There was a lot of dukkha when I wa

There was a lot of dukkha when I was establishing sati in the beginning. This was because my used to thinking, and imagining in the kilesa way. Like a fountain spurting out of my heat, these thoughts squashed the word buddho, breaking it up and spreading it always had done, because it was my heart's nature. For this reason I had to force my citta, by taking on the word buddho, not to think about anything else. All that was allowed was the word buddho, and only that with sati providing additional re-enforcement. I exerted maximum effort and therefore experienced a lot of dukha, but what was important was that I didn't back down. At first it was really hard, but I didn't do it heavily like this for many days. On the second day the dukkha eased off a little bit, and my mind did not go astray. From then on the third and forth days were slightly less intense, as the kilesa fountain had abated quite substantially. The water of the Dhamma, it's essence in the form of the parikamma, then gradually increased my proficiency. sati was permanently on guard not allowing any absent-mindedness. Then later on, I was able to establish a firm foundation. This is what I teach my companions. I have done this my self, until the stage when the timekeeper,s bell rang. Then I fought tooth and nail. The results were as I have just said. It's certain that the citta of anyone who seriously makes up their mind in this way will become calm. It's can't be any other way. I've done this myself and I am absolutely convinced about it. Afther that when I made some progress and got to the stage where my practice previously deteriorated, I told myself, "Well, if it's going to deteriorate or develop, so be it! My practice deteriorated because I wanted my practice to progress, and I did't want it to deteriorate. The more I didn't want my practice to slip backward, the more it did; right before my eyes. This time I must let go of both wanting progress, and not wanting deterioration. The things that I didn't let go of were the parikamma

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

มีจำนวนมากของ dukkha เมื่อฉันแก้ไขสร้าง sati ในการเริ่มต้น เนื่องจากฉันใช้ความคิด และจินตนาการในการ kilesa วิธี เช่น spurting จากความร้อนของน้ำพุ ความคิดเหล่านี้ทับ word buddho การทำลายมัน และแพร่เสมอ ทำ เพราะธรรมชาติของใจ ด้วยเหตุนี้ ผมบังคับฉันซิทต้า โดย word buddho การจะไม่คิดถึงอะไร ทั้งหมดที่ได้รับอนุญาตเป็น word buddho และเท่าที่กับ sati ให้บังคับใช้เพิ่มเติมอีก ผมนั่นเองความพยายามสูงสุด และดังนั้นจึง มีประสบการณ์มากของ dukha แต่อะไรคือสิ่งที่สำคัญคือ ว่า ผมไม่ได้กลับลง ตอนแรก มันเป็นเรื่องยากมาก แต่ฉันไม่ได้ทำมันอย่างหนักเช่นนี้หลายวัน ในวันสอง dukkha บรรเทาปิดเล็กน้อย และใจของฉันไม่ได้ไปหลงทาง จากนั้นที่สามไว้วันถูกลง เป็น kilesa น้ำพุได้ลดลงค่อนข้างมาก น้ำของธรรม ที่มันเป็นสาระสำคัญในแบบฟอร์ม parikamma แล้วค่อย ๆ เพิ่มระดับของฉัน sati แก้ไขอย่างถาวรในยามไม่อนุญาตใด ๆ โดยรวม ๆ กันแล้ว จากนั้น ในภายหลัง ผมสามารถที่จะสร้างรากฐานมั่นคง นี่คือสิ่งที่ผมสอนเพื่อน ฉันได้กระทำนี้ตัวของฉันเอง จนถึงขั้นเมื่อกลไก ระฆัง s รัง แล้วฉันสู้ฟันและ nail ผลได้เป็นได้เพียงกล่าวว่า มันเป็นบางอย่างที่ซิทต้าของใครอย่างจริงจังทำให้ใจของพวกเขาในลักษณะนี้จะกลายเป็นความสงบ จึงไม่เป็นวิธีอื่นได้ ทำนี้เอง และผมเชื่อว่าจริง ๆ เลย Afther ว่า เมื่อความคืบหน้าบาง และมีขั้นตอนที่ปฏิบัติของฉันก่อนหน้านี้เสื่อมโทรม ฉันเอง "ดี ถ้ามันจะเสื่อมสภาพ หรือ พัฒนา ดังนั้นไม่ว่าจะเป็น ปฏิบัติของฉันเสื่อมโทรม เพราะต้องปฏิบัติเพื่อความก้าวหน้า และฉันของฉันยองต้องการเสื่อมสภาพ ยิ่งไม่อยากปฏิบัติของฉันพลั้งย้อนหลัง ยิ่ง เหมือน หน้าตาของฉัน เวลานี้ฉันต้องปล่อยให้ไปของต้องคืบหน้า และไม่อยากเสื่อมสภาพ สิ่งที่ฉันไม่ได้ปล่อยของได้ parikamma

