Current preventive measures for health-care associated surgical site infections: a review
David M Tsai and Edward J Caterson*
* Corresponding author: Edward J Caterson ecaterson@partners.org
Author Affiliations
Division of Plastic Surgery, Brigham and Women’s Hospital, Harvard Medical School, 75 Francis Street, Boston, 02115, MA, USA
For all author emails, please log on.
Patient Safety in Surgery 2014, 8:42 doi:10.1186/s13037-014-0042-5
The electronic version of this article is the complete one and can be found online at: http://www.pssjournal.com/content/8/1/42
Received: 18 June 2014
Accepted: 23 September 2014
Published: 11 October 2014
© 2014 Tsai and Caterson; licensee BioMed Central Ltd.
This is an Open Access article distributed under the terms of the Creative Commons Attribution License (http://creativecommons.org/licenses/by/4.0), which permits unrestricted use, distribution, and reproduction in any medium, provided the original work is properly credited. The Creative Commons Public Domain Dedication waiver (http://creativecommons.org/publicdomain/zero/1.0/) applies to the data made available in this article, unless otherwise stated.
Abstract
Healthcare-associated infections (HAIs) continue to be a tremendous issue today. It is estimated 1.7 million HAIs occur per year, and cost the healthcare system up to $45 billion annually. Surgical site infections (SSIs) alone account for 290,000 of total HAIs and approximately 8,000 deaths. In today’s rapidly changing world of medicine, it is ever important to remain cognizant of this matter and its impact both globally and on the individual lives of our patients. This review aims to impress upon the reader the unremitting significance of HAIs in the daily practice of medicine. Further, we discuss the etiology of HAIs and review successful preventive measures that have been demonstrated in the literature. In particular, we highlight preoperative, intraoperative, and postoperative interventions to combat SSIs. Finally, we contend that current systems in place are often insufficient, and emphasize the benefits of institution-wide adoption of multiple preventive interventions. We hope this concise update and review can inspire additional dialogue for the continuing progress towards improving patient care and patient lives.
Keywords: Nosocomial; Surgical site infections; Health-care associated infections; Hospital-acquired; Preventive measures
1 Introduction
Since the early beginnings of modern medicine, nosocomial infections or healthcare-associated infections (HAIs) have come hand in hand with any progress in medicine and surgery. Without question, we have come a long way since the days the “good old surgical stink” was lauded. This now gone era was a time when surgeons took pride in their accumulated filth as a mark of their experience and professional status, and would thus regularly operate with bloodstained, unwashed garments [1]. Much of the progress since then is owed to Joseph Lister, an English surgeon who is considered the father of antiseptic surgery. He championed carbolic acid sterilization, hand washing, clean garments and gloves [2]. Later on, the discovery of penicillin in 1928 and its mass production in the 1940s increasingly tipped the scales in our favor. And for some time, it seemed like we were on the brink of victory in the war against HAIs. Yet any sort of celebration was short-lived, for as our antibiotics became stronger and more pervasive, certain strains of bacteria brooded in defiance and soon emerged resistant to our drugs.
Further, as the field of medicine advanced, its very landscape changed—hospitals grew larger, patient lives extended well beyond what was ever thought possible, and the kinds of diseases doctors treated shifted towards that of a chronic nature. This came with consequences that became apparent too late. The unbridled use of antibiotics increased the life expectancy of patients with chronic illnesses, but at the cost of harboring resistant microorganisms. Subsequently, these bugs slowly spread beyond the doors of the hospital until these fugitive strains became part of the normal flora in the community.
This is the matter at hand today, and indeed the implications are enormous, astronomical even, if we fail to remain vigilant. The Centers for Disease Control (CDC) estimated in 2002 that 1.7 million HAIs occur annually and about 1 in 20 hospitalized patients will develop an HAI, of which, 99,000 will result in deaths [3]. In terms of healthcare expenditure, the annual direct cost of HAIs is approximately $28-45 billion [4]. Greater still are the costs to a patient when a seemingly “run-of-the-mill” medical or surgical procedure unexpectedly turns into a fight for his or her life. Such was the case for 34 patients in Harborview Medical Center in 1980 when a man with 35% total-body-surface-area burn was transferred from a burn unit endemic with methicillin-resistant S. aureus. Even with standard wound precautions, this antibiotic-resistant S. aureus was transmitted to 34 other patients. Ultimately, 27 were infected and 17 of the 34 died [5].
