Dweck (2000) found that students wh

Dweck (2000) found that students who view
ability as fixed, generally possess low self-efficacy; considering effort unlikely to lead to
academic improvement. Self-concept is concerned with emotional components and
reactions, and involves individuals evaluating their competence in comparison to others
(Halikari et al., 2008). These self-belief constructs are considered to have a strong
connection with students’ motivation and engagement thus they can significantly influence
learning outcomes (Anderman & Maehr, 1994; Bandura, 1991; Halikari et al., 2008).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Dweck (2000) พบว่านักเรียนดูความสามารถเป็นคง โดยทั่วไปมีน้อยประสิทธิภาพในตนเอง พิจารณาไม่นำไปสู่ความพยายามการปรับปรุงวิชาการ Self-concept เกี่ยวข้องกับองค์ประกอบทางอารมณ์ และปฏิกิริยา และเกี่ยวข้องกับบุคคลที่ประเมินความสามารถของพวกเขาเมื่อเทียบกับผู้อื่น(Halikari et al. 2008) โครงสร้างเหล่านี้ตนเองเชื่อถือว่ามีแรงการเชื่อมต่อกับแรงจูงใจและการมีส่วนร่วมของนักเรียน จึงจะสามารถอย่างมีนัยสำคัญมีผลต่อ(Anderman & Maehr, 1994 ผลการเรียนรู้ Bandura, 1991 Halikari et al. 2008)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

Dweck (2000) พบว่านักเรียนที่ดู
ความสามารถในการเป็นคงที่โดยทั่วไปมีประสิทธิภาพต่ำตนเอง เมื่อพิจารณาจากความพยายามที่ไม่น่าจะนำไปสู่การ
ปรับปรุงทางวิชาการ แนวความคิดตัวเองเป็นกังวลกับส่วนประกอบทางอารมณ์และ
ปฏิกิริยาและเกี่ยวข้องกับบุคคลในการประเมินความสามารถในการเปรียบเทียบกับคนอื่น ๆ
(Halikari et al., 2008) เหล่านี้สร้างความเชื่อจะถือว่ามีความแข็งแกร่ง
การเชื่อมต่อกับแรงจูงใจของนักเรียนและการมีส่วนร่วมอย่างมีนัยสำคัญทำให้พวกเขาสามารถมีอิทธิพลต่อ
ผลลัพธ์การเรียนรู้ (Anderman & Maehr 1994; Bandura, 1991. Halikari et al, 2008)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

dweck ( 2000 ) พบว่า นักเรียนที่ วิวความสามารถเป็นถาวร โดยทั่วไปมีการรับรู้ความสามารถของตนเองต่ำลง เมื่อพิจารณาความพยายามที่น่าไปสู่พัฒนาวิชาการ อัตมโนทัศน์ที่เกี่ยวข้องกับองค์ประกอบทางอารมณ์และปฏิกิริยา และเกี่ยวข้องกับบุคคลประเมินความสามารถของพวกเขาในการเปรียบเทียบกับคนอื่น( halikari et al . , 2008 ) ความเชื่อสร้างตนเองเหล่านี้ถือว่ามีแรงการเชื่อมต่อกับแรงจูงใจของนักศึกษาและงานหมั้นดังนั้นพวกเขาสามารถมีอิทธิพลต่อผลลัพธ์การเรียนรู้ ( anderman & maehr , 1994 ; Bandura , 1991 ; halikari et al . , 2008 )