Thus, decreasing pH of oyster meats

Thus, decreasing pH of oyster meats has been used in several studies as an indicator of decomposition since it was first suggested by Hunter and Linden (1923). They suggested that oysters with shell liquor with a pH below 5 were usually spoiled, whereas a pH of 6.1–5.6 represented a zone where oysters were changing from good to sour. The microbial profile of fresh oysters likely changes in line with microbial communities present in harvest waters and often includes Vibrio spp. ( Cook, 1991 and ICMSF, 2005). However, as spoilage proceeds,Pseudomonas and Vibrio spp. have been reported to become more abundant in the profile, with enterococci, lactobacilli, and yeasts dominating the later stages

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ดังนั้น ลดค่า pH ของเนื้อสัตว์หอยใช้ในการศึกษาหลายเป็นตัวบ่งชี้แยกส่วนประกอบเนื่องจากมันถูกแนะนำ โดยฮันเตอร์และลินเดน (1923) พวกเขาแนะนำว่า หอยนางรม มีเหล้าเปลือกมีค่า pH ต่ำกว่า 5 ได้ปกติเสีย ในขณะที่ pH 6.1 – 5.6 แสดงโซนซึ่งหอยนางรมได้เปลี่ยนจากดีให้กับ sour โพรไฟล์จุลินทรีย์ของสดหอยนางรมไปกับชุมชนในการเก็บเกี่ยวน้ำจุลินทรีย์ และมักจะมีปริมาณวิบริโอ (Cook, 1991 และ ICMSF, 2005) อย่างไรก็ตาม เป็นดำเนินการเน่าเสีย Pseudomonas และวิบริโอได้ถูกรายงานเป็นชุกชุมมากในโพรไฟล์ enterococci, lactobacilli และ yeasts อำนาจเหนือขั้นตอนต่อไป

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ดังนั้นค่า pH ลดลงของเนื้อหอยนางรมได้รับการใช้ในการศึกษาหลายเป็นตัวบ่งชี้ของการสลายตัวเนื่องจากได้รับการแนะนำเป็นครั้งแรกโดยนักล่าและลินเด็น (1923) พวกเขาบอกว่าหอยนางรมที่มีสุราเปลือกค่า pH ต่ำกว่า 5 มักจะเป็นคนนิสัยเสียในขณะที่ค่า pH 6.1-5.6 เป็นตัวแทนของโซนที่หอยนางรมมีการเปลี่ยนแปลงจากที่ดีที่จะเปรี้ยว รายละเอียดของจุลินทรีย์ของหอยนางรมสดมีแนวโน้มการเปลี่ยนแปลงในทิศทางเดียวกับกลุ่มจุลินทรีย์ที่มีอยู่ในน้ำการเก็บเกี่ยวและมักจะมีเชื้อ Vibrio spp (แม่ครัวปี 1991 และ ICMSF, 2005) แต่เป็นเงินที่ได้รับการเน่าเสีย, Pseudomonas และ Vibrio spp ได้รับรายงานว่าจะกลายเป็นที่อุดมสมบูรณ์มากขึ้นในรายละเอียดที่มี enterococci, แลคโตและยีสต์เหนือขั้นตอนต่อมา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ดังนั้น ลด pH ของเนื้อหอยนางรมได้ถูกใช้ในการศึกษาหลายเป็นตัวชี้วัดการสลายตัวเนื่องจากมันถูกแนะนำโดยฮันเตอร์และ Linden ( 1923 ) พวกเขาแนะนำว่า หอย กับหอยสุราที่มี pH ต่ำกว่า 5 มักจะเอาแต่ใจ ในขณะที่ pH 6.1 – 5.6 แสดงโซนที่หอยเปลี่ยนจากดีเปรี้ยวโปรไฟล์ของจุลินทรีย์ หอยนางรมสดๆ น่าจะสอดคล้องกับการเปลี่ยนแปลงประชากรจุลินทรีย์ที่มีอยู่ในน้ำและการเก็บเกี่ยวมักจะรวมถึงวิบริโอ ( Cook , 2534 และ icmsf , 2005 ) อย่างไรก็ตาม ขณะที่รายได้การเน่าเสีย , Pseudomonas และ Vibrio spp . มีรายงานว่าอุดมสมบูรณ์มากขึ้นในรายละเอียดกับทาง , Lactobacilli และยีสต์ในขั้นตอนต่อมา