงเพิ่มเติม : ไม่กี่พันธุ์ที่ทำอยู่รอดเติบโตผิดปกติลูกอ๊อด

ที่สำคัญที่สุด การทดลองนี้แสดงให้เห็นว่าการถ่ายทอดเทคนิคนิวเคลียร์การวางอนาคต นอกจากนี้ยังเสริมก่อนหน้านี้สองเดือน แรก , นิวเคลียสนำการเจริญเติบโตของเซลล์และ , ในที่สุด , การพัฒนาของสิ่งมีชีวิต . ประการที่สองเซลล์ตัวอ่อนเริ่มต้นในการพัฒนาที่ดีกว่าสำหรับการโคลนกว่าเซลล์ที่ขั้นตอนต่อมา