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

มีจำนวนมากทุกข์เมื่อฉันถูกสร้างสติในการเริ่มต้นเป็น เป็นอย่างนี้เพราะฉันใช้ในการคิดและจินตนาการในทาง kilesa เหมือนน้ำพุกระฉูดออกมาจากความร้อนของฉันความคิดเหล่านี้แบน buddho คำทำลายมันขึ้นมาและการแพร่กระจายของมันก็ไม่ได้ทำเพราะมันเป็นธรรมชาติของหัวใจของฉัน ด้วยเหตุนี้ผมต้องบังคับ Citta ของฉันโดยการเกี่ยวกับ buddho คำว่าไม่คิดเกี่ยวกับสิ่งอื่น ทั้งหมดที่ได้รับอนุญาตเป็น buddho คำและที่เดียวที่มีสติให้เพิ่มเติมเรื่องการบังคับใช้ ฉันทุ่มเทความพยายามสูงสุดและดังนั้นจึงมีประสบการณ์จำนวนมาก dukha แต่สิ่งที่สำคัญคือการที่ฉันไม่ได้กลับลงมา ตอนแรกมันเป็นเรื่องยากจริงๆ แต่ผมไม่ได้ทำมันอย่างหนักเช่นนี้เป็นเวลาหลายวัน ในวันที่สองทุกข์ปลดเปลื้องออกนิด ๆ หน่อย ๆ และใจของฉันไม่ได้ไปในทางที่ผิด จากนั้นในวันที่สามมาเล็กน้อยรุนแรงน้อยเช่นน้ำพุ kilesa ได้ลดลงอย่างมีนัยสำคัญค่อนข้าง น้ำของธรรมะมันเป็นสาระสำคัญในรูปแบบของ parikamma แล้วค่อยๆเพิ่มขึ้นความสามารถของฉัน Sati เป็นอย่างถาวรในยามไม่อนุญาตใด ๆ ที่ขาดใจกว้าง แล้วต่อมาผมก็สามารถที่จะสร้างรากฐานที่มั่นคง นี่คือสิ่งที่ผมสอนสหายของฉัน ฉันได้กระทำนี้ฉันเองจนเวทีเมื่อจับเวลา, s รังระฆัง แล้วฉันจะต่อสู้ฟันและเล็บ ผลการวิจัยพบเป็นฉันได้เพียงว่า มันเป็นบางอย่างที่ Citta ของทุกคนที่จริงจังทำให้ใจของพวกเขาในลักษณะนี้จะกลายเป็นความสงบ มันไม่สามารถจะมีวิธีอื่น ๆ ฉันได้กระทำนี้ตัวเองและผมเชื่ออย่างเกี่ยวกับมัน afther ว่าเมื่อฉันทำให้ความคืบหน้าบางอย่างและมีการขั้นตอนที่ปฏิบัติของฉันเสื่อมโทรมก่อนหน้านี้ผมบอกกับตัวเองว่า "ดีถ้ามันจะเสื่อมลงหรือพัฒนาเพื่อให้มัน! ปฏิบัติของฉันเสื่อมโทรมเพราะผมอยากปฏิบัติของฉันเพื่อความคืบหน้าและผม การดำเนินกิจการต้องการให้เสื่อมลงมากกว่าที่ผมไม่ได้ต้องการการปฏิบัติของฉันที่จะลื่นย้อนกลับมากขึ้นก็กระทำ... ก่อนที่ตาขวาของฉันเวลานี้ผมต้องปล่อยให้ไปของทั้งความคืบหน้าที่ต้องการและไม่ต้องการการเสื่อมสภาพของสิ่งที่ ฉันไม่ปล่อยให้ไปเป็น parikamma