The Association of Southeast Asian

The Association of Southeast Asian Nations (ASEAN) is a regionally-based international organisation with ten members. ASEAN was created in 1967 with five members: Thailand, Singapore, Malaysia, Indonesia and the Philippines. In a region divided by the Cold War and with warfare threatening Vietnam, Cambodia and Laos, there was a need for an international forum to promote peace and security, as well as economic growth. Since the governmental types of its members were both different and antagonistic towards each other, ASEAN has functioned from the beginning on the principle of non-interference. That is, no ASEAN government will criticize in public what another ASEAN government does in its own territory. Of course, private conversation is quite a different matter, although even so few heads of state in the region have ever been willing to listen to criticism from anyone else.
In addition to the five original members, Brunei joined in 1984, Vietnam in 1995, Laos and Myanmar (Burma) in 1997 and Cambodia in 1999. The ten members have a total population of half a billion people and a combined GDP of some $700 billion. Although many people in the region are poor, there are millions of wealthy people, while the island state of Singapore is one of the most advanced economies of the world.
ASEAN has been reasonably successful in preventing conflicts among its member nations. The Vietnamese invasion of Cambodia, for example, took place before either were members and the then ASEAN membership reached a unified diplomatic stance about the issue. The 1987-8 war between Thailand and Laos occurred prior to Laos’s accession to ASEAN. Confrontation between member states reduced considerably after Mikhail Gorbachev ended the Soviet Union’s support for Communist regimes in Southeast Asia and those states have all subsequently become involved in the capitalist economic system in one way or another. ASEAN has provided a forum in which governments have been able to communicate with each other when ideology would otherwise have kept them apart.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สมาคมของประเทศในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ (อาเซียน) เป็นองค์กรระหว่างประเทศในระดับภูมิภาคตามที่มีสมาชิกสิบ อาเซียนถูกสร้างขึ้นในปี 1967 ด้วยสมาชิกห้า: ไทย, สิงคโปร์, มาเลเซีย, อินโดนีเซียและฟิลิปปินส์ ในภูมิภาคหารด้วยสงครามเย็นและสงครามเวียดนามคุกคาม, กัมพูชาและลาวมีความจำเป็นในการฟอรั่มระหว่างประเทศเพื่อส่งเสริมสันติภาพและความมั่นคงเช่นเดียวกับการเจริญเติบโตทางเศรษฐกิจ ตั้งแต่ชนิดของรัฐบาลของสมาชิกทั้งสองแตกต่างกันและเป็นปฏิปักษ์ต่อกัน, อาเซียนได้ทำหน้าที่จากจุดเริ่มต้นบนหลักการของการไม่แทรกแซง นั่นคือไม่มีรัฐบาลอาเซียนจะวิพากษ์วิจารณ์ในที่สาธารณะอีกสิ่งที่รัฐบาลอาเซียนจะอยู่ในดินแดนของตัวเอง แน่นอนการสนทนาส่วนตัวค่อนข้างเป็นเรื่องที่แตกต่างกันแม้ว่าหัวแม้ไม่กี่ดังนั้นของรัฐในภูมิภาคได้เคยยินดีที่จะรับฟังคำวิจารณ์จากคนอื่น ๆ .
นอกจากห้าสมาชิกเดิมบรูไนเข้าร่วมในปี 1984 เวียดนามในปี 1995 ลาวและพม่า (พม่า) ในปี 1997 และกัมพูชา ในปี 1999 สมาชิกสิบมีประชากรทั้งหมดของครึ่งพันล้านคนและจีดีพีรวมของบาง $ 700,000,000,000แม้ว่าจะมีหลายคนที่อยู่ในพื้นที่ที่มีความยากจนมีผู้คนนับล้านที่ร่ำรวยในขณะที่รัฐเกาะสิงคโปร์เป็นหนึ่งในประเทศที่ทันสมัย​​ที่สุดของโลก.
อาเซียนได้ประสบความสำเร็จพอสมควรในการป้องกันความขัดแย้งในหมู่ประเทศสมาชิกของ เวียดนามบุกกัมพูชาตัวอย่างเช่นที่เกิดขึ้นก่อนที่จะมีทั้งสมาชิกและสมาชิกอาเซียนแล้วถึงจุดยืนทางการทูตแบบครบวงจรที่เกี่ยวกับปัญหา 1987-8 สงครามระหว่างประเทศไทยและประเทศลาวที่เกิดขึ้นก่อนที่จะเข้าลาวเพื่ออาเซียนการเผชิญหน้าระหว่างประเทศสมาชิกลดลงอย่างมากหลังจาก Mikhail Gorbachev สิ้นสุดการสนับสนุนของสหภาพโซเวียตสำหรับระบอบการปกครองของพรรคคอมมิวนิสต์ในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้และรัฐที่ได้ทั้งหมดก็กลายเป็นส่วนร่วมในระบบเศรษฐกิจทุนนิยมในหรืออีกวิธีหนึ่งอาเซียนได้ให้ฟอรั่มในการที่รัฐบาลได้รับสามารถในการสื่อสารกับแต่ละอื่น ๆ เมื่ออุดมการณ์จะเป็นอย่างอื่นได้เก็บพวกเขาออกจากกัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

สมาคมของประชาชาติเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ (อาเซียน) จะเป็นตามภูมิภาคองค์กรระหว่างประเทศ มีสมาชิก 10 อาเซียนถูกสร้างขึ้นในค.ศ. 1967 มีสมาชิกห้า: ประเทศไทย สิงคโปร์ มาเลเซีย อินโดนีเซีย และฟิลิปปินส์ ในภูมิภาคแบ่ง จากสงครามเย็น และสงครามคุกคามประเทศเวียดนาม กัมพูชา และลาว มีความจำเป็นสำหรับการประชุมระหว่างประเทศเพื่อส่งเสริมสันติภาพและความปลอดภัย และเจริญเติบโตทางเศรษฐกิจ ตั้งแต่แบบรัฐบาลของสมาชิกได้เป็นปรปักษ์ต่อกัน และแตกต่าง อาเซียนได้แยกจากจุดเริ่มต้นในหลักการไม่แทรกแซง นั่นคือ ไม่รัฐบาลอาเซียนจะโจมตีในที่สาธารณะรัฐบาลอาเซียนอื่นที่ไม่ในอาณาเขตของตนเอง แน่นอน สนทนาส่วนตัวเป็นเรื่องค่อนข้างแตกต่างกัน แต่ถึงกระนั้นบางหัวของรัฐในภูมิภาคเคยได้ยินดีรับฟังการวิจารณ์จากคนอื่นด้วย
นอกจากสมาชิกเดิม 5 บรูไนร่วมใน 1984, 1995 เวียดนามลาว และพม่าในปี 1997 และกัมพูชาในปี 1999 สมาชิกสิบมีประชากรครึ่งคนเป็นพันล้านและ GDP รวมของบาง 700 ล้านดอลลาร์ แม้ว่าหลายคนในภูมิภาคยากจน มีเป็นล้าน ๆ คนรวย ขณะรัฐสิงคโปร์เกาะหนึ่งของประเทศทันสมัยที่สุดของโลก
ได้รับความประสบความสำเร็จในการป้องกันความขัดแย้งระหว่างประเทศสมาชิกของอาเซียน การที่เวียดนามรุกรานกัมพูชา เช่น เอาสถานที่ก่อนที่จะมีสมาชิกและเป็นสมาชิกอาเซียนแล้วถึงท่าทางการทูตรวมเกี่ยวกับปัญหา 1987-8 สงครามระหว่างไทยและลาวเกิดขึ้นก่อนการภาคยานุวัติของลาวกับอาเซียน เผชิญหน้าระหว่างรัฐสมาชิกลดลงอย่างมากหลังจากที่มิคาอิลสิ้นสุดสหภาพโซเวียตสนับสนุนระบอบคอมมิวนิสต์ในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ และรัฐมีทั้งหมดมาข้องแวะกับระบบเศรษฐกิจทุนในทางใดทางหนึ่ง อาเซียนได้จัดเวทีซึ่งรัฐบาลได้สามารถสื่อสารกับแต่ละอื่น ๆ เมื่ออุดมการณ์จะเป็นอย่างอื่นได้เก็บให้ห่างกัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การเชื่อมโยงของประเทศเอเชียตะวันออกเฉียงใต้(อาเซียน)เป็นองค์กรระหว่างประเทศระดับ ภูมิภาค พร้อมด้วยสิบสมาชิก อาเซียนได้รับการสร้างขึ้นในปี 1967 พร้อมด้วยห้าสมาชิกประเทศไทยสิงคโปร์มาเลเซียอินโดนีเซียและฟิลิปปินส์ ในเขตพื้นที่ที่ถูกแบ่งออกเป็นโดยความหนาวเย็นทำสงครามและพร้อมด้วยสงครามเป็นอันตรายต่อประเทศเวียดนามกัมพูชาและลาวมีความจำเป็นที่สำหรับ Forum ระหว่างประเทศขึ้นเพื่อส่งเสริม สันติภาพ และการรักษาความ ปลอดภัยและการขยายตัวทางเศรษฐกิจ. นับตั้งแต่ ประเภท ของรัฐบาลของสมาชิกทั้งสองที่แตกต่างและความเป็นศัตรูกันไปทางอื่นๆแต่ละประเทศอาเซียนได้เปรียบจากต้นที่อยู่บนหลักการที่ไม่มีสัญญาณรบกวน ที่ไม่มีรัฐบาลกลุ่มประเทศอาเซียนจะวิพากษ์วิจารณ์ในที่สาธารณะสิ่งที่รัฐบาลประเทศอาเซียนอื่นไม่อยู่ในอาณาเขตของตัวเอง แน่นอนการสนทนาส่วนตัวเป็นเรื่องที่ค่อนข้างแตกต่างกันไปแม้ว่าหัวก็ไม่กี่ของรัฐในเขตพื้นที่ที่ได้รับการยินยอมในการฟังคำวิจารณ์จากผู้อื่นเคย.
นอกจากนี้ถึงห้าสมาชิกเดิมที่บรูไนเข้าร่วมในปี 1984 เวียดนามในปี 1995 ลาวและพม่า(พม่า)ในปี 1997 และกัมพูชาในปี 1999 จำนวนสิบคนที่มีจำนวนประชากรทั้งหมดของครึ่งล้านคนและการขยายรวมอยู่ที่บางอย่างมูลค่า 700 ล้านบาทแม้ว่าผู้คนจำนวนมากในเขตพื้นที่ที่มีคนยากจนมีหลายล้านคนที่ร่ำรวยในขณะที่รัฐเกาะของสิงคโปร์เป็นหนึ่งในระบบเศรษฐกิจขั้นสูงมากที่สุดของโลกได้
อาเซียนได้รับความสำเร็จอย่างเหมาะสมในการป้องกันไม่ให้เกิดความขัดแย้งระหว่างประเทศสมาชิกของตน การรุกรานของญวนของประเทศกัมพูชาตัวอย่างเช่นก่อนที่จะมีสมาชิกแล้วการเป็นสมาชิกอาเซียนมาถึงการดำเนินนโยบายการเงินทางการทูตแบบครบวงจรที่เกี่ยวกับปัญหา 1987-8 สงครามระหว่างไทย - ลาวและเกิดขึ้นก่อนที่จะเข้าเป็นสมาชิกของลาวไปยังประเทศอาเซียนการเผชิญหน้าระหว่างประเทศสมาชิกลดลงอย่างมากหลังจากสิ้นสุด Mikhail Gorbachev ได้ถอนตัวจากการสนับสนุนของ สหภาพโซเวียต ในระบอบคอมมิวนิสต์ในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้และรัฐผู้ที่ได้ทั้งหมดจะเข้ามามีส่วนร่วมในระบบเศรษฐกิจทุนนิยมในทางหนึ่งหรืออีก ภายหลังกลุ่มประเทศอาเซียนซึ่งมีให้บริการ Forum ที่รัฐบาลได้มีการติดต่อกับเครื่องอื่นเมื่ออุดมการณ์จะมีทั้งคู่แยกจากกันได้รับการดูแลรักษาเป็นอย่างอื่น