At present we live in a world of unparalleled capability in science, technology, and medicine. Things that were once only imagined in fiction and sci-fi movies are quickly becoming our reality. Not only do we routinely perform heart and lung transplants, but we have entered the realm of face and hand transplantation. Despite all these advances, health-care associated infections have repeatedly proven to remain a formidable force that looms in the background—one that if we don’t actively and continually combat can threaten to undo any good we strive to accomplish.
1.1 Definition
Healthcare-associated infection is officially defined by the CDC/National Healthcare Safety Network (NHSN) Surveillance as “a localized or systemic condition resulting from an adverse reaction to the presence of an infectious agent(s) or its toxin(s) [6],[7]. There must be no evidence that the infection was present or incubating at the time of admission to the acute care setting.” The “big four,” which are the 4 most common types, are urinary tract infections (UTI), surgical site infections (SSI), bloodstream infections (BSI), and pneumonia (PNEU) [6],[7]. SSIs account for roughly 1/3 of all HAIs, and catheter-associated BSIs, catheter-associated UTIs, and ventilator-associated pneumonias account for the remaining 2/3 [6],[7].
SSIs are classified into incisional and organ/space, with specific criteria for each [6],[7]. Incisional is sub-classified into superficial incisional, involving only the skin and subcutaneous tissue, and deep incisional, involving fascia and muscle. Organ/space SSI involves any part of the body that was opened or manipulated during the operation, excluding the incision, fascia, and muscle layers. For a more detailed description of each, including signs/symptoms, please refer to CDC/NHSN criteria [6],[7].
1.2 Goals
The goal of this review is to impress that this issue should be paramount to the daily practice of medicine. To that aim, we provide an update and succinct summary of the literature regarding the etiology of HAIs and highlight some preventive measures that can be successfully implemented, specifically concerning SSIs. We also briefly introduce a novel treatment methodology that our lab has been developing as a potential avenue to combat nosocomial SSIs. Lastly, we want to emphasize the implications of this issue to the healthcare system and to the individual patient.
1.3 Pathophysiology/etiology
The etiology of HAIs is undeniably multifactorial. However, the source of contamination can often be attributed to the endogenous skin flora of either the patient or hospital staff [8]-[10]. There are two categories of flora: resident and transient [9],[11],[12]. Resident flora are microorganisms that normally colonize an individual and live in harmony with the host, usually providing some benefit or protection [9],[11],[12]. Conversely, transient flora are microorganisms picked up from the environment. They often do not survive very long on the host, but are easily transmissible from one to another or back to the environment [9],[11],[12].
Often referred to as the human “microbiota”, the resident flora vastly outnumber human host cells by 10–100 times and form a commensal community. Over the past decade, new sequencing technologies and emerging fields such as metagenomics have enabled researchers to begin characterizing this intricate, dynamic micro-ecosystem and its implication on host health and disease [12]-[16]. It is thought that a disruption or alteration of the complex interactions among human cells and endogenous microorganisms can lead to disease states, such as autoimmune, metabolic, infectious, inflammatory, and even psychological disorders. In the realm of HAIs, studies have suggested that the microbiota can act as a physical barrier to colonization and/or keep the potential virulence of some endogenous microorganisms in check [12]-[16]. An insult to host homeostasis whether as a consequence of surgery or another process may in fact disturb the balance of this delicate ecosystem, permitting the overgrowth of specific strains of resident flora with pathogenic potential and/or colonization of transient flora, transmitted by the environment or by hospital staff [12]-[16].
Some of the most common microorganisms that account for HAIs include coagulase-negative staphylococci, Staphylococcus aureus, Enteroccocus species, Candida, Escherichia coli, Pseudomonas, and Klebsiella [17]. There is a significant percentage of HAIs associated with multidrug-resistant pathogens (~16%) [17]. The most common includes Methicillin-resistant Staphylococcus aureus (MRSA), accounting for 8%, Vancomycin-resistant Enterococci faecium (VRE), and Carbapenem-resistant P. aeruginosa [17]. About 25-30% of the community is now colonized by S. aureus and up to 5% are co
Current preventive measures for health-care associated surgical site infections: a review
David M Tsai and Edward J Caterson*
* Corresponding author: Edward J Caterson ecaterson@partners.org
Author Affiliations
Division of Plastic Surgery, Brigham and Women’s Hospital, Harvard Medical School, 75 Francis Street, Boston, 02115, MA, USA
For all author emails, please log on.
Patient Safety in Surgery 2014, 8:42 doi:10.1186/s13037-014-0042-5
The electronic version of this article is the complete one and can be found online at: http://www.pssjournal.com/content/8/1/42
Received: 18 June 2014
Accepted: 23 September 2014
Published: 11 October 2014
© 2014 Tsai and Caterson; licensee BioMed Central Ltd.
This is an Open Access article distributed under the terms of the Creative Commons Attribution License (http://creativecommons.org/licenses/by/4.0), which permits unrestricted use, distribution, and reproduction in any medium, provided the original work is properly credited. The Creative Commons Public Domain Dedication waiver (http://creativecommons.org/publicdomain/zero/1.0/) applies to the data made available in this article, unless otherwise stated.
Abstract
Healthcare-associated infections (HAIs) continue to be a tremendous issue today. It is estimated 1.7 million HAIs occur per year, and cost the healthcare system up to $45 billion annually. Surgical site infections (SSIs) alone account for 290,000 of total HAIs and approximately 8,000 deaths. In today’s rapidly changing world of medicine, it is ever important to remain cognizant of this matter and its impact both globally and on the individual lives of our patients. This review aims to impress upon the reader the unremitting significance of HAIs in the daily practice of medicine. Further, we discuss the etiology of HAIs and review successful preventive measures that have been demonstrated in the literature. In particular, we highlight preoperative, intraoperative, and postoperative interventions to combat SSIs. Finally, we contend that current systems in place are often insufficient, and emphasize the benefits of institution-wide adoption of multiple preventive interventions. We hope this concise update and review can inspire additional dialogue for the continuing progress towards improving patient care and patient lives.
Keywords: Nosocomial; Surgical site infections; Health-care associated infections; Hospital-acquired; Preventive measures
1 Introduction
Since the early beginnings of modern medicine, nosocomial infections or healthcare-associated infections (HAIs) have come hand in hand with any progress in medicine and surgery. Without question, we have come a long way since the days the “good old surgical stink” was lauded. This now gone era was a time when surgeons took pride in their accumulated filth as a mark of their experience and professional status, and would thus regularly operate with bloodstained, unwashed garments [1]. Much of the progress since then is owed to Joseph Lister, an English surgeon who is considered the father of antiseptic surgery. He championed carbolic acid sterilization, hand washing, clean garments and gloves [2]. Later on, the discovery of penicillin in 1928 and its mass production in the 1940s increasingly tipped the scales in our favor. And for some time, it seemed like we were on the brink of victory in the war against HAIs. Yet any sort of celebration was short-lived, for as our antibiotics became stronger and more pervasive, certain strains of bacteria brooded in defiance and soon emerged resistant to our drugs.
Further, as the field of medicine advanced, its very landscape changed—hospitals grew larger, patient lives extended well beyond what was ever thought possible, and the kinds of diseases doctors treated shifted towards that of a chronic nature. This came with consequences that became apparent too late. The unbridled use of antibiotics increased the life expectancy of patients with chronic illnesses, but at the cost of harboring resistant microorganisms. Subsequently, these bugs slowly spread beyond the doors of the hospital until these fugitive strains became part of the normal flora in the community.
This is the matter at hand today, and indeed the implications are enormous, astronomical even, if we fail to remain vigilant. The Centers for Disease Control (CDC) estimated in 2002 that 1.7 million HAIs occur annually and about 1 in 20 hospitalized patients will develop an HAI, of which, 99,000 will result in deaths [3]. In terms of healthcare expenditure, the annual direct cost of HAIs is approximately $28-45 billion [4]. Greater still are the costs to a patient when a seemingly “run-of-the-mill” medical or surgical procedure unexpectedly turns into a fight for his or her life. Such was the case for 34 patients in Harborview Medical Center in 1980 when a man with 35% total-body-surface-area burn was transferred from a burn unit endemic with methicillin-resistant S. aureus. Even with standard wound precautions, this antibiotic-resistant S. aureus was transmitted to 34 other patients. Ultimately, 27 were infected and 17 of the 34 died [5].
At present we live in a world of unparalleled capability in science, technology, and medicine. Things that were once only imagined in fiction and sci-fi movies are quickly becoming our reality. Not only do we routinely perform heart and lung transplants, but we have entered the realm of face and hand transplantation. Despite all these advances, health-care associated infections have repeatedly proven to remain a formidable force that looms in the background—one that if we don’t actively and continually combat can threaten to undo any good we strive to accomplish.
1.1 Definition
Healthcare-associated infection is officially defined by the CDC/National Healthcare Safety Network (NHSN) Surveillance as “a localized or systemic condition resulting from an adverse reaction to the presence of an infectious agent(s) or its toxin(s) [6],[7]. There must be no evidence that the infection was present or incubating at the time of admission to the acute care setting.” The “big four,” which are the 4 most common types, are urinary tract infections (UTI), surgical site infections (SSI), bloodstream infections (BSI), and pneumonia (PNEU) [6],[7]. SSIs account for roughly 1/3 of all HAIs, and catheter-associated BSIs, catheter-associated UTIs, and ventilator-associated pneumonias account for the remaining 2/3 [6],[7].
SSIs are classified into incisional and organ/space, with specific criteria for each [6],[7]. Incisional is sub-classified into superficial incisional, involving only the skin and subcutaneous tissue, and deep incisional, involving fascia and muscle. Organ/space SSI involves any part of the body that was opened or manipulated during the operation, excluding the incision, fascia, and muscle layers. For a more detailed description of each, including signs/symptoms, please refer to CDC/NHSN criteria [6],[7].
1.2 Goals
The goal of this review is to impress that this issue should be paramount to the daily practice of medicine. To that aim, we provide an update and succinct summary of the literature regarding the etiology of HAIs and highlight some preventive measures that can be successfully implemented, specifically concerning SSIs. We also briefly introduce a novel treatment methodology that our lab has been developing as a potential avenue to combat nosocomial SSIs. Lastly, we want to emphasize the implications of this issue to the healthcare system and to the individual patient.
1.3 Pathophysiology/etiology
The etiology of HAIs is undeniably multifactorial. However, the source of contamination can often be attributed to the endogenous skin flora of either the patient or hospital staff [8]-[10]. There are two categories of flora: resident and transient [9],[11],[12]. Resident flora are microorganisms that normally colonize an individual and live in harmony with the host, usually providing some benefit or protection [9],[11],[12]. Conversely, transient flora are microorganisms picked up from the environment. They often do not survive very long on the host, but are easily transmissible from one to another or back to the environment [9],[11],[12].
Often referred to as the human “microbiota”, the resident flora vastly outnumber human host cells by 10–100 times and form a commensal community. Over the past decade, new sequencing technologies and emerging fields such as metagenomics have enabled researchers to begin characterizing this intricate, dynamic micro-ecosystem and its implication on host health and disease [12]-[16]. It is thought that a disruption or alteration of the complex interactions among human cells and endogenous microorganisms can lead to disease states, such as autoimmune, metabolic, infectious, inflammatory, and even psychological disorders. In the realm of HAIs, studies have suggested that the microbiota can act as a physical barrier to colonization and/or keep the potential virulence of some endogenous microorganisms in check [12]-[16]. An insult to host homeostasis whether as a consequence of surgery or another process may in fact disturb the balance of this delicate ecosystem, permitting the overgrowth of specific strains of resident flora with pathogenic potential and/or colonization of transient flora, transmitted by the environment or by hospital staff [12]-[16].
Some of the most common microorganisms that account for HAIs include coagulase-negative staphylococci, Staphylococcus aureus, Enteroccocus species, Candida, Escherichia coli, Pseudomonas, and Klebsiella [17]. There is a significant percentage of HAIs associated with multidrug-resistant pathogens (~16%) [17]. The most common includes Methicillin-resistant Staphylococcus aureus (MRSA), accounting for 8%, Vancomycin-resistant Enterococci faecium (VRE), and Carbapenem-resistant P. aeruginosa [17]. About 25-30% of the community is now colonized by S. aureus and up to 5% are co
การแปล กรุณารอสักครู่..
มาตรการการป้องกันปัจจุบันสําหรับการดูแลสุขภาพที่เกี่ยวข้องเว็บไซต์ราคาประหยัดเชื้อ : รีวิว
เดวิดเมตรไทรและ Edward J *
* caterson สอดคล้องกัน ผู้เขียน : เอ็ดเวิร์ด เจ caterson ecaterson @ พันธมิตร . org
เขียนเกี่ยวโยง
กองศัลยกรรมพลาสติก Brigham และสตรีโรงพยาบาล โรงเรียนแพทย์ฮาร์วาร์ด , 75 Francis Street , บอสตัน , 02115 , มา อเมริกา
สำหรับอีเมลผู้เขียนทั้งหมด , กรุณาเข้าสู่ระบบ .
ความปลอดภัยของผู้ป่วยผ่าตัด 2014 , 8:42 ดอย : 10.1186 / s13037-014-0042-5
รุ่นอิเล็กทรอนิกส์ของบทความนี้เป็นสมบูรณ์หนึ่งสามารถพบออนไลน์ที่ http : / / www.pssjournal . com / เนื้อหา / 8 / 1 / 42
ได้รับ : 18 มิถุนายน 2014
ยอมรับ : 23 กันยายน 2014
เผยแพร่ : 11 ตุลาคม 2014
สงวนลิขสิทธิ์ 2014 และผู้รับใบอนุญาต biomed ไซ caterson ;
เซ็นทรัลจำกัดนี่คือการเปิดบทความเผยแพร่ภายใต้เงื่อนไขของสัญญาอนุญาตครีเอทีฟคอมมอนส์แสดงที่มา ( http : / / creativecommons . org / ใบอนุญาต / โดย / 4.0 ) ซึ่งอนุญาตให้ใช้ไม่จำกัดการกระจายและการสืบพันธุ์ในสื่อใด ๆ ให้ทำงานเดิมถูกเครดิต ครีเอทีฟคอมมอนส์โดเมนสาธารณะอุทิศสละ ( http://creativecommons.org/publicdomain/zero/1 .0 / ) จะใช้กับข้อมูลได้ ในบทความนี้ เว้นแต่จะระบุไว้เป็นอย่างอื่น เป็นนามธรรม
ดูแลสุขภาพที่เกี่ยวข้องเชื้อ ( เกี่ยวกับ ) ยังคงเป็นปัญหาอย่างมากในวันนี้ มันคือประมาณ 1.7 ล้านเกี่ยวกับเกิดขึ้นต่อปี และค่าใช้จ่ายในการดูแลสุขภาพถึง $ 45 พันล้านดอลลาร์ต่อปี การติดเชื้อที่ตำแหน่งผ่าตัด ( SSIS ) คนเดียวของเกี่ยวกับ 290 , 000 บัญชี รวมประมาณ 8 , 000 คนเสียชีวิตในปัจจุบันที่เปลี่ยนแปลงอย่างรวดเร็วของโลกการแพทย์ มันเคยสำคัญยังคงตระหนักถึงเรื่องนี้และผลกระทบทั้งในระดับโลกและในชีวิตส่วนตัวของคนไข้ รีวิวครั้งนี้ ประทับใจแก่ผู้อ่านไม่ขาดสายเกี่ยวกับความสำคัญในการปฏิบัติประจำวันของยา เพิ่มเติมเราจะหารือเกี่ยวกับสาเหตุและทบทวนมาตรการป้องกันความสำเร็จที่ได้รับการพิสูจน์ในวรรณคดี โดยเฉพาะ เราเน้นก่อนผ่าตัดระหว่างผ่าตัด หลังผ่าตัด , และมาตรการเพื่อต่อสู้กับ SSIS . สุดท้าย เราขอยืนยันว่าระบบปัจจุบันในสถานที่มักไม่เพียงพอ และเน้นประโยชน์ของสถาบันการยอมรับกว้างของหลายป้องกันการแทรกแซง .เราหวังว่านี้กระชับ ปรับปรุง และทบทวนสามารถจุดประกายบทสนทนาเพิ่มเติมสำหรับความคืบหน้าอย่างต่อเนื่องต่อการปรับปรุงชีวิตการดูแลผู้ป่วย
คำสำคัญ : การติดเชื้อ ; เชื้อผ่าตัด ; การดูแลสุขภาพที่ โรงพยาบาลได้รับการติดเชื้อ ;
1
; มาตรการเบื้องต้นตั้งแต่จุดเริ่มต้นแรกของการแพทย์สมัยใหม่ในการป้องกันการติดเชื้อในโรงพยาบาลหรือแพทย์ที่เกี่ยวข้อง เชื้อ ( เกี่ยวกับ ) มาจับมือกับความก้าวหน้าในการแพทย์และศัลยกรรม ไม่ต้องสงสัยเลย เรามีวิธีมานานตั้งแต่วัน " ดีเก่าเหม็น " ผ่าตัดถูกยกย่อง . ตอนนี้ไปยุคเป็นเวลาเมื่อศัลยแพทย์เอาความภาคภูมิใจในความสกปรกที่สะสมของพวกเขาเป็นเครื่องหมายของประสบการณ์ของพวกเขาและสถานะมืออาชีพและจะทำให้งานซักเสื้อผ้าเปื้อนเลือดเป็นประจำ , [ 1 ] มากของความก้าวหน้าตั้งแต่นั้นมาเป็นหนี้กับโจเซฟ ลิสเตอร์ ภาษาอังกฤษ ศัลยแพทย์จะพิจารณาบิดาแห่งการผ่าตัด antiseptic . เขาปกป้องกรดคาร์บอลิกหมัน ซักมือทำความสะอาดเสื้อผ้าและถุงมือ [ 2 ] ในภายหลังการค้นพบเพนิซิลลินใน 1928 และการผลิตมวลในทศวรรษที่ 1940 ยิ่งขึ้นปรับตาชั่งในความโปรดปรานของเรา และบางครั้ง มันเหมือนเราอยู่บนขอบของชัยชนะในสงครามต่อต้านเกี่ยวกับ . แต่เรียงลำดับใด ๆของการเฉลิมฉลองในช่วงสั้น ๆ , เป็นยาปฏิชีวนะของเรากลายเป็นที่แข็งแกร่งและแพร่หลายมากขึ้นสายพันธุ์แบคทีเรียบาง brooded ในการต่อต้านและเร็ว ๆนี้กลายเป็นทนต่อยาของเรา
เพิ่มเติม เช่น ด้านการแพทย์ที่ทันสมัย , ภูมิทัศน์ของมันมากเปลี่ยนโรงพยาบาลใหญ่ขึ้น , ผู้ป่วยชีวิตขยายดีเกิน สิ่งที่เคยคิดว่าเป็นไปได้ และชนิดของโรคที่หมอรักษาต่อที่ขยับในลักษณะเรื้อรัง นี้ก็ด้วยผลที่กลายเป็นชัดเจนเกินไปใช้ย่ามยาปฏิชีวนะเพิ่มอายุขัยของผู้ป่วยโรคเรื้อรัง แต่ที่ค่าใช้จ่ายของที่ป้องกันจุลินทรีย์ ต่อมา แมลงเหล่านี้ค่อยๆแพร่กระจายเกินกว่าประตูของโรงพยาบาลจนสายพันธุ์ผู้ลี้ภัยเหล่านี้กลายเป็นส่วนหนึ่งของพืชปกติในชุมชน
นี่เป็นอย่างไรในวันนี้ และแน่นอนผลกระทบจะใหญ่หลวงดาราศาสตร์ แม้ถ้าเราล้มเหลวอยู่เสมอ ศูนย์ควบคุมโรค ( CDC ) ประมาณ 1.7 ล้านบาท ในปี 2545 ที่เกี่ยวกับเกิดขึ้นทุกปี และประมาณ 1 ใน 20 ของผู้ป่วยจะพัฒนาครับ ซึ่งใครจะส่งผลในการเสียชีวิต [ 3 ] ในแง่ของค่าใช้จ่ายของการดูแลสุขภาพ , ค่าใช้จ่ายประจำปีของประมาณ $ 35 พันล้านเกี่ยวกับ [ 4 ]มากขึ้นยังเป็นค่าใช้จ่ายให้ผู้ป่วยเมื่อดูเหมือนว่า " ธรรมดา " ทางการแพทย์หรือการผ่าตัดอย่างกะทันหันกลายเป็นต่อสู้สำหรับชีวิตของเขา หรือเธอ ดังกล่าวเป็นกรณีผู้ป่วย 34 และศูนย์การแพทย์ใน 1980 เมื่อผู้ชาย 35% เผารวมกับพื้นที่ผิวของร่างกายถูกย้ายจากหน่วยแผลไฟไหม้ถิ่นกับ methicillin-resistant S . aureus . แม้จะมีมาตรการป้องกันที่มาตรฐานนี้ยาปฏิชีวนะป้องกัน S . aureus ถูกส่งไปยัง 34 รายอื่น ๆ ในที่สุด 27 ติดเชื้อและ 17 จาก 34 ตาย [ 5 ] .
ปัจจุบันเราอยู่ในโลกของความสามารถที่หาตัวจับยากในด้านวิทยาศาสตร์ เทคโนโลยี และการแพทย์ สิ่งที่เคยเป็นเพียงจินตนาการในนิยายและภาพยนตร์ Sci - Fi อย่างรวดเร็วกลายเป็นความจริงของเรา เราไม่เพียง แต่ตรวจแสดงหัวใจและปลูกถ่ายปอดแต่เราได้เข้าสู่ดินแดนของการปลูกถ่ายใบหน้าและมือ แม้ความก้าวหน้าเหล่านี้ทั้งหมด , สุขภาพที่เกี่ยวข้องการติดเชื้อได้รับการพิสูจน์ซ้ํายังคงเป็นแรงน่ากลัวที่ looms ในพื้นหลังหนึ่งว่า หากเราไม่กระตือรือร้นและยังคงต่อสู้สามารถขู่ว่าจะยกเลิกดีใด ๆ เรามุ่งมั่นที่จะบรรลุ
สำหรับคำจำกัดความการติดเชื้อที่เกี่ยวข้องสุขภาพอย่างเป็นทางการที่กำหนดโดย CDC / แห่งชาติเครือข่ายความปลอดภัยสุขภาพ ( nhsn ) เป็นภาษาท้องถิ่น หรือระบบการเฝ้าระวังสภาพที่เกิดจากปฏิกิริยาที่ไม่พึงประสงค์เพื่อการแสดงตนของตัวแทนติดเชื้อ ( s ) หรือสารพิษ ( S ) [ 6 ] [ 7 ] ต้องมีหลักฐานว่าผู้ป่วยอยู่ในปัจจุบัน หรือการแช่ในเวลาของการการดูแลการตั้งค่า" " บิ๊กโฟร์ " ซึ่งเป็น 4 ชนิดที่พบบ่อยที่สุด มีการติดเชื้อในระบบทางเดินปัสสาวะ ( UTI ) , การติดเชื้อที่ตำแหน่งผ่าตัด ( SSI ) , การติดเชื้อในกระแสเลือด ( BSI ) และปอดอักเสบ ( ยาง ) [ 6 ] [ 7 ] SSIS บัญชีสำหรับประมาณ 1 / 3 ของทั้งหมดเกี่ยวกับและสายสวนที่เกี่ยวข้อง bsis อุทิศ เกี่ยวข้อง , สายสวน และ ventilator-associated โรคปอดบวมบัญชีที่เหลืออีก 2 / 3 [ 6 ] [ 7 ] .
ันจะแบ่งเป็น incisional และอวัยวะ / พื้นที่กับเกณฑ์เฉพาะสำหรับแต่ละ [ 6 ] [ 7 ] incisional เป็นย่อยแบ่งออกเป็น incisional เพียงผิวเผิน เกี่ยวข้องกับผิวหนังและเนื้อเยื่อใต้ผิวหนัง และ incisional ลึกที่เกี่ยวข้องกับพังผืดและกล้ามเนื้อ พื้นที่ / บริษัทเกี่ยวข้องกับอวัยวะส่วนหนึ่งส่วนใดของร่างกายที่ถูกเปิดหรือจัดการระหว่างการผ่าตัด ยกเว้นผ่าตัดพังผืด , ,และชั้นกล้ามเนื้อ สำหรับรายละเอียดเพิ่มเติมของแต่ละคน รวมทั้งอาการ / อาการโปรดดูที่ CDC / nhsn เกณฑ์ [ 6 ] [ 7 ]
1.2 เป้าหมายเป้าหมายของรีวิวนี้คือการสร้างความประทับใจที่ปัญหานี้ควรเป็นมหาการปฏิบัติประจำวันของยา ไปที่เป้าหมายเราให้บริการปรับปรุงและสรุปรวบรัดของวรรณกรรมเกี่ยวกับสาเหตุเกี่ยวกับมาตรการการป้องกันและเน้นบางส่วนที่สามารถประสบความสำเร็จใช้ โดยเฉพาะที่เกี่ยวข้องกับ SSIS . เรายังสั้น ๆแนะนำวิธีการรักษาใหม่ที่ห้องปฏิบัติการของเราได้รับการพัฒนาเป็นถนนที่มีศักยภาพที่จะต่อสู้กับการติดเชื้อ SSIS . ท้ายนี้เราต้องการเน้นความหมายของปัญหานี้ เพื่อการดูแลสุขภาพและผู้ป่วยแต่ละคน
/ 1.3 พยาธิสรีรวิทยาสาเหตุสาเหตุเกี่ยวกับเป็นอย่างปฏิเสธไม่ได้ multifactorial . อย่างไรก็ตาม , แหล่งที่มาของการปนเปื้อนมักจะสามารถนำมาประกอบกับโครงสร้างผิวพฤกษาให้ผู้ป่วยหรือเจ้าหน้าที่โรงพยาบาล [ 8 ] - [ 10 ] มีสองประเภทของพืช : ประจำ และชั่วคราว [ 9 ] , [ 11 ][ 12 ] เป็นจุลินทรีย์พืชถิ่นที่ปกติตั้งรกรากบุคคลและอยู่ในความสามัคคีกับโฮสต์มักจะให้ประโยชน์บางอย่างหรือการคุ้มครอง [ 9 ] , [ 11 ] , [ 12 ] ในทางกลับกัน มีพืชมีจุลินทรีย์ขึ้นจากสภาพแวดล้อม พวกเขามักจะไม่รอด อยู่ได้นานบนโฮสต์ แต่จะง่าย การส่งผ่านจากที่หนึ่งไปยังอีกหรือกลับสู่สิ่งแวดล้อม [ 9 ] , [ 11 ] , [ 12 ] .
มักเรียกว่ามนุษย์ " ไมโครไบโ ้า " พืชถิ่นอย่างมากมายมากกว่าเซลล์มนุษย์ 10 – 100 ครั้ง และสร้างชุมชนที่อยู่แบบพึ่งพาอาศัยกัน . กว่าทศวรรษที่ผ่านมา เทคโนโลยีใหม่และการเกิดช่องเช่นเมตะจีโนมิกใช้นักวิจัยเริ่มต้นลักษณะนี้ ประณีต แบบไมโครระบบนิเวศและความหมายเกี่ยวกับโฮสต์สุขภาพและโรค [ 12 ] - [ 16 ]มันเป็นความคิดที่หยุดชะงักหรือการเปลี่ยนแปลงของปฏิสัมพันธ์ที่ซับซ้อนระหว่างเซลล์ของมนุษย์และพบเชื้อจุลินทรีย์สามารถนำไปสู่โรคสหรัฐอเมริกา เช่น autoimmune สลาย ติดเชื้อ อักเสบ และแม้แต่จิต disorders เกี่ยวกับในขอบเขตของ ,มีการศึกษาพบว่าไมโครไบโ ้าจะเป็นสิ่งกีดขวางทางกายภาพการล่าอาณานิคม และ / หรือ ทำให้ศักยภาพของจุลินทรีย์ในการตรวจสอบโรคภายใน [ 12 ] - [ 16 ] ดูถูกเจ้าภาพ homeostasis ไม่ว่าจะเป็นผลมาจากการผ่าตัดหรือกระบวนการอื่นที่อาจในความเป็นจริงรบกวนสมดุลของระบบนิเวศนี้ละเอียดอ่อนอนุญาตให้ overgrowth ของสายพันธุ์เฉพาะถิ่นของพืชที่มีศักยภาพ เชื้อโรค และ / หรือการล่าอาณานิคมของ Transient flora ส่งโดยสภาพแวดล้อม หรือโดยเจ้าหน้าที่โรงพยาบาล [ 12 ] - [ 16 ] .
บางส่วนของที่พบมากที่สุดที่บัญชีสำหรับเกี่ยวกับจุลินทรีย์ รวมถึงลูกเมียลบความแตกต่าง Staphylococcus aureus , enteroccocus ชนิด , เชื้อรา , Escherichia coli Pseudomonas ,และ เคล็บซิลลา [ 17 ] มีร้อยละที่สำคัญของเกี่ยวกับที่เกี่ยวข้องกับเชื้อโรค ( รวมถึงประเทศไทย ~ 16 % ) [ 17 ] ที่พบมากที่สุดรวมถึงเชื้อ Staphylococcus aureus ( MRSA ดื้อยาเมธิซิลลิน ) , การบัญชีสำหรับร้อยละ 8 ได้มาตรฐาน , ป้องกันจาก ( vre ) และ carbapenem ทน P . aeruginosa [ 17 ] ประมาณ 25-30% ของชุมชนเป็นอาณานิคมโดย S . aureus และถึง 5 % เป็นโค
การแปล กรุณารอสักครู